Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

to+conceal

  • 121 praetexo

    prae-texo, xŭi, xtum, 3, v. a., to weave before or in front, to fringe, edge, border.
    I.
    Lit. (mostly poet.):

    purpura saepe tuos fulgens praetexit amictus,

    Ov. P. 3, 8, 7:

    glaucas comis praetexere frondes,

    weave around, Val. Fl. 3, 436; Plin. 16, 1, 1, § 4:

    praetexit arundine ripas Mincius,

    Verg. E. 7, 12:

    litora curvae Praetexunt puppes,

    id. A. 6, 5:

    fontem violis, Claud. Cons. Prob. et Olybr. 249: limina ramis, Rapt. Pros. 2, 320: ripam ulvis,

    Aus. Idyll. 10, 45:

    sicubi odoratas praetexit amaracus umbras,

    spreads over, Col. 10, 297.—In mid. force:

    utraeque nationes Rheno praetexuntur,

    border on the Rhine, Tac. G. 34.—
    B.
    Transf.
    1.
    To place before or in front (syn.:

    praetendo, praepono): in his voluminibus auctorum nomina praetexui, Plin. praef. § 21: auctores quos praetexuimus volumini huic,

    id. 18, 25, 57, § 212:

    tibi maximus honor excubare pro templis, postibusque praetexi,

    i. e. that your statues stand before the temples, Plin. Pan. 52.—
    2.
    To border, to furnish, provide, or adorn with any thing: ex primo versu cujusque sententiae primis litteris illius sententiae carmen omne praetexitur, the whole poem is bordered (like an acrostic) with the initial letters from the first verse of every sentence (oracle), Cic. Div. 2, 54, 112: omnia quae aguntur acerrime, lenioribus principiis natura praetexuit, has provided with, etc., id. de Or. 2, 78, 317:

    praetexta quercu domus,

    Ov. F. 4, 953; 5, 567:

    summaque praetexat tenuis fastigia chartae, Indicet ut nomen, littera facta, meum,

    let my name be inscribed upon it, Tib. 3, 1, 11.—
    II.
    Trop.
    A.
    To allege as an excuse, to pretend, to assign as a pretext (syn. causor):

    cupiditatem triumphi,

    Cic. Pis. 24, 56:

    nomina speciosa,

    Tac. H. 1, 72.—With acc. and inf.:

    ubicumque ipsi essent, praetexentes esse rempublicam,

    Vell. 2, 62, 3:

    Tigellinus T. Vinii potentia defensus, praetexentis, servatam ab eo filiam,

    Tac. H. 1, 72.—
    B.
    To cover, cloak, conceal, disguise with any thing:

    hoc praetexit nomine culpam,

    Verg. A. 4, 172:

    funera sacris,

    id. ib. 4, 500:

    fraudem blando risu,

    Claud. Ruf. 1, 99.—Hence, praetextus, a, um, P. a., clothed with or wearing the toga praetexta:

    praetextus senatus (for praetextā in dutus),

    Prop. 4 (5), 1, 11:

    pubes,

    Aus. Prof. 18, 7.—
    B.
    In partic.
    1.
    Toga praetexta, and (post-Aug.) absol.: praetexta, ae, f., the outer garment, bordered with purple, worn at Rome by the higher magistrates and by free-born children till they assumed the toga virilis, Cic. Verr. 2, 5, 14, § 36; 2, 1, 44, § 113; id. Q. Fr. 2, 12, 2; Liv. 27, 37; 33, 42; Plin. 9, 39, 63, § 136; 33, 1, 4, § 10 et saep.: praetextā pullā nulli alii licebat uti, quam ei, qui funus faciebat, Paul. ex Fest. p. 236 Müll.—Hence,
    b.
    praetexta, ae, f. (sc. fabula), a tragedy, because celebrated Romans (like Brutus, Decius, Marcellus) were represented in it:

    nostri vestigia Graeca Ausi deserere, et celebrare domestica facta, Vel qui praetextas vel qui docuere togatas,

    Hor. A. P. 286; Pollio ap. Cic. Fam. 10, 32, 3:

    praetextam legere,

    id. ib. 10, 32, 5.—
    2.
    praetextum, i, n.
    a.
    An ornament, as something wrought or fastened in front (post - Aug.):

    pulcherrimum reipublicae praetextum,

    Sen. Ep. 71, 9.—
    b.
    A pretence, [p. 1436] pretext, excuse (post-Aug.; cf.:

    species, simulatio): et praetextum quidem illi civilium armorum hoc fuit: causas autem alias fuisse opinantur,

    Suet. Caes. 30: ad praetextum mutatae voluntatis, under pretext or color of, id. Aug. 12:

    ipse Ravennam devertit praetexto classem alloquendi,

    under pretext, Tac. H. 2, 100:

    praetexto reipublicae,

    id. ib. 3, 80; Sen. Contr. 4, 25, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > praetexo

  • 122 praevelo

    prae-vēlo, āre, v. a., to veil or cover over; to conceal by placing before (late Lat.):

    flammea praevelatura pudorem,

    Claud. Rapt. Pros. 2, 325:

    praevelans fronde secures,

    id. VI. Cons. Honor. 647:

    amnem Tiberis domibus amoenis,

    id. Laud. Stil. 2, 189.

    Lewis & Short latin dictionary > praevelo

  • 123 protego

    prō-tĕgo, xi, ctum, 3, v. a., to cover before or in front, to cover over, cover, protect (class.; syn.: defendo, tutor).
    I.
    Lit.:

    tabernacula protecta hederā,

    Caes. B. C. 3, 96:

    rates cratibus ac pluteis,

    id. ib. 1, 25 fin.:

    aedes,

    to furnish with a projecting roof, Cic. Top. 4, 24:

    hunc scutis protegunt hostes,

    to cover, protect, Caes. B. G. 5, 43:

    se umbone,

    Just. 33, 2, 4:

    caput contra solem,

    Plin. 31, 11, 47, § 131:

    scutis protecti corpora longis,

    Verg. A. 8, 662:

    protegendi corporis memor,

    Liv. 2, 6.—
    B.
    In partic., to put up a shed, penthouse, or projecting roof (jurid. Lat.):

    hic in suo protexit,

    Dig. 9, 2, 29:

    jus proiciendi protegendive,

    ib. 8, 2, 1.—
    II.
    Trop.
    A.
    To cover or shield from danger, to defend, protect (rare and class.):

    jacentem et spoliatum defendo et protego,

    Cic. Sull. 18, 50:

    ad protegendum regem,

    Liv. 42, 15:

    viros optimos,

    Plin. Ep. 3, 9, 36; Tac. A. 1, 13 fin.:

    aliquem adversus criminantes,

    id. H. 2, 60:

    causam,

    Juv. 11, 32:

    Dominus exercituum proteget eos,

    Vulg. Zach. 9, 15. —
    2.
    Transf., to ward off, keep off:

    hiemes,

    Stat. S. 3, 1, 121.—
    B.
    To cover up, screen, conceal (very rare):

    nequitiam supercilio truci,

    Vell. 2, 100, 5:

    risu protectis insidiis,

    Just. 38, 1, 9:

    parricidii immunitatem metu majore,

    Quint. Decl. 8, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > protego

  • 124 recondita

    rĕ-condo, dĭdi, dĭtum, 3, v. a., to put up again, put back again; to lay up, put or stow away, hoard; to shut up, close; to hide, conceal, bury, etc. (cf.: abscondo, occulo, retrudo, abdo).
    I.
    Lit.:

    gladium cruentatum in vaginam recondidit,

    put up again, sheathe, Cic. Inv. 2, 4, 14:

    gladium in vaginā,

    id. Cat. 1, 2, 4; cf. id. Inv. 2, 4, 14:

    cum Lepidus flammae vi e rogo ejectus recondi propter ardorem non potuisset,

    put back again, Plin. 7, 53, 54, § 186: reliquias (ciborum) aliquo, * Plaut. Stich. 1, 3, 78; cf.:

    uvas in amphoras,

    Col. 12, 16, 3:

    uvas in vasis,

    id. 12, 15 fin.:

    victum tectis,

    id. ib. prooem. §

    12: Caecubum,

    Hor. C. 3, 28, 2:

    opes aerario,

    Quint. 10, 3, 3:

    frumentum in annos,

    Col. 2, 20, 6: se, to bury one ' s self, Sen. Ep. 8, 1: se in locum, ex quo, etc., to hide one ' s self, Quint. 10, 3, 25:

    quod celari opus erat, habebant sepositum et reconditum,

    hid away, concealed, Cic. Verr. 2, 4, 10, § 24; cf.:

    nihil tam clausum neque tam reconditum,

    id. ib. 2, 4, 20, §

    40: recondita alia invenerunt,

    Liv. 8, 18:

    imo reconditus antro,

    Ov. M. 1, 583; cf.

    nube,

    id. ib. 3, 273:

    silvā,

    id. ib. 4, 339; Flor. 1, 13, 11 Duk. (cf. Liv. 5, 51, 9 Drak., and v. the foll.).— Poet.: oculos, to close again (opp. erigere), Ov. M. 4, 146: avidā recondidit alvo, hid, i. e. swallowed, id. ib. 12, 17; cf.: cum subito Triton ore recondit aquam, sucks in, i. q. absorbet, Prop. 2, 32 (3, 30), 16:

    ensem in pulmone,

    to bury, sheathe, plunge, Verg. A. 10, 387; so,

    gladium lateri,

    Ov. M. 12, 482. —
    II.
    Trop.:

    mens alia visa sic arripit, ut his statim utatur, alia recondit, e quibus memoria oritur,

    lays up, stores away, Cic. Ac. 2, 10, 30; cf.:

    verba, vultus in crimen detorquens recondebat,

    Tac. A. 1, 7 fin.;

    and, odia,

    id. ib. 1, 69 fin.:

    Venerem interius recondere,

    Verg. G. 3, 137:

    quos fama obscura recondit,

    id. A. 5, 302:

    voluptates,

    to keep secret, Tac. A. 4, 57:

    in hoc me recondidi... ut prodesse pluribus possem,

    went into retirement, Sen. Ep. 8, 1; cf.:

    penitus quicquid arcani apparo, id Herc. Oet. 478: praecepta mea reconde,

    Vulg. Prov. 7, 1.— Hence, rĕcondĭtus, a, um, P. a., put away, out of the way, hidden, concealed, retired, sequestered.
    A.
    Lit.:

    neque tabulis et signis propalam collocatis, sed his omnibus rebus constructis ac reconditis,

    Cic. de Or. 1, 35, 161:

    quid Aegyptus? ut occulte latet! ut recondita est!

    id. Agr. 2, 16, 41; cf.

    locus,

    id. Verr. 2, 3, 89, § 207; so,

    saltus,

    Cat. 34, 11:

    venae auri argentique,

    deep-lying, concealed, Cic. N. D. 2, 39, 98:

    habemus senatus consultum, verum inclusum in tabulis, tamquam in vaginā reconditum,

    id. Cat. 1, 2, 4.— Subst.: rĕcondĭtum, i, n., a secret place, Plin. 33, 1, 6, § 25.— Plur.: rĕ-condĭta, ōrum, n., remote, sequestered places: Pergami in occultis ac reconditis templi, * Caes. B. C. 3, 105, 4.—
    B.
    Trop., hidden, profound, abstruse, recondite:

    litterae,

    Cic. N. D. 3, 16, 42; cf.:

    reconditae abstrusaeque res,

    id. Brut. 11, 44;

    and, reconditiora, opp. quae in promptu sunt,

    id. Ac. 2, 4, 10:

    artes,

    id. de Or. 1, 3, 8; cf. id. Off. 1, 27, 95:

    causae,

    Tac. Or. 28:

    reconditae exquisitaeque sententiae,

    profound, recondite, Cic. Brut. 97, 274: verba, unusual, August. ap. Suet. Aug. 86:

    (natura) speciem ita formavit oris, ut in eā penitus reconditos mores effingeret,

    concealed, hidden, Cic. Leg. 1, 9, 26; cf.:

    Quinctius naturā tristi ac reconditā fuit,

    of a reserved disposition, id. Quint. 18, 59.— Sup. and adv. do not occur.

    Lewis & Short latin dictionary > recondita

  • 125 reconditum

    rĕ-condo, dĭdi, dĭtum, 3, v. a., to put up again, put back again; to lay up, put or stow away, hoard; to shut up, close; to hide, conceal, bury, etc. (cf.: abscondo, occulo, retrudo, abdo).
    I.
    Lit.:

    gladium cruentatum in vaginam recondidit,

    put up again, sheathe, Cic. Inv. 2, 4, 14:

    gladium in vaginā,

    id. Cat. 1, 2, 4; cf. id. Inv. 2, 4, 14:

    cum Lepidus flammae vi e rogo ejectus recondi propter ardorem non potuisset,

    put back again, Plin. 7, 53, 54, § 186: reliquias (ciborum) aliquo, * Plaut. Stich. 1, 3, 78; cf.:

    uvas in amphoras,

    Col. 12, 16, 3:

    uvas in vasis,

    id. 12, 15 fin.:

    victum tectis,

    id. ib. prooem. §

    12: Caecubum,

    Hor. C. 3, 28, 2:

    opes aerario,

    Quint. 10, 3, 3:

    frumentum in annos,

    Col. 2, 20, 6: se, to bury one ' s self, Sen. Ep. 8, 1: se in locum, ex quo, etc., to hide one ' s self, Quint. 10, 3, 25:

    quod celari opus erat, habebant sepositum et reconditum,

    hid away, concealed, Cic. Verr. 2, 4, 10, § 24; cf.:

    nihil tam clausum neque tam reconditum,

    id. ib. 2, 4, 20, §

    40: recondita alia invenerunt,

    Liv. 8, 18:

    imo reconditus antro,

    Ov. M. 1, 583; cf.

    nube,

    id. ib. 3, 273:

    silvā,

    id. ib. 4, 339; Flor. 1, 13, 11 Duk. (cf. Liv. 5, 51, 9 Drak., and v. the foll.).— Poet.: oculos, to close again (opp. erigere), Ov. M. 4, 146: avidā recondidit alvo, hid, i. e. swallowed, id. ib. 12, 17; cf.: cum subito Triton ore recondit aquam, sucks in, i. q. absorbet, Prop. 2, 32 (3, 30), 16:

    ensem in pulmone,

    to bury, sheathe, plunge, Verg. A. 10, 387; so,

    gladium lateri,

    Ov. M. 12, 482. —
    II.
    Trop.:

    mens alia visa sic arripit, ut his statim utatur, alia recondit, e quibus memoria oritur,

    lays up, stores away, Cic. Ac. 2, 10, 30; cf.:

    verba, vultus in crimen detorquens recondebat,

    Tac. A. 1, 7 fin.;

    and, odia,

    id. ib. 1, 69 fin.:

    Venerem interius recondere,

    Verg. G. 3, 137:

    quos fama obscura recondit,

    id. A. 5, 302:

    voluptates,

    to keep secret, Tac. A. 4, 57:

    in hoc me recondidi... ut prodesse pluribus possem,

    went into retirement, Sen. Ep. 8, 1; cf.:

    penitus quicquid arcani apparo, id Herc. Oet. 478: praecepta mea reconde,

    Vulg. Prov. 7, 1.— Hence, rĕcondĭtus, a, um, P. a., put away, out of the way, hidden, concealed, retired, sequestered.
    A.
    Lit.:

    neque tabulis et signis propalam collocatis, sed his omnibus rebus constructis ac reconditis,

    Cic. de Or. 1, 35, 161:

    quid Aegyptus? ut occulte latet! ut recondita est!

    id. Agr. 2, 16, 41; cf.

    locus,

    id. Verr. 2, 3, 89, § 207; so,

    saltus,

    Cat. 34, 11:

    venae auri argentique,

    deep-lying, concealed, Cic. N. D. 2, 39, 98:

    habemus senatus consultum, verum inclusum in tabulis, tamquam in vaginā reconditum,

    id. Cat. 1, 2, 4.— Subst.: rĕcondĭtum, i, n., a secret place, Plin. 33, 1, 6, § 25.— Plur.: rĕ-condĭta, ōrum, n., remote, sequestered places: Pergami in occultis ac reconditis templi, * Caes. B. C. 3, 105, 4.—
    B.
    Trop., hidden, profound, abstruse, recondite:

    litterae,

    Cic. N. D. 3, 16, 42; cf.:

    reconditae abstrusaeque res,

    id. Brut. 11, 44;

    and, reconditiora, opp. quae in promptu sunt,

    id. Ac. 2, 4, 10:

    artes,

    id. de Or. 1, 3, 8; cf. id. Off. 1, 27, 95:

    causae,

    Tac. Or. 28:

    reconditae exquisitaeque sententiae,

    profound, recondite, Cic. Brut. 97, 274: verba, unusual, August. ap. Suet. Aug. 86:

    (natura) speciem ita formavit oris, ut in eā penitus reconditos mores effingeret,

    concealed, hidden, Cic. Leg. 1, 9, 26; cf.:

    Quinctius naturā tristi ac reconditā fuit,

    of a reserved disposition, id. Quint. 18, 59.— Sup. and adv. do not occur.

    Lewis & Short latin dictionary > reconditum

  • 126 recondo

    rĕ-condo, dĭdi, dĭtum, 3, v. a., to put up again, put back again; to lay up, put or stow away, hoard; to shut up, close; to hide, conceal, bury, etc. (cf.: abscondo, occulo, retrudo, abdo).
    I.
    Lit.:

    gladium cruentatum in vaginam recondidit,

    put up again, sheathe, Cic. Inv. 2, 4, 14:

    gladium in vaginā,

    id. Cat. 1, 2, 4; cf. id. Inv. 2, 4, 14:

    cum Lepidus flammae vi e rogo ejectus recondi propter ardorem non potuisset,

    put back again, Plin. 7, 53, 54, § 186: reliquias (ciborum) aliquo, * Plaut. Stich. 1, 3, 78; cf.:

    uvas in amphoras,

    Col. 12, 16, 3:

    uvas in vasis,

    id. 12, 15 fin.:

    victum tectis,

    id. ib. prooem. §

    12: Caecubum,

    Hor. C. 3, 28, 2:

    opes aerario,

    Quint. 10, 3, 3:

    frumentum in annos,

    Col. 2, 20, 6: se, to bury one ' s self, Sen. Ep. 8, 1: se in locum, ex quo, etc., to hide one ' s self, Quint. 10, 3, 25:

    quod celari opus erat, habebant sepositum et reconditum,

    hid away, concealed, Cic. Verr. 2, 4, 10, § 24; cf.:

    nihil tam clausum neque tam reconditum,

    id. ib. 2, 4, 20, §

    40: recondita alia invenerunt,

    Liv. 8, 18:

    imo reconditus antro,

    Ov. M. 1, 583; cf.

    nube,

    id. ib. 3, 273:

    silvā,

    id. ib. 4, 339; Flor. 1, 13, 11 Duk. (cf. Liv. 5, 51, 9 Drak., and v. the foll.).— Poet.: oculos, to close again (opp. erigere), Ov. M. 4, 146: avidā recondidit alvo, hid, i. e. swallowed, id. ib. 12, 17; cf.: cum subito Triton ore recondit aquam, sucks in, i. q. absorbet, Prop. 2, 32 (3, 30), 16:

    ensem in pulmone,

    to bury, sheathe, plunge, Verg. A. 10, 387; so,

    gladium lateri,

    Ov. M. 12, 482. —
    II.
    Trop.:

    mens alia visa sic arripit, ut his statim utatur, alia recondit, e quibus memoria oritur,

    lays up, stores away, Cic. Ac. 2, 10, 30; cf.:

    verba, vultus in crimen detorquens recondebat,

    Tac. A. 1, 7 fin.;

    and, odia,

    id. ib. 1, 69 fin.:

    Venerem interius recondere,

    Verg. G. 3, 137:

    quos fama obscura recondit,

    id. A. 5, 302:

    voluptates,

    to keep secret, Tac. A. 4, 57:

    in hoc me recondidi... ut prodesse pluribus possem,

    went into retirement, Sen. Ep. 8, 1; cf.:

    penitus quicquid arcani apparo, id Herc. Oet. 478: praecepta mea reconde,

    Vulg. Prov. 7, 1.— Hence, rĕcondĭtus, a, um, P. a., put away, out of the way, hidden, concealed, retired, sequestered.
    A.
    Lit.:

    neque tabulis et signis propalam collocatis, sed his omnibus rebus constructis ac reconditis,

    Cic. de Or. 1, 35, 161:

    quid Aegyptus? ut occulte latet! ut recondita est!

    id. Agr. 2, 16, 41; cf.

    locus,

    id. Verr. 2, 3, 89, § 207; so,

    saltus,

    Cat. 34, 11:

    venae auri argentique,

    deep-lying, concealed, Cic. N. D. 2, 39, 98:

    habemus senatus consultum, verum inclusum in tabulis, tamquam in vaginā reconditum,

    id. Cat. 1, 2, 4.— Subst.: rĕcondĭtum, i, n., a secret place, Plin. 33, 1, 6, § 25.— Plur.: rĕ-condĭta, ōrum, n., remote, sequestered places: Pergami in occultis ac reconditis templi, * Caes. B. C. 3, 105, 4.—
    B.
    Trop., hidden, profound, abstruse, recondite:

    litterae,

    Cic. N. D. 3, 16, 42; cf.:

    reconditae abstrusaeque res,

    id. Brut. 11, 44;

    and, reconditiora, opp. quae in promptu sunt,

    id. Ac. 2, 4, 10:

    artes,

    id. de Or. 1, 3, 8; cf. id. Off. 1, 27, 95:

    causae,

    Tac. Or. 28:

    reconditae exquisitaeque sententiae,

    profound, recondite, Cic. Brut. 97, 274: verba, unusual, August. ap. Suet. Aug. 86:

    (natura) speciem ita formavit oris, ut in eā penitus reconditos mores effingeret,

    concealed, hidden, Cic. Leg. 1, 9, 26; cf.:

    Quinctius naturā tristi ac reconditā fuit,

    of a reserved disposition, id. Quint. 18, 59.— Sup. and adv. do not occur.

    Lewis & Short latin dictionary > recondo

  • 127 reticenda

    rĕ-tĭcĕo, cŭi, 2, v. n. and a.
    I.
    Neutr., to be silent, keep silence (class.;

    syn.: sileo, obmutesco): cum Sulpicius reticuisset, etc.,

    Cic. de Or. 2, 57, 232:

    de Chelidone reticuit, quoad potuit,

    id. Verr. 2, 1, 53, § 139:

    de utriusque vestrum errore,

    id. Phil. 1, 12, 29:

    non placuit reticere,

    Sall. J. 85, 26:

    ne retice, ne verere,

    Ter. Heaut. 1, 1, 33:

    de adversis,

    Tac. A. 1, 67:

    velut vinculis ori impositis reticentes,

    Amm. 30, 4, 11. — Poet.:

    lyra, quae reticet,

    Claud. IV. Cons. Hon. 223:

    Pelion,

    id. in Rufin. 2, 43.—
    (β).
    With dat. of a person asking something, to keep silent, not to answer, to refrain from answering (perh. not ante-Aug.):

    nunc interroganti senatori, paeniteatne, etc.... si reticeam, superbus videar,

    Liv. 23, 12, 9 Drak.; 3, 41, 3; Tac. A. 14, 49:

    loquenti,

    Ov. M. 3, 357.—
    II.
    Act., to keep a thing silent; to keep secret, conceal (class.;

    syn. celo): nihil reticebo, quod sciam,

    Plaut. Merc. 5, 9, 47; so,

    nihil,

    Ter. Ad. 3, 3, 51; Cic. Q. Fr. 1, 2, 1, § 3:

    ea, quae, etc.,

    id. Fam. 5, 2, 1:

    quae audierat,

    Sall. C. 23, 2:

    vestros dolores,

    Prop. 1, 10, 13:

    multa linguae reticenda modestae,

    Ov. H. 19, 63.— Pass.:

    reticetur formula pacti,

    Ov. H. 20, 151.— Absol.:

    nihil me subterfugere voluisse reticendo nec obscurare dicendo,

    Cic. Clu. 1, 1.— P. a. as subst.: rĕtĭcenda, ōrum, n., things to be kept secret, Just. 1, 7, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > reticenda

  • 128 reticeo

    rĕ-tĭcĕo, cŭi, 2, v. n. and a.
    I.
    Neutr., to be silent, keep silence (class.;

    syn.: sileo, obmutesco): cum Sulpicius reticuisset, etc.,

    Cic. de Or. 2, 57, 232:

    de Chelidone reticuit, quoad potuit,

    id. Verr. 2, 1, 53, § 139:

    de utriusque vestrum errore,

    id. Phil. 1, 12, 29:

    non placuit reticere,

    Sall. J. 85, 26:

    ne retice, ne verere,

    Ter. Heaut. 1, 1, 33:

    de adversis,

    Tac. A. 1, 67:

    velut vinculis ori impositis reticentes,

    Amm. 30, 4, 11. — Poet.:

    lyra, quae reticet,

    Claud. IV. Cons. Hon. 223:

    Pelion,

    id. in Rufin. 2, 43.—
    (β).
    With dat. of a person asking something, to keep silent, not to answer, to refrain from answering (perh. not ante-Aug.):

    nunc interroganti senatori, paeniteatne, etc.... si reticeam, superbus videar,

    Liv. 23, 12, 9 Drak.; 3, 41, 3; Tac. A. 14, 49:

    loquenti,

    Ov. M. 3, 357.—
    II.
    Act., to keep a thing silent; to keep secret, conceal (class.;

    syn. celo): nihil reticebo, quod sciam,

    Plaut. Merc. 5, 9, 47; so,

    nihil,

    Ter. Ad. 3, 3, 51; Cic. Q. Fr. 1, 2, 1, § 3:

    ea, quae, etc.,

    id. Fam. 5, 2, 1:

    quae audierat,

    Sall. C. 23, 2:

    vestros dolores,

    Prop. 1, 10, 13:

    multa linguae reticenda modestae,

    Ov. H. 19, 63.— Pass.:

    reticetur formula pacti,

    Ov. H. 20, 151.— Absol.:

    nihil me subterfugere voluisse reticendo nec obscurare dicendo,

    Cic. Clu. 1, 1.— P. a. as subst.: rĕtĭcenda, ōrum, n., things to be kept secret, Just. 1, 7, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > reticeo

См. также в других словарях:

  • Conceal — Con*ceal (k[o^]n*s[=e]l ), v. t. [imp. & p. p. {Concealed} (k[o^]n*s[=e]ld ); p. pr. & vb. n. {Concealing}.] [OF. conceler, L. concelare; con + celareto hide; akin to AS. helan, G. hehlen, E. hele (to cover), helmet. See {Hell}, {Helmet}.] To… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • conceal — con·ceal vt 1: to prevent disclosure of or fail to disclose (as a provision in a contract) esp. in violation of a duty to disclose 2 a: to place out of sight ◇ A weapon need only be placed out of ordinary observation in order to be considered a… …   Law dictionary

  • conceal — UK US /kənˈsiːl/ verb [T] ► to not tell somebody about something that they have the right to know about: »Do not conceal health problems from a prospective insurer …   Financial and business terms

  • conceal — early 14c., concelen, from O.Fr. conceler to hide, conceal, dissimulate, from L. concelare to hide, from com , intensive prefix (see COM (Cf. com )), + celare to hide, from PIE root *kel to hide (see CELL (Cf. cell …   Etymology dictionary

  • conceal — [kən sēl′] vt. [ME concelen < OFr conceler < L concelare, to hide < com , together + celare, to hide < IE base * k̑el, to hide, conceal > HALL, HULL1, Gr kalyptein] 1. to put out of sight; hide 2. to keep from another s knowledge;… …   English World dictionary

  • conceal from knowledge — index hide Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • conceal from sight — index blind (obscure), hide Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • conceal oneself — index lurk Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • conceal the truth — index cloak, prevaricate Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • conceal — *hide, screen, secrete, bury, cache, ensconce Analogous words: cloak, mask, *disguise, dissemble, camouflage Antonyms: reveal Contrasted words: disclose, discover, divulge, betray (see REVEAL): expose, exhibit, display, *show, parade, flaunt:… …   New Dictionary of Synonyms

  • conceal — [v] hide, disguise beard, burrow, bury, cache, camouflage, cloak, couch, cover, cover up, dissemble, ditch, duck, ensconce, enshroud, harbor, hole up*, keep dark, keep secret, lie low*, lurk, mask, masquerade, obscure, plant*, put in a hole*,… …   New thesaurus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»