-
1 ÞAK
-
2 ÞEKJA
I)(þak; þakta; þakiðr, þaktr, þakinn), v. to thatch, cover; skjöldum er salr þakiðr, the hall is thatched with shields; þekja sundit alt með skipum to lay the ships right across the sound.f. thatch, roof.* * *pres. þek; pret. þakði and þakti; subj. þekði; part. þakiðr, þaktr, þakinn: [A. S. þeccan; Engl. theck and thatch; Scot. thack; Germ. decken, dach; O. H. G. dechan; Dan. tække]:—to thatch; skjöldum er salr þakiðr, Gm. 9; þar er þakiðr kryplingr, Fms. v. 160; þekja sundit með skipum, Nj. 273; gulli þakðan sal, Vsp. 63; hann reið a brúna, hón er þökt lýsi-gulli, Edda 38; allt annat, þá er ísum þakt, Sks. 43 new Ed.; þakt reyr eðr hálmi, Fms. vi. 153; þakit gull-spöngum, Ver. 27.2. [þak. baug-þak], taka fullan baug ok þakðan, en eigi þveiti, Grág. ii. 177. -
3 ÞJÖKKA
að, [þykkr, m.; cp. A. S. þaccian; Chaucer to thack], to thwack, thump, beat, chastise, = þjaka, q. v.; þjökka skal hræsinn nið með hrísi, whack a self-willed son with the rod, Sighvat. (see hrís.) -
4 ÞYKKR
I)m. thwack, hurt.(acc. -van), a. thick, = þjokkr( garðr fimm feta þykkr); þykkt veðr, thick weather; þykkr skógr, dense forest; þykkt hár, thick hair.* * *1.m. [cp. A. S. þaccian; Old Engl. (Chaucer) thack; Engl. thwack = to strike; see also þjökka and þjaka]:—a thwack, thump, blow, a hurt; hann görði meyjunni þann þykk, at hón grét þegar, eu sveininn lék hann miklu harðara, Sd. 141; verðr nú við hann skapfátt ok veitir honum áverka svá næsta mikinn, at honum var þat gildr þykkr ( a severe hurt) ok eigi banvænligr, Ísl. ii. 321 (Heiðarv. S.); þykkjar verðr, worthy of a thwack, Eg. (in a verse); fékk Gunnarr mikinn þykk af eins manns spjóti, Dropl. (major), cp. Njarð. 378.2.adj. [the older form in ancient vellums is þjokkr or þjökkr, or even, esp. in Norse vellums, þjukkr, whence is derived the mod. Swed. and Norweg. tjok or kjok, but Dan. tyk; a v follows kk before a vowel, but even there is often dropped; compar. þykkvari, þykkvastr, or contr. þykkri, þykkastr: A. S. þicc; Engl. thick; Germ. dick: on the other hand, Germ. dicht, Engl. tight answer to Icel. þóttr.]A. Thick, stout, in substance; skjöld víðan ok þykkvan, Eg. 285; þykk spöng, Fms. ii. 310; öx þykk ok hvöss, vi. 29; eirskjöld þykkan ok víðan, Stj. 461; þjukkar brynhosur … þjukkr ok þolinn, Þiðr. 97; garðr svá þjukkr, N. G. L. ii. 122; hann hefir skó þjökkvan, Edda 17; víðr ok þjokkr, 58; garðr fimm feta þjokkr, Grág. ii. 262; þjukkan (þykkvan) skugga, Sks. 11 (new Ed. v. l. 7), 405 B; þykkum bylgjum, id.; fjogurra álna þykkvir, 40 new Ed.; húð góð ok þykk til reipa, 41; þjökkva leggi, Jd. 33; þykkr í andliti, Sturl. iii. 111: þykkara lopt, Stj. 17; veðr var þjökkt, Bs. i. 442; þykkt veðr ok regn, Eb. 204; veðr var þykkt ok drífa, Fms. v. 341; þykk þoka, viii. 83, v. l.; þjukkr mjörkvi, Sks. 47 new Ed.II. thick, thronged, of a number of objects, e. g. trees; í skoginum þar sem þjukkastr var, Barl. 9; í skóginn þar sem þykkvastr var, Fms. i. 72; þykkr skógr, 136, Ó. H. 36; skógr mikill ok þjokkr, Nj. 130, v. l.; þykkt hár, Eg. 305; þar var þykkost fylking, Mork. 113, v. l.: neut, svá stóðu þjökkt spjót á Aroni, Bs. i. 528; féilu Varbelgir þar svá þykkt, at …, Fms. ix. 522; hann bað menn sína fylgjask vel ok standa þykkt, Eg. 288; hann hopaði aptr þar til er liðit stóð þykkra, 296 (þykkvast, v. l.); var þar þykkt fylkt en þynnst við díkit, Fms. vi. 406; ef þrír menn ganga þjukt ok eigi fleiri, Gþl. 108; ef þjukkara er gengit en nú er sagt, 109 (of the thickness of a rank of men); menn hljópu svá þykkt yfir hann, at hann mátti eigi upp standa … meðan menn hljópu þykkast yfir hann, Fms. viii. 75; ok fylkja á skipinu allt á millum stafna ok svá þykkt, at allt var skarat skjöldum, Ld. 78; skipa skjöldum þjokkt við stafna, Mork. 180.III. in local names, Þykkvi-bær, -skógr, Landn.B. COMPDS: þykkbyrt, þykkbýlt, þykkfarit, þykkleitr, þykkröggvaðr, þykksettr, þykkskipat, þykkskýjaðr, þykkvarraðr, þykkvaxinn.
См. также в других словарях:
Thack — Thack, Thacker Thack er See {Thatch}, {Thatcher}. [Obs. or Prov. Eng. & Scot.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
thack — thack; thack·er; thack·er·ay·an; … English syllables
Thack|er|ay|an — «THAK uh ree uhn», adjective. of, having to do with, or characteristic of the English novelist William Makepeace Thackeray (1811 1863) or his works: »A certain cynical humor which is almost Thackerayan in quality (Scottish Leader) … Useful english dictionary
thack — 1. noun the weatherproof outer layer of a roof, often thatch specifically This outer layer was generically known as thack, but, owing to the fact that the vast majority of buildings in early times were covered with a thacking of straw or some… … Wiktionary
thack — I Cleveland Dialect List thatch n II North Country (Newcastle) Words verb and n thatch … English dialects glossary
thack — thatch ; a TRACKER, a thatcher. N … A glossary of provincial and local words used in England
thack — also thak ˈthak dialect variant of thatch … Useful english dictionary
Thack and rape — The thatch cover of a hayrick and the supporting rope ties. [< OldEngl. pasc = roof] … Dictionary of Medieval Terms and Phrases
under thack and rape — Safely secured under thatch and rope, snug generally • • • Main Entry: ↑thack … Useful english dictionary
thacker — thack·er … English syllables
thackerayan — thack·er·ay·an … English syllables
