to+be+less

    dēfectus adj.    [P. of deficio], weak, worn out, enfeebled: defecto poplite labens, O.: corpus, Ta.: amor, O.: annis, Ph. I II III

    dēfectus ūs, m    [deficio], a falling away, desertion, revolt: Spartanorum, Cu. — A diminution, failure: aquarum, L. — An obscuration, eclipse: solis, V.— Plur: eius (lunae). I II III

    dēfōrmō āvī, ātus, āre    [de + forma], to bring out of shape, deform, disfigure, spoil, mar: deformatus corpore: aerumnis deformatus, S.: voltum, V.: parietes deformatos reliquit.—Fig., to mar, spoil, deteriorate, disgrace, dishonor: homo vitiis deformatus: deformandi huius causā dicere: imago viri deformata ignominiā: victoriam clade, L.: domum, V.

    dēterior ius, adj. comp. with sup. dēterrimus    [de], lower, worse, poorer, meaner: tempus, less favorable: status: vectigalia sibi deteriora facere, Cs.: muraena carne, H.: aetas, V.: quo (peditatu) erat deteriore, i. e. in which he was weaker, N.: video meliora, Deteriora sequor, O.: proles Auro deterior, O.: in deterius mutare, Ta.— Plur m. as subst, the degenerate, H.— Plur n. as subst: pronus deterioribus princeps, Ta.— Sup: illum esse quam deterrimum, T.: genus rei p. ex bono in deterrumum conversum: color, V.: aqua, H.: homo omnium deterrimus: patronus.

    dubiē adv., doubtfully, uncertainly    [dubius]: signum datum: gaudere, O.—Usu. with a negative (haud, less frequently non or nec), without doubt, certainly, unquestionably: non dubie nuntiabatur, etc.: nec dubie ludibrio esse, etc., L.: haud dubie iam victor, S.

   eō īvī or iī (3d pers. rarely īt, V.; inf. īvisse or. īsse), itūrus (P. praes. iēns, euntis; ger. eundum), īre    [1 I-], to go, walk, ride, sail, fly, move, pass: In in malam rem, T.: subsidio suis ierunt, Cs.: quocumque ibat: in conclave: eo dormitum, H.: animae ad lumen iturae, V.: It visere ad eam, T.: quo pedibus ierat, on foot, L.: equis, to ride, L.: quos euntīs mirata iuventus, as they ride, V.: Euphrates ibat iam mollior undis, flowed, V.: ite viam: ibis Cecropios portūs, O.: hinc ibimus Afros, V.: Exsequias, T.: pompam funeris, O.— To go, march, move, advance (against a foe): infestis signis ad se, Cs.: equites late, pedites quam artissume ire, S.: ad hostem, L.: adversus quem ibatur, L.: in Capitolium, attack, L. — To pass, turn, be transformed: Sanguis it in sucos, O.— Fig., to go, pass, proceed, move, advance, enter, betake oneself: in dubiam imperii servitiique aleam, L.: in lacrimas, V.: per oppida Rumor it, spreads, O.: it clamor caelo, rises, V.—In the phrase, ire in sententiam, to accede to, adopt, vote for, follow: in eam (sententiam) se ituram: in sententiam eius pedibus, L.: in quam sententiam cum pedibus iretur, L.: ibatur in eam sententiam, the decision was.—With supin. acc., to go about, set out, prepare: gentem universam perditum, L.: servitum Grais matribus, V.: bonorum praemia ereptum eunt, S. — Imper., in mockery or indignation, go then, go now, go on: I nunc et nomen habe, etc., O.: ite, consules, redimite civitatem, L.—Of time, to pass by, pass away: quotquot eunt dies, H.: Singula anni praedantur euntes, as they fly, H.— Of events, to go, proceed, turn out, happen: incipit res melius ire quam putaram: prorsus ibat res: Si non tanta quies iret, continued, V.—Of persons, to fare, prosper, be fated: sic eat quaecunque Romana lugebit hostem, L. I II III IV

   eō adv.    [old dat. and abl. of pron. stem I-].    I. Locat. and abl. uses, there, in that place: cum tu eo quinque legiones haberes.—Fig.: res erat eo iam loci, ut, etc., in such a condition.—Therefore, on that account, for that reason: lassam aibant tum esse; eo ad eam non admissa sum, T.: dederam litteras ad te: eo nunc ero brevior: quod eo volo, quia mihi utile est: quin eo sit occisus, quod non potuerit, etc.: eo scripsi, quo plus auctoritatis haberem: hoc eo facit, ut ille abesset: quod ego non eo vereor, ne mihi noceat.—With words of comparison, so much, by so much: quae quo plura sunt, eo meliore mente: quanto longius abscederent, eo, etc., L.: eo Mors atrocior erit, quod sit interfectus, etc.: eo libentius dixit, ut, etc.: quod quo studiosius absconditur, eo magis eminet: eo minus veritus navibus, quod in littore molli, etc., Cs.: ego illa extuli et eo quidem magis, ne putaret, etc.—    II. Dat. uses, to that place, thither: eo se recipere coeperunt, Cs.: eo respectum habere, a refuge in that quarter: ubi colonia esset, eo coloniam deducere: Ibit eo quo vis, etc., H.— Thereto, in addition, besides: eo accessit studium doctrinae: eo accedebat, quod, etc.— To that end, with that purpose, to this result: res eo spectat, ut, etc.: eo maxime incumbis: hoc eo valebat, ut, etc., N.— To that degree, to such an extent, so far, to such a point: usque eo commotus est, ut, etc.: eo magnitudinis procedere, S.: ubi iam eo consuetudinis adducta res est, ut, etc., L.: eo inopiae venere, ut vescerentur, etc. — Of time, up to the time, until, so long: bibitur usque eo, dum, etc.: usque eo se tenuit, quoad legati venerunt. I II III IV

    ille illa, illud,    gen. illīus or illius (old forms: dat. ollī, C., V.; plur. ollī, ollīs, C., V.; ollōs, olla, C.), pron dem.—In reference to something remote from the speaker, or near or related to a third person, that: sol me ille admonuit, yon sun: in illā vitā.—As subst, he, she, it: tum ille, Non sum, inquit, etc.: de illius Alexandreā discessu: ne illi sanguinem nostrum largiantur, S.—Opp. to hic, of that which is more remote, or less important: huius (Catonis) facta, illius (Socratis) dicta laudantur: hic enim noster (Ennius)... at vero ille sapiens (Solon).—In partial enumeration: hic et ille, one and another, one or two, a few: non dicam illinc hoc signum ablatum esse et illud.—In emphatic reference: in quibus etiam, sive ille inridens, sive... me proferebat: Sic oculos, sic ille manūs, sic ora ferebat, V.—Praegn., that, the ancient, the well-known, the famous: Antipater ille Sidonius: auditor Panaeti illius: testulā illā multatus est, that well-known custom of ostracism, N.: ille annus egregius: idem ille tyrannus.—In phrases, ille aut ille, such and such, one or another: quaesisse, num ille aut ille defensurus esset.— With quidem, followed by sed, autem, or verum, certainly... but still, to be sure... however, indeed... but yet: philosophi quidam, minime mali illi quidem, sed, etc.: ludo autem et ioco uti illo quidem licet, sed, etc.—Ex illo (sc. tempore), from that time, since then, V., O.

    inānis e, adj.    with comp. and sup, empty, void: vas: domum reddere inanem: naves (opp. onustae), Cs.: naves, dismantled: tumulus, cenotaph, V.: sepulchrum, O.—Void, stripped, deserted, abandoned, unoccupied: civitas: egentes inanesque discedere, empty-handed: equus, without a rider: Absint inani funere neniae, without a corpse, H.: venter, hungry, H.: quod inani sufficit alvo, Iu.: laeva, without rings, H.: litterae, empty: paleae, light, V.: corpus, lifeless: galea, i. e. harmless, V.: umbra, O.: verba, a semblance of speech, V.: Gaurus (an extinct volcano), Iu.: epistula inanis aliquā re utili: ager centum aratoribus inanior est, less populous by: Sanguinis pectus inane, O.: lymphae dolium, H.—Fig., empty, useless, worthless, vain, unprofitable: Laborem inanem capit, T.: honesti inane nomen esse: elocutio: damnatus inani iudicio, Iu.: minae: multae res, ut gloria, unsubstantial: causas nectis inanīs, pretexts, V.: simulatio, Cs.: fama, unfounded, V.: Tempus, leisure, V.: omnia plena consiliorum, inania verborum, poor in words: quae inanissima prudentiae reperta sunt.—Of persons, vain, puffed up, worthless, petty: homo, S.: inanīs Hoc iuvat, empty heads, H.: animus: inaniora ingenia, L.

    incohō or    (less correctly)

    īnferior ius, adj.    [comp. of inferus], lower, further down: spatium, Cs.: locus (opp. superior): in inferius ferri, downwards, O.: Africae pars, i. e. nearer the sea, S.: caelum sidet inferius mari, H.: effigies, smaller, H.—Fig., subsequent, later, latter: aetate inferiores paulo quam Iulius: inferioris aetatis esse.—Inferior, lower: genus hominum: ordines, Cs.: dignitate, gratiā non inferior, quam qui, etc.: navium numero, Cs.: hoc ipso inferius esse suum foedus quam ceterorum: in iure civili. —As subst: inferiores extollere: supplices inferioresque: non inferiora secutus, naught inferior, V.: his non inferiora loqui, less proud (words), O.

    laxē adv. with comp.    [laxus], widely, spaciously: habitare.— Loosely: (manūs) vincire, L.— Fig., of time, amply, long: laxius proferre diem: volo laxius (sc. rem curari), i. e. by and by.—Freely, without restraint: hostico laxius rapto sueti vivere, L.: remoto metu laxius licentiusque futuri, less vigilant, S.

    lēniter adv. with comp. and sup.    [lenis], softly, mildly, gently: adridens: atterens Caudam, H.: lenius equites lacessere, with less fury, Cs.: collis leniter acclivis, gently, Cs.: editus collis, L.: torrens lenius decurrit, O.—Fig., quietly, calmly, gently, moderately, leniently: id ferre: lenissime sentire: multa leniter multa aspere dicta sunt: consulto lenius agere, S.: dicis lenius quam solebas.— Remissly, indolently: si cunctetur atque agat lenius, Cs.

    līber era, erum, adj. with comp. and sup.    [LIB-], free, unrestricted, unrestrained, unimpeded, unembarrassed, unshackled: ad scribendi licentiam: integro animo ac libero causam defendere, unbiassed: liberi ad causas solutique veniebant, under no obligations: vox, L.: libera Verba animi proferre, Iu.: tibi uni vexatio direptioque sociorum impunita fuit ac libera: liberum est alcui non adesse, he is free: libero, quid firmaret ( abl absol.), i. e. with full power to ratify, Ta.: mandata, unlimited authority, L.: faenus, unrestricted, L.: custodia, i. e. surveillance without imprisonment, L.: in liberis custodiis haberi, S.: suffragia, the right of voting freely, Iu.: aedes, free quarters (for ambassadors in Rome), L.: lectulus, i. e. single: toga, i. e. a man's, O.: liberas fruges ferre, i. e. spontaneous, H.: agri, untaxed: neque Turno mora libera mortis, i. e. nor is he free to delay death, V.: vina, freeing from care, H.: hoc liberiores et solutiores sumus, quod, etc.: pöeta, verborum licentiā liberior. liberiores litterae: amicitia, more unrestrained: (flumina) Liberioris aquae, less impeded, O.: (Tiberinus) campo liberiore natat, more open, O.: liberrime Lolli, most frank, H.: indignatio, most outspoken, H.: ab omni sumptu, exempt: (consul) a deliciis, uninfluenced: ab observando homine perverso, i. e. from all regard for, etc.: animus a partibus rei p., S.: animus omni curā, free: animus religione, L.: (equus) liber habenis, V.: liber laborum, H.— Free, not subject, not slave: neque vendendam censes Quae liberast, T.: dis habeo gratiam Quom aliquot adfuerunt liberae (as competent to testify), T.: populus: (civitates) liberae atque inmunes, free from service, L.: Roma, Iu.: Devota morti pectora libera, i. e. delivering from servitude, H.—As subst m.: (adsentatio) ne libero quidem digna, a freeman.—As subst n.: libera meliore iure sunt quam serva, i. e. the law is on the side of freedom.—Unbridled, unchecked, free, unrestrained, licentious: adulescens, T.: sit adulescentia liberior, somewhat freer: libero mendacio abuti, L. I II III

    magis adv. comp.    [1 MAC-], more, in a higher degree, more completely.—With adjj.: magis iuris consultus quam iustitiae: beatus, H.: vis magis necessaria recte ad vivendum: magis verum atque hoc responsum, T.—With advv.: magis aperte, T.: magis inpense, T.—With verbs: magis honorem tribuere quam salutem accipere, Cs.: tum magis id diceres, Fanni, si, etc.: quod magis vellem evenire (i. e. mallem), T.: magis Pugnas bibit volgus, is more eager for, H.: magis aedilis fieri non potuisset, better.—With abl: videntur omnes errasse, sed alius alio magis, in different degrees: alii aliis magis recusare, L.: quid philosophiā magis colendum?: quā fluvius solito magis inundaverat, L.: hac magis illam petere (i. e. quam hanc), H.: magis solito incauti, L.—In phrases, with negatives: ius apud eos non legibus magis quam naturā valebat, as much by natural disposition, etc., S.: nec magis dolo capi quam armis vinci posse, just as little, L.: domus erat non domino magis ornamento quam civitati, i. e. just as much to the city as to its owner: animus in morbo non magis est sanus quam corpus, i. e. is just as far from being sound: hoc non pro Lysone magis quam pro omnibus scribere, i. e. less than: hunc ego me Non magis esse velim, quam vivere, etc., H.—With abl. of difference: illud ad me, ac multo etiam magis ad vos, far more: quanto ille plura miscebat, tanto hic magis convalescebat: eoque magis, quod, etc.: hoc vero magis properare Varro, ut, etc., Cs.: aliud (malum) multo tremendum magis, V.: deus paulo magis adfabre factus: nihilo magis descendere, Cs.—With adv. of degree: nihilo minus... haud scio an magis etiam, even more: Tam magis illa fremens... Quam magis crudescunt pugnae (i. e. eo magis... quo magis), V.: magis magisque in dies, more and more, S.: cottidie magis magisque: de Graeciā cottidie magis et magis cogito.—Poet.: magis atque magis, V.— With more cause, more truly, with better reason, rather, in preference: magis ratione quam virtute vicisse, Cs.: timori magis quam religioni consulere, Cs.: amoris magis quam honoris gratiā: corpora magna magis quam firma, L.: Quae poscenti magis gaudeat eripi, H.: neque uti aeterni forent optavit; magis ut, etc., but rather, S.: forma Aut fuit aut visa est: sed fuit illa magis, O.: Non equidem invideo, Miror magis, V.: pernā magis Flagitat (stomachus) refici, H.—In the phrase, magis est, with quod or ut, there is better reason to, etc.: magis est quod gratuler tibi, quam quod te rogem, I have more reason to, etc.: magis est ut ipse moleste ferat, quam ut, etc., he has cause rather.

    mānsuēscō suēvī, suētus, ere, inch.    [manus+ suesco], to be used to the hand, grow tame, become gentle, be softened: Nescia humanis precibus mansuescere corda, V.: fera mansuescere iussa, Iu.

    mānsuētus adj. with comp. and sup.    [P. of mansuesco], tamed, tame: sus, L.—Fig., mild, soft, gentle, quiet: animus, T.: in senatu: malum, L.: me refero ad mansuetiores Musas: mansuetior ira, O.: ut mansuetissimus viderer.

   māximē (or māxumē） adv.    [maximus], in the highest degree, most particularly, especially, exceedingly, altogether, very: florere: quid laudem maxume? T.: egredi non possim, si maxime velim: huic legioni Caesar confidebat maxime, Cs.: naturalis amicitia: plebi acceptus, Cs.: quae maxime liberalissima: ut dicatis quam maxime ad veritatem accommodate.—In phrases with unus, omnium, multo, vel, quam: qui proelium unus maxime accenderat, in the very highest degree, Cu.: unus omnium maxime, most of all, N.: maxime omnium belli avida, above all others, L.: multo maxime, by far most effectually, T.: ut quam maxime permaneant diuturna corpora.—With qui in the phrases, quam qui maxime, and ut qui maxime, as any one whatever: tam enim sum amicus rei p., quam qui maxime: grata ea res, ut quae maxime senatui umquam fuit, L.—With ut quisque... ita: ut quisque animi magnitudine maxume excellit, ita maxume, etc., the more... so much the more: ut quisque maxume ad suum commodum refert... ita minime est vir bonus, the more... the less.— In gradations, first of all, in the first place: maxime quidem... secundo autem loco: maxime... proxime.—With non: quibus si ingenium non maxime defuit, not utterly.—Especially, particularly, principally: quae ratio poëtas maxumeque Homerum inpulit, ut, etc.: cognoscat etiam rerum gestarum ordinem, maxume scilicet nostrae civitatis.—In the phrases, cum... tum maxime; tum... tum maxime; ut... tum maxime, but more especially: plena exemplorum est nostra res p., cum saepe, tum maxime bello Punico secundo: longius autem procedens, ut in ceteris eloquentiae partibus, tum maxime, etc.—With tum or cum, just, precisely, exactly: consulem tum maxime res agentem avocare, L.: tum cum maxime, at that precise moment, L.: nunc cum maxime.—With modus, just about, very much: hoc maxime modo in Italiam perventum est, L.: ruinae maxime modo, L.: in hunc maxime modum locutus est, much to this effect, L.—To emphasize assent or dissent, certainly, by all means, very well, yes: Cr. duc me ad eam. My. maxume, T.—With immo, certainly not, by no means: Immo maxume, T.: immo vero maxume, S.

    minuō uī, ūtus, ere    [3 MAN-], to make small, lessen, diminish, divide into small pieces: Mullum in singula pulmenta, H.: ligna, chop into small pieces, O.: minuendo corpus alebat, by feeding on it, O.— To diminish, ebb: minuente aestu, at ebbtide, Cs.—Fig., to lessen, diminish, lower, reduce, weaken, abate, restrict. Ut aliqua pars laboris minuatur mihi, T.: meum consilium, change, T.: neque cupido Iugurthae minuebatur, S.: (rem familiarem), H.: gloriam Pompei: auctoritatem, Cs.: minuunt ea corporis artūs, grow less, diminish in size, O.: proelio uno et volnere suo minutus, discouraged, L.: controversias, settle, Cs.: minuenda est haec opinio, to be refuted: magistratum, restrict, L.: censuram, limit, L.: maiestatem populi R. per vim, offend against: religionem, N.: ne quid de dignitate generum minuatur.

    minus adj., neut. of minor.