-
1 trenować
(-uję, -ujesz); vt( zawodników) perf; wy- to train, to coachw tej chwili trenuje w sali gimnastycznej — he's practising (BRIT) lub practicing (US) in the gym now
* * *ipf.1. (= przygotowywać zawodników) train, coach.2. (= poddawać się treningowi) practise; ( umiejętność) practise, hone.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trenować
-
2 trenować
trenować < wytrenować> (-uję) v/t, v/i trainieren -
3 trenować
-
4 trenować
-
5 trenować
1. entraîner2. exercer3. faire4. s'entraîner5. travaille -
6 trenować
vi -
7 trenować
1 carráiste 2 cóiste 3 traein -
8 trenować
тренувати -
9 trenować
künekterü -
10 trenować
1 bihasahin2 ipagkarwahe3 karwahe4 koche5 sanayin6 tren7 turuan -
11 trenować
çemelenmek; otly; türgenlşmek -
12 trenować
תבכר -
13 trenować się
несов.тренирова́ться -
14 trenować\ się
несов. тренироваться -
15 trenować tren·ować
-
16 trenować oklaski
тренировать признанияOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > trenować oklaski
-
17 trenować wioślarstwo
тренировать гребляOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > trenować wioślarstwo
-
18 trenować się
тренуватися -
19 tren|ować
impf Ⅰ vt Sport to train, to coach [piłkarzy, pływaków, bokserów]- trenować konie to train horses ⇒ wytrenować(ćwiczyć) to practise GB, to practice US- trenować gwizdanie na palcach to practise whistling through one’s fingers ⇒ wytrenowaćⅡ vi Sport to train- trenować do olimpiady to train for the Olympics- piłkarze trenowali na własnym boisku the football players were training on their home ground- trenować boks/lekkoatletykę to be a boxer/an athleteThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tren|ować
-
20 wytrenować
wytrenować pf →LINK="trenować" trenowaćtrenować < wytrenować> (-uję) v/t, v/i trainieren
- 1
- 2
См. также в других словарях:
trenować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, trenowaćnuję, trenowaćnuje, trenowaćany {{/stl 8}}– wytrenować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} w odniesieniu do trenera: prowadzić ćwiczenia sportowców, opracowywać metodykę tych ćwiczeń,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trenować — ndk IV, trenowaćnuję, trenowaćnujesz, trenowaćnuj, trenowaćował, trenowaćowany 1. «o trenerach: przygotowywać zawodników do osiągnięcia jak najlepszych wyników w zawodach sportowych» Trenować piłkarzy, bokserów, pływaków. 2. «ćwiczyć… … Słownik języka polskiego
boks — I m IV, D. u, Ms. bokssie, blm sport. «walka na pięści, w specjalnych rękawicach, prowadzona na ringu przez dwóch zawodników należących do tej samej kategorii wagi; pięściarstwo» Boks siłowy. Trenować, uprawiać boks. ‹ang.› II m IV, D. u, Ms.… … Słownik języka polskiego
forsownie — forsownieej przysłów. od forsowny Leczyć się, odżywiać się forsownie. Forsownie trenować … Słownik języka polskiego
golf — I m IV, D. a, Ms. golffie; lm M. y 1. B.=D. «gra sportowa polegająca na podbijaniu specjalnym, zakrzywionym na końcu kijem małej piłeczki tak, by trafiała kolejno do każdego z dołków rozmieszczonych na boisku» Grać w golfa. Trenować golfa. 2.… … Słownik języka polskiego
intensywnie — intensywnieej przysłów. od intensywny Barwa intensywnie żółta. Intensywnie ćwiczyć, pracować, trenować. Przeżywać coś intensywnie … Słownik języka polskiego
kung-fu — n ndm sport. «boks chiński, walka bez broni polegająca na atakowaniu z kontry i celowaniu we wrażliwe punkty ciała przeciwnika» Mistrz kung fu. Trenować kung fu. ‹chiń.› … Słownik języka polskiego
motodrom — m IV, D. u, Ms. motodrommie; lm M. y «tor lub teren przeznaczony do zawodów kartingowych» Trenować na motodromie. ‹łc. + gr.› … Słownik języka polskiego
namiętnie — namiętnieej przysłów. od namiętny a) w zn. 1: Dyskutować, protestować namiętnie. b) w zn. 2: Całować, szeptać, ściskać namiętnie. c) w zn. 3: Namiętnie uprawiać sport, trenować. Namiętnie lubić polowanie, łowienie ryb … Słownik języka polskiego
nartorolka — ż III, CMs. nartorolkalce; lm D. nartorolkalek zwykle w lm «narty wyposażone w rolki lub gumowe gąsienice obracające się na rolkach, służące do biegów, zjazdów w okresie bezśnieżnym» Trenować na nartorolkach … Słownik języka polskiego
skocznia — ż I, DCMs. skoczniani; lm D. skoczniani «urządzenie sportowe, służące do wykonywania skoków wzwyż, w dal, narciarskich itp.» Skocznia narciarska. Trenować na skoczni. Skakać ze skoczni. ∆ Mamucia skocznia «skocznia, na której można wykonywać… … Słownik języka polskiego