-
41 adplaudo
adplaudere, adplausi, adplausus Vstrike together; clap, applaud; strike, slap; dash to the ground (w/terrae) -
42 adplodo
adplodere, adplosi, adplosus Vstrike together; clap, applaud; strike, slap; dash to the ground (w/terrae) -
43 applaudo
applaudere, applausi, applausus Vstrike together; clap, applaud; strike, slap; dash to the ground (w/terrae) -
44 applodo
applodere, applosi, applosus Vstrike together; clap, applaud; strike, slap; dash to the ground (w/terrae) -
45 deturbo
deturbare, deturbavi, deturbatus V TRANSupset/topple, bring tumbling down; dislodge; strike/beat to ground; drive/pull/knock/cast/thrust/strike down/off; deprive of -
46 increpo
Iincrepare, increpavi, increpatus V INTRANSrattle, snap, clash, roar, twang, make noise; (alarm/danger); strike noisilyIIincrepare, increpavi, increpatus V TRANSrebuke, chide, reprove; protest at/indignantly, complain loudly/scornfullyIIIincrepare, increpui, increpitus V INTRANSrattle, snap, clash, roar, twang, make noise; (alarm/danger); strike noisilyIVincrepare, increpui, increpitus V TRANSrebuke, chide, reprove; protest at/indignantly, complain loudly/scornfully -
47 obtundo
Iobtundere, obtudi, obtunsus Vstrike, beat, batter; make blunt; deafenIIobtundere, obtudi, obtusus Vstrike, beat, batter; make blunt; deafen -
48 Ico
to strike, hit, wound / strike a bargain, make a deal. -
49 premo
I., pressi, pressumto squeeze, press down, strike down.II.squeeze, press down, strike down. -
50 calcitro
1.calcĭtro, āre, v. n. [1 calx].I.Lit., to strike with the heels, to kick, of animals (very rare), Plin. 30, 16, 53, § 149; cf. calcitratus.—B. C.Prov.:* II.calcitrare contra stimulum,
to kick against the pricks, Amm. 18, 5, 1; Vulg. Act. 9, 5; 26, 14; cf. 1. calx. —In gen., to strike convulsively with the feet, of one dying, Ov M. 12, 240.2.calcĭtro, ōnis, m. [1. calcitro].I.One who strikes with his heels, a kicker: equus mordax, calcitro, Varr. ap. Non. p. 45, 2 (Sat. Men. 81, 3).—II.Of men, a boisterous fellow, a blusterer, Plaut. As. 2, 3, 11. -
51 cancello
cancello, āvi, ātum, 1, v. a. [cancelli] (post-Aug.).I.In gen., to make like a lattice, to lattice:II.solum, i. e. with vines,
Col. 4, 2, 2:cancellata cutis (elephanti),
Plin. 8, 10, 10, § 30; cf.cancelli: cancellato bracchiorum implexu,
id. 9, 51, 74, § 164. —Esp., in the Lat. of the jurists, to strike out a writing lattice-wise (Ch), to strike or cross out, to cancel:testamentum,
Dig. 28, 4, 2:chirographum,
ib. 22, 3, 24:tabulae cautionesque cancellatae,
ib. 47, 2, 84; 2, 14, 47, § 2; 29, 1, 15, § 1; Cod. 6, 33, 3. -
52 concutio
con-cŭtĭo, cussi, cussum, 3, v. a. [quatio, as cur = quāre].I.To strike one upon another, to strike together (rare): utrum cavae manus concutiantur, an planae, Sen. Q. N. 2, 28, 1:II.concussā manu dare signa,
Ov. M. 11, 465:frameas,
Tac. G. 11.—To shake violently, to shake, agitate (freq. and class. in prose and poetry).A.Lit. (mostly poet.): concutit ungula terram, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 419 Vahl.): tonitru concussa aequora caeli, Att. ap. Non. p. 505, 8 (Trag. Rel. v. 224 Rib.); cf.:2.templa caeli summa sonitu (in a parodying of pathos),
Ter. Eun. 3, 5, 42; cf.:serena caeli sonitu,
Lucr. 2, 1101; 6, 358:grandi tonitru concussa repente Terra,
id. 5, 551; cf. id. 6, 544:terra ingenti motu concussa est,
Liv. 3, 10, 6; Ov. M. 8, 781:concussae cadunt urbes,
Lucr. 5, 1236: concusso terrae motu theatro, * Suet. Ner. 20:moenia,
Ov. M. 13, 175:freta,
id. ib. 6, 691;7, 201: undas,
id. ib. 8, 605:artus,
Lucr. 5, 1076; 6, 595; cf. id. 2, 949:corpora risu,
id. 1, 918; 2, 976; cf. Juv. 3, 101; Quint. 6, 3, 9:caput,
Ov. M. 2, 50:caesariem,
id. ib. 1, 179; cf.comam,
id. F. 2, 846:tempora,
id. M. 13, 644:manum,
id. ib. 11, 465:pectus,
id. ib. 2, 755:arma manu,
to hurl, id. ib. 1, 143; 7, 130; cf.:tela lacertis,
id. ib. 12, 79:te certo arcu,
to hit surely, Prop. 1, 7, 15:inmissis aurigae undantia lora Concussere jugis,
Verg. A. 5, 147:in calicibus concussis,
Plin. 35, 16, 55, § 193 Sillig N. cr.:munimenta arietibus admotis,
Curt. 8, 2, 22:aures Caesaris concutit fragor,
Luc. 6, 163:corpus concutit gestatio,
Sen. Ep. 15, 6:pectora planctu,
Stat. S. 5, 1, 179.— Pass.:quorum (ignium) ictu concuti aera verum est,
Plin. 2, 43, 43, § 112:corpus concutitur gestatione,
Cels. 3, 21:majore cachinno Concutitur,
Juv. 3, 100:concutitur sanguis,
Lucr. 3, 249.—Esp. in part. perf.:mugitibus aether,
Verg. G. 3, 151:risu tremulo (ora),
Lucr. 1, 919; 2, 976:rates,
shattered, Ov. P. 2, 3, 59:coma,
id. F. 2, 846:corpus vulnere,
Stat. S. 3, 4, 70:fores,
Ov. Am. 1, 6, 50:ilex,
Verg. G. 4, 81:quercus,
id. ib. 1, 159:materies per artus,
Lucr. 2, 949:Lyrnesia moenia dextrā,
Ov. M. 13, 175:mons,
Prop. 3, 13 (4, 12), 53:paries,
Dig. 39, 2, 18, § 11:remo concusso tollere ratem,
Val. Fl. 1, 340.— With Gr. acc.:pectus concussa crebris verberibus,
Luc. 2, 335.—Se, to examine by shaking one's self; the figure taken from the searching of a thief, etc., by shaking his garments; hence, trop. equiv. to search, examine (cf. excutio):B.te ipsum Concute, num qua tibi vitiorum inseverit olim Natura,
Hor. S. 1, 3, 35 Orell. ad loc. and cf. B. 3. infra.—Trop.1.To shake the power of, shake to its foundation, to shatter, cause to waver, to impair, disturb, distract:2.rem publicam,
Cic. Phil. 2, 42, 109; Plin. Pan. 6, 3:provincias magnis momentis,
Vell. 2, 78:regnum,
Liv. 33, 19, 1:orbem,
Tac. H. 1, 16:opes Lacedaemoniorum,
Nep. Epam. 6, 4:provincias magnis molimentis,
Vell. 2, 78, 1:concusso jam et paene fracto Hannibale,
Liv. 28, 44, 11:domum,
Tac. H. 3, 45:concussā Transrhenanorum fide,
id. ib. 5, 25:nondum concusso senatusconsulto,
id. A. 14, 43:imperium Persarum,
Curt. 4, 14, 20; cf. Plin. Ep. 10, 114 (115), 3:concussa fides,
Luc. 1, 182.—To shake in feeling, to agitate violently.a.Usually, to put in fear, terror, or anxiety, to terrify, alarm, trouble:(β).terrorem metum concutientem definiunt,
Cic. Tusc. 4, 8, 19:consules declarantur M. Tullius et C. Antonius, quod factum primo populares conjurationis concusserat,
Sall. C. 24, 1:populum Romanum terrore Numantini belli,
Vell. 2, 90, 3; Quint. 4, 2, 37:urbem,
Verg. A. 4, 666:totam Asiam,
Curt. 4, 1, 20:ingens barbaros pavor concusserat,
id. 8, 2, 24:casu concussus acerbo,
Verg. A. 5, 700; Tac. H. 2, 99 fin.:extemplo turbati animi concussaque vulgi Pectora,
Verg. A. 11, 451. — Poet. in a Greek constr.:casu animum concussus amici,
Verg. A. 5, 869:hoc concussa metu mentem Juturna virago,
id. ib. 12, 468; so Hor. S. 2, 3, 295.—In the jurists: aliquem, to terrify one by threats, etc., in order to extort money from him, Dig. 1, 18, 6, § 3; Paul. Sent. 5, 25, 12; Cod. Th. 9, 27, 6; cf. concussio, II., concussor, and concussura.—b.In gen., of any excitement of the passions: magnum et summum est deoque vicinum, non concuti. Hanc stabilem animi sedem Graeci euthumian vocant... ego tranquillitatem voco, Sen. Tranq. 2, 3:3.hoc agite: Poenas petite violatae Stygis: Concutite pectus,
Sen. Herc. Fur. 105.—To urge, excite, rouse to activity, = excitare, commovere (rare and not ante-Aug.):fecundum concute pectus,
Verg. A. 7, 338:tu concute plebem,
Petr. Poet. 124, 288:se concussere ambae,
Juv. 10, 328:non leviter se Numidia concussit,
Flor. 3, 1, 2.—Hence, * concussus, a, um, P. a., stirred up, restless:Pallas aliquanto concussior,
Mart. Cap. 4, § 332. -
53 conflicto
conflicto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [id.].I.In gen., to strike together violently; hence, trop., mid., to fight with, contend or struggle with (rare):II.qui cum ingeniis conflictatur ejusmodi,
Ter. And. 1, 1, 66; so,cum adversā fortunā,
Nep. Pelop. 5, 1; Cic. Har. Resp. 19, 41:odio inter sese gravi conflictati sunt,
Gell. 12, 8, 5:cornibus,
with the wings of the army, Front. Strat. 2, 3, 5. —Once also act.:ut conflictares malo,
Ter. Phorm. 3, 2, 20.—Esp., to strike forcibly to the earth, to ruin; so very rare in act.:(β).qui plura per scelera rem publicam conflictavisset,
Tac. A. 6, 48:fera sese conflictans maerore,
Plin. 8, 17, 21, § 59; but very freq. and in good prose (most freq. in Tac., never in Quint.) in pass.: conflictari aliquā re, to be severely tormented, vexed, harassed, afflicted; to be brought to ruin:nos duriore (fortunā) conflictati videmur,
Cic. Att. 10, 4, 4:judiciis turpibus,
id. Fam. 9, 25, 3:honestiore judicio,
id. Quint. 13, 44:superstitione,
id. Leg. 1, 11, 32:iniquissimis verbis,
id. Verr. 2, 3, 28, § 69:a quibus se putat diuturnioribus esse molestiis conflictatum,
id. Fam. 6, 13, 3:magnis et multis incommodis,
Auct. Her. 2, 24, 37:magna inopia necessariarum rerum (opp. abundare),
Caes. B. C. 1, 52:gravi pestilentiā,
id. ib. 2, 22:gravi morbo,
Nep. Dion, 2, 4; Plin. 23, 1, 27, § 58; Suet. Claud. 2:iniquā valetudine,
Plin. Ep. 1, 12, 4:multis difficultatibus,
Liv. 40, 22, 8:saevis tempestatibus,
Tac. Agr. 22; cf. Suet. Aug. 17; Tac. A. 1, 58 fin.:multis aemulis,
id. ib. 6, 51:pervicaci accusatione,
id. ib. 13, 33; 14, 50;15, 50 al.: foedā hieme,
id. H. 3, 59:saevissimā hieme,
Plin. 18, 25, 57, § 209.—Without abl.:ii (sc. milites) tantum conflictati sunt qui, etc.,
Tac. H. 3, 82: filia Appii Caeci ap. Gell. 10, 6, 2. -
54 confligo
con-flīgo, xi, ctum, 3, v. a. and n.I.Act. (rare), to strike one thing against or on another, to strike, bring, or join together, to unite.A.Prop.:B.semina,
Lucr. 4, 1216 (but in id. 2, 98, the read. is confulta; v. confultus).—Trop., to oppose in comparison, to contrast:II.factum adversarii cum scripto,
Cic. Inv. 2, 43, 126.—Neutr., to be in conflict, to contend, fight, combat.A.Prop. (freq. and class. in prose and poetry); constr. with cum, contra, adversus, inter se, or absol.(α).With cum:(β).manu cum hoste confligere,
Cic. Off. 1, 23, 81; id. Imp. Pomp. 10, 28; id. Tusc. 4, 22, 50; id. Dom. 25, 66; Sall. C. 57 fin.; Liv. 4, 17, 8:cum Hannibale acie,
id. 30, 19, 11; Suet. Vesp. 4.—Contra: contra sceleratissimam conspirationem hostium, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, a, 5.—(γ). (δ).Absol.:2.ad confligendum venientibus undique Poenis,
Lucr. 3, 833:armis,
Cic. Pis. 9, 20; id. Caecin. 16, 46:angusto mari,
Nep. Them. 4, 5:duas aquilas in conspectu omnium conflixisse,
Suet. Vesp. 5.—Transf., of inanim. subjects:B.confligunt hiemes aestatibus,
Lucr. 6, 373:adversi venti Confligunt,
Verg. A. 2, 417.—Trop.:causae, quae inter se confligunt,
Cic. Cat. 2, 11, 25:illae (naves) adeo graviter inter se incitatae conflixerunt, ut vehementissime utraque ex concursu laboraret,
Caes. B. C. 2, 6; cf. Quint. 3, 6, 12; 7, 7, 4. —Of a contest in words:leviore actione confligere,
Cic. Caecin. 3, 8; so impers., Quint. 5, 7, 3; Cic. Fin. 4, 2, 3. -
55 confodio
con-fŏdĭo, fōdi, fossum, 3, to dig thoroughly, dig round about, to prepare by digging (orig. pertaining to agriculture).I.Prop.:B.terram minute,
Cato, R. R. 129:jugera,
Varr. R. R. 1, 18, 2:hortum,
Plaut. Aul. 2, 2, 66: loca palustria, Sisenn. ap. Non. p. 141, 31:vineta,
Col. 4, 5:salices,
Plin. 17, 20, 32, § 142.—Transf., to strike down by stabbing, to pierce, stab, transfix:II.constituere (Ciceronem) de improviso domi suae confodere,
Sall. C. 28, 1:ibique pugnans confoditur,
id. ib. 60, 7; Nep. Pelop. 5, 4; Liv. 24, 7, 5; Suet. Caes. 81; 82; id. Aug. 27; 51; id. Calig. 28; 59; id. Claud. 26; id. Tit. 6; Verg. A. 9, 445; Ov. M. 5, 176; Luc. 3, 744; Curt. 3, 11, 11; 4, 16, 23; Vell. 2, 22, 3; Val. Fl. 6, 418; Cic. Sull. 11, 33 dub. —Trop. (rare; not ante-Aug.): tot judiciis confossi, praedamnatique, = pierced through, Liv. 5, 11, 12:mala quae vos ab omni parte confodiunt,
Sen. Vit. Beat. 27, 6:cujus causa, quamquam gravissimis criminibus erat confossa,
i. e. seriously damaged, Val. Max. 8, 1, abs. 11: quaedam (scripta) notis confodias, you strike or cross out, Plin. Ep. 9, 26, 13.—Hence, confos-sus, a, um, P. a., pierced through, full of holes:te faciam Confossiorem soricina nenia,
Plaut. Bacch. 4, 8, 48. -
56 defigo
dē-fīgo, xi, xum, 3, v. a., to fasten down or in; and with especial reference to the terminus, to drive, fix, or fasten into (class.). —I.Lit.: in campo Martio crucem ad civium supplicium defigi et constitui jubes, Cic. Rab. perd. 4; so,B.tigna machinationibus immissa in flumen,
Caes. B. G. 4, 17, 4:sudes sub aqua,
id. ib. 5, 18, 3:asseres in terra defigebantur,
id. B. C. 2, 2; Liv. 44, 5:verutum in balteo,
Caes. B. G. 5, 44, 7:sicam in consulis corpore,
to thrust, Cic. Cat. 1, 6; cf.:cultrum in corde,
Liv. 1, 58 fin.:tellure hastas,
Verg. A. 12, 130; cf. id. ib. 6, 652:gladium superne jugulo,
Liv. 1, 25; cf. Ov. M. 13, 436 al.: cruci defiguntur, Varr. ap. Non. 221, 13:arborem penitus terrae,
Verg. G. 2, 290:te hodie, si prehendero, defigam in terram colaphis,
Plaut. Pers. 2, 4, 22 (for which, shortly after, cruci affigere):morsus in aurem,
Plin. 8, 12, 12, § 34:clavum percussum malleo in cerebrum,
Vulg. Judic. 4, 21; Eccles. 12, 11. —Meton. (Causa pro effectu.) To fix, fasten, render immovable (rare):C.defixa caelo sidera,
Hor. Epod. 17, 5; cf. Ov. M. 11, 76:defixere aciem in his vestigiis,
have fixed them motionless, Tac. Agr. 34; cf.:defixi et Neronem intuentes,
id. A. 13, 16:sedeo defixus,
Plin. Ep. 9, 34, 1:me defixum in ora, etc.,
Prop. 1, 8, 15.—Esp. in phrase, manus defigere, to strike hands, i. e., to close a contract as surety, to pledge one's person, Vulg. Prov. 6, 1; 22, 26.—II.Trop.A.In gen., to fix, fasten; to turn intently in any direction:B.virtus est una altissimis defixa radicibus,
Cic. Phil. 4, 5:oculos in vultu regis,
Curt. 7, 8:iratos oculos in te,
Ov. Am. 2, 18, 15:in alicujus possessiones oculos defigere,
Cic. Phil. 11, 5, 10:oculos defigere in terram,
Quint. 11, 3, 158; Curt. 9, 3.— Absol.:oculos,
to let fall, cast down, Tac. A. 3, 1:Aeneas defixus lumina,
Verg. A. 6, 156:animos in ea, quae perspicua sunt,
Cic. Ac. 2, 15:disputare non vaganti oratione, sed defixa in una republica,
id. Rep. 1, 11; cf.:in eo mentem orationemque defigit,
id. de Or. 3, 8, 31:omnes suas curas in reip. salute,
id. Phil. 14, 5, 13; id. Verr. 1, 3; cf. id. Prov. Cons. 4, 8.—In partic.1.To strike motionless, sc. with astonishment, etc.; to stupefy, astound, astonish (not freq. till after the Aug. per.):2.utraque simul objecta res oculis animisque immobiles parumper eos defixit,
Liv. 21, 33; so,aliquem,
id. 3, 47; 6, 40 al.: silentium triste ita defixit omnium animos, ut, etc., Liv. 1, 29.—In the part. perf.:dum stupet obtutuque haeret defixus in uno,
Verg. A. 1, 495; 6, 156; 7, 249; Hor. Ep. 1, 6, 14; Liv. 8, 7; Tac. A. 1, 68; 13, 5 et saep.—Religious t. t.* a.To declare fixedly, firmly, unalterably:b.QVAE AVGVR VITIOSA, DIRA DEFIXERIT, IRRITA SVNTO,
Cic. Leg. 2, 8 fin. —(Because, in making imprecations, the waxen image of him for whom destruction was to be prepared, or his name written in wax, was stuck through with a needle; cf. Ov. H. 6, 91 sq., and Voss upon Verg. E. 8, 80.) To bewitch, enchant; to curse any thing:3.caput alicujus dira imprecatione,
Sen. Ben. 6, 35:defigi imprecationibus,
Plin. 28, 2, 4, § 19:nomina cerā,
Ov. Am. 3, 7, 29; cf.:DEFIXA NOMINA,
Inscr. Orell. 3726:regis animum Iolchiacis votis,
Verg. Cir. 376.—To censure, reprove a thing:culpam,
Pers. 5, 16. -
57 elido
ē-līdo, si, sum, 3, v. a. [laedo].I. A.Lit.:B.aurigam e curru,
Cic. Rep. 2, 41:oculos,
Plaut. Rud. 3, 2, 45; Verg. A. 8, 261:ignem velut e silice,
Plin. 11, 37, 86, § 214; cf.:flammas ex sese,
id. 18, 35, 84, § 358:ignes nubibus,
Ov. M. 6, 696:aërem lituis,
Luc. 7, 476:partum,
i. e. to produce abortion, Cels. 1, 7; Plin. 25, 3, 7, § 25:litteras,
to strike out by syncope, to elide, Gell. 5, 12, 5:vina praelis,
i. e. to press out, Prop. 4 (5), 6, 73; cf.herbam,
Ov. F. 4, 371:corpora equorum eodem elisa, i. e. ad litus ejecta,
Tac. A. 2, 24.—Trop.: animam alicui, Lucil. ap. Non. 291, 32:II. A.(imago) recta retrorsum Sic eliditur, ut, etc.,
is thrown back, reflected, Lucr. 4, 296:colores repercussu parietum,
Plin. 37, 9, 52, § 137:sibilum,
to force out, Cels. 4, 4, 2; cf.sonum,
Plin. 11, 51, 112, § 269; 14, 22, 28, § 146:vocem,
Quint. 11, 3, 51:morbum,
to drive out, expel, Cels. 4, 4, 3; Hor. Ep. 1, 15, 6: magnas sententias, to send forth, utter (the fig. being that of a cloud discharging itself), Quint. 2, 11, 7 Spald.—Lit.:B.talos alicui,
Plaut. Mil. 2, 2, 12:tuum caput,
id. Poen. 2, 46; Liv. 21, 45:fauces,
to strangle, Ov. M. 12, 142: naves, * Caes. B. C. 3, 27, 2:aliquem stipite,
Curt. 9, 7 fin.:draconem pondere,
Plin. 8, 11, 11, § 32:geminos angues (Hercules),
i. e. to strangle, Verg. A. 8, 289; cf.infantes,
Flor. 3, 3, 17 al. —Trop., to break down, destroy:(poetae) nervos omnes virtutis elidunt,
Cic. Tusc. 2, 11 fin.; cf.:aegritudine elidi,
id. ib. 5, 6, 16:prius pactum per posterius,
i. e. to abrogate, Dig. 2, 14, 27. -
58 fligo
flīgo, ĕre, v. a. [Gr. phlaô, phlibô, = thlaô, thlibô,, to crush; Lat. flagellum; cf.flagitare,
Curt. Gr. Etym. p. 477 ], to strike, strike down (ante-class.): fligi affligi: ipsus se in terram saucius fligit cadens, Liv. Andron. ap. Non. 110, 29 sq. (Trag. Rel. v. 12 Rib.); so Att. ap. Non. 1. 1. (v. 317 Rib.):naves ad saxa,
Lucr. 5, 1001 Lachm. N. cr. (al. lidebant or laedebant; v. Munro ad loc. 3d ed.). -
59 icio
ī̆cĭo and ī̆co), īci, ictum (forms in use, only pres. icit, iciunt, icere; perf. icit, icisse; pluperf. iceram, iceras; fut. perf. icero; pass. pres. icitur, icimur; perf. ictus est; and part. ictus, a, um; pres. ĭco, Prisc. 886 P.;I.but īcit,
Lucr. 3, 160; Plaut. Mil. 2, 2, 50; pres. icio, Gell. 4, 17, 8; Prisc. 877 P.), 3, v. a. [Gr. ip-, iptomai, to injure; ips, a worm; ikria, scaffolding; cf. Ikaros, en-ipê], to strike, hit, smite, stab, sting (cf.: ferio, percutio, verbero, pulso).Lit. (rare but class.).A.In gen.:B.exim corpus propellit et icit,
Lucr. 3, 160:unde icimur ictu,
id. 4, 1050:femur,
Plaut. Truc. 2, 7, 42:caput telis (musca),
Cat. 116, 4: vidulum fuscinā, Plaut. Fragm. ap. Non. 124, 1:cum Ptolemaeus in proelio telo venenato ictus esset,
Cic. Div. 2, 66, 135; cf.:lapide ictus,
Caes. B. C. 3, 22, 2:ibi in turba ictus Remus, cecidit,
Liv. 1, 7, 2:velut ictus ab Hercule Cacus,
Juv. 5, 125.—Esp. of lightning, etc., to strike:C.cum Summanus e caelo ictus esset,
Cic. Div. 1, 10, 16:ictae limen domus,
Ov. Tr. 5, 4, 34:fulmine laurus sola non icitur,
Plin. 15, 30, 40, § 134; cf.:fulmen lauri fruticem non icit,
id. 2, 55, 56, § 146;so in a figure, of a thunderbolt: ut vos iisdem ignibus circumsaepti me primum ictum pro vobis et fumantem videretis,
Cic. Har. Resp. 21, 45; cf.: exin candida se radiis dedit icta foras lux (i. e. Aurora), struck with rays, irradiated, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 93 Vahl.).—With a homogeneous object: Icere colaphum, to give a box on the ear:II.hei, colaphum icit,
Plaut. Pers. 5, 2, 65.—Trop.A.In partic., icere foedus, like ferire and percutere foedus (v. ferio and percutio, I. B. fin.), to make a covenant or league:B.foedus, quod meo sanguine in pactione provinciarum iceras, frangere noluisti,
Cic. Pis. 12, 28:cum Gaditanis foedus icisse dicitur,
id. Balb. 15, 34; Cael. ap. Prisc. p. 886 P.:orsi a foedere quod nobiscum icerant,
Tac. 12, 62 —(Perh. not ante - Aug.) Desideriis icta fidelibus Quaerit patria Caesarem, smitten, tormented, Hor. C. 4, 5, 15:C.novā re consules icti,
disturbed, Liv. 27, 9, 8; cf. id. 34, 17, 5:conscientiā ictus,
id. 33, 28, 1:metu icta,
id. 1, 16 et saep.:haud secus quam pestifero sidere icti pavebant,
panic - stricken, id. 8, 9, 12:domestico vulnere ictus,
by family affliction, Tac. Agr. 29:si existunt, qui magnitudinem multum ultra se positam non icturi appetant,
reach, attain, Sen. Const. Sap. 3 med. —Poet.:saltat Milonius, ut semel icto Accessit fervor capiti numerusque lucernis,
i. e. smitten with wine, tipsy, Hor. S. 2, 1, 25. -
60 ico
ī̆cĭo and ī̆co), īci, ictum (forms in use, only pres. icit, iciunt, icere; perf. icit, icisse; pluperf. iceram, iceras; fut. perf. icero; pass. pres. icitur, icimur; perf. ictus est; and part. ictus, a, um; pres. ĭco, Prisc. 886 P.;I.but īcit,
Lucr. 3, 160; Plaut. Mil. 2, 2, 50; pres. icio, Gell. 4, 17, 8; Prisc. 877 P.), 3, v. a. [Gr. ip-, iptomai, to injure; ips, a worm; ikria, scaffolding; cf. Ikaros, en-ipê], to strike, hit, smite, stab, sting (cf.: ferio, percutio, verbero, pulso).Lit. (rare but class.).A.In gen.:B.exim corpus propellit et icit,
Lucr. 3, 160:unde icimur ictu,
id. 4, 1050:femur,
Plaut. Truc. 2, 7, 42:caput telis (musca),
Cat. 116, 4: vidulum fuscinā, Plaut. Fragm. ap. Non. 124, 1:cum Ptolemaeus in proelio telo venenato ictus esset,
Cic. Div. 2, 66, 135; cf.:lapide ictus,
Caes. B. C. 3, 22, 2:ibi in turba ictus Remus, cecidit,
Liv. 1, 7, 2:velut ictus ab Hercule Cacus,
Juv. 5, 125.—Esp. of lightning, etc., to strike:C.cum Summanus e caelo ictus esset,
Cic. Div. 1, 10, 16:ictae limen domus,
Ov. Tr. 5, 4, 34:fulmine laurus sola non icitur,
Plin. 15, 30, 40, § 134; cf.:fulmen lauri fruticem non icit,
id. 2, 55, 56, § 146;so in a figure, of a thunderbolt: ut vos iisdem ignibus circumsaepti me primum ictum pro vobis et fumantem videretis,
Cic. Har. Resp. 21, 45; cf.: exin candida se radiis dedit icta foras lux (i. e. Aurora), struck with rays, irradiated, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 93 Vahl.).—With a homogeneous object: Icere colaphum, to give a box on the ear:II.hei, colaphum icit,
Plaut. Pers. 5, 2, 65.—Trop.A.In partic., icere foedus, like ferire and percutere foedus (v. ferio and percutio, I. B. fin.), to make a covenant or league:B.foedus, quod meo sanguine in pactione provinciarum iceras, frangere noluisti,
Cic. Pis. 12, 28:cum Gaditanis foedus icisse dicitur,
id. Balb. 15, 34; Cael. ap. Prisc. p. 886 P.:orsi a foedere quod nobiscum icerant,
Tac. 12, 62 —(Perh. not ante - Aug.) Desideriis icta fidelibus Quaerit patria Caesarem, smitten, tormented, Hor. C. 4, 5, 15:C.novā re consules icti,
disturbed, Liv. 27, 9, 8; cf. id. 34, 17, 5:conscientiā ictus,
id. 33, 28, 1:metu icta,
id. 1, 16 et saep.:haud secus quam pestifero sidere icti pavebant,
panic - stricken, id. 8, 9, 12:domestico vulnere ictus,
by family affliction, Tac. Agr. 29:si existunt, qui magnitudinem multum ultra se positam non icturi appetant,
reach, attain, Sen. Const. Sap. 3 med. —Poet.:saltat Milonius, ut semel icto Accessit fervor capiti numerusque lucernis,
i. e. smitten with wine, tipsy, Hor. S. 2, 1, 25.
См. также в других словарях:
Strike Witches — Japanese light novel cover of Strike Witches volume 1 ストライクウィッチーズ Genre Military science fiction … Wikipedia
Strike — Strike, v. t. [imp. {Struck}; p. p. {Struck}, {Stricken}({Stroock}, {Strucken}, Obs.); p. pr. & vb. n. {Striking}. Struck is more commonly used in the p. p. than stricken.] [OE. striken to strike, proceed, flow, AS. str[=i]can to go, proceed,… … The Collaborative International Dictionary of English
Strike series — Strike is the common name of a series of video games created by Mike Posehn, John Patrick Manley and Tony Barnes released between 1991 and 1997 by Electronic Arts for a number of video game systems. The games are multi directional shooters shown… … Wikipedia
Strike — may refer to:Refusal to work or perform* Strike action, also known as a Walkout, a work stoppage by a corporation or public institution * General strike, a strike action by a critical mass of the labor force in a city, region or country *Church… … Wikipedia
Strike Witches — Originaltitel ストライクウィッチーズ Transkription Sutoraiku Witchīzu … Deutsch Wikipedia
strike — 1 vb struck, struck, also, strick·en, strik·ing vi 1: to remove or delete something 2: to stop work in order to force an employer to comply with demands vt 1: to remove or delete from a legal document a … Law dictionary
Strike Witches — ストライクウィッチーズ (Sutoraikuwicchīzu) Género Ciencia Ficción, Ecchi Novela ligera Strike Witches Suomus Iranko Chūtai Ganbaru (1), Koisuru (2), Hajikeru (3) Creado por Nob … Wikipedia Español
strike — [strīk] vt. struck, struck or occas. (but for vt. 11 commonly and for vt. 8 & 15 usually) stricken, striking, [ME striken, to proceed, flow, strike with rod or sword < OE strican, to go, proceed, advance, akin to Ger streichen < IE * streig … English World dictionary
Strike rate — refers to two different statistics in the sport of cricket. Batting strike rate is a measure of how frequently a batsman achieves the primary goal of batting, namely scoring runs. Bowling strike rate is a measure of how frequently a bowler… … Wikipedia
Strike — Strike, v. i. To move; to advance; to proceed; to take a course; as, to strike into the fields. [1913 Webster] A mouse . . . struck forth sternly [bodily]. Piers Plowman. [1913 Webster] 2. To deliver a quick blow or thrust; to give blows. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
Strike Back: Project Dawn — Género Drama, Acción, Militar Reparto Sullivan Stapleton[1] Philip Winchester Richard Armitage Amanda Mealing Eva Birthistle Michelle Lukes Rhashan Stone Jimi Mistry … Wikipedia Español