-
1 przeszkadzać
przeszkadzać (-am) < przeszkodzić> (-ę) stören; (uniemożliwiać) verhindern; (utrudniać) behindern;przeszkadzać k-u (w L) jemanden stören (bei D);przeszkadzać k-u (+ inf) jemanden hindern (an D);nie przeszkadzaj mi w pracy! störe mich nicht bei der Arbeit!;przeszkadza mi hałas der Lärm stört mich;to mi nie przeszkadza das stört mich nicht;choroba przeszkodziła mu w karierze die Krankheit behinderte ihn bei der Karriere;nie przeszkadza mu to jednak, żeby … das hindert ihn jedoch nicht daran, zu … (+ inf);proszę sobie nie przeszkadzać! lassen Sie sich nicht stören! -
2 es
es [ɛs]wo ist das Kind? — Es liegt auf dem Bett! Gdzie jest dziecko? — [ono] leży na łóżku!2) ( das)\es ist Onkel Paul/Tante Inge to [jest] wujek Paul/ciocia Ingeich bin \es to ja\es sind meine Kinder/Bücher to [są] moje dzieci/książkihoffentlich macht \es dir nichts aus mam nadzieję, że to ci nie przeszkadza\es gefällt ihr, dass... podoba jej się, że...\es freut mich, dass es dir gut geht cieszy mnie, że masz się dobrze\es regnet/schneit pada deszcz/śnieg\es klopft ktoś puka\es wurde getanzt tańczono6) ( in reflexiven Ausdrücken)hier lebt \es sich angenehm tu żyje się przyjemnie\es meldete sich niemand nikt się nie zgłosiłnimmst du das Kind mit nach Hause oder soll ich \es mitnehmen? zabierzesz dziecko do domu, czy ja mam je wziąć?2) ( das) toich glaube \es nicht nie wierzę w to\es mögen, dass/wenn... lubić, gdy... -
3 przeszkadzać
przeszkadzać [pʃɛʃkaʣ̑aʨ̑] < perf przeszkodzić>vi1) ( zakłócać)\przeszkadzać komuś jdn störenproszę sobie nie \przeszkadzać lassen Sie sich nicht stören2) ( utrudniać)\przeszkadzać komuś w czymś jdn bei etw behindern, jdn an etw +dat hindern3) ( zawadzać)mnie to nie przeszkadza das stört mich nicht -
4 ausmachen
aus|machenvtetw mit jdm \ausmachen uzgodnić coś z kimś4) ( klären)das müsst ihr unter euch ( dat) \ausmachen musicie to wyjaśnić między sobą5) ( darstellen)den Zauber einer Landschaft \ausmachen stanowić o uroku krajobrazu6) (fam: Wirkung haben)etw/viel \ausmachen coś/dużo znaczyćnichts \ausmachen nie robić różnicy7) ( stören)jdm etw \ausmachen przeszkadzać komuśdas macht mir nichts aus to mi nie przeszkadza -
5 wie
wie[vi:]1) jak\wie heißt du? jak się nazywasz?\wie geht es dir? co [u ciebie] słychać?\wie war das Wetter in eurem Urlaub? jaką mieliście pogodę w czasie urlopu?\wie bitte? słucham?2) ( auf welche Weise) w jaki sposób\wie funktioniert das? jak to działa?3) ( in welchem Maße)\wie alt bist du? ile masz lat?\wie groß bist du? ile masz wzrostu?\wie spät ist es? która [jest] godzina?\wie oft... jak często...4) ( welche Menge)\wie viel jak dużo\wie viel Zucker nimmst du? ile słodzisz?5) (fam: nicht wahr)das stört dich, \wie? to ci przeszkadza, nie? ( pot)6) ( in Ausrufen)\wie schön! jak ładnie!\wie schade! jaka szkoda!wenn du wüsstest, \wie sehr ich dich liebe! gdybyś wiedział, jak bardzo cię kocham!und \wie! ( fam) jeszcze jak!die Art, \wie... sposób, w jaki...III. conj1) ( vergleichend)weiß \wie Schnee biały jak śniegso groß \wie ein Fass wielki jak beczkaer ist so alt \wie ich [on] ma tyle lat co ja2) ( beispielsweise) jak na przykład\wie ich höre jak słyszę4) ( dass)er sah, \wie der Krug umkippte widział, jak dzban się przewrócił
См. также в других словарях:
nic — n, D. niczego, C. niczemu, NMs. niczym 1. zaimek przeczący «żadna rzecz» a) «nic jako określenie orzeczenia» Nie chcieć słyszeć o niczym. O nic nie dbać. Niczym się nie przejmować. Na niczym mi nie zależy. Nie mieć niczego więcej do roboty. Nie… … Słownik języka polskiego
przeszkadzać — ndk I, przeszkadzaćam, przeszkadzaćasz, przeszkadzaćają, przeszkadzaćaj, przeszkadzaćał przeszkodzić dk VIa, przeszkadzaćdzę, przeszkadzaćdzisz, przeszkadzaćszkodź, przeszkadzaćdził «być przeszkodą, zawadą; utrudniać, uniemożliwiać, udaremniać… … Słownik języka polskiego
przyzwalać — ndk I, przyzwalaćam, przyzwalaćasz, przyzwalaćają, przyzwalaćaj, przyzwalaćał przyzwolić dk VIa, przyzwalaćlę, przyzwalaćlisz, przyzwalaćzwól, przyzwalaćlił, książk. «udzielać pozwolenia, wyrażać na coś zgodę; zezwalać, zgadzać się, aprobować»… … Słownik języka polskiego
podpierać — ściany a) «stać pod ścianą, nie biorąc udziału w zabawie»: – Nie znoszę, jak faceci podpierają ściany. – Przeszkadza ci? – Przeszkadza. Po to się przychodzi na zabawę, żeby się bawić i tańczyć, a nie podpierać ściany. S. Kowalewski, Okna. b) «o… … Słownik frazeologiczny
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
zły — źli, gorszy 1. «ujemny pod względem moralnym; wrogo usposobiony do ludzi, usiłujący szkodzić, szkodzący innym; będący objawem takich cech; szkodliwy; nieetyczny» Zły człowiek. Zły charakter. Złe skłonności, popędy, instynkty. Zły wpływ. Złe… … Słownik języka polskiego
stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… … Słownik języka polskiego
przeszkoda — ż IV, CMs. przeszkodadzie; lm D. przeszkodaszkód 1. «to, co przeszkadza, co utrudnia, uniemożliwia wykonanie czegoś, przebycie jakiejś drogi, osiągnięcie celu; trudność, zawada» Nieprzewidziana, nieoczekiwana, nieprzezwyciężona, niepokonana… … Słownik języka polskiego
szkodzić — ndk VIa, szkodzićdzę, szkodzićdzisz, szkodź, szkodzićdził «wyrządzać, przynosić, robić komuś, czemuś szkodę (materialną, moralną), powodować uszczerbek w czymś; być szkodliwym dla kogoś, dla czegoś» Szkodzić sobie, rodzinie, ludziom. Szkodzić… … Słownik języka polskiego
zebrać się — 1. Zebrać się na odwagę «zdecydować się na coś, na co wcześniej nie miało się śmiałości»: Zebrała się na odwagę i weszła do dyżurki. Przeprosiła, że przeszkadza, ale musi o coś spytać. M. Gretkowska, Podręcznik. 2. Zebrać się w sobie a) «naprężyć … Słownik frazeologiczny
zbierać się — 1. Zebrać się na odwagę «zdecydować się na coś, na co wcześniej nie miało się śmiałości»: Zebrała się na odwagę i weszła do dyżurki. Przeprosiła, że przeszkadza, ale musi o coś spytać. M. Gretkowska, Podręcznik. 2. Zebrać się w sobie a) «naprężyć … Słownik frazeologiczny