Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

inl-

  • 1 inl-

    = ill-

    Латинско-русский словарь > inl-

  • 2 inl

    in-l..., s. il-l...

    lateinisch-deutsches > inl

  • 3 inl

    in-l..., s. il-l...

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inl

  • 4 illectus

    1.
    illectus ( inl-), a, um, Part., from illicio.
    2.
    illectus ( inl-), a, um, adj. [in-lectus, from 2. lego].
    * I.
    Not collected, not gathered together:

    stipula illecta sunt spicae in messe dejectae necdum lectae,

    Dig. 50, 16, 30, § 1.—
    II.
    Not read, unread (very rare):

    si non accipiet scriptum illectumque remittet, Lecturam spera,

    Ov. A. A. 1, 469; App. Flor. 18.
    3.
    illectus ( inl-), ūs, m. [illicio], an allurement, enticement, with a play upon the word lectus:

    magis illectum tuum quam lectum metuo,

    Plaut. Bacch. 1, 1, 21.— Abl.:

    illectu,

    Jul. Val. Rer. Gest. Alex. 3, 17 al.

    Lewis & Short latin dictionary > illectus

  • 5 inlectus

    1.
    illectus ( inl-), a, um, Part., from illicio.
    2.
    illectus ( inl-), a, um, adj. [in-lectus, from 2. lego].
    * I.
    Not collected, not gathered together:

    stipula illecta sunt spicae in messe dejectae necdum lectae,

    Dig. 50, 16, 30, § 1.—
    II.
    Not read, unread (very rare):

    si non accipiet scriptum illectumque remittet, Lecturam spera,

    Ov. A. A. 1, 469; App. Flor. 18.
    3.
    illectus ( inl-), ūs, m. [illicio], an allurement, enticement, with a play upon the word lectus:

    magis illectum tuum quam lectum metuo,

    Plaut. Bacch. 1, 1, 21.— Abl.:

    illectu,

    Jul. Val. Rer. Gest. Alex. 3, 17 al.

    Lewis & Short latin dictionary > inlectus

  • 6 iblumino

    illūmĭno ( inl-), āvi, ātum, 1, v. a. [in-lumino], to light up, make light, illuminate (class.; cf. illustro).
    I.
    A.. Lit.:

    luna illuminata a sole,

    Cic. N. D. 2, 46, 119:

    puteum (sole),

    Plin. 2, 73, 75, § 183:

    tabulata gallinarum parvis fenestellis,

    Col. 8, 3, 3:

    vias igni,

    Stat. Th. 12, 575.—
    B.
    Transf., to embellish or adorn with any thing bright:

    corona aurea fulgentibus gemmis illuminata,

    Auct. Her. 4, 47, 60; Lampr. Comm. 17:

    purpura omnem vestem illuminat,

    Plin. 9, 36, 60, § 127.—
    II.
    Trop., to set in a clear light, to set off, make conspicuous (esp. freq. in rhetor. lang. of brilliant oratory):

    translatum, quod maxime tamquam stellis quibusdam notat et illuminat orationem,

    Cic. de Or. 3, 43, 170; cf. id. Or. 25, 83:

    orationem sententiis,

    id. de Or. 3, 54, 208:

    orationem translatorum nitore,

    Quint. 12, 10, 36:

    pulchritudinem rerum (claritas orationis),

    id. 2, 16, 10; 8, 3, 73:

    horum fidem Mitylenaeorum perfidia illuminavit,

    Vell. 2, 18, 3:

    nisi Thebas unum os Pindari illuminaret,

    made illustrious, id. 1, 18, 3:

    illuminata sapientia,

    Cic. Brut. 58, 213.—Hence, * illūmĭnātē ( inl-), adv., clearly, luminously:

    dicere,

    Cic. de Or. 3, 14, 53.

    Lewis & Short latin dictionary > iblumino

  • 7 illacrimo

    illăcrĭmo ( inl-), āvi, ātum, 1, v. n., and illăcrĭmor ( inl-), ātus, 1, v. dep. [in-lacrimo], to weep at or over a thing, to bewail, lament (not freq. till after the Aug. period).
    I.
    Lit.
    (α).
    With dat.:

    quid dicam de Socrate? cujus morti illacrimari soleo Platonem legens?

    Cic. N. D. 3, 33, 82: perge, aude, nate;

    illacrima patris pestibus, id. poët. Tusc. 2, 9, 21: casu (i. e. casui),

    Nep. Alc. 6, 4: qui meo infelici errori unus illacrimasti, Liv. 40, 56, 6; Ov. Tr. 5, 8, 6; Suet. Vesp. 15.—
    * (β).
    With acc.:

    ejusque mortem illacrimatum Alexandrum,

    Just. 11, 12, 6.—
    (γ).
    With quod, Plin. Ep. 3, 7, 13. —
    (δ).
    Absol.;

    qui (Milo) aspexisse lacertos suos dicitur illacrimansque dixisse, etc.,

    Cic. de Sen. 9, 27; Suet. Aug. 66:

    sparge, et si paulum potes, illacrimare,

    Hor. S. 2, 5, 103:

    illacrimasse dicitur gaudio,

    Liv. 25, 24, 11; Cels. 2, 6, 6.—
    II.
    Poet. transf., of things, to weep, i. e. to drip, drop, distil:

    et maestum illacrimat templis ebur aeraque sudant,

    Verg. G. 1, 480; Col. poët. 10, 25; cf.:

    oculi lumen refugiunt et illacrimant,

    Cels. 2, 6, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > illacrimo

  • 8 illacrimor

    illăcrĭmo ( inl-), āvi, ātum, 1, v. n., and illăcrĭmor ( inl-), ātus, 1, v. dep. [in-lacrimo], to weep at or over a thing, to bewail, lament (not freq. till after the Aug. period).
    I.
    Lit.
    (α).
    With dat.:

    quid dicam de Socrate? cujus morti illacrimari soleo Platonem legens?

    Cic. N. D. 3, 33, 82: perge, aude, nate;

    illacrima patris pestibus, id. poët. Tusc. 2, 9, 21: casu (i. e. casui),

    Nep. Alc. 6, 4: qui meo infelici errori unus illacrimasti, Liv. 40, 56, 6; Ov. Tr. 5, 8, 6; Suet. Vesp. 15.—
    * (β).
    With acc.:

    ejusque mortem illacrimatum Alexandrum,

    Just. 11, 12, 6.—
    (γ).
    With quod, Plin. Ep. 3, 7, 13. —
    (δ).
    Absol.;

    qui (Milo) aspexisse lacertos suos dicitur illacrimansque dixisse, etc.,

    Cic. de Sen. 9, 27; Suet. Aug. 66:

    sparge, et si paulum potes, illacrimare,

    Hor. S. 2, 5, 103:

    illacrimasse dicitur gaudio,

    Liv. 25, 24, 11; Cels. 2, 6, 6.—
    II.
    Poet. transf., of things, to weep, i. e. to drip, drop, distil:

    et maestum illacrimat templis ebur aeraque sudant,

    Verg. G. 1, 480; Col. poët. 10, 25; cf.:

    oculi lumen refugiunt et illacrimant,

    Cels. 2, 6, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > illacrimor

  • 9 illapsus

    1.
    illapsus ( inl-), a, um, Part., from illabor.
    2.
    illapsus ( inl-), ūs, m. [illabor], a falling, gliding, or flowing in:

    umoris illapsus atque exitus,

    Col. 2, 2, 11:

    serpentino illapsu,

    Ambros. Ep. 6, 42:

    gregis illapsu fremebundo territus,

    Sil. 3, 463.

    Lewis & Short latin dictionary > illapsus

  • 10 illepidus

    illĕpĭdus ( inl-), a, um, adj. [in-lepidus], impolite, unmannerly, rude, unpleasant, disagreeable (rare but class.):

    inamabilis, inlepidus vivo, Malevolente ingenio natus,

    Plaut. Bacch. 4, 3, 3:

    parens avarus, illepidus, in liberos difficilis,

    Cic. N. D. 3, 29, 72:

    homines,

    Gell. 18, 4, 10:

    deliciae illepidae atque inelegantes,

    Cat. 6, 2:

    votum (with invenustum),

    id. 36, 17:

    verba durae et illepidae novitatis,

    Gell. 11, 7, 1.— Adv.: illĕpĭdē ( inl-), impolitely, rudely, inelegantly:

    qui istoc pacto tam lepidam inlepide appelles,

    Plaut. Bacch. 5, 2, 50; Hor. Ep. 2, 1, 77; Plin. 8, 51, 77, § 207; Gell. 18, 13, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > illepidus

  • 11 illex

    1.
    illex ( inl-), ēgis, adj. [in-lex], without law, contrary to law, lawless (anteclass.);

    as a term of reproach: impure, inhoneste, injure, inlex, labes popli,

    Plaut. Pers. 3, 3, 4; Caecil. ap. Non. 10, 24 (Com. Fragm. v. 60 Rib.).
    2.
    illex or illix ( inl-), ĭcis, adj. [illicio], alluring, enticing, seductive (ante- and post-class.).
    I.
    Adj.:

    oculi,

    App. Mag. p. 323:

    ars,

    Prud. adv. Symm. 2, 6:

    halitus,

    id. Psych. 328.—More freq.,
    II.
    Subst. com.
    A.
    A decoy, lure:

    aedis nobis area'st, auceps sum ego, Esca'st meretrix, lectus illex est, amatores aves,

    Plaut. As. 1, 3, 67.—
    B.
    Transf., a seducer, a seductress:

    malae rei tantae fuimus illices,

    Plaut. Poen. 3, 4, 35:

    illex animi Venus,

    App. Mag. p. 295.

    Lewis & Short latin dictionary > illex

  • 12 illisus

    1.
    illīsus ( inl-), a, um, Part., from illido.
    2.
    illīsus ( inl-), ūs, m. [illido], a striking or dashing against (only in the abl. sing.):

    aquarum,

    Sil. 17, 246:

    illisu repercussus ventus,

    Plin. 2, 48, 49, § 132:

    linguae,

    App. M. 2, p. 119.

    Lewis & Short latin dictionary > illisus

  • 13 illitus

    1.
    illĭtus ( inl-), a, um, Part., from illino.
    2.
    illĭtus ( inl-), ūs, m. [illino], a bedaubing, besmearing, anointing with medicaments (only in the abl. sing.), Plin. 26, 15, 90, § 151; 28, 15, 61, § 217.

    Lewis & Short latin dictionary > illitus

  • 14 illumino

    illūmĭno ( inl-), āvi, ātum, 1, v. a. [in-lumino], to light up, make light, illuminate (class.; cf. illustro).
    I.
    A.. Lit.:

    luna illuminata a sole,

    Cic. N. D. 2, 46, 119:

    puteum (sole),

    Plin. 2, 73, 75, § 183:

    tabulata gallinarum parvis fenestellis,

    Col. 8, 3, 3:

    vias igni,

    Stat. Th. 12, 575.—
    B.
    Transf., to embellish or adorn with any thing bright:

    corona aurea fulgentibus gemmis illuminata,

    Auct. Her. 4, 47, 60; Lampr. Comm. 17:

    purpura omnem vestem illuminat,

    Plin. 9, 36, 60, § 127.—
    II.
    Trop., to set in a clear light, to set off, make conspicuous (esp. freq. in rhetor. lang. of brilliant oratory):

    translatum, quod maxime tamquam stellis quibusdam notat et illuminat orationem,

    Cic. de Or. 3, 43, 170; cf. id. Or. 25, 83:

    orationem sententiis,

    id. de Or. 3, 54, 208:

    orationem translatorum nitore,

    Quint. 12, 10, 36:

    pulchritudinem rerum (claritas orationis),

    id. 2, 16, 10; 8, 3, 73:

    horum fidem Mitylenaeorum perfidia illuminavit,

    Vell. 2, 18, 3:

    nisi Thebas unum os Pindari illuminaret,

    made illustrious, id. 1, 18, 3:

    illuminata sapientia,

    Cic. Brut. 58, 213.—Hence, * illūmĭnātē ( inl-), adv., clearly, luminously:

    dicere,

    Cic. de Or. 3, 14, 53.

    Lewis & Short latin dictionary > illumino

  • 15 inlacrimo

    illăcrĭmo ( inl-), āvi, ātum, 1, v. n., and illăcrĭmor ( inl-), ātus, 1, v. dep. [in-lacrimo], to weep at or over a thing, to bewail, lament (not freq. till after the Aug. period).
    I.
    Lit.
    (α).
    With dat.:

    quid dicam de Socrate? cujus morti illacrimari soleo Platonem legens?

    Cic. N. D. 3, 33, 82: perge, aude, nate;

    illacrima patris pestibus, id. poët. Tusc. 2, 9, 21: casu (i. e. casui),

    Nep. Alc. 6, 4: qui meo infelici errori unus illacrimasti, Liv. 40, 56, 6; Ov. Tr. 5, 8, 6; Suet. Vesp. 15.—
    * (β).
    With acc.:

    ejusque mortem illacrimatum Alexandrum,

    Just. 11, 12, 6.—
    (γ).
    With quod, Plin. Ep. 3, 7, 13. —
    (δ).
    Absol.;

    qui (Milo) aspexisse lacertos suos dicitur illacrimansque dixisse, etc.,

    Cic. de Sen. 9, 27; Suet. Aug. 66:

    sparge, et si paulum potes, illacrimare,

    Hor. S. 2, 5, 103:

    illacrimasse dicitur gaudio,

    Liv. 25, 24, 11; Cels. 2, 6, 6.—
    II.
    Poet. transf., of things, to weep, i. e. to drip, drop, distil:

    et maestum illacrimat templis ebur aeraque sudant,

    Verg. G. 1, 480; Col. poët. 10, 25; cf.:

    oculi lumen refugiunt et illacrimant,

    Cels. 2, 6, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > inlacrimo

  • 16 inlacrimor

    illăcrĭmo ( inl-), āvi, ātum, 1, v. n., and illăcrĭmor ( inl-), ātus, 1, v. dep. [in-lacrimo], to weep at or over a thing, to bewail, lament (not freq. till after the Aug. period).
    I.
    Lit.
    (α).
    With dat.:

    quid dicam de Socrate? cujus morti illacrimari soleo Platonem legens?

    Cic. N. D. 3, 33, 82: perge, aude, nate;

    illacrima patris pestibus, id. poët. Tusc. 2, 9, 21: casu (i. e. casui),

    Nep. Alc. 6, 4: qui meo infelici errori unus illacrimasti, Liv. 40, 56, 6; Ov. Tr. 5, 8, 6; Suet. Vesp. 15.—
    * (β).
    With acc.:

    ejusque mortem illacrimatum Alexandrum,

    Just. 11, 12, 6.—
    (γ).
    With quod, Plin. Ep. 3, 7, 13. —
    (δ).
    Absol.;

    qui (Milo) aspexisse lacertos suos dicitur illacrimansque dixisse, etc.,

    Cic. de Sen. 9, 27; Suet. Aug. 66:

    sparge, et si paulum potes, illacrimare,

    Hor. S. 2, 5, 103:

    illacrimasse dicitur gaudio,

    Liv. 25, 24, 11; Cels. 2, 6, 6.—
    II.
    Poet. transf., of things, to weep, i. e. to drip, drop, distil:

    et maestum illacrimat templis ebur aeraque sudant,

    Verg. G. 1, 480; Col. poët. 10, 25; cf.:

    oculi lumen refugiunt et illacrimant,

    Cels. 2, 6, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > inlacrimor

  • 17 inlapsus

    1.
    illapsus ( inl-), a, um, Part., from illabor.
    2.
    illapsus ( inl-), ūs, m. [illabor], a falling, gliding, or flowing in:

    umoris illapsus atque exitus,

    Col. 2, 2, 11:

    serpentino illapsu,

    Ambros. Ep. 6, 42:

    gregis illapsu fremebundo territus,

    Sil. 3, 463.

    Lewis & Short latin dictionary > inlapsus

  • 18 inlepide

    illĕpĭdus ( inl-), a, um, adj. [in-lepidus], impolite, unmannerly, rude, unpleasant, disagreeable (rare but class.):

    inamabilis, inlepidus vivo, Malevolente ingenio natus,

    Plaut. Bacch. 4, 3, 3:

    parens avarus, illepidus, in liberos difficilis,

    Cic. N. D. 3, 29, 72:

    homines,

    Gell. 18, 4, 10:

    deliciae illepidae atque inelegantes,

    Cat. 6, 2:

    votum (with invenustum),

    id. 36, 17:

    verba durae et illepidae novitatis,

    Gell. 11, 7, 1.— Adv.: illĕpĭdē ( inl-), impolitely, rudely, inelegantly:

    qui istoc pacto tam lepidam inlepide appelles,

    Plaut. Bacch. 5, 2, 50; Hor. Ep. 2, 1, 77; Plin. 8, 51, 77, § 207; Gell. 18, 13, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > inlepide

  • 19 inlepidus

    illĕpĭdus ( inl-), a, um, adj. [in-lepidus], impolite, unmannerly, rude, unpleasant, disagreeable (rare but class.):

    inamabilis, inlepidus vivo, Malevolente ingenio natus,

    Plaut. Bacch. 4, 3, 3:

    parens avarus, illepidus, in liberos difficilis,

    Cic. N. D. 3, 29, 72:

    homines,

    Gell. 18, 4, 10:

    deliciae illepidae atque inelegantes,

    Cat. 6, 2:

    votum (with invenustum),

    id. 36, 17:

    verba durae et illepidae novitatis,

    Gell. 11, 7, 1.— Adv.: illĕpĭdē ( inl-), impolitely, rudely, inelegantly:

    qui istoc pacto tam lepidam inlepide appelles,

    Plaut. Bacch. 5, 2, 50; Hor. Ep. 2, 1, 77; Plin. 8, 51, 77, § 207; Gell. 18, 13, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > inlepidus

  • 20 inlisus

    1.
    illīsus ( inl-), a, um, Part., from illido.
    2.
    illīsus ( inl-), ūs, m. [illido], a striking or dashing against (only in the abl. sing.):

    aquarum,

    Sil. 17, 246:

    illisu repercussus ventus,

    Plin. 2, 48, 49, § 132:

    linguae,

    App. M. 2, p. 119.

    Lewis & Short latin dictionary > inlisus

См. также в других словарях:

  • inləmə — «İnləmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • inlətmə — «İnlətmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • INL — Dates clés février 2004 : Création …   Wikipédia en Français

  • INL — may refer to:* Idaho National Laboratory * Bureau for International Narcotics and Law Enforcement Affairs * Independent Newspapers Ltd * Falls International Airport in International Falls, Minnesota (IATA Code: INL) * Inner nuclear layer, a layer …   Wikipedia

  • INL — steht für: Idaho National Laboratory, Nuklearforschungszentrum in den Vereinigten Staaten Independent Newspaper Limited, neuseeländisches Medienunternehmen im Besitz der Fairfax Media Inner Nuclear Layer, die innere Körnerschicht der Netzhaut… …   Deutsch Wikipedia

  • inləmək — bax inildəmək. <Ərən:> Günəş çıxandan batana qədər ağır işdən inləyən qullar Mariqerini sevinclə qarşıladılar. Ç.. İnlədikcə azalmır; Dərdlərimiz daha da; Ürəkdə göz göz olur. B. V.. İlk eşqim yuxutək çəkildi göyə; Könlümün sazında inlədi… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • inlətmək — bax inildətmək. <İnci:> . . Köksümün içində çarpan ürəkdir; Məni də inlədən tək bir diləkdir. A. Ş.. <Elxan:> Bu səs bir xatirat mizrabı kimi qəlbimin bütün tellərini inlətdi. C. C.. Vermişlər səssəsə xanəndə və tar; İnlədir dağları… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • inləyiş — is. İnilti, inləmə. İnləyirsən, o inləyiş nə üçündür, qafilsən; Bilmədinmi hansı sinfin mədfənidir o məskən? M. S. O …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • inlǽtan — sv/t7 3rd pres inlǽteþ past inlét/on, inleort/on ptp inlǽten to let in …   Old to modern English dictionary

  • INL — International Narcotics and Law Enforcement Affairs (USG) …   Military dictionary

  • INL — Integral Non Linearity (Academic & Science » Mathematics) International Falls, Minnesota USA (Regional » Airport Codes) * C++ inline function implementation (Computing » File Extensions) …   Abbreviations dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»