Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

the+heaven

  • 121 Astraea

    Astraea, ae, f., = Astraia, the goddess of Justice, who, during the Golden Age, lived on the earth, but finally abandoned it, and returned to heaven, Ov. M. 1, 150; Juv. 6, 19; Sen. Oct. 424; cf.:

    Jam redit et Virgo, i.e. Astraea,

    Verg. E. 4, 6.— As a constellation, Libra; acc. to others, Virgo, Luc. 9, 534; cf. Arat. Phaen. 98.

    Lewis & Short latin dictionary > Astraea

  • 122 Chiron

    Chīron (nom. Chīro, Liv. Andron. ap. Fest. s. v. ocrem, p. 181), ōnis, m., = Cheirôn, one of the Centaurs, distinguished for his knowledge of plants, medicine, and divination, son of Saturn and Philyra (hence, Philyrides Chiron, Verg. G. 3, 550), the tutor of Æsculapius (Ov. M. 2, 630 sq.), Hercules, Achilles, Jason, etc.; at last translated to heaven as a constellation, Hyg. Praef. and Fab. 274; id. Astr. 2, 38; Serv. ad Verg. G. 3, 91; 3, 550; 4, 270; acc. Gr. Chirona, Ov. M. 6, 126.—As a constellation, Luc. 9, 536.—
    II.
    Hence,
    A.
    Chīrō-nīus or - ēus, a, um, adj., named after Chiron (the physician and botanist).—So subst.: chīrōnīa, ae (sc. herba), a name of several plants:

    pyxacanthos,

    Plin. 24, 14, 77, § 125:

    panaces,

    id. 25, 4, 13, § 32:

    ampelos,

    id. 25, 4, 16, § 34:

    vitis nigra,

    id. 23, 1, 17, § 27:

    Chironium vulnus,

    Cels. 5, 28, 5; App. Herb. 22: Chironion, a plant, i. q. Centaurion, q. v., Plin. 25, 6, 31, § 66.—
    * B.
    Chīrōnĭcus, a, um, adj., pertaining to Chiron:

    ars,

    Sid. Ep. 2, 12 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > Chiron

  • 123 chironia

    Chīron (nom. Chīro, Liv. Andron. ap. Fest. s. v. ocrem, p. 181), ōnis, m., = Cheirôn, one of the Centaurs, distinguished for his knowledge of plants, medicine, and divination, son of Saturn and Philyra (hence, Philyrides Chiron, Verg. G. 3, 550), the tutor of Æsculapius (Ov. M. 2, 630 sq.), Hercules, Achilles, Jason, etc.; at last translated to heaven as a constellation, Hyg. Praef. and Fab. 274; id. Astr. 2, 38; Serv. ad Verg. G. 3, 91; 3, 550; 4, 270; acc. Gr. Chirona, Ov. M. 6, 126.—As a constellation, Luc. 9, 536.—
    II.
    Hence,
    A.
    Chīrō-nīus or - ēus, a, um, adj., named after Chiron (the physician and botanist).—So subst.: chīrōnīa, ae (sc. herba), a name of several plants:

    pyxacanthos,

    Plin. 24, 14, 77, § 125:

    panaces,

    id. 25, 4, 13, § 32:

    ampelos,

    id. 25, 4, 16, § 34:

    vitis nigra,

    id. 23, 1, 17, § 27:

    Chironium vulnus,

    Cels. 5, 28, 5; App. Herb. 22: Chironion, a plant, i. q. Centaurion, q. v., Plin. 25, 6, 31, § 66.—
    * B.
    Chīrōnĭcus, a, um, adj., pertaining to Chiron:

    ars,

    Sid. Ep. 2, 12 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > chironia

  • 124 Chironicus

    Chīron (nom. Chīro, Liv. Andron. ap. Fest. s. v. ocrem, p. 181), ōnis, m., = Cheirôn, one of the Centaurs, distinguished for his knowledge of plants, medicine, and divination, son of Saturn and Philyra (hence, Philyrides Chiron, Verg. G. 3, 550), the tutor of Æsculapius (Ov. M. 2, 630 sq.), Hercules, Achilles, Jason, etc.; at last translated to heaven as a constellation, Hyg. Praef. and Fab. 274; id. Astr. 2, 38; Serv. ad Verg. G. 3, 91; 3, 550; 4, 270; acc. Gr. Chirona, Ov. M. 6, 126.—As a constellation, Luc. 9, 536.—
    II.
    Hence,
    A.
    Chīrō-nīus or - ēus, a, um, adj., named after Chiron (the physician and botanist).—So subst.: chīrōnīa, ae (sc. herba), a name of several plants:

    pyxacanthos,

    Plin. 24, 14, 77, § 125:

    panaces,

    id. 25, 4, 13, § 32:

    ampelos,

    id. 25, 4, 16, § 34:

    vitis nigra,

    id. 23, 1, 17, § 27:

    Chironium vulnus,

    Cels. 5, 28, 5; App. Herb. 22: Chironion, a plant, i. q. Centaurion, q. v., Plin. 25, 6, 31, § 66.—
    * B.
    Chīrōnĭcus, a, um, adj., pertaining to Chiron:

    ars,

    Sid. Ep. 2, 12 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > Chironicus

  • 125 Chironius

    Chīron (nom. Chīro, Liv. Andron. ap. Fest. s. v. ocrem, p. 181), ōnis, m., = Cheirôn, one of the Centaurs, distinguished for his knowledge of plants, medicine, and divination, son of Saturn and Philyra (hence, Philyrides Chiron, Verg. G. 3, 550), the tutor of Æsculapius (Ov. M. 2, 630 sq.), Hercules, Achilles, Jason, etc.; at last translated to heaven as a constellation, Hyg. Praef. and Fab. 274; id. Astr. 2, 38; Serv. ad Verg. G. 3, 91; 3, 550; 4, 270; acc. Gr. Chirona, Ov. M. 6, 126.—As a constellation, Luc. 9, 536.—
    II.
    Hence,
    A.
    Chīrō-nīus or - ēus, a, um, adj., named after Chiron (the physician and botanist).—So subst.: chīrōnīa, ae (sc. herba), a name of several plants:

    pyxacanthos,

    Plin. 24, 14, 77, § 125:

    panaces,

    id. 25, 4, 13, § 32:

    ampelos,

    id. 25, 4, 16, § 34:

    vitis nigra,

    id. 23, 1, 17, § 27:

    Chironium vulnus,

    Cels. 5, 28, 5; App. Herb. 22: Chironion, a plant, i. q. Centaurion, q. v., Plin. 25, 6, 31, § 66.—
    * B.
    Chīrōnĭcus, a, um, adj., pertaining to Chiron:

    ars,

    Sid. Ep. 2, 12 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > Chironius

  • 126 eus

    Chīron (nom. Chīro, Liv. Andron. ap. Fest. s. v. ocrem, p. 181), ōnis, m., = Cheirôn, one of the Centaurs, distinguished for his knowledge of plants, medicine, and divination, son of Saturn and Philyra (hence, Philyrides Chiron, Verg. G. 3, 550), the tutor of Æsculapius (Ov. M. 2, 630 sq.), Hercules, Achilles, Jason, etc.; at last translated to heaven as a constellation, Hyg. Praef. and Fab. 274; id. Astr. 2, 38; Serv. ad Verg. G. 3, 91; 3, 550; 4, 270; acc. Gr. Chirona, Ov. M. 6, 126.—As a constellation, Luc. 9, 536.—
    II.
    Hence,
    A.
    Chīrō-nīus or - ēus, a, um, adj., named after Chiron (the physician and botanist).—So subst.: chīrōnīa, ae (sc. herba), a name of several plants:

    pyxacanthos,

    Plin. 24, 14, 77, § 125:

    panaces,

    id. 25, 4, 13, § 32:

    ampelos,

    id. 25, 4, 16, § 34:

    vitis nigra,

    id. 23, 1, 17, § 27:

    Chironium vulnus,

    Cels. 5, 28, 5; App. Herb. 22: Chironion, a plant, i. q. Centaurion, q. v., Plin. 25, 6, 31, § 66.—
    * B.
    Chīrōnĭcus, a, um, adj., pertaining to Chiron:

    ars,

    Sid. Ep. 2, 12 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > eus

  • 127 Fidius

    Fĭdĭus, ii, m. [1. fides], a surname of Jupiter, in Dionys. Halic. called Zeus Pistios, identical with the Sabine Sancus:

    Nonas Sanco Fidione referrem,

    Ov. F. 6, 213; more usually connected with deus (dius) or medius (i. e. dius or deus, with the demonstr. part. me), and also joined into one word, mediusfidius, as an asseveration, qs. by the god of truth! as true as heaven! most certainly! itaque domi rituis nostri, qui per deum Fidium jurare vult, prodire solet in compluvium, Varr. ap. Non. 494, 30; cf. id. L. L. 5, § 66 Müll.:

    per deum Fidium quaeris,

    Plaut. As. 1, 1, 8:

    unum medius fidius tecum diem libentius posuerim, quam, etc.,

    Cic. Fam. 5, 21, 1:

    quam mediusfidius veram licet cognoscas,

    Sall. C. 35, 2:

    non mediusfidius ipsas Athenas (loqui) tam Atticas dixerim,

    Plin. Ep. 4, 3, 5; Quint. 5, 12, 17 al.; cf. Paul. ex Fest. p. 147, 8 Müll.—
    B.
    Of Hercules, Tert. Idol. 20; cf. Serv. ad Verg. A. 4, 204.

    Lewis & Short latin dictionary > Fidius

  • 128 Fortuna

    fortūna, ae (archaic gen. sing. fortunas, like familias, escas, vias, etc., Naev. ap. Prisc. p. 679 P.), f. [lengthened from fors; cf. Nep-tunus, v. Corss. Ausspr. 1, 434], chance, hap, luck, fate, fortune (good or ill; syn.: casus, fors; fatum, providentia).
    I.
    In gen.:

    quid est enim aliud fors, quid fortuna, quid casus, quid eventus, nisi cum sic aliquid cecidit, sic evenit, ut vel non cadere atque evenire, vel aliter cadere atque evenire potuerit? quo modo ergo id, quod temere fit caeco casu et volubilitate fortunae, praesentiri et praedici potest?

    Cic. Div. 2, 6, 15:

    si haec habent aliquam talem necessitatem: quid est tandem quod casu fieri aut forte fortuna putemus? Nihil enim est tam contrarium rationi et constantiae quam fortuna: ut mihi ne in deum quidem cadere videatur, ut sciat, quid casu et fortuito futurum sit. Si enim scit, certe illud eveniet: sin certe eveniet, nulla fortuna est: est autem fortuna: rerum igitur fortuitarum nulla praesensio est, etc.,

    id. ib. 2, 7, 18 sq.:

    sed haec fortuna viderit, quoniam ratio non gubernat,

    id. Att. 14, 11, 1:

    vir ad casum fortunamque felix,

    id. Font. 15 fin.:

    si tot sunt in corpore bona, tot extra corpus in casu atque fortuna... plus fortunam quam consilium valere,

    id. Tusc. 5, 9, 25; cf.:

    (bona) posita non tam in consiliis nostris quam in fortunae temeritate,

    id. Lael. 6, 20:

    adversante fortuna,

    id. Rep. 2, 16 fin.; id. Mur. 31, 64:

    quorum ego causa timidius me fortunae committebam,

    id. Att. 9, 6, 4:

    fortunae rotam pertimescere,

    id. Pis. 10, 22: secundam fortunam pulcherrime: adversam aeque ferre, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 6; cf.:

    prospera adversave fortuna,

    Cic. N. D. 3, 37, 89:

    spoliatam fortunam conferre cum florente fortuna,

    id. Pis. 16, 38:

    integra fortuna (opp. afflicta),

    id. Sull. 31 fin.:

    florentissima (opp. durior),

    id. Att. 10, 4, 4:

    non praecipua, sed par cum ceteris fortunae condicio,

    id. Rep. 1, 4:

    optima,

    id. ib. 3, 17 fin.:

    rei publicae fortuna fatalis,

    id. Sest. 7, 17:

    belli,

    Caes. B. C. 2, 6, 1; id. B. G. 1, 36, 3:

    se suas civitatisque fortunas ejus fidei permissurum,

    Caes. B. G. 5, 3 fin. (cf. II. B. 1. fin. infra.).—Prov.:

    fortuna miserrima tuta est,

    Ov. P. 2, 2, 31:

    fortuna meliores sequitur,

    Sall. H. 1, 48, 15 (Dietsch): fortuna cum blanditur, captatum venit, Publ. Syr. 167 (Rib.): fortes fortuna adjuvat; v. fortis, II. A. fin.
    B.
    Personified: Fortuna, the goddess of fate, luck, or fortune, Fortune: He. Respice me. Er. Fortuna quod nec facit nec faciet me jubes, Plaut. Capt. 4, 2, 54:

    nequiquam tibi Fortuna faculam lucrifica adlucere volt,

    id. Pers. 4, 3, 47:

    quo in genere vel maxime est Fortuna numeranda,

    Cic. N. D. 3, 24, 61:

    heu, Fortuna, quis est crudelior in nos te deus?

    Hor. S. 2, 8, 61:

    saeviat atque novos moveat Fortuna tumultus,

    id. ib. 2, 2, 126:

    Fortunae fanum antiquum (Syracusis),

    Cic. Verr. 2, 4, 53, § 119:

    Fortunae in gremio sedens,

    id. Div. 2, 41, 85 sq.:

    bona Fortuna,

    id. Verr. 2, 4, 3 fin.:

    Malam Fortunam in aedis te adduxi meas,

    Plaut. Rud. 2, 6, 17:

    mala Fortuna,

    Cic. Leg. 2, 11, 28; id. N. D. 3, 25, 63: Fors Fortuna;

    v. fors: Fortunae filius,

    child of fortune, fortune's favorite, Hor. S. 2, 6, 49; v. filius.
    II.
    In partic.
    A.
    Without secunda or adversa, either good luck or ill luck, according to the context.
    1.
    For fortuna secunda, good luck, good fortune, prosperity:

    reliquum est, ut de felicitate pauca dicamus... Maximo, Marcello, Scipioni... non solum propter virtutem, sed etiam propter fortunam saepius imperia mandata,

    Cic. de Imp. Pomp. 16, 47:

    judicium hoc omnium mortalium est, fortunam a deo petendam,

    id. N. D. 3, 36, 88:

    diuturna cum fortuna,

    id. Div. 1, 20, 39:

    superbum se praebuit in fortuna,

    id. Att. 8, 4, 1:

    non solum ipsa fortuna caeca est, sed eos etiam plerumque efficit caecos, quos complexa est,

    id. Lael. 15, 54:

    a fortuna deseri,

    Caes. B. G. 5, 34, 2: fortunam habere, to succeed, Liv. 24, 34, 1:

    fortunam sibi facere,

    id. 39, 40, 4; cf.:

    fortunam sequi,

    Tac. H. 4, 78:

    habendam fortunae gratiam, quod, etc.,

    Caes. B. C. 3, 73, 3:

    dum fortuna fuit,

    Verg. A. 3, 16:

    deos precetur et oret, Ut redeat miseris, abeat fortuna superbis,

    Hor. A. P. 201:

    ut tu fortunam, sic nos te feremus,

    id. Ep. 1, 8, 17:

    venimus ad summum fortunae,

    id. ib. 2, 1, 32:

    ut te Confestim liquidus fortunae rivus inauret,

    id. ib. 1, 12, 9:

    occidit Spes omnis et fortuna nostri Nominis,

    id. C. 4, 4, 71.—Prov.: Fortunam citius reperias quam retineas, Publ. Syr. 168 (Rib.).—Hence,
    b.
    Per fortunas, i. e. for heaven's sake, Cic. Att. 5, 11, 1; 5, 13, 3; 3, 20, 1.—
    2.
    For fortuna adversa, ill luck, mishap, misfortune, adversity (very rare):

    Trojae renascens alite lugubri Fortuna tristi clade iterabitur,

    Hor. C. 3, 3, 62:

    ut arte Emendaturus fortunam,

    id. S. 2, 8, 85.—
    B.
    = condicio, state, condition, circumstances, fate, lot (class.;

    a favorite expression of Cicero): est autem infima condicio et fortuna servorum,

    Cic. Off. 1, 13, 41; cf.:

    in infimi generis hominum condicione atque fortuna,

    id. Mil. 34, 92:

    (Lampsaceni) populi Romani condicione socii, fortuna servi,

    id. Verr. 2, 1, 32, § 81;

    so corresp. to condicio,

    Quint. 3, 8, 50:

    Aedui queruntur fortunae commutationem,

    Caes. B. G. 7, 63:

    ut non modo omnium generum, aetatum, ordinum omnes viri ac mulieres, omnis fortunae ac loci, sed, etc.,

    Cic. Pis. 22, 52:

    homines infimā fortunā,

    id. Fin. 5, 19, 52:

    inferiorem esse fortunā,

    id. Fam. 13, 5, 2:

    spes amplificandae fortunae,

    id. Lael. 16, 59:

    cui cessit triplicis fortuna novissima regni,

    lot, share, Ov. M. 5, 368:

    Arruns Camillam Circuit et quae sit fortuna facillima temptat,

    opportunity, Verg. A. 11, 761: Gallus utrum avem, an gentem, an fortunam corporis significet, bodily condition (of a eunuch), Quint. 7, 9, 2.— Plur.:

    quod si eo meae fortunae redeunt, abs te ut distrahar,

    Ter. Phorm. 1, 4, 23:

    omnes laudare fortunas meas, qui gnatum haberem tali ingenio praeditum,

    id. And. 1, 1, 71:

    ejus laudare fortunas, quod qua vellet ingredi posset,

    Cic. Tusc. 5, 39, 115:

    et secundas fortunas amittere coactus est, et in adversis sine ullo remedio permanere,

    id. Sull. 23, 66; Caes. B. G. 5, 3, 5; 6, 7, 6.—
    2.
    Transf., concr., fortunae, ārum, less freq. in the sing., property, possessions, goods, fortune.
    (α).
    Plur.:

    tum propter rei publicae calamitates omnium possessiones erant incertae: nunc deum immortalium benignitate omnium fortunae sunt certae,

    Cic. Rosc. Com. 12, 33:

    bona fortunaeque,

    id. Verr. 2, 1, 44, § 113:

    pecunia fortunaeque,

    id. Rosc. Am. 3, 7:

    fortunas morte dimittere,

    id. Tusc. 1, 6, 12:

    et honore et auctoritate et fortunis facile civitatis suae princeps,

    id. Rep. 2, 19:

    fortunis sociorum consumptis,

    Caes. B. G. 1, 11 fin.:

    fortunarum pericula,

    Quint. 4, 2, 122.—
    (β).
    Sing.:

    quo mihi fortuna, si non conceditur uti?

    Hor. Ep. 1, 5, 12:

    nec mea concessa est aliis fortuna,

    Ov. Tr. 5, 2, 57:

    adiri nomen invidiosae fortunae Caesaris,

    Vell. 2, 60, 1 Ruhnk.:

    de fortuna, qua uterque abundabat,

    Quint. 6, 1, 50:

    fortunam in nominibus habere,

    Dig. 4, 7, 40 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > Fortuna

См. также в других словарях:

  • The Heaven Shop —   Author(s) Deborah Ellis Country …   Wikipedia

  • The Heaven Sword and Dragon Saber — Infobox Book name = The Heaven Sword and Dragon Saber title orig = 倚天屠龍記 translator = image caption = author = Jinyong illustrator = cover artists = country = China language = Chinese series = genre = Novel publisher = release date = media type …   Wikipedia

  • The Heaven Makers — infobox Book | name = The Heaven Makers title orig = translator = image caption = Cover of first edition (paperback) author = Frank Herbert cover artist = country = United States language = English series = genre = Science fiction novel publisher …   Wikipedia

  • The Heaven Project — The Lazarus Project The Lazarus Project ou Le projet Lazarus au Québec est un film américain de John Glenn sorti en 2008. Synopsis Cette histoire d amour sur fond de thriller psychologique met en scène le combat d un homme, dépouillé de tout ce… …   Wikipédia en Français

  • List of The Heaven Sword and Dragon Saber characters — The following is a list of characters from Jin Yong s wuxia novel The Heaven Sword and Dragon Saber. Contents 1 Ming Cult (明教) 1.1 Heavenly Eagle Cult (天鷹教) 1.2 Persian Ming Cult …   Wikipedia

  • I Love the Heaven's Solo — Infobox Single Name = I Love The Heaven s Solo Caption = Artist = Tanita Tikaram from Album = Everybody s Angel A side = I Love The Heaven s Solo B side = Only In Name, To Wish This, I m Going Home Released = 1991 Format = 7 , 12 , CD single… …   Wikipedia

  • Heaven — may refer to the physical heavens, the sky or the seemingly endless expanse of the universe beyond.The term is used to refer to a plane of existence (sometimes held to exist in our own universe) in religions and spiritual philosophies, typically… …   Wikipedia

  • Heaven — • In the Holy Bible the term heaven denotes, in the first place, the blue firmament, or the region of the clouds that pass along the sky. Gen., i, 20, speaks of the birds under the firmament of heaven . In other passages it denotes the region of… …   Catholic encyclopedia

  • Heaven's Gate (religious group) — The logo used by the Heaven s Gate group Heaven s Gate was an American UFO religion based in San Diego, California, founded and led by Marshall Applewhite (1931–1997) and Bonnie Nettles (1928–1985).[1] On March 26, 1997, police discovered the… …   Wikipedia

  • Heaven & Earth (Phil Wickham album) — Heaven Earth Studio album by Phil Wickham Released November 17, 2009 Augu …   Wikipedia

  • Heaven Hill — Type Bourbon whiskey Manufacturer …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»