then

    ille illa, illud,    gen. illīus or illius (old forms: dat. ollī, C., V.; plur. ollī, ollīs, C., V.; ollōs, olla, C.), pron dem.—In reference to something remote from the speaker, or near or related to a third person, that: sol me ille admonuit, yon sun: in illā vitā.—As subst, he, she, it: tum ille, Non sum, inquit, etc.: de illius Alexandreā discessu: ne illi sanguinem nostrum largiantur, S.—Opp. to hic, of that which is more remote, or less important: huius (Catonis) facta, illius (Socratis) dicta laudantur: hic enim noster (Ennius)... at vero ille sapiens (Solon).—In partial enumeration: hic et ille, one and another, one or two, a few: non dicam illinc hoc signum ablatum esse et illud.—In emphatic reference: in quibus etiam, sive ille inridens, sive... me proferebat: Sic oculos, sic ille manūs, sic ora ferebat, V.—Praegn., that, the ancient, the well-known, the famous: Antipater ille Sidonius: auditor Panaeti illius: testulā illā multatus est, that well-known custom of ostracism, N.: ille annus egregius: idem ille tyrannus.—In phrases, ille aut ille, such and such, one or another: quaesisse, num ille aut ille defensurus esset.— With quidem, followed by sed, autem, or verum, certainly... but still, to be sure... however, indeed... but yet: philosophi quidam, minime mali illi quidem, sed, etc.: ludo autem et ioco uti illo quidem licet, sed, etc.—Ex illo (sc. tempore), from that time, since then, V., O.

    inde adv.    —Of place, from that place, thence: si te inde exemerim (i. e. ex pistrino), T.: mansi Calibus, inde has litteras dedi: in provinciam exire, atque inde contendere, Cs.: haud procul inde ubi est, etc., L.: sese recipere inde quo, etc., Cs.: nihil inde Obstabit, etc. (i. e. ab Ausoniā), V.: inde degustare (i. e. de sanguine), S.—Of persons: nati filii Duo; inde hunc adoptavi, of them, T.: rege inde sumpto (i. e. ex Sabinis), L.—Of source or cause, thence, therefrom, therefore: ex avaritiā... inde omnia scelera gignuntur: Inde fit ut, etc., H.: Inde genus durum sumus, O.—Of time, from that time, thenceforward, since: inde usque repetens, etc.: haec nuper notitia est, Inde adeo quem, etc., T.: suo iam inde vivere ingenio coepit, L.: iam inde a pueritiā, from our very boyhood, T.: iam inde ab ortu, ever since.—After that, thereafter, thereupon, then: victi Rutuli, inde Turnus, etc., L.: altera castra sunt adorti, inde tertia, deinceps reliqua, Cs.: inde loci, next.

    indulgeō ulsī, ultus, ēre,    to be complaisant, be kind, be tender, exercise forbearance, incline, yield, indulge, concede, grant, allow: Hactenus indulsisse vacat, thus far then I can yield, V.: Aeduorum civitati, Cs.: sic sibi indulsit, ut, etc., took such liberties, N.: irae, L.: sibi, Iu.: ipsa sibi imbecillitas indulget: legionum ardori, give scope, L.: Philippi odio, encourage, L.: ordinibus, give room, V.: cuius annis fata indulgent, favor, V.: te, T.: nimis me, T.—To give oneself up, be addicted, indulge: Vestitu nimio, T.: novis (amicitiis): vino, V.: lacrimis, O.: animo, anger, O.: Indulge hospitio, give full course, V.: si aviditati indulgeretur, L.—To concede, allow, grant, permit, give up, bestow, confer: soporem, Iu.: nil animis in corpora iuris Natura indulget, grants no power, Iu.: basia plectro, Iu.: veniam pueris, make allowance, Iu.: sese tribuno, give up, Iu.: sanguinem meum sibi indulgeri aequum censet, L.

    inter-dum adv.,    sometimes, occasionally, now and then: Pecuniam neglegere est interdum lucrum, T.: saepe gratiā interdum iurgiis trahendo tempus, S.: lacrimas tenere, Cs.: dicere: interdum... interdum, now... now, at one time... at another, O.: modo... interdum, S.: interdum... alias.

    ipse    (old ipsus, T.), a, um, gen. ipsīus (rarely ipsius, V., disyl. T.), dat. ipsī, pron demonstr.    I. In gen., to express eminence or emphasis.    A. Self, in person (often rendered by an emphatic he, or by very, just, precisely): adest optume ipse frater, T.: ille ipse Marcellus: ipsa virtus: rex ipse Aeneas, V.: in ipsā arce habitare, L.: naturas quas Iuppiter ipse Addidit, V.: Audentīs deus ipse iuvat, O.: ego enim ipse cum eodem isto non invitus erraverim: eaque ipsa causa belli fuit, the very cause, L.: cui tutor is fuerat ipse, L.: iam id ipsum absurdum: Tullius eos ipsos deduxit, L.: eorum ipsorum facta: quid iuvat quod... si ipsum, quod veni, nihil iuvat? the mere fact.—As subst: atque ipsis, ad quorum commodum pertinebat, durior inventus est Caelius, Cs.: ex ipsā quaeram: agrum dare ipsi, qui accepisset, L.: ipsi omnia, quorum negotium est, ad nos deferunt.—    B. To emphasize one of the subjects of a common predicate.—With et, he too, himself in person, even he: deseret eos, cum habeat praesertim et ipse cohortīs triginta?: credo ego vos, soeii, et ipsos cernere, L.—With neque (cf. ne... quidem): pauca, neque ea ipsa enucleate dicta: primis repulsis Maharbal missus nec ipse eruptionem cohortium sustinuit, L.—With etiam: ipse etiam Fufidius in numero fuit.—With quoque: quia plebs SC solvit, ipsi quoque solutum voltis, L.—He for his part, he too, also, as well: litterae adlatae sunt a Clodiā, quae ipsa transiit, also in person: trīs ipse excitavit recitatores, he too: Hoc Rhipeus, hoc ipse Dymas omnisque iuventus Laeta facit, V.—    II. Esp.    A. As subst., of an eminent person: ipsus tristis, the master, T.: Pythagorei respondere solebant, ipse dixit, i. e. Pythagoras: lectica Mathonis plena ipso, the great man, Iu.: anseris ante ipsum iecur, before the host, Iu.—    B. Of oneself, spontaneously: de manibus delapsa arma ipsa ceciderunt: Ipsae lacte domum referent distenta capellae Ubera, V.—    C. Excluding others, by oneself, alone, mere, very: haec ipse suo tristi cum corde volutat, V.: ipso terrore ordines perturbant, Cs.: qui ipso nomine ac rumore defenderit: aestimando ipse secum, L.: ipsam aequitatem et ius ipsum amare, for its own sake: nunc ipsum, just now: tum ipsum, just then.—    D. With numerals, just, exactly, precisely: triginta dies erant ipsi, cum, etc.: ipsas undecim esse legiones: ipso vigesimo anno.—    E. In a reflexive clause.—With the subject emphat. opposed to other agents: non egeo medicinā, me ipse consolor: Artaxerxes se ipse reprehendit, N.: ipsa se virtus satis ostendit, S.: ut non modo populo R., sed etiam sibi ipse condemnatus videretur: qui ipsi sibi bellum indixissent.—With the object: omne animal se ipsum diligit: Lentulum, quem mihi ipsi antepono.—In place of se or suus.—For emphatic distinction: cum omnes se expetendos putent, nec id ob aliam rem, sed propter ipsos: quos, quidquid ipsis expediat, facturos arbitrabimur: pravitas consulum discordiaque inter ipsos, L.—To avoid ambiguity in the use of se or suus: ne aut suae magnopere virtuti tribueret aut ipsos despiceret, Cs.: legatos mittit, qui tantum modo ipsi liberisque vitam peterent, S.: nihil umquam audivi... nihil de re p. gravius, nihil de ipso modestius.—For se or sibi: inexperta remedia haud iniuriā ipsis esse suspecta, Cu.: rex propius ipsum considere amicos iubet, Cu.—With abl absol.: cum dies venit, causā ipse pro se dictā, damnatur (i. e. cum causam ipse pro se dixisset), L.: amisso et ipse Pacoro, Ta.—With abl. of gerund: deponendo tutelam ipse, in se unum virīs convertit, L.: agendo ipse, L.

    locus ī, m (plur. loci, single places; loca, n, places connected, a region), a place, spot: coacto in unum locum exercitu, Cs.: locorum situm nosse, L.: Romae per omnīs locos, S.: loci communes, public places, parks: de loco superiore dicere, i. e. from the judicial bench: Celsior ipse loco (i. e. celsiore loco), O.: et ex superiore et ex aequo loco sermones habiti, i. e. orations and conversations: ex inferiore loco, i. e. before a judge: primus aedium, a dwelling on the ground-floor, N.—An appointed place, station, post, position: loco movere, drive from a post, T.: loco deicere, H.: loco cedere, give way, S.: legio locum non tenuit, Cs.: loca senatoria secernere a populo, L.: loca iussa tenere, V.—Place, room: ut locus in foro daretur amicis: locum sibi fecit, O.: non erat his locus, right place, H.—A lodging, quarters: locus inde lautiaque legatis praeberi iussa, L.—A place, spot, locality, region, country: non hoc ut oppido praeposui, sed ut loco: est locus, Hesperiam dicunt, V.: locos tenere, L.: occupare, S.: venisse in illa loca: ea loca incolere, that region, Cs.—Fig., place, position, degree, rank, order, office: summo loco natus, Cs.: infimo loco natus: legationis princeps locus, head, Cs.: tua dignitas suum locum obtinebit: voluptatem nullo loco numerat: qui locum tenuit virtute secundum, V.: de locis contendere, i. e. precedence, Cs.: signiferos loco movit, degraded, Cs.: duo consularia loca, L.: omnia loca obtinuere, ne cui plebeio aditus esset, L.—Place, position, situation, condition, relation, state: in eum iam res rediit locum, ut, etc., T.: Peiore res loco non potis est esse, T.: Quo res summa loco? In what state? V.: missis nuntiis, quo loco res essent, L.: primo loco, first in order, Iu.: se (eos) eodem loco quo Helvetios habiturum, would treat as, etc., Cs.: parentis loco esse: reliquos obsidum loco ducere, Cs.: criminis loco esse, quod vivam, serves for: in uxoris loco habere, T.: in liberūm loco esse: se in hostium habiturum loco, qui, etc., Cs.: nescire quo loci esset, in what condition: erat causa in eo iam loci, ut, etc., in such a condition.—A topic, matter, subject, point, head, division: tractat locos ab Aristotele ante tractatos: hic locus, de naturā usuque verborum: ex quattuor locis in quos divisimus, etc.: locos quosdam transferam, shall make some extracts: speciosa locis Fabula, quotable passages, H.: loca iam recitata, H.—In rhet.: loci communes, passages of a general import (see communis).—Of time: interea loci, meanwhile, T.: postea loci, afterwards, S.: ad id locorum, till then, S.—In abl, at the right time, seasonably, appropriately, suitably: posuisti loco versūs: et properare loco et cessare, H.: Dulce est desipere in loco, H.— A fitting place, room, opportunity, cause, occasion, place, time: et cognoscendi et ignoscendi dabitur peccati locus, T.: probandae virtutis, Cs.: aliquid loci rationi dedisses: Interpellandi locus hic erat, H.: nec vero hic locus est, ut, etc., the proper occasion: Est locus in volnus, room for injury, O.: meritis vacat hic tibi locus, opportunity for services, V.: in poëtis non Homero soli locus est aut Archilocho, etc.: vita turpis ne morti quidem honestae locum relinquit, i. e. renders impossible: resecandae libidinis: si est nunc ullus gaudendi locus. I II

    modo (modō, C. poët.), adv. (sometimes passing into a conj.)    [abl. of modus].    I. In gen., by a measure, with a limit ; hence, only, merely, solely, simply, but, no more than: unum modo: oppido modo potiti, the bare town, S.: parvam modo causam timoris adferre, Cs.: delectationem modo habere, nunc vero etiam salutem: circi modo spectaculum fuerat, L.: modo ut haec nobis loca tenere liceat; see also dum, solum, tantum.—In urgent commands or wishes, only: modo facito ut illam serves, only be sure to, T.: modo fac, ne quid aliud cures: tu modo... impende laborem, V.: vos modo animos mihi adhibete, Cu.—In the phrase, modo non, only not, almost: modo non montīs auri pollicens, T.—In the phrase, non modo, much less: quos clientīs nemo habere velit, non modo illorum cliens esse.—Usu. followed by sed or verum, not only... but: non modo ceteri, sed tu ipse: ne non modo intrare, verum aspicere possim: non modo non credibiliter, sed ne suspi<*> ciose quidem: non modo honeste, verum etiam communi luce.—But non modo usu. stands for non modo non, before ne... quidem, when both clauses have the same predicate: non modo proditori, sed ne perfugae quidem locus fuit: ut id non modo neglegentiae meae, sed ne occupation<*> quidem tribuas.—    II. In conditions, with ut and subj, if but, provided only, on condition that: scies Modo ut tacere possis, T.: concede, ut impune emerit, modo ut bonā ratione emerit.—As conj, if only, provided that, on condition that: manent ingenia senibus, modo permaneat industria: ea mihi probantur, modo ne illa exceptio incurrat, etc.—Elliptic, but, but yet, if only, however: decerne, modo recte: bonis viris faciendum est modo pro facultatibus: veniam quo vocas, modo adiutore te.—With relatives, in any degree, at all, only, merely, even: servus, qui modo tolerabili condicione sit servitutis: philosophus, in quo modo esset auctoritas: primi, quā modo praeirent duces, tamen signa sequebantur, wherever, L.—With si, if only, if but: tu si modo es Romae: scis, si modo meministi, etc.: Persequar inferius, modo si licet ordine ferre, O.—    III. Of time, just now, just: La. advenis modo? Pa. admodum, T.: modo nunc, V.: modo iam, Tb.— Just now, but this moment, a little while ago, lately, recently: quid dico nuper?: immo vero modo ac plane paulo ante: quae modo consulem osculata filium suum, nunc cruciatur: si hodie bella sint, quale Gallicum modo, L.— Presently, immediately, directly, in a moment: domum modo ibo, T.: modo prohiberi etiam se senatūs consulto diceret, L.—In correlation, with modo repeated, or with another adv.: modo... modo, now... now, at one moment... at another, sometimes... sometimes: modo ait, modo negat, at times he says yes, at times no, T.: Cotta meus modo hoc, modo illud: citus modo, modo tardus incessus, S.: nunc... modo, L.: modo... Nunc, O.: nobilitas perculsa modo per socios, interdum per equites, S.: saepe cum anellis, modo laevā inani, H.: modo... modo... saepe, S.—With tum or deinde, at first... then, at one time... at another: sol modo accedens, tum autem recedens: dicere modo unum, tum autem plurīs deos: ilex, paulum modo prona, deinde flexa, S. I II

    mox adv.    [1 MAC-], soon, anon, directly, presently, by and by: mox ego huc revertor, T.: quae mox usu forent, S.: mox ut cum sicario disputo: Gn. quam mox inruimus? Thr. mane, T.: exspecto quam mox utatur: mox ubi, as soon as, L.— Soon afterwards, presently, thereupon, afterwards, then, in the next place: fugati, mox intra vallum compulsi, postremo, etc., L.: nunc... mox, etc.: primum... mox, etc., H.: ante hoc domūs pars videntur, mox rei p., Ta.: Tegmina mox... Mox umeri Exsistunt, now... again, O.

    nunc adv.    [num+ce], of present time, now, at present, at this time: de quibus nunc quaerimus: nunc quae est, non quae olim fuit, T.: omnia, quae sunt conclusa nunc artibus, dispersa quondam fuerunt: sed erat tunc excusatio oppressis; nunc nulla est: arx minus aliquanto nunc munita quam antea: aut nunc... aut aliquando: Cluentio nisi nunc satisfecero, postea non erit, etc.: deos nunc testīs esse, mox fore ultores, L.: Nunc, olim, quocumque tempore, V.: nunc demum intellego, not till now, T.: ut mihi nunc denique amare videar, antea dilexisse: nunc primum, not until now: Nunc, nunc o liceat crudelem abrumpere vitam, V.: hem, nuncin demum? now at last? T.: quae (causae) si manebunt... et, ut nunc est, mansurae videntur, in the present state of affairs: Suaviter, ut nunc est, inquam, H.: iudiciis, qui nunc sunt, hominum, of contemporaries: nunc tamen ipsum, just now.—Of past or future time, conceived as present, now, at this time, then, at that time: Idem Menandri Phasma nunc nuper dedit, T.: nunc in causā refrixit: nunc reus erat apud Crassum: nunc Tempus erat, etc., H.: dixit, nunc demum se voti esse damnatum, N.—Of circumstances, now, under these circumstances, in view of this, as matters are: nunc quoniam hominem generavit et ornavit deus, perspicuum sit, etc.: vix nunc obsistitur illis, O.: si omnia manerent, tamen... nunc vero exul patriā, quo adcedam? S.: nec abnuitur ita fuisse, si... nunc haud sane, etc., but as matters are, L.: si haec non ad homines verum ad bestias conqueri vellem... nunc vero cum loquar apud senatores populi R., etc.— Repeated in parallel clauses, nunc... nunc, now... now, at one time, at another, sometimes... sometimes: facinora nunc in expeditionibus, nunc in acie, L.: Nunc hos, nunc illos aditūs pererrat, V.: nunc ad prima signa, nunc in medium, nunc in ultimo agmine aderat, Cu.; cf. pariterque sinistros, Nunc dextros solvere sinūs, V.: nunc... postremo, L.: nunc... modo, L.: modo... Nunc, O.

    ōlim adv.,    at that time, some time ago, once upon a time, once, formerly, of old: ut fuit olim Sisyphus, H.: sic olim loquebantur: ut erant olim: Alium esse censes nunc me, atque olim, T.—Once and again, now and then, at times, customarily, frequently, ever: saxum tunditur olim Fluctibus, etc., V.: ut pueris olim dant crustula Doctores, H.: ut olim vagantur apes, O.: Vestra meos olim si fistula dicat amores, if ever, V.—This long time, this good while: Audio quid veteres olim moneatis amici, Iu.—Of the future, one day, some time, hereafter: utinam coram tecum olim, potius quam per epistulas!: non si male nunc et olim Sic erit, H.: forsan et haec olim meminisse iuvabit, V.

    porrō adv.    [PRO-], forward, onward, farther on, to a distance, at a distance, afar off, far: res, porro ab hac quae me abstrahat, T.: agere armentum, L.: Inscius Aeneas, quae sint ea flumina porro, V.—In time, of old, aforetime, formerly: quod porro fuerat, cecinisse putatur, O.— Henceforth, hereafter, afterwards, in future: quid in animo Celtiberi haberent aut porro habituri essent, L.: Fac, eadem ut sis porro, T.: hinc maxima porro Accepit Roma, in aftertimes, V.—In order, again, in turn: audivi ex maioribus natu, qui se porro pueros a senibus audisse dicebant: aliis porro impertierant gaudium suum, L.—In transition, then, next, furthermore, moreover, again, in turn: civitati porro hanc fuisse belli causam, Cs.: Habonium porro intellegebat rem totam esse patefacturum: porro autem anxius erat, quid facto opus esset, S.

    pro-inde (often disyl.: old proin; usu. monosyl., T.), adv.,    hence, therefore, accordingly, then (in advice or exhortation): Proinde hinc vos amolimini, T.: proinde si qui sunt, ita sint parati: proinde parati intentique essent signo dato Romanos invadere, S.: Proinde tona eloquio, solitum tibi! V.: proinde ne gravarentur, L.—Just so, in the same manner, in like manner, equally, just, even: proinde ac merita est: proinde aestimans, ac si usus esset, Cs.: proinde quasi aut plures fortunati sint, etc.: quia, uti domi vos mi eritis, proinde ego ero famā foris, T.: ut proinde homines, ut quisque mereretur, iudicarent.

    quid adv. interrog.    [ acc n. of quis], in what respect? what? how? to what extent?: Quid! quid venire in mentem possit? T.: Quid comedent! ebibent! How! T.: quid si illud addimus? how if?: quid ita? How so?: quid deinde? what then?: quid tum?: quid igitur?: quid postea? what next?: quid enim? what of it?: quid ergo? Cs.— In view of what? why? wherefore?: quid festinas? what's your hurry? T.: sed quid ego argumentor? quid plura disputo?: me quid pudeat?—With ni (in rhet. questions; often written quidni; always with subj. or ellipt.), why not?: Clinia haec fieri videbat? Me. quid ni? T.: quidni, inquit, meminerim?: quidni iste neget?

   quis-nam (quis nam) or (adj.） quīnam quaenam, quidnam or    （adj.) quodnam, pron. interrog, who then? who in the world? which, I insist? what, pray? (more pressing than quis): Quod nam ob factum, T.: quisnam igitur tuebitur P. Scipionis memoriam? cuinam mirum videretur?: Numquid nam amplius tibi cum illā fuit? pray had you nothing further to do with her? T.: num quisnam praeterea? nemo est, anybody else: num quidnam novi? is there anything new?—In indirect questions: reviso, quid nam Chaerea hic rerum gerat, T.: exspectabam quinam testes dicerentur: miserunt Delphos consultum, quidnam facerent de rebus suis, N.: controversias habere, quinam anteferretur (i. e. uter), Cs.

    quōmodo-nam adv.,    in what manner pray? how then?

    quoniam adv.    [quom+iam], since now, since then, since, seeing that, as, because, whereas: quoniam quidem circumventus ab inimicis praeceps agor, S.: quoniam ad hunc locum perventum est, Cs.: quoniam iam nox est: quoniam ita tu vis: quoniamque ab his es auditus: quoniam quidem missus est: quoniam intellegere potuisset: quoniam tam propinqua sint castra, N.

    rārō adv. with comp.    [rarus], seldom, rarely, now and then: id, quod raro fit: evenire: vinum aegrotis prodest raro: Raro antecedentem scelestum Deseruit poena, H.: si rarius fiet, quam, etc.

    sānē adv. with comp.    [sanus], soberly, sensibly, reasonably, discreetly: sanius bacchari Edonis, H. —As a particle of assurance, indeed, doubtless, by all means, truly, certainly, of course, right, very (only posit.): odiosum sane genus hominum: iudicare difficile est sane: oratio sane longa: sane murteta relinqui, H.: bonus sane vicinus, H.— Esp., in affirmative answers: Ch. Ego domi ero siquid me voles. Me. Sane volo, assuredly, T.: Ch. Estne, ut fertur, forma? Pa. sane, entirely so, T.: sane et libenter quidem.—Ironic.: Beneficium magnum sane dedit! Ph.—With other adverbs: res rustica sane bene culta: bene sane, very well, T.: recte sane interrogasti, very properly, T.: Sane hercle ut dicis, exactly as you say, T.: sane quidem, of course, T.—With quam, how very, very much indeed, uncommonly, exceedingly: conclusa est a te tam magna lex sane quam brevi.—With a negative: commissator haud sane commodus, not altogether, T.: haud sane intellego, quidnam sit, etc., I do not quite understand: haud sane quisquam, nobody at all, S.: non sane credere, H.: quid ad haec Quinctius? nihil sane certum, nothing at all.—Restrictive, in concessions, to be sure, indeed, certainly, however: sane bonum, ut dixi, rei p. genus: sint sane illa magna: haec si vobis non probamus, sint falsa sane: sed fruatur sane hoc solacio.—With an imper, then, if you will: I sane, T.: cedo sane, T.: ‘age sane,’ omnes, L.

    Sīrēn ēnis, f, Σιρήν, a Siren.—Plur., the Sirens (mvthical birds with virgins' faces, who enticed sailors by sweet songs and then destroyed them), C., H., O.: qui nullam Sirena flagellis Comparat, i. e. likes the sound of lashes better than any song, Iu.: improba Siren Desidia, seducer, H.

    sub-inde adv.    —Of time, immediately after, just after, presently, forthwith, thereupon: primum gaudere, subinde, etc., H.: primus Aulus suppositus ac subinde Ostorius, Ta.: duae subinde urbes captae direptaeque, L.—Of repeated actions, one after the other, from time to time, now and then, repeatedly, frequently, continually: praedac minus inventum est, quod subinde spolia agrorum capta domos mittebant, L.: quae subinde nuntiata sunt regi, Cu.