-
121 trux
trux, trucis, Abl. truce u. (poet.) trucī, wild, rauh, grimmig, drohend, trotzig, I) vom Blicke: oculi, Cic.: aspectus, Pacuv. tr. fr.: vultus, Hor. u. Tac.: trux facies oculique minaces, Lucan.: fronte trux, Val. Flacc. 4, 232: homo trux vultu, Augustin. in psalm. 96, 6. – II) übtr.: 1) v. Tönen = wild, rauh für das Gehör, vox, Tac. u.a.: cantus, Ov.: classicum, Hor.: laeto cantu aut truci sonore, Tac. – 2) rauh, stechend, schaurig für das Gefühl u. zwar: a) für das äußere: herbae tactu tauces, Plin.: venti, Plin.: eurus, Ov.: pelagus, Hor.: truci vetustā religione, Claud. – b) für das innere = herb, hart, heftig, furchtbar, orator, Liv.: sententia, Liv. u. Tac.: eloquentia, Tac.: genus dicendi trux atque violentum, Quint. – 3) v. der Gesinnung od. den Sitten, ingrimmig, wild, drohend, trotzig, ingenium, Liv.: tribunus plebis, Cic.: trux Agrippa et ignominiā accensus, Tac.: puer, Mart.: ferae, Tibull.: animus, Ov.: his cogitationibus truces (ingrimmig) aut pavidi (in banger Stimmung) extremā desperatione ad iram saepius quam in formidinem stimulabantur, Tac. – m. esse u. Dat. (gegen), supplicibus facilem, sontibus esse trucem, Ov. ex Pont. 4, 6, 32. – m. folg. Infin., audere trux, tollkühn im Wagen, Sil. 13, 220. – ⇒ Compar. trucior, Mart. Cap. 6. § 696. – Superl. trucissimus, Aetic. cosmogr. 67 (beide ohne Beleg auch Rhemn. Palaem. 536, 16————K.). -
122 vapularis
vāpulāris, e (vapulo), der Schläge bekommt, scherzhaft, tribunus, der Oberste der Prügelempfänger, v. einem Sklaven, Plaut. Pers. 22.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vapularis
-
123 celer
(adi.);celeriter (adv.) скорый, поспешный: celeri reformatione succurri (l. 14 C. 11, 47). - Celeres, конный отряд (300 челов.) римских царей. Предводитель этих всадников назывался tribunus celerum (1. 2 § 15. 19 D. 1, 2).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > celer
-
124 amb-ūrō
amb-ūrō ūssī, ūstus, ere [ambi + uro], to burn round, scorch, singe, consume: hic (Verres) sociorum ambustus incendio: Terret ambustus Phaethon avaras Spes, H.—Jestingly: tribunus ambustus, singed: libris Ambustus propriis, on a funeral pile of his own books, H.: torris, i. e. still burning, V.—Meton., to injure by cold, benumb: ambusti vi frigoris, Ta. — Fig., P. pass., singed, injured, damaged: fortunarum mearum reliquias: damnatione collegae prope ambustus, L. -
125 amplius
amplius indecl. [ comp n. of amplus], orig. a neut. adj. used with indef. subj., or substantively; also As adv.; and with numerals, etc., without grammatical construction. I. adj.—With indef subjj., nihil, quid, hoc, etc., more, further, besides, in addition: quid faciam amplius? T.: Numquid nam amplius tibi cum illā fuit? T.: quid a me amplius dicendum putatis?: Quid tibi mea ars efficere hoc possit amplius? T.: nec rei amplius quicquam fuit, T.: nihil amplius dicam quam victoriam, etc.: et hoc amplius censeo, make this further motion: nihil amplius, that is all: Excedam tectis, an, si nihil amplius, obstem? i. e. if I can do no more, O.— II. As subst, more, a greater amount, larger sum: aedilis, hoc est paulo amplius quam privatus, something more: nescio an amplius mihi negoti contrahatur: si sit opus liquidi non amplius urnā, H.: at ego amplius dico, make a broader assertion: Segestanis imponere amplius quam ferre possent: amplius frumenti auferre: si amplius obsidum velit, dare pollicentur, Cs.: alii plures (uxores) habent, sed reges eo amplius, i. e. as many more as they are able to have, being kings, S.: at ne quos amplius Rhenum transire pateretur, no more, Cs.—Esp., with comp abl. of space, time, and number: uti... non amplius quinis aut senis milibus passuum interesset, no greater space, Cs.: ab Capsā non amplius duum millium intervallo, S.: cum iam amplius horis sex continenter pugnaretur, longer than, Cs.: amplius uno die morari, S.: non amplius duobus milibus habere, more, S.— III. As adv., more, further, besides, beyond: ut esset amplius populo cautum, give further security: non luctabor tecum amplius: vadari amplius, to exact additional bail: quoniam amplius arma valuissent, S.: nec amplius armis, sed votis... exposcere pacem, no longer, V.: nec se celare tenebris amplius... potuit, V.: in illo exercitu cuncta fuere et alia amplius, S.: felices ter et amplius, H.: neque amplius potestatem faciundam, nisi de eo indicaret, S.—Esp., in court, in postponing a cause: amplius pronuntiare. — IV. Idiomat., mostly with numerals, more than: amplius viginti urbes incenduntur, more than twenty, Cs.: amplius annos triginta tribunus fuerat, S.: me non amplius novem annos nato, N.: noctem non amplius unam, V.: non amplius milia passuum decem abesse, Cs.: spatium, quod est non amplius pedum sexcentorum, Cs.: amplius sestertium ducentiens: amplius centum cives: cum mille non amplius equitibus, S.: binas aut amplius domos continuare, i. e. occupy two or more residences each, S.: medium non amplius aequor Puppe secabatur, not more than half-way, O.: ne reiciendi quidem amplius quam trium iudicum... potestas (the phrase amplius quam trium is treated as a num.): non amplius quam terna milia... expensum, N.* * *Igreater number (than); further, more, beyond, besides; more than (w/numerals)IIgreater amount/number/distance, more, any more/further; "judgment reserved" -
126 Celerēs
Celerēs um, m the knights, the ancient name of the equestrian order; given by Romulus, acc. to Livy, to the king's body-guard: trecentos armatos ad custodiam corporis, quos Celeres appellavit, L.: tribunus Celerum, L.: Celer, chief of the guard of Romulus, O. -
127 dē-scendō
dē-scendō dī, sus, ere, to climb down, come down, descend, fall, sink: ex equo, to alight: monte, S.: de palatio: caelo, H.: e caelo, Iu.: vertice montis ab alto, V.: ab Alpibus, L.: arce Monoeci, V.: per clivum, O.: in campum: in ventrem, to be eaten, H.: caelo in undas, V.: ad naviculas: Ad mare, H.: Sacrā viā, H.: sciscitatum deos descendunt, L.: Iuppiter laeto descendet imbri, V.: O testa... Descende (i. e. ex apothecā), H.—To go down, go, come (to business, etc.): in forum ante lucem: ad forum, L.: fuge, quo descendere gestis, H.: de palatio: hodie non descendit Antonius: quod non descenderet tribunus, L.: in causam, to engage.—Of troops, to march down: ex superioribus locis in planitiem, Cs.: quā (sc. de monte), S.: inde (sc. de arce), L.: in aequum, L.: omnibus copiis in campum descensum est, L.: ad laevam, S.: praedatum in agros Romanos, L.: descensum in aciem est, the battle began, L.: in certamen: Ad pugnam rhetoricā ab umbrā, Iu.—To sink down, penetrate: ferrum alte in corpus, L.: toto in ilia ferro, O.: toto corpore pestis, V.: in iudicis aurīs, H.—Fig., to go down, descend, sink, penetrate: verbum in pectus altius, S.: cura in animos patrum, L.: descendere ad ipsum Ordine perpetuo, follow the line of descent, O.—To lower oneself, descend, stoop, yield, agree to: senes ad ludum adulescentium descendant: ad calamitatum societates: ad eius modi consilium, Cs.: ad ultimum rei p. auxilium, L.: preces in omnīs, V.: videte, quo descendam. -
128 impediō (inp-)
impediō (inp-) īvī, ītus, īre [PED-], to entangle, ensnare, shackle, hamper, hinder, hold fast: Impediunt vincula nulla pedes, O.: illis Crura, O. —To clasp, bind, encircle, embrace. narrare parantem Impedit amplexu, O.: caput myrto, H.: equos frenis, bridle, O.: clipeum informant... septenosque orbibus orbīs Impediunt, encircle, V.—To block up, make inaccessible: saxa iter impediebant, Cs.: munitionibus saltum, L.—Fig., to entangle, embarrass: impeditum in eā (re) expedivi animum meum, T.: stultitiā suā impeditus: me et se hisce nuptiis, T.: mentem dolore: sententia neu se Impediat verbis, H.—To be in the way, hinder, detain, obstruct, check, prevent, impede: omnia removentur, quae impediunt: nisi rei p. tempora impedient: de Fausto impedit tribunus, interposes a veto, Cs.: me cotidie aliud ex alio impedit: aetate et morbo impeditus: metus rem inpediebat, S.: sinistra impedita, Cs.: somno et metu inpedita fuga, S.: a re p. bene gerendā impediri: se a suo munere: a populo R. in suo iure impediri, Cs.: eloquentia Hortensi ne me dicendo impediat: alquos ad cupiendam fugam, Cs.: impeditus a tribunis ne portaret, etc., S.: ne rem agerent, bello inpediti sunt, L.: ut nullā re impedirer, quin, etc.: nec aetas impedit, quo minus, etc.: impedior religione, quo minus exponam, etc.: me ea improbare: me haec exquirere.
См. также в других словарях:
TRIBUNUS — nomen non unius apud Romanos dignitatis. Tribunus seu Praefectus Celerum dictus est, qui Equitibus praeerat, et veluti secundum a Regibus locum obtinebat, quo in numero Iunius Brutus, auctor eiectorum Regum, exstitit. Magistratum hunc Romulus… … Hofmann J. Lexicon universale
Tribunus — Tribun (lateinisch tribunus, von tribus, Unterteilungen des römischen Volkes) war im römischen Reich die Bezeichnung für verschiedene politische und militärische Funktionsträger. Das Amt, das sie bekleideten, nennt man Tribunat. Volkstribun… … Deutsch Wikipedia
Tribunus, S. — S. Tribunus (17. Juni), ein Martyrer zu Rom unter Diocletian, dessen Name Blastus heißt, während Tribunus seinen Stand bezeichnet. S. S. Quiriacus8. (II. 285.) … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Tribunus militum — Tribunus militaris oder militum (lateinisch) bezeichnet einen höheren Offizier der römischen Armee und wird im Deutschen meist mit Militärtribun wiedergegeben, um eine Verwechslung mit den zivilen Volkstribunen zu vermeiden. Bereits in der… … Deutsch Wikipedia
Tribunus cohortis — El tribunus cohortis era un oficial ecuestre del ejército romano que dirigía una unidad auxiliar del tipo cohors quinquagenaria peditata de infantería formada por ciudadanos romanos. Estas unidades auxiliares habían nacido en la época de Augusto… … Wikipedia Español
Tribunus Laticlavius — In the Roman army, the Tribunus Laticlavius was one of the six military tribunes in a legion, and the highest rank of all of them. There is only one in each legion and was always a Roman noble. He would be a a man in his early twenties. He might… … Wikipedia
MARCUS Posthumius Albinus Tribunus Militum Consulari potestate — an. Urb. Cond. 353 … Hofmann J. Lexicon universale
TRIBUNS — tribunus … Abbreviations in Latin Inscriptions
Militärtribun — Tribunus militaris oder militum (lateinisch) bezeichnete einen höheren Offizier der römischen Armee und wird im Deutschen meist mit Militärtribun wiedergegeben, um eine Verwechslung mit den zivilen Volkstribunen zu vermeiden. Bereits in der… … Deutsch Wikipedia
Konsulartribun — Tribunus militaris oder militum (lateinisch) bezeichnet einen höheren Offizier der römischen Armee und wird im Deutschen meist mit Militärtribun wiedergegeben, um eine Verwechslung mit den zivilen Volkstribunen zu vermeiden. Bereits in der… … Deutsch Wikipedia
TRIBMINTRIBPRIMMILITMESRM — tribunus Minerviorum tribunus primorum militum Moesiacorum regionis Montanae … Abbreviations in Latin Inscriptions