-
101 delenio
dē-lēnĭo, and in many MSS. dēlīnĭo, īvi, ītum, 4, v. a., to soothe or soften down, to cajole, charm, win, captivate, entice (very freq., and class.):delenitus sum profecto ita, ut me qui sim nesciam,
Plaut. Am. 2, 2, 214: dotibus deleniti, Titin. ap. Non. 72, 1; so,mulierem non nuptialibus donis sed filiorum funeribus,
Cic. Clu. 9 fin.:milites blande appellando (with allicere oratione benigna),
id. Off. 2, 14, 48:aliquem blanditiis voluptatum,
id. Fin. 1, 10, 33:genus hominum disertorum oratione,
id. de Or. 1, 9, 36:Sirenum cantu,
Quint. 5, 8, 1; cf.:Midan barbarico carmine,
Ov. M. 11, 163 et saep.:animos hominum,
Cic. Mur. 35, 74; cf. Liv. 7, 38;and, animos popularium praeda,
id. 1, 57:animum adulescentis pellexit iis omnibus rebus, quibus illa aetas capi ac deleniri potest,
Cic. Clu. 5, 13:dolentem nec Phrygius lapis delenit, etc. ( = permulcet),
Hor. Od. 3, 1, 43:tristemque delinivit blanditiis,
Vulg. Gen. 34, 3; cf.: id. 2 Par. 24, 17. -
102 deliciae
dēlĭcĭae, ārum, f. (sing. dēlĭcĭa, ae, f.;I.ante-and post-class.,
Plaut. Truc. 5, 29; id. Rud. 2, 4, 13; id. Poen. 1, 2, 152; Inscr. Grut. 1014, 5: dēlĭcĭum, ii, n., Phaedr. 4, 1, 8; Verg. Copa, 26; Mart. 7, 50, 2; 13, 98, 1; Inscr. Orell. 680; 1724; 2679 sq.; 4394; 4958. And dēlĭcĭus, ii, m., Inscr. Don. cl. 1, 132, and ap. Gorium Columb. Liv. p. 73, no. 4) [delicio; that which allures, flatters the senses], delight, pleasure, charm, allurement; deliciousness, luxuriousness, voluptuousness, curiosities of art; sport, frolics, etc. (freq. and class.; for syn. cf.: voluptas, libido, delectatio, oblectatio, delectamentum, oblectamentum).Prop.:II.cogitatio amoenitatum ad delectationem, aut supellectilis ad delicias, aut epularum ad voluptates,
Cic. Par. 1, 2; cf. Hor. Od. 4, 8, 10 et saep.:deliciarum causa et voluptatis cives Romanos cum mitella saepe vidimus,
Cic. Rab. Post. 10:multarum deliciarum comes est extrema saltatio,
id. Mur. 6:deliciis diffluentes,
id. Lael. 15; id. Verr. 2, 4, 57; Sall. C. 31, 3; Hor. Ep. 1, 6, 31 et saep.:Herodotus Thucydidesque longissime a talibus deliciis vel potius ineptiis afuerunt,
Cic. Or. 12 fin.; cf. Quint. 1, 11, 6; 12, 8, 4: delicias facere, to play tricks, to joke, to make sport of one, Plaut. Men. 2, 3, 30; id. Poen. 1, 2, 68; 83; on the contrary, to sport as lovers, Catull. 45, 24;72, 2: amores et hae deliciae quae vocantur,
Cic. Cael. 19:votorum,
a dallying with, fondly prolonging, Juv. 10, 291: ecce aliae deliciae ( pretensions) equitum vix ferendae, Cic. Att. 1, 17, 9:esse in deliciis alicui,
to be any one's favorite, Cic. Verr. 2, 4, 1 fin.; so id. Vatin. 8 fin.; Lucr. 4, 1152:aliquid in deliciis habere,
Cic. Div. 1, 34 fin.:habere aliquem in deliciis,
Suet. Vit. 12:in deliciis vivere,
Vulg. Apoc. 18, 9. —Transf., of living beings: delight, darling, sweetheart, beloved:tu urbanus scurra, deliciae popli,
Plaut. Most. 1, 1, 14:mea voluptas, meae deliciae, mea vita, mea amoenitas,
id. Poen. 1, 2, 152:amores ac deliciae tuae Roscius,
Cic. Div. 1, 36, 79; cf. id. Att. 16, 6 fin.; id. Phil. 6, 5;and the well-known appellation of Titus: amor ac deliciae generis humani,
Suet. Tit. 1: C. Sempronium Rufum mel ac delicias tuas, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8:Corydon ardebat Alexim, Delicias domini,
Verg. E. 2, 2; cf. id. ib. 9, 22, Cat. 6, 1:verba ne Alexandrinis quidem permittenda deliciis,
favorite slaves, Quint. 1, 2, 7:aegrae solaque libidine fortes Deliciae,
a voluptuary, minion, Juv. 4, 4; Petr. 67; Stat. Silv. 5, 5, 67; cf.Plutarch, Anton. 59: delicias hominis,
a precious fellow! Juv. 6, 47. -
103 delicius
dēlĭcĭae, ārum, f. (sing. dēlĭcĭa, ae, f.;I.ante-and post-class.,
Plaut. Truc. 5, 29; id. Rud. 2, 4, 13; id. Poen. 1, 2, 152; Inscr. Grut. 1014, 5: dēlĭcĭum, ii, n., Phaedr. 4, 1, 8; Verg. Copa, 26; Mart. 7, 50, 2; 13, 98, 1; Inscr. Orell. 680; 1724; 2679 sq.; 4394; 4958. And dēlĭcĭus, ii, m., Inscr. Don. cl. 1, 132, and ap. Gorium Columb. Liv. p. 73, no. 4) [delicio; that which allures, flatters the senses], delight, pleasure, charm, allurement; deliciousness, luxuriousness, voluptuousness, curiosities of art; sport, frolics, etc. (freq. and class.; for syn. cf.: voluptas, libido, delectatio, oblectatio, delectamentum, oblectamentum).Prop.:II.cogitatio amoenitatum ad delectationem, aut supellectilis ad delicias, aut epularum ad voluptates,
Cic. Par. 1, 2; cf. Hor. Od. 4, 8, 10 et saep.:deliciarum causa et voluptatis cives Romanos cum mitella saepe vidimus,
Cic. Rab. Post. 10:multarum deliciarum comes est extrema saltatio,
id. Mur. 6:deliciis diffluentes,
id. Lael. 15; id. Verr. 2, 4, 57; Sall. C. 31, 3; Hor. Ep. 1, 6, 31 et saep.:Herodotus Thucydidesque longissime a talibus deliciis vel potius ineptiis afuerunt,
Cic. Or. 12 fin.; cf. Quint. 1, 11, 6; 12, 8, 4: delicias facere, to play tricks, to joke, to make sport of one, Plaut. Men. 2, 3, 30; id. Poen. 1, 2, 68; 83; on the contrary, to sport as lovers, Catull. 45, 24;72, 2: amores et hae deliciae quae vocantur,
Cic. Cael. 19:votorum,
a dallying with, fondly prolonging, Juv. 10, 291: ecce aliae deliciae ( pretensions) equitum vix ferendae, Cic. Att. 1, 17, 9:esse in deliciis alicui,
to be any one's favorite, Cic. Verr. 2, 4, 1 fin.; so id. Vatin. 8 fin.; Lucr. 4, 1152:aliquid in deliciis habere,
Cic. Div. 1, 34 fin.:habere aliquem in deliciis,
Suet. Vit. 12:in deliciis vivere,
Vulg. Apoc. 18, 9. —Transf., of living beings: delight, darling, sweetheart, beloved:tu urbanus scurra, deliciae popli,
Plaut. Most. 1, 1, 14:mea voluptas, meae deliciae, mea vita, mea amoenitas,
id. Poen. 1, 2, 152:amores ac deliciae tuae Roscius,
Cic. Div. 1, 36, 79; cf. id. Att. 16, 6 fin.; id. Phil. 6, 5;and the well-known appellation of Titus: amor ac deliciae generis humani,
Suet. Tit. 1: C. Sempronium Rufum mel ac delicias tuas, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8:Corydon ardebat Alexim, Delicias domini,
Verg. E. 2, 2; cf. id. ib. 9, 22, Cat. 6, 1:verba ne Alexandrinis quidem permittenda deliciis,
favorite slaves, Quint. 1, 2, 7:aegrae solaque libidine fortes Deliciae,
a voluptuary, minion, Juv. 4, 4; Petr. 67; Stat. Silv. 5, 5, 67; cf.Plutarch, Anton. 59: delicias hominis,
a precious fellow! Juv. 6, 47. -
104 delinimentum
dēlēnīmentum ( delin-), i, n. [delenio], any thing that soothes, charms, or allures, a charm, blandishment, allurement, enticement (ante - class., and repeatedly since the Aug. period, but not in Cic. or Caes.), Afran. ap. Non. 2, 4, and 8 (twice); Liv. 4, 51; 7, 38; Tac. A. 2, 33; id. Agr. 21; id. H. 1, 77 al. -
105 delinio
dē-lēnĭo, and in many MSS. dēlīnĭo, īvi, ītum, 4, v. a., to soothe or soften down, to cajole, charm, win, captivate, entice (very freq., and class.):delenitus sum profecto ita, ut me qui sim nesciam,
Plaut. Am. 2, 2, 214: dotibus deleniti, Titin. ap. Non. 72, 1; so,mulierem non nuptialibus donis sed filiorum funeribus,
Cic. Clu. 9 fin.:milites blande appellando (with allicere oratione benigna),
id. Off. 2, 14, 48:aliquem blanditiis voluptatum,
id. Fin. 1, 10, 33:genus hominum disertorum oratione,
id. de Or. 1, 9, 36:Sirenum cantu,
Quint. 5, 8, 1; cf.:Midan barbarico carmine,
Ov. M. 11, 163 et saep.:animos hominum,
Cic. Mur. 35, 74; cf. Liv. 7, 38;and, animos popularium praeda,
id. 1, 57:animum adulescentis pellexit iis omnibus rebus, quibus illa aetas capi ac deleniri potest,
Cic. Clu. 5, 13:dolentem nec Phrygius lapis delenit, etc. ( = permulcet),
Hor. Od. 3, 1, 43:tristemque delinivit blanditiis,
Vulg. Gen. 34, 3; cf.: id. 2 Par. 24, 17. -
106 delustro
dē-lustro, āre, v. a., to free one from an evil charm or spell, to disenchant:aliquem radice herbae asparagi,
App. Herb. 84. -
107 ducto
ducto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [id.], to lead or draw, conduct (very freq. in Plaut.; elsewh. perh. only in Ter., Sall., and once in Tac.; not in Cic., Caes., or the Aug. authors).I.Lit.A.In gen.:B.aliquem,
Plaut. Most. 3, 2, 158:restim ductans,
Ter. Ad. 4, 7, 34 Ruhnk.:exercitum per saltuosa loca,
Sall. J. 38, 1; so,exercitum,
id. C. 11, 5; 17, 7; id. J. 70, 2; * Tac. H. 2, 100; cf.:equites in exercitu,
Sall. C. 19, 3; Amm. 14, 10, 11 (acc. to Quint. 8, 3, 44, this phraseology was regarded by many as indelicate, prob. on account of the foll. signif. of the word ducto).—In partic.: aliquam, to take home, take to one's self a concubine, Plaut. As. 1, 3, 12 sq.; id. Men. 4, 3, 20; id. Poen. 4, 2, 46; Ter. Phorm. 3, 2, 15.—II.Trop.A.To deceive, delude, cheat:B.nil moror ductarier,
Plaut. Most. 3, 2, 159:qui me ductavit dolis,
id. Capt. 3, 4, 109.— -
108 dulcedo
dulcēdo, ĭnis, f. [dulcis], sweetness.I.Lit., a sweet taste (rare):II.radix amara cum quadam dulcedine,
Plin. 25, 6, 30, § 66; Vulg. Exod. 15, 25.—Far more freq. and class.,Trop., pleasantness, agreeableness, delightfulness, charm:nimia aquarum,
Lucr. 6, 1266; cf.:frugum et vini,
Liv. 5, 33:vini,
Plin. 14, 22, 28, § 137:aut aliquem fructum capiant dulcedinis almae (shortly before opp. dolor),
Lucr. 2, 971; cf. Cic. Fin. 2, 13; 2, 34, 114; id. Leg. 1, 17 fin.; Verg. G. 1, 412; 4, 55: honoris et pecuniae, Matius ap. Cic. Fam. 11, 28, 2: avium ( genit. obj.), Auct. ap. Quint. 9, 3, 70:agrariae legis,
Liv. 2, 42:potestatis ejus,
id. 5, 6 fin.:vitae,
Cels. 6, 6:orationis,
Cic. de Or. 3, 40, 161; cf.vocis,
Ov. M. 1, 709:gloriae,
Cic. Arch. 10, 24:iracundiae,
id. Q. Fr. 1, 2, 2 fin.; cf.irae,
Liv. 9, 14 fin.:otii,
Tac. A. 1, 2:amoris,
Verg. A. 11, 538 et saep.:plebeios creandi,
Liv. 5, 13; cf.praedandi,
id. 6, 41 fin.:scabendi,
Plin. 8, 25, 37, § 90:furandi,
id. 8, 57, 82, § 222 al. —In plur., Vitr. 7 praef. -
109 dulcitudo
I.Lit.:II.gustatus, qui dulcitudine praeter ceteros sensus commovetur,
Cic. de Or. 3, 25, 99.—Trop., pleasantness, agreeableness, charm:usurarum,
Dig. 42, 8, 10, § 10: CVM QVA VIXIT ANNIS XIII. CVM MAGNA DVLCITVDINE, in great tenderness (acc. to dulcis, II. B.), Inscr. Grut. 752, 3; so Inscr. Fabr. 250, 4. -
110 effascino
ef-fascĭno, āre, v. a., to bewitch, charm, fascinate, Plin. 7, 2, 2, § 16; Gell. 9, 4, 7. -
111 excanto
ex-canto, āvi, ātum (excantassit = excantaverit, Tab. XII. ap. Sen. Q. N. 4, 7, 2), 1, v. a., to charm out or forth, to bring out by enchantment (not in Cic. or Caes.), Varr. ap. Non. 102, 11; Lucil. and Plaut. ib.; * Prop. 3, 3, 49 (4, 2, 49 M.); * Hor. Epod. 5, 45; Luc. 6, 686; 9, 931: QVI FRVGES EXCANTASSIT, i. e. had removed them by enchantment into another field, Tab. XII. ap. Plin. 28, 2, 4, § 17; cf. Sen. Q. N. 4, 7, 2; Serv. Verg. E. 8, 99; Aug. C. D. 8, 19. -
112 exsufflo
I.To blow away, Cael. Aur. Tard. 4, 3, 57; Vulg. Agg. 1, 9.—II.To blow at or upon a person or thing (eccl. Lat.), Tert. Idol. 11 fin.:radios igneos,
Vulg. Sir. 43, 4:infantes (as a charm against the devil),
Aug. Ep. 105 fin.; so,quem (daemonem) eminus exsufflans, se exsufflari existimans, etc.,
Sulp. Sev. Dial. 3, 8. -
113 exufflo
I.To blow away, Cael. Aur. Tard. 4, 3, 57; Vulg. Agg. 1, 9.—II.To blow at or upon a person or thing (eccl. Lat.), Tert. Idol. 11 fin.:radios igneos,
Vulg. Sir. 43, 4:infantes (as a charm against the devil),
Aug. Ep. 105 fin.; so,quem (daemonem) eminus exsufflans, se exsufflari existimans, etc.,
Sulp. Sev. Dial. 3, 8. -
114 fascino
fascĭno, āre, v. a. [cf. Gr. baskanos, baskainô, v. fascinum], to enchant, bewitch, charm, fascinate by the eyes or the tongue:nescio quis teneros oculus mihi fascinat agnos,
Verg. E. 3, 103:malā linguā,
Cat. 7, 12:contra fascinantes,
Plin. 13, 4, 9, § 40:animal fascinatum,
Veg. Vet. 7, 73:vos non obedire veritati,
Vulg. Galat. 3, 1. -
115 Honor
hŏnor or hŏnos (the latter form almost exclusively in Cic., who has honor only Phil. 9, 6 fin., and Fragm. pro Tull. 21; also in Caes., Liv., Sall., Prop., Verg., Nep., and Curt.; but honor in Sen., Vell., Ov.; and Hor. and Tac. use both forms. Honos was antiquated in Quintilian's day, v. Quint. 1, 4, 13; Neue, Formenl. 1, 168 sq.), ōris (archaic gen. honorus, like venerus, Lex Puteol. ap. Haubold, n. 7), m. [perh. Sanscr. hu-, call], honor, repute, esteem in which a person or thing is held.I.Lit.A.In gen.:B.cum honos sit praemium virtutis judicio studioque civium delatum ad aliquem, qui eum sententiis, qui suffragiis adeptus est, is mihi et honestus et honoratus videtur. Qui autem occasione aliqua etiam invitis suis civibus nactus est imperium, hunc nomen honoris adeptum, non honorem puto,
Cic. Brut. 81, 281; cf.:is autem, qui vere appellari potest honos, non invitamentum ad tempus, sed perpetuae virtutis est praemium,
id. Fam. 10, 10, 1 sq.:honos alit artes omnesque incenduntur ad studia gloria,
id. Tusc. 1, 2, 4;so with gloria,
id. Part. 24, 87: si honos is fuit, majorem tibi habere non [p. 862] potui, id. Fam. 5, 20, 2:quanto et honor hic illo est amplior, etc.,
id. Att. 9, 2, A, 1:gratia, dignitate, honore auctus,
Caes. B. G. 1, 43, 8:amplissimis honoribus et praemiis decorari... honos maximus,
Cic. de Or. 1, 54, 232:ut eum amplissimo regis honore et nomine affeceris,
id. Deiot. 5, 14:aliquem praecipuo honore habere,
Caes. B. G. 5, 54, 4:suum cuique honorem et gradum reddere,
Cic. Rosc. Am. 47, 136:apud eum sunt in honore et in pretio,
id. ib. 28, 77; Caes. B. C. 3, 61, 1; so with in:in honore magno esse,
Cic. Brut. 8, 30:summo in honore,
id. de Or. 1, 55, 235; id. Off. 2, 19, 65:tanto in honore,
id. Tusc. 2, 2, 4; Caes. B. C. 1, 77, 2; 3, 47, 7; Liv. 42, 6, 12; but without in:Jovem autem quanto honore in suo templo fuisse arbitramini,
Cic. Verr. 2, 4, 58, § 129:(Druides) magno sunt apud eos honore,
Caes. B. G. 6, 13, 4; 5, 54, 5; Liv. 1, 40, 1; Tac. A. 14, 6; id. H. 1, 6, 4:honorem accipere,
Cic. Att. 9, 2, A, 1:honorem huic generi (i. e. poëtis) non fuisse declarat oratio Catonis,
id. Tusc. 1, 2, 3:honori summo nostro Miloni fuit qui P. Clodii conatus compressit,
id. Off. 2, 17, 58; cf.:quod (i. e. medium ex tribus sedere) apud Numidas honori ducitur,
Sall. J. 11, 3:rite suum Baccho dicemus honorem,
honor, praise, Verg. G. 2, 393: tanto ille vobis quam mihi pejorem honorem habuit, worse honor, i. e. greater dishonor or disgrace, Q. Metell. ap. Gell. 12, 9, 4; cf.:exsilii honor,
i. e. honorable exile, Tac. H. 1, 21.—Personified:tute pone te latebis facile, ne inveniat te honos,
Plaut. Trin. 3, 2, 37.—Of inanim. and abstr. things, honor, esteem, value:physicae quoque non sine causa tributus idem est honos,
Cic. Fin. 3, 22, 73; id. Fam. 7, 26, 2:ornatus ille admirabilis, propter quem ascendit in tantum honorem eloquentia,
id. Or. 36, 125:multa renascentur quae jam cecidere, cadentque Quae nunc sunt in honore vocabula, si volet usus,
Hor. A. P. 71:apud antiquos piscium nobilissimus habitus acipenser nullo in honore est,
Plin. 9, 17, 27, § 60; 19, 6, 32, § 104:vino Pramnio etiam nunc honos durat,
id. 14, 4, 6, § 54 al. —In partic.1.Public honor, official dignity, office, post, preferment (cf. munus):2.ita quaestor sum factus, ut mihi honorem illum tum non solum datum, sed etiam creditum ac commissum putem,
Cic. Verr. 2, 5, 14, § 35:ille honoris gradus,
id. Sull. 29, 82:equites Romanos in tribunicium restituit honorem,
Caes. B. C. 1, 77 fin.:extraordinarium honorem appetere,
id. ib. 1, 32, 2:hic ipse honos (sc. dictatura), delatus ad me, testis est innocentiae meae,
Liv. 9, 26, 14:curulem adferri sellam eo jussit (Flavius) ac sede honoris sui inimicos spectavit,
id. 9, 46, 9:honore abiit,
Suet. Aug. 26; cf.:deposito honore,
id. ib. 36:paene honore summotus est,
id. Claud. 9:honor municipalis est administratio rei publicae cum dignitatis gradu, sive cum sumtu, sive sine erogatione contingens,
Dig. 50, 4, 14 pr.: honorem aut magistratum gerere, Gai Inst. 1, 96:clari velamen honoris sufficiunt tunicae summis aedilibus albae,
Juv. 3, 178:tempus honoris,
the term of office, id. 8, 150:honorem militiae largiri,
military honors, id. 7, 88.—In plur.:populum Romanum hominibus novis industriis libenter honores mandare semperque mandasse,
Cic. Verr. 2, 4, 37, § 81; cf.:qui (populus) stultus honores Saepe dat indignis,
Hor. S. 1, 6, 15:ascendisset ad honores, nisi, etc.,
Cic. Brut. 68, 241:honoribus amplissimis et laboribus maximis perfungi,
id. Fam. 1, 8, 3:obrepisti ad honores errore hominum,
id. Pis. 1, 1:Catulus maximis honoribus usus,
Sall. C. 49, 2:magistratus atque honores capere,
Suet. Aug. 26:largiri opes, honores,
Tac. A. 11, 12.—Particular phrases.a.Honoris causa.(α).Out of respect, in order to show honor (class.):(β).C. Curio, quem ego hominem honoris potius quam contumeliae causa nominatum volo,
Cic. Verr. 1, 7, 18:quem honoris causa nomino,
id. Rosc. Am. 2, 6:toties hunc et virum bonum esse dixisti et honoris causa appellasti,
id. Rosc. Com. 6, 18:Campanis equitum honoris causa, civitas sine suffragio data,
Liv. 8, 14, 10; 32, 34, 8; 39, 22, 2.—For the sake of (ante-class.):b.ejus honoris causa, feci thensaurum ut hic reperiret Euclio,
Plaut. Aul. prol. 25: mei honoris causa mittere coquos, id. ib. 3, 4, 4:huc honoris vostri venio gratia,
id. Am. 3, 1, 7; id. Stich. 2, 2, 14:vestri honoris causa,
Ter. Phorm. 5, 7, 35.—Praefari or dicere honorem, to make an excuse in saying any thing that may be distasteful = by your leave or saving your presence:3.si dicimus: ille patrem strangulavit, honorem non praefamur. Sin de Aurelia aliquid aut Lollia, honos. praefandus est,
Cic. Fam. 9, 22, 4;for which: haec sunt quae retulisse fas sit, ac pleraque ex his non nisi honore dicto,
Plin. 28, 8, 24, § 87; cf.also: honos auribus sit,
i. e. pardon the expression, Curt. 5, 1, 22.—Personified, Hŏnor or Hŏnos, as a deity whose temple adjoined that of Virtus, and who was worshipped with uncovered head, Cic. Verr. 2, 4, 54, § 121; id. Sest. 54, 116; id. Leg. 2, 23, 58; Val. Max. 1, 1, 8; Liv. 27, 25, 7 sqq.; Aug. Civ. Dei, 4, 21; Inscr. Orell. 543.II.Transf.A.Concr., any thing given as a mark of honor, an honorary gift, a reward, acknowledgment, recompense, fee; a sacrifice; funeral rites; a legacy, etc. (mostly poet. and since the Aug. period):B.Itan tandem hanc majores famam tradiderunt tibi tui,... honori posterorum tuorum ut vindex fieres,
Plaut. Trin. 3, 2, 18:Curio misi, ut medico honos haberetur et tibi daret quod opus esset,
Cic. Fam. 16, 9, 3; Vitr. 10, 22:geminum pugnae proponit honorem,
Verg. A. 5, 365:nil victor honoris Ex opibus posco,
Sil. 9, 199:dicite, Pierides, quonam donetur honore Neaera,
Tib. 3, 1, 5:nec Telamon sine honore recessit Hesioneque data potitur,
Ov. M. 11, 216:arae sacrificiis fument, honore, donis cumulentur,
Liv. 8, 33, 21:divūm templis indicit honorem,
Verg. A. 1, 632; Ov. F. 4, 409:nullos aris adoleret honores,
id. M. 8, 742:meritos aris mactavit honores,
Verg. A. 3, 118:honore sepulturae carere,
Cic. de Sen. 20, 75; id. Inv. 1, 55, 108:cernit ibi maestos et mortis honore carentes Leucaspim, etc.,
Verg. A. 6, 333; cf. Ov. Tr. 3, 3, 45:mille viri, qui supremum comitentur honorem,
Verg. A. 11, 61:solutus honos cineri,
Val. Fl. 3, 357:honorem habere alicui,
Curt. 3, 12, 13:omnem honorem funeri servare,
id. 4, 10, 23:communem sepulturae honorem alicui tribuere,
Suet. Aug. 17:nec enim quaerimus, cui acquiratur, sed cui honos habitus est,
the honorary legacy, Dig. 37, 5, 3; 32, 1, 11:sepulturae honore spoliatus,
Val. Max. 4, 7, 1; 9, 8, 1 fin.; cf.:supremitatis honor,
Amm. 31, 13:supremus condicionis humanae honos,
Val. Max. 6, 3, 1.—Objectively, a quality that brings honor or consideration, an ornament, grace, charm, beauty ( poet.):C.silvis Aquilo decussit honorem,
Verg. G. 2, 404:December silvis honorem decutit,
Hor. Epod. 11, 6; cf.:populeus cui frondis honor,
Val. Fl. 6, 296:notus in vultus honor,
Hor. Epod. 17, 18; Stat. Th. 10, 788.—In plur.:laetos oculis afflārat honores,
Verg. A. 1, 591; cf. Sil. 12, 244:hic tibi copia Manabit ad plenum benigno Ruris honorum opulenta cornu,
Hor. C. 1, 17, 16:nullum ver usquam nullique aestatis honores,
Sil. 3, 487.—A magistrate, office-holder:sed cum summus honor finito computet anno, sportula quid referat,
Juv. 1, 117; cf. v. 110. -
116 honor
hŏnor or hŏnos (the latter form almost exclusively in Cic., who has honor only Phil. 9, 6 fin., and Fragm. pro Tull. 21; also in Caes., Liv., Sall., Prop., Verg., Nep., and Curt.; but honor in Sen., Vell., Ov.; and Hor. and Tac. use both forms. Honos was antiquated in Quintilian's day, v. Quint. 1, 4, 13; Neue, Formenl. 1, 168 sq.), ōris (archaic gen. honorus, like venerus, Lex Puteol. ap. Haubold, n. 7), m. [perh. Sanscr. hu-, call], honor, repute, esteem in which a person or thing is held.I.Lit.A.In gen.:B.cum honos sit praemium virtutis judicio studioque civium delatum ad aliquem, qui eum sententiis, qui suffragiis adeptus est, is mihi et honestus et honoratus videtur. Qui autem occasione aliqua etiam invitis suis civibus nactus est imperium, hunc nomen honoris adeptum, non honorem puto,
Cic. Brut. 81, 281; cf.:is autem, qui vere appellari potest honos, non invitamentum ad tempus, sed perpetuae virtutis est praemium,
id. Fam. 10, 10, 1 sq.:honos alit artes omnesque incenduntur ad studia gloria,
id. Tusc. 1, 2, 4;so with gloria,
id. Part. 24, 87: si honos is fuit, majorem tibi habere non [p. 862] potui, id. Fam. 5, 20, 2:quanto et honor hic illo est amplior, etc.,
id. Att. 9, 2, A, 1:gratia, dignitate, honore auctus,
Caes. B. G. 1, 43, 8:amplissimis honoribus et praemiis decorari... honos maximus,
Cic. de Or. 1, 54, 232:ut eum amplissimo regis honore et nomine affeceris,
id. Deiot. 5, 14:aliquem praecipuo honore habere,
Caes. B. G. 5, 54, 4:suum cuique honorem et gradum reddere,
Cic. Rosc. Am. 47, 136:apud eum sunt in honore et in pretio,
id. ib. 28, 77; Caes. B. C. 3, 61, 1; so with in:in honore magno esse,
Cic. Brut. 8, 30:summo in honore,
id. de Or. 1, 55, 235; id. Off. 2, 19, 65:tanto in honore,
id. Tusc. 2, 2, 4; Caes. B. C. 1, 77, 2; 3, 47, 7; Liv. 42, 6, 12; but without in:Jovem autem quanto honore in suo templo fuisse arbitramini,
Cic. Verr. 2, 4, 58, § 129:(Druides) magno sunt apud eos honore,
Caes. B. G. 6, 13, 4; 5, 54, 5; Liv. 1, 40, 1; Tac. A. 14, 6; id. H. 1, 6, 4:honorem accipere,
Cic. Att. 9, 2, A, 1:honorem huic generi (i. e. poëtis) non fuisse declarat oratio Catonis,
id. Tusc. 1, 2, 3:honori summo nostro Miloni fuit qui P. Clodii conatus compressit,
id. Off. 2, 17, 58; cf.:quod (i. e. medium ex tribus sedere) apud Numidas honori ducitur,
Sall. J. 11, 3:rite suum Baccho dicemus honorem,
honor, praise, Verg. G. 2, 393: tanto ille vobis quam mihi pejorem honorem habuit, worse honor, i. e. greater dishonor or disgrace, Q. Metell. ap. Gell. 12, 9, 4; cf.:exsilii honor,
i. e. honorable exile, Tac. H. 1, 21.—Personified:tute pone te latebis facile, ne inveniat te honos,
Plaut. Trin. 3, 2, 37.—Of inanim. and abstr. things, honor, esteem, value:physicae quoque non sine causa tributus idem est honos,
Cic. Fin. 3, 22, 73; id. Fam. 7, 26, 2:ornatus ille admirabilis, propter quem ascendit in tantum honorem eloquentia,
id. Or. 36, 125:multa renascentur quae jam cecidere, cadentque Quae nunc sunt in honore vocabula, si volet usus,
Hor. A. P. 71:apud antiquos piscium nobilissimus habitus acipenser nullo in honore est,
Plin. 9, 17, 27, § 60; 19, 6, 32, § 104:vino Pramnio etiam nunc honos durat,
id. 14, 4, 6, § 54 al. —In partic.1.Public honor, official dignity, office, post, preferment (cf. munus):2.ita quaestor sum factus, ut mihi honorem illum tum non solum datum, sed etiam creditum ac commissum putem,
Cic. Verr. 2, 5, 14, § 35:ille honoris gradus,
id. Sull. 29, 82:equites Romanos in tribunicium restituit honorem,
Caes. B. C. 1, 77 fin.:extraordinarium honorem appetere,
id. ib. 1, 32, 2:hic ipse honos (sc. dictatura), delatus ad me, testis est innocentiae meae,
Liv. 9, 26, 14:curulem adferri sellam eo jussit (Flavius) ac sede honoris sui inimicos spectavit,
id. 9, 46, 9:honore abiit,
Suet. Aug. 26; cf.:deposito honore,
id. ib. 36:paene honore summotus est,
id. Claud. 9:honor municipalis est administratio rei publicae cum dignitatis gradu, sive cum sumtu, sive sine erogatione contingens,
Dig. 50, 4, 14 pr.: honorem aut magistratum gerere, Gai Inst. 1, 96:clari velamen honoris sufficiunt tunicae summis aedilibus albae,
Juv. 3, 178:tempus honoris,
the term of office, id. 8, 150:honorem militiae largiri,
military honors, id. 7, 88.—In plur.:populum Romanum hominibus novis industriis libenter honores mandare semperque mandasse,
Cic. Verr. 2, 4, 37, § 81; cf.:qui (populus) stultus honores Saepe dat indignis,
Hor. S. 1, 6, 15:ascendisset ad honores, nisi, etc.,
Cic. Brut. 68, 241:honoribus amplissimis et laboribus maximis perfungi,
id. Fam. 1, 8, 3:obrepisti ad honores errore hominum,
id. Pis. 1, 1:Catulus maximis honoribus usus,
Sall. C. 49, 2:magistratus atque honores capere,
Suet. Aug. 26:largiri opes, honores,
Tac. A. 11, 12.—Particular phrases.a.Honoris causa.(α).Out of respect, in order to show honor (class.):(β).C. Curio, quem ego hominem honoris potius quam contumeliae causa nominatum volo,
Cic. Verr. 1, 7, 18:quem honoris causa nomino,
id. Rosc. Am. 2, 6:toties hunc et virum bonum esse dixisti et honoris causa appellasti,
id. Rosc. Com. 6, 18:Campanis equitum honoris causa, civitas sine suffragio data,
Liv. 8, 14, 10; 32, 34, 8; 39, 22, 2.—For the sake of (ante-class.):b.ejus honoris causa, feci thensaurum ut hic reperiret Euclio,
Plaut. Aul. prol. 25: mei honoris causa mittere coquos, id. ib. 3, 4, 4:huc honoris vostri venio gratia,
id. Am. 3, 1, 7; id. Stich. 2, 2, 14:vestri honoris causa,
Ter. Phorm. 5, 7, 35.—Praefari or dicere honorem, to make an excuse in saying any thing that may be distasteful = by your leave or saving your presence:3.si dicimus: ille patrem strangulavit, honorem non praefamur. Sin de Aurelia aliquid aut Lollia, honos. praefandus est,
Cic. Fam. 9, 22, 4;for which: haec sunt quae retulisse fas sit, ac pleraque ex his non nisi honore dicto,
Plin. 28, 8, 24, § 87; cf.also: honos auribus sit,
i. e. pardon the expression, Curt. 5, 1, 22.—Personified, Hŏnor or Hŏnos, as a deity whose temple adjoined that of Virtus, and who was worshipped with uncovered head, Cic. Verr. 2, 4, 54, § 121; id. Sest. 54, 116; id. Leg. 2, 23, 58; Val. Max. 1, 1, 8; Liv. 27, 25, 7 sqq.; Aug. Civ. Dei, 4, 21; Inscr. Orell. 543.II.Transf.A.Concr., any thing given as a mark of honor, an honorary gift, a reward, acknowledgment, recompense, fee; a sacrifice; funeral rites; a legacy, etc. (mostly poet. and since the Aug. period):B.Itan tandem hanc majores famam tradiderunt tibi tui,... honori posterorum tuorum ut vindex fieres,
Plaut. Trin. 3, 2, 18:Curio misi, ut medico honos haberetur et tibi daret quod opus esset,
Cic. Fam. 16, 9, 3; Vitr. 10, 22:geminum pugnae proponit honorem,
Verg. A. 5, 365:nil victor honoris Ex opibus posco,
Sil. 9, 199:dicite, Pierides, quonam donetur honore Neaera,
Tib. 3, 1, 5:nec Telamon sine honore recessit Hesioneque data potitur,
Ov. M. 11, 216:arae sacrificiis fument, honore, donis cumulentur,
Liv. 8, 33, 21:divūm templis indicit honorem,
Verg. A. 1, 632; Ov. F. 4, 409:nullos aris adoleret honores,
id. M. 8, 742:meritos aris mactavit honores,
Verg. A. 3, 118:honore sepulturae carere,
Cic. de Sen. 20, 75; id. Inv. 1, 55, 108:cernit ibi maestos et mortis honore carentes Leucaspim, etc.,
Verg. A. 6, 333; cf. Ov. Tr. 3, 3, 45:mille viri, qui supremum comitentur honorem,
Verg. A. 11, 61:solutus honos cineri,
Val. Fl. 3, 357:honorem habere alicui,
Curt. 3, 12, 13:omnem honorem funeri servare,
id. 4, 10, 23:communem sepulturae honorem alicui tribuere,
Suet. Aug. 17:nec enim quaerimus, cui acquiratur, sed cui honos habitus est,
the honorary legacy, Dig. 37, 5, 3; 32, 1, 11:sepulturae honore spoliatus,
Val. Max. 4, 7, 1; 9, 8, 1 fin.; cf.:supremitatis honor,
Amm. 31, 13:supremus condicionis humanae honos,
Val. Max. 6, 3, 1.—Objectively, a quality that brings honor or consideration, an ornament, grace, charm, beauty ( poet.):C.silvis Aquilo decussit honorem,
Verg. G. 2, 404:December silvis honorem decutit,
Hor. Epod. 11, 6; cf.:populeus cui frondis honor,
Val. Fl. 6, 296:notus in vultus honor,
Hor. Epod. 17, 18; Stat. Th. 10, 788.—In plur.:laetos oculis afflārat honores,
Verg. A. 1, 591; cf. Sil. 12, 244:hic tibi copia Manabit ad plenum benigno Ruris honorum opulenta cornu,
Hor. C. 1, 17, 16:nullum ver usquam nullique aestatis honores,
Sil. 3, 487.—A magistrate, office-holder:sed cum summus honor finito computet anno, sportula quid referat,
Juv. 1, 117; cf. v. 110. -
117 Honos
hŏnor or hŏnos (the latter form almost exclusively in Cic., who has honor only Phil. 9, 6 fin., and Fragm. pro Tull. 21; also in Caes., Liv., Sall., Prop., Verg., Nep., and Curt.; but honor in Sen., Vell., Ov.; and Hor. and Tac. use both forms. Honos was antiquated in Quintilian's day, v. Quint. 1, 4, 13; Neue, Formenl. 1, 168 sq.), ōris (archaic gen. honorus, like venerus, Lex Puteol. ap. Haubold, n. 7), m. [perh. Sanscr. hu-, call], honor, repute, esteem in which a person or thing is held.I.Lit.A.In gen.:B.cum honos sit praemium virtutis judicio studioque civium delatum ad aliquem, qui eum sententiis, qui suffragiis adeptus est, is mihi et honestus et honoratus videtur. Qui autem occasione aliqua etiam invitis suis civibus nactus est imperium, hunc nomen honoris adeptum, non honorem puto,
Cic. Brut. 81, 281; cf.:is autem, qui vere appellari potest honos, non invitamentum ad tempus, sed perpetuae virtutis est praemium,
id. Fam. 10, 10, 1 sq.:honos alit artes omnesque incenduntur ad studia gloria,
id. Tusc. 1, 2, 4;so with gloria,
id. Part. 24, 87: si honos is fuit, majorem tibi habere non [p. 862] potui, id. Fam. 5, 20, 2:quanto et honor hic illo est amplior, etc.,
id. Att. 9, 2, A, 1:gratia, dignitate, honore auctus,
Caes. B. G. 1, 43, 8:amplissimis honoribus et praemiis decorari... honos maximus,
Cic. de Or. 1, 54, 232:ut eum amplissimo regis honore et nomine affeceris,
id. Deiot. 5, 14:aliquem praecipuo honore habere,
Caes. B. G. 5, 54, 4:suum cuique honorem et gradum reddere,
Cic. Rosc. Am. 47, 136:apud eum sunt in honore et in pretio,
id. ib. 28, 77; Caes. B. C. 3, 61, 1; so with in:in honore magno esse,
Cic. Brut. 8, 30:summo in honore,
id. de Or. 1, 55, 235; id. Off. 2, 19, 65:tanto in honore,
id. Tusc. 2, 2, 4; Caes. B. C. 1, 77, 2; 3, 47, 7; Liv. 42, 6, 12; but without in:Jovem autem quanto honore in suo templo fuisse arbitramini,
Cic. Verr. 2, 4, 58, § 129:(Druides) magno sunt apud eos honore,
Caes. B. G. 6, 13, 4; 5, 54, 5; Liv. 1, 40, 1; Tac. A. 14, 6; id. H. 1, 6, 4:honorem accipere,
Cic. Att. 9, 2, A, 1:honorem huic generi (i. e. poëtis) non fuisse declarat oratio Catonis,
id. Tusc. 1, 2, 3:honori summo nostro Miloni fuit qui P. Clodii conatus compressit,
id. Off. 2, 17, 58; cf.:quod (i. e. medium ex tribus sedere) apud Numidas honori ducitur,
Sall. J. 11, 3:rite suum Baccho dicemus honorem,
honor, praise, Verg. G. 2, 393: tanto ille vobis quam mihi pejorem honorem habuit, worse honor, i. e. greater dishonor or disgrace, Q. Metell. ap. Gell. 12, 9, 4; cf.:exsilii honor,
i. e. honorable exile, Tac. H. 1, 21.—Personified:tute pone te latebis facile, ne inveniat te honos,
Plaut. Trin. 3, 2, 37.—Of inanim. and abstr. things, honor, esteem, value:physicae quoque non sine causa tributus idem est honos,
Cic. Fin. 3, 22, 73; id. Fam. 7, 26, 2:ornatus ille admirabilis, propter quem ascendit in tantum honorem eloquentia,
id. Or. 36, 125:multa renascentur quae jam cecidere, cadentque Quae nunc sunt in honore vocabula, si volet usus,
Hor. A. P. 71:apud antiquos piscium nobilissimus habitus acipenser nullo in honore est,
Plin. 9, 17, 27, § 60; 19, 6, 32, § 104:vino Pramnio etiam nunc honos durat,
id. 14, 4, 6, § 54 al. —In partic.1.Public honor, official dignity, office, post, preferment (cf. munus):2.ita quaestor sum factus, ut mihi honorem illum tum non solum datum, sed etiam creditum ac commissum putem,
Cic. Verr. 2, 5, 14, § 35:ille honoris gradus,
id. Sull. 29, 82:equites Romanos in tribunicium restituit honorem,
Caes. B. C. 1, 77 fin.:extraordinarium honorem appetere,
id. ib. 1, 32, 2:hic ipse honos (sc. dictatura), delatus ad me, testis est innocentiae meae,
Liv. 9, 26, 14:curulem adferri sellam eo jussit (Flavius) ac sede honoris sui inimicos spectavit,
id. 9, 46, 9:honore abiit,
Suet. Aug. 26; cf.:deposito honore,
id. ib. 36:paene honore summotus est,
id. Claud. 9:honor municipalis est administratio rei publicae cum dignitatis gradu, sive cum sumtu, sive sine erogatione contingens,
Dig. 50, 4, 14 pr.: honorem aut magistratum gerere, Gai Inst. 1, 96:clari velamen honoris sufficiunt tunicae summis aedilibus albae,
Juv. 3, 178:tempus honoris,
the term of office, id. 8, 150:honorem militiae largiri,
military honors, id. 7, 88.—In plur.:populum Romanum hominibus novis industriis libenter honores mandare semperque mandasse,
Cic. Verr. 2, 4, 37, § 81; cf.:qui (populus) stultus honores Saepe dat indignis,
Hor. S. 1, 6, 15:ascendisset ad honores, nisi, etc.,
Cic. Brut. 68, 241:honoribus amplissimis et laboribus maximis perfungi,
id. Fam. 1, 8, 3:obrepisti ad honores errore hominum,
id. Pis. 1, 1:Catulus maximis honoribus usus,
Sall. C. 49, 2:magistratus atque honores capere,
Suet. Aug. 26:largiri opes, honores,
Tac. A. 11, 12.—Particular phrases.a.Honoris causa.(α).Out of respect, in order to show honor (class.):(β).C. Curio, quem ego hominem honoris potius quam contumeliae causa nominatum volo,
Cic. Verr. 1, 7, 18:quem honoris causa nomino,
id. Rosc. Am. 2, 6:toties hunc et virum bonum esse dixisti et honoris causa appellasti,
id. Rosc. Com. 6, 18:Campanis equitum honoris causa, civitas sine suffragio data,
Liv. 8, 14, 10; 32, 34, 8; 39, 22, 2.—For the sake of (ante-class.):b.ejus honoris causa, feci thensaurum ut hic reperiret Euclio,
Plaut. Aul. prol. 25: mei honoris causa mittere coquos, id. ib. 3, 4, 4:huc honoris vostri venio gratia,
id. Am. 3, 1, 7; id. Stich. 2, 2, 14:vestri honoris causa,
Ter. Phorm. 5, 7, 35.—Praefari or dicere honorem, to make an excuse in saying any thing that may be distasteful = by your leave or saving your presence:3.si dicimus: ille patrem strangulavit, honorem non praefamur. Sin de Aurelia aliquid aut Lollia, honos. praefandus est,
Cic. Fam. 9, 22, 4;for which: haec sunt quae retulisse fas sit, ac pleraque ex his non nisi honore dicto,
Plin. 28, 8, 24, § 87; cf.also: honos auribus sit,
i. e. pardon the expression, Curt. 5, 1, 22.—Personified, Hŏnor or Hŏnos, as a deity whose temple adjoined that of Virtus, and who was worshipped with uncovered head, Cic. Verr. 2, 4, 54, § 121; id. Sest. 54, 116; id. Leg. 2, 23, 58; Val. Max. 1, 1, 8; Liv. 27, 25, 7 sqq.; Aug. Civ. Dei, 4, 21; Inscr. Orell. 543.II.Transf.A.Concr., any thing given as a mark of honor, an honorary gift, a reward, acknowledgment, recompense, fee; a sacrifice; funeral rites; a legacy, etc. (mostly poet. and since the Aug. period):B.Itan tandem hanc majores famam tradiderunt tibi tui,... honori posterorum tuorum ut vindex fieres,
Plaut. Trin. 3, 2, 18:Curio misi, ut medico honos haberetur et tibi daret quod opus esset,
Cic. Fam. 16, 9, 3; Vitr. 10, 22:geminum pugnae proponit honorem,
Verg. A. 5, 365:nil victor honoris Ex opibus posco,
Sil. 9, 199:dicite, Pierides, quonam donetur honore Neaera,
Tib. 3, 1, 5:nec Telamon sine honore recessit Hesioneque data potitur,
Ov. M. 11, 216:arae sacrificiis fument, honore, donis cumulentur,
Liv. 8, 33, 21:divūm templis indicit honorem,
Verg. A. 1, 632; Ov. F. 4, 409:nullos aris adoleret honores,
id. M. 8, 742:meritos aris mactavit honores,
Verg. A. 3, 118:honore sepulturae carere,
Cic. de Sen. 20, 75; id. Inv. 1, 55, 108:cernit ibi maestos et mortis honore carentes Leucaspim, etc.,
Verg. A. 6, 333; cf. Ov. Tr. 3, 3, 45:mille viri, qui supremum comitentur honorem,
Verg. A. 11, 61:solutus honos cineri,
Val. Fl. 3, 357:honorem habere alicui,
Curt. 3, 12, 13:omnem honorem funeri servare,
id. 4, 10, 23:communem sepulturae honorem alicui tribuere,
Suet. Aug. 17:nec enim quaerimus, cui acquiratur, sed cui honos habitus est,
the honorary legacy, Dig. 37, 5, 3; 32, 1, 11:sepulturae honore spoliatus,
Val. Max. 4, 7, 1; 9, 8, 1 fin.; cf.:supremitatis honor,
Amm. 31, 13:supremus condicionis humanae honos,
Val. Max. 6, 3, 1.—Objectively, a quality that brings honor or consideration, an ornament, grace, charm, beauty ( poet.):C.silvis Aquilo decussit honorem,
Verg. G. 2, 404:December silvis honorem decutit,
Hor. Epod. 11, 6; cf.:populeus cui frondis honor,
Val. Fl. 6, 296:notus in vultus honor,
Hor. Epod. 17, 18; Stat. Th. 10, 788.—In plur.:laetos oculis afflārat honores,
Verg. A. 1, 591; cf. Sil. 12, 244:hic tibi copia Manabit ad plenum benigno Ruris honorum opulenta cornu,
Hor. C. 1, 17, 16:nullum ver usquam nullique aestatis honores,
Sil. 3, 487.—A magistrate, office-holder:sed cum summus honor finito computet anno, sportula quid referat,
Juv. 1, 117; cf. v. 110. -
118 illecebra
illĕcĕbra ( inl-), ae, f. [illicio], an enticement, in a good or bad sense, an inducement, attraction, charm, allurement, bait, lure.I.Lit. (class.; in sing. and plur.; a favorite word of Cic.; cf.: invitatio, invitamentum).(α).With gen. (subj. or obj.):(β).quae tanta in ullo homine juventutis illecebra fuit, quanta in illo?
Cic. Cat. 2, 4, 8:maxima est illecebra peccandi impunitatis spes,
id. Mil. 16, 43:voluptas est illecebra turpitudinis,
id. Leg. 1, 11, 31:fallax illecebra admirationum,
Gell. 10, 12, 4:quaestionis,
id. 12, 5, 5.—In plur.:habet etiam amoenitas ipsa vel sumptuosas vel desidiosas illecebras multas cupiditatum,
Cic. Rep. 2, 4:voluptatis,
id. de Sen. 12, 40; id. Fam. 15, 16, 3:vitiorum (with lenocinia cupiditatum),
id. Sest. 66, 138:corruptelarum,
id. Cat. 1, 6, 13.—Absol.:II.munditia illecebra animo est amantūm,
Plaut. Men. 2, 3, 4: ad quam illecebiam cum commoveretur nemo, etc., Liv. 10, 4.—In plur.:suis te oportet illecebris ipsa virtus trahat ad verum decus,
Cic. Rep. 6, 23; 6, 1:jocum tentavit, eo quod Illecebris erat et grata novitate morandus Spectator,
Hor. A. P. 223.—Transf., concr.A.Of an alluring, seductive person, an enticer, a decoy-bird, Plaut. As. 1, 2, 25; id. Truc. 1, 2, 82; 4, 2, 46.—B.A plant, called also andrachne agria, Plin. 25, 13, 103, § 162; 26, 12, 79, § 128. -
119 illectamentum
illectāmentum ( inl-), i, n. [illecto], means of allurement, an allurement, charm (post-class.):lenonia,
App. Mag. p. 335, 32:magica,
id. ib. 338, 41. -
120 illectatio
illectātĭo ( inl-), ōnis, f. [id.], an attraction, charm (post-class. and very rare, for the class. illecebra):jucundae sermonum,
Gell. 18, 2, 1.
См. также в других словарях:
Charm++ — Paradigm(s) Message driven parallel programming, Object based Appeared in late 1980s (late 1980s) Developer Wennie Shu, Kevin Nomura, Laxmikant Kale Stable release 6.2.1 … Wikipedia
Charm School (Roxette album) — Charm School Studio album by Roxette Released 11 February 2011 … Wikipedia
Charm School (TV series) — Charm School Format Reality Created by Cris Abrego Mark Cronin Country of origin United States No. of seasons 3 … Wikipedia
Charm (album) — Charm Studio album by Danny! Released March 14, 2006 (U.S.) … Wikipedia
Charm (programming language) — Charm Paradigm(s) Structured programming Appeared in 1996 Designed by P. Nowosad Influenced by RTL/2, C, Pascal OS RISC OS … Wikipedia
Charm — (チャルム) Datos generales Origen Barcelona, España Estado … Wikipedia Español
Charm — or charms may refer to: Charm or charisma, a number of socially desirable characteristics such as courtesy, wit and sexiness Charm offensive Superficial charm In mythology Prince Charming, a traditional name for a fairy tale hero Lucky charms… … Wikipedia
Charm quark — Composition Elementary particle Statistics Fermionic Generation Second Interactions Strong, Weak, Electromagnetic force, Gravity Symbol … Wikipedia
Charm el-cheikh — Une vue de Charm el Cheikh Charm el Cheikh (شرم الشيخ) est une ville d’Égypte et un important port de commerce et de tourisme à la pointe sud du désert du Sinaï (27°94 N 34°37 E). Depuis 1985, cette ville est une destination de villégiature très… … Wikipédia en Français
Charm el cheikh — Une vue de Charm el Cheikh Charm el Cheikh (شرم الشيخ) est une ville d’Égypte et un important port de commerce et de tourisme à la pointe sud du désert du Sinaï (27°94 N 34°37 E). Depuis 1985, cette ville est une destination de villégiature très… … Wikipédia en Français
Charm Tong — meeting George W. Bush, 31 October 2005 Charm Tong (born in 1981, Shan State, Burma) is a Shan teacher and human rights activist. She is head of the School for Shan State Nationalities Youth in Northern Thailand. Charm Tong is also one of the… … Wikipedia