-
1 by
[baɪ] 1. prep1) (referring to cause, agent) przez +acc2) (referring to method, manner, means)to pay by cheque — płacić (zapłacić perf) czekiem
3) (via, through) przez +acc4) ( close to)5) ( past) obok +gen, koło +gen6) ( not later than) do +genby the time I got here it was too late — zanim tu dotarłem, było już za późno
7) ( amount)by the kilo/metre — na kilogramy/metry
8) ( MATH) przez +accto divide by 3 — dzielić (podzielić perf) przez 3
9) ( measure)10) ( according to) według +gen11)12)by the way — nawiasem mówiąc, à propos
this wasn't my idea by the way — nawiasem mówiąc, to nie był mój pomysł
2. advby the way, did you know Claire was back? — à propos, czy wiesz, że Claire wróciła?
2)by and by — wkrótce, niebawem
3)by and large I would agree with you — ogólnie (rzecz) biorąc, zgodziłbym się z tobą
* * *1. preposition1) (next to; near; at the side of: by the door; He sat by his sister.) obok, przy2) (past: going by the house.) obok3) (through; along; across: We came by the main road.) przez4) (used (in the passive voice) to show the person or thing which performs an action: struck by a stone.) przez5) (using: He's going to contact us by letter; We travelled by train.) przy pomocy, przez6) (from; through the means of: I met her by chance; by post.) przez7) ((of time) not later than: by 6 o'clock.) do, przed (jakimś momentem)8) (during the time of.) za9) (to the extent of: taller by ten centimetres.) o10) (used to give measurements etc: 4 metres by 2 metres.) na11) (in quantities of: fruit sold by the kilo.) na12) (in respect of: a teacher by profession.) przez, z2. adverb1) (near: They stood by and watched.) blisko2) (past: A dog ran by.) obok, niedaleko3) (aside; away: money put by for an emergency.) na bok•- bypass 3. verb(to avoid (a place) by taking such a road.) objeżdżać- bystander
- by and by
- by and large
- by oneself
- by the way -
2 object
1. ['ɔbdʒɪkt] n 2. [əb'dʒɛkt] vito object (to) — sprzeciwiać się (sprzeciwić się perf) ( +dat)
he objected that … — wysunął zarzut, że …
I object! — sprzeciw!, protestuję!
do you object to my smoking? — czy nie przeszkadza ci, że palę?
* * *I ['ob‹ikt] noun1) (a thing that can be seen or felt: There were various objects on the table.) przedmiot2) (an aim or intention: His main object in life was to become rich.) cel3) (the word or words in a sentence or phrase which represent(s) the person or thing affected by the action of the verb: He hit me; You can eat what you like.) dopełnienieII [əb'‹ekt] verb(often with to) to feel or express dislike or disapproval: He wanted us to travel on foot but I objected (to that). sprzeciwiać się- objectionable
- objectionably -
3 least
[liːst] 1. adj2. advthe least — ( smallest amount of) najmniej ( +gen); ( slightest) najmniejszy
(+verb) najmniej; (+adjective)at least — (in expressions of quantity, comparisons) co najmniej, przynajmniej; (still, or rather) przynajmniej
* * *[li:st] 1. adjective, pronoun((something) which is the smallest or the smallest amount that exists, is possible etc: I think the least you can do is apologize!; She wanted to know how to do it with the least amount of bother.) najmniej(szy)2. adverb((somethimes with the) to the smallest or lowest degree: I like her (the) least of all the girls; That is the least important of our problems.) najmniej- at least- not in the least -
4 O.K.
['əu'keɪ] 1. excl ( inf)( showing agreement) w porządku; ( in questions) dobrze?, zgoda?; ( granted) zgoda2. adj( average) w porządku post; ( acceptable) do przyjęcia post3. vtzgadzać się (zgodzić się perf) na +acc4. nto give sb the O.K. (to …) — pozwalać (pozwolić perf) komuś ( +infin)
to give sth the O.K. — wyrażać (wyrazić perf) zgodę na coś
is it O.K.? — może być?
are you O.K.? — (czy) wszystko w porządku?
are you O.K. for money? — (czy) masz dosyć pieniędzy?
it's O.K. with/by me — mnie to nie przeszkadza
* * *[ou'kei] 1. interjection, adjective, adverb(all right: Will you do it? O.K., I will; Is my dress O.K.?; That's O.K. with/by me (= I agree).) dobra, w porządku2. noun(approval: He gave the plan his O.K.) zgoda
См. также в других словарях:
nic — n, D. niczego, C. niczemu, NMs. niczym 1. zaimek przeczący «żadna rzecz» a) «nic jako określenie orzeczenia» Nie chcieć słyszeć o niczym. O nic nie dbać. Niczym się nie przejmować. Na niczym mi nie zależy. Nie mieć niczego więcej do roboty. Nie… … Słownik języka polskiego
przeszkadzać — ndk I, przeszkadzaćam, przeszkadzaćasz, przeszkadzaćają, przeszkadzaćaj, przeszkadzaćał przeszkodzić dk VIa, przeszkadzaćdzę, przeszkadzaćdzisz, przeszkadzaćszkodź, przeszkadzaćdził «być przeszkodą, zawadą; utrudniać, uniemożliwiać, udaremniać… … Słownik języka polskiego
przyzwalać — ndk I, przyzwalaćam, przyzwalaćasz, przyzwalaćają, przyzwalaćaj, przyzwalaćał przyzwolić dk VIa, przyzwalaćlę, przyzwalaćlisz, przyzwalaćzwól, przyzwalaćlił, książk. «udzielać pozwolenia, wyrażać na coś zgodę; zezwalać, zgadzać się, aprobować»… … Słownik języka polskiego
podpierać — ściany a) «stać pod ścianą, nie biorąc udziału w zabawie»: – Nie znoszę, jak faceci podpierają ściany. – Przeszkadza ci? – Przeszkadza. Po to się przychodzi na zabawę, żeby się bawić i tańczyć, a nie podpierać ściany. S. Kowalewski, Okna. b) «o… … Słownik frazeologiczny
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
zły — źli, gorszy 1. «ujemny pod względem moralnym; wrogo usposobiony do ludzi, usiłujący szkodzić, szkodzący innym; będący objawem takich cech; szkodliwy; nieetyczny» Zły człowiek. Zły charakter. Złe skłonności, popędy, instynkty. Zły wpływ. Złe… … Słownik języka polskiego
stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… … Słownik języka polskiego
przeszkoda — ż IV, CMs. przeszkodadzie; lm D. przeszkodaszkód 1. «to, co przeszkadza, co utrudnia, uniemożliwia wykonanie czegoś, przebycie jakiejś drogi, osiągnięcie celu; trudność, zawada» Nieprzewidziana, nieoczekiwana, nieprzezwyciężona, niepokonana… … Słownik języka polskiego
szkodzić — ndk VIa, szkodzićdzę, szkodzićdzisz, szkodź, szkodzićdził «wyrządzać, przynosić, robić komuś, czemuś szkodę (materialną, moralną), powodować uszczerbek w czymś; być szkodliwym dla kogoś, dla czegoś» Szkodzić sobie, rodzinie, ludziom. Szkodzić… … Słownik języka polskiego
zebrać się — 1. Zebrać się na odwagę «zdecydować się na coś, na co wcześniej nie miało się śmiałości»: Zebrała się na odwagę i weszła do dyżurki. Przeprosiła, że przeszkadza, ale musi o coś spytać. M. Gretkowska, Podręcznik. 2. Zebrać się w sobie a) «naprężyć … Słownik frazeologiczny
zbierać się — 1. Zebrać się na odwagę «zdecydować się na coś, na co wcześniej nie miało się śmiałości»: Zebrała się na odwagę i weszła do dyżurki. Przeprosiła, że przeszkadza, ale musi o coś spytać. M. Gretkowska, Podręcznik. 2. Zebrać się w sobie a) «naprężyć … Słownik frazeologiczny