Перевод: с английского на болгарский

с болгарского на английский

trait

  • 1 trait

    {trei}
    1. характерна/отличителна черта/белег
    2. ряд. елемент, следа
    a TRAIT of humour лек елемент на хумор
    * * *
    {trei} n 1. характерна/отличителна черта/белег; 2. ряд. елемент
    * * *
    черта;
    * * *
    1. a trait of humour лек елемент на хумор 2. ряд. елемент, следа 3. характерна/отличителна черта/белег
    * * *
    trait [trei, treit] n 1. (характерна) черта, белег, специфичност; особеност; dominant \trait доминантен признак; personality \trait индивидуална черта, индивидуална особеност; recessive \trait мед., ген. рецесивен признак; 2. рядко елемент, следа; a \trait of humour елемент на хумор.

    English-Bulgarian dictionary > trait

  • 2 trite

    {trait}
    a изтъркан, банален, обикновен
    * * *
    {trait} а изтъркан, банален, обикновен.
    * * *
    стереотипен; обикновен; банален;
    * * *
    a изтъркан, банален, обикновен
    * * *
    trite [trait] adj изтъркан, банален, обикновен; a \trite subject позната, предъвкана, изтъркана тема; FONT face=Times_Deutsch◊ adv tritely.

    English-Bulgarian dictionary > trite

  • 3 contrite

    {kən'trait}
    1. разкаян, каещ се
    2. изразяващ разкаяние
    * * *
    {kъn'trait} a 1. разкаян, каещ се; 2. изразяващ разкаяние.
    * * *
    разкаян; каещ се;
    * * *
    1. изразяващ разкаяние 2. разкаян, каещ се
    * * *
    contrite[kən´trait] adj 1. каещ се, разкаян; 2. който изразява, произтича от разкаяние; FONT face=Times_Deutsch◊ adv contritely.

    English-Bulgarian dictionary > contrite

  • 4 detritus

    {di'traitəs}
    n геол. детрит
    * * *
    {di'traitъs} n геол. детрит.
    * * *
    детрит;
    * * *
    n геол. детрит
    * * *
    detritus[di´traitəs] n геол. детрит (материал, останал от разпадане на скали).

    English-Bulgarian dictionary > detritus

  • 5 detrital

    детритен;
    * * *
    detrital[di´traitəl] adj геол. детритен, остатъчен.

    English-Bulgarian dictionary > detrital

См. также в других словарях:

  • trait — 1. (trè ; le t ne se lie pas ; au pluriel, l s se lie : des trè z irréguliers) s. m. 1°   Action de tirer une voiture, un chariot. 2°   Corde ou lanière en cuir par laquelle les chevaux tirent une voiture. 3°   Plusieurs bateaux qu on attache… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Trait — may refer to: * Trait, a characteristic or property of some entity. * Biological traits, which involve genes and characteristics of organisms. * Trait theory, an approach to the psychological study of personality.In computing * Trait class, a… …   Wikipedia

  • Trait — Trait, n. [F., fr. L. tractus, fr. trahere to draw. See {Trace}, v., and cf. {Tract} a region, {Trace} a strap, {Tret}.] [1913 Webster] 1. A stroke; a touch. [1913 Webster] By this single trait Homer makes an essential difference between the… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Trait — steht für: Trait (Fluss), ein Fluss in Frankreich, Nebenfluss des Aron Trait (Programmierung), eine besondere Variante eines Mixins, welche z.B. in der Programmiersprache Scala genutzt werden kann in der Psychologie die Persönlichkeitseigenschaft …   Deutsch Wikipedia

  • Trait —   [treɪ(t); englisch »Zug«] der, (s)/ s, Psychologie: relativ unveränderlicher Grundzug der Persönlichkeit; in der faktorenanalytischen Theorie werden die Wesenszüge grundsätzlich in komplexe allgemeine Traits und persönliche Traits unterteilt,… …   Universal-Lexikon

  • Trait — [treit] das; s <aus engl. trait »Zug, Eigenheit«, dies über gleichbed. fr. trait aus lat. tractus zu trahere »ziehen«> Bez. für eine weitgehend stabil gedachte Charaktereigenschaft od. ein Verhaltensmerkmal einer Person (Psychol.) …   Das große Fremdwörterbuch

  • trăit — TRĂÍT s.n. (Rar) Faptul de a trăi. – v. trăi. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  trăít s. n. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic …   Dicționar Român

  • trait — [treı, treıt US treıt] n [Date: 1500 1600; : French; Origin: act of pulling, trait , from Latin tractus; TRACT] formal a particular quality in someone s character personality/character traits ▪ a mental illness associated with particular… …   Dictionary of contemporary English

  • trait — (n.) late 15c., shot, missiles; later a stroke, short line (1580s), from M.Fr. trait, from L. tractus draft, drawing, drawing out, later line drawn, feature, from pp. stem of trahere to pull, draw (see TRACT (Cf. tract) (1)). Sense of particular… …   Etymology dictionary

  • trait — ► NOUN 1) a distinguishing quality or characteristic. 2) a genetically determined characteristic. USAGE Trait has two pronunciations. The first, sounding like tray, is the traditional one (corresponding to its sound in French), but the newer one …   English terms dictionary

  • trait — trait. См. признак. (Источник: «Англо русский толковый словарь генетических терминов». Арефьев В.А., Лисовенко Л.А., Москва: Изд во ВНИРО, 1995 г.) …   Молекулярная биология и генетика. Толковый словарь.

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»