-
1 terreo
terrĕo, ēre, terrŭi, territum - tr. - [st2]1 [-] effrayer, épouvanter. [st2]2 [-] faire fuir (en effrayant), chasser par la crainte. [st2]3 [-] empêcher (par la crainte), détourner (par la crainte). - terrere ne + subj.: faire craindre que. - terreri ne + subj.: craindre que. - terrere quominus (ne): empêcher (par la crainte) de.* * *terrĕo, ēre, terrŭi, territum - tr. - [st2]1 [-] effrayer, épouvanter. [st2]2 [-] faire fuir (en effrayant), chasser par la crainte. [st2]3 [-] empêcher (par la crainte), détourner (par la crainte). - terrere ne + subj.: faire craindre que. - terreri ne + subj.: craindre que. - terrere quominus (ne): empêcher (par la crainte) de.* * *Terreo, terres, terrui, territum, pen. corr. terrere, pe. prod. Virgil. Espovanter, Donner effroy, Effrayer, Donner terreur, Terrer, Intimider. -
2 terreo
terreo terreo, ui, itum, ere пугать, устрашать -
3 terreo
terreo, terrui, territum, ēre (*terseo; altind. trásati, zittert, griech. τρέω aus *τρέσω; vgl. ετερσεν, εφόβησεν, Hesychius), schrecken, erschrecken, in Schrecken setzen, scheuchen, I) im allg.: alqm, Cic.: urbem incendiis, Cic.: alqm vel spe consolari vel metu terrere, Cels. (u. so metu territi, vano metu territi, Curt.): alqm mortis od. supplicii metu, Curt.: territus hoste novo, Ov.: territus animi, Sall. u. Liv. – m. pro u. Abl., nec dubito te quoque eādem cogitatione terreri pro istis, quae inter manus habes, Plin. ep. 6, 5, 7. – mit folg. ne u. Konj., Samnites maxime territi, ne ab altero exercitu integro intactoque fessi opprimerentur, Liv. 10, 14, 20: terruit urbem, terruit gentes, grave ne rediret saeculum Pyrrhae, Hor. carm. 1, 2, 4 sq. – absol., ut ultro territuri succlamationibus, Liv. 28, 26, 12. – II) prägn.: 1) scheuchen, schreckend jagen, profugam per totum orbem, Ov. met. 1, 727. – 2) abschrecken, einschüchtern (= einschüchternd abhalten), a repetunda libertate, Sall. hist. fr. 1, 41 (45), 6. – mit folg. ne u. Konj., memoria pessimi proximo bello exempli terrebat, ne rem committerent eo, Liv. 2, 45, 1: ilico obvius adfuisti et praesentiā tuā, ne auderent transitum, terruisti, Auct. pan. ad Constant. 22, 3. – mit folg. quo minus u. Konj., ut, si nostros loco depulsos vidisset, quo minus libere hostes insequerentur, terreret, Caes. b.G. 7, 49, 2. – m. folg. Infin., inimicos loqui terrent amplitudine potestatis, Amm. 27, 7, 9: non territus ire, Manil. 5, 577: terreor tantis insistere umbris, Ps. Verg. cul. 239.
-
4 terreo
terreo, terrui, territum, ēre (*terseo; altind. trásati, zittert, griech. τρέω aus *τρέσω; vgl. ετερσεν, εφόβησεν, Hesychius), schrecken, erschrecken, in Schrecken setzen, scheuchen, I) im allg.: alqm, Cic.: urbem incendiis, Cic.: alqm vel spe consolari vel metu terrere, Cels. (u. so metu territi, vano metu territi, Curt.): alqm mortis od. supplicii metu, Curt.: territus hoste novo, Ov.: territus animi, Sall. u. Liv. – m. pro u. Abl., nec dubito te quoque eādem cogitatione terreri pro istis, quae inter manus habes, Plin. ep. 6, 5, 7. – mit folg. ne u. Konj., Samnites maxime territi, ne ab altero exercitu integro intactoque fessi opprimerentur, Liv. 10, 14, 20: terruit urbem, terruit gentes, grave ne rediret saeculum Pyrrhae, Hor. carm. 1, 2, 4 sq. – absol., ut ultro territuri succlamationibus, Liv. 28, 26, 12. – II) prägn.: 1) scheuchen, schreckend jagen, profugam per totum orbem, Ov. met. 1, 727. – 2) abschrecken, einschüchtern (= einschüchternd abhalten), a repetunda libertate, Sall. hist. fr. 1, 41 (45), 6. – mit folg. ne u. Konj., memoria pessimi proximo bello exempli terrebat, ne rem committerent eo, Liv. 2, 45, 1: ilico obvius adfuisti et praesentiā tuā, ne auderent transitum, terruisti, Auct. pan. ad Constant. 22, 3. – mit folg. quo minus u. Konj., ut, si nostros loco depulsos vidisset, quo minus libere hostes insequerentur, terreret, Caes. b.G. 7, 49,————2. – m. folg. Infin., inimicos loqui terrent amplitudine potestatis, Amm. 27, 7, 9: non territus ire, Manil. 5, 577: terreor tantis insistere umbris, Ps. Verg. cul. 239. -
5 terreō
terreō uī, itus, ēre [2 TER-], to frighten, affright, put in fear, cause to dread, alarm, terrify, scare, dismay: vi: ultro succlamationibus, L.: nec me ista terrent: suae malae cogitationes terrent: multum ad terrendos nostros valuit clamor, Cs.: metu, L.: Territus hoste novo, O.: maxime territi, ne opprimerentur, apprehensive, L.: Terruit gentīs, ne rediret Saeculum Pyrrhae, H.: territus animi, L.— To drive away by terror, frighten off, scare away: profugam per totum orbem, O.: volucres (harundo), H.: Terret ambustus Phaethon avaras Spes, H.— To deter by terror, scare, frighten: ut, quo minus libere hostes insequerentur, terreret, Cs.: memoria exempli terrebat, ne rem committerent eo, L.* * *terrere, terrui, territus Vfrighten, scare, terrify, deter -
6 terreo
terrĕo, ŭi, ĭtum, 2, v. a. [Sanscr. root tras-, trasāmi, tremble; Gr. treô], to frighten, [p. 1861] affright, put in fear or dread, to alarm, terrify.I.Lit. (class. and very freq.):II.nec me ista terrent,
Cic. Fam. 2, 16, 4:adversarios,
id. de Or. 1, 20, 90:qui urbem totam... caede incendiisque terreret,
id. Har. Resp. 4, 6:eum hominem istis mortis aut exsilii minis,
id. Par. 2, 17:suae malae cogitationes terrent,
id. Rosc. Am. 24, 67:maris subita tempestas terret navigantes,
id. Tusc. 3, 22, 52:milites... alii se abdere, pars territos confirmare,
Sall. J. 38, 5:multum ad terrendos nostros valuit clamor,
Caes. B. G. 7, 84:mortis metu territi,
Curt. 6, 7, 10; 9, 4, 16:aliquem proscriptionis denuntiatione,
Cic. Planc. 35, 87:metu poenāque,
id. Rep. 5, 4, 6:ut in scenā videtis homines consceleratos impulsu deorum terreri Furiarum taedis ardentibus,
id. Pis. 20, 46:terrere metu,
Liv. 36, 6, 10:territus hoste novo,
Ov. M. 3, 115. — With ne and subj.:Samnites maxime territi, ne ab altero exercitu integro intactoque fessi opprimerentur,
Liv. 10, 14, 20:terruit urbem, Terruit gentes, grave ne rediret Saeculum Pyrrhae,
Hor. C. 1, 2, 4 sq. —With gen.:territus animi,
Sall. H. Fragm. 4, 50 Dietsch; Liv. 7, 34, 4.— Absol.:ut ultro territuri succlamationibus, concurrunt,
Liv. 28, 26, 12.—Transf.A.To drive away by terror, to frighten or scare away ( poet.):B.profugam per totum terruit orbem,
Ov. M. 1, 727:fures vel falce vel inguine,
id. ib. 14, 640; cf.:has (Nymphas) pastor fugatas terruit,
id. ib. 14, 518:volucres (harundo),
Hor. S. 1, 8, 7:saepe etiam audacem fugat hoc terretque poëtam,
id. Ep. 2, 1, 182:terret ambustus Phaethon avaras Spes,
id. C. 4, 11, 25.—To deter by terror, to scare, frighten from any action:aliquem metu gravioris servitii a repetendā libertate,
Sall. H. 1, 41, 6 Dietsch:ut, si nostros loco depulsos vidisset, quo minus libere hostes insequerentur, terreret,
Caes. B. G. 7, 49.—With ne, Tac. H. 2, 63; 3, 42:memoria pessimi proximo bello exempli terrebat, ne rem committerent eo,
Liv. 2, 45, 1:praesentiā tuā, ne auderent transitum, terruisti, Auct. Pan. ap. Constant. 22: non territus ire,
Manil. 5, 576:inimicos loqui terrent amplitudine potestatis,
Amm. 27, 7, 9. -
7 terreo
uī, itum, ēre1) пугать, устрашать ( urbem incendiis C)Samnītes territi, ne opprimerentur L — самниты, боявшиеся, что они будут разбитыqui terret, plus ipse timet Cld — кто внушает страх, тот ещё больше сам боитсяterrĭtus animi (loc.) Sl, L — внутренне испугавшийся2) распугивать, прогонять, отгонять ( feras V); гнать, преследовать ( aliquem per totum orbem O)3) отпугивать, (страхом) удерживать, отклонять ( aliquem ab aliquā re Sl) -
8 terreo
to frighten, terrify, scare away, deter. -
9 terreo
, terrui, territum, terrere 2пугать, устрашать -
10 abs-terreō
abs-terreō ruī, ritus, ēre, to frighten off, drive away: canis a corio numquam absterrebitur, H.: ipsā solitudine absterriti, L. — Fig., to deter (by fear): Chremetem, T.: homines a pecuniis capiendis: teneros animos vitiis, H. -
11 con-terreō
con-terreō uī, itus, ēre, to terrify, frighten, subdue by terror: loquacitatem voltu: aspectu conterritus, V.: ingenium eo facto, L.: rex periculo conterritus, L.: Campanos, ne bellum Romani inciperent, L.: pulsu pedum conterrita tellus, V. -
12 dē-terreō
dē-terreō uī, itus, ēre, to frighten off, deter, discourage, prevent, hinder: reliquos magnitudine poenae, Cs.: testīs verbis: pavidam ense, O.: deterritis tribunis, L.: in deterrendā liberalitate. adulescentīs a dicendi studio: a proposito, Cs.: ab persequendo hostīs, S.: a turpi meretricis amore, H.: Stoicos de sententiā: reges proelio deterrentur, S.: Silvestrīs homines Caedibus, H.: hominem verbis, ne auctionetur: multitudinem, ne frumentum conferant, Cs.: Suessiones quin cum his consentirent, Cs.: sapientem quo minus rei p. consulat: eius libidines commemorare pudore deterreor: agere metu deterrebar.—To avert, keep off: ut vis a censoribus nullius auctoritate deterreri quiverit, L.: nefas, O.—To repress, control: (iras) neque Deterret ensis, H. -
13 ex-terreō
ex-terreō uī, itus, ēre, to strike with terror, frighten, affright: praeter modum exterreri: urbem nuntius exterruit, Ta.: voltu legiones, Ta.: propriā exterrita voce est, i. e. lost her voice through fright, O.: Improvisa species exterret utrumque, H. — P. perf., terrified, dismayed, panic-struck: repentino periculo, Cs.: hostium incursu, Cs.: monstris, V.: timuitque exterrita pennis Ales, fluttered in terror, V.: (anguis) exterritus aestu, made wild, V.: amnis, V. -
14 per-terreō
per-terreō —, itus, ēre, to frighten thoroughly, terrify: hunc, T.: alios magnitudine poenarum, Cs.: metu perterriti: caede viri perterrita agmina, V.: malefici conscientiā perterritus. -
15 prō-terreō
prō-terreō uī, itus, ēre, to frighten off, scare away, drive away, affright, terrify: filium hinc, T.: Aulesten Adverso equo, V.: patriā proterritus: proterritis hostibus, Cs. -
16 interritus
interrĭtus, a, um [in + terreo] intrépide, qui ne craint pas (qqch, alicujus rei). - interritus leti, Ov.: qui ne craint pas la mort.* * *interrĭtus, a, um [in + terreo] intrépide, qui ne craint pas (qqch, alicujus rei). - interritus leti, Ov.: qui ne craint pas la mort.* * *Interritus, pe. corr. Adiectiuum. Sans paour, qui n'ha point de paour, Asseuré.\Mens interrita lethi. Ouid. Qui n'ha point paour de la mort. -
17 absterreo
abs-terreo, terruī, territum, ēre1) удерживать страхом, отпугивать, отгонять (hostes pilis L; ansĕres de frumento Pl; canem ab aliquā re H)a. aliquem bello T — отговорить кого-л. от войныab urbe oppugnandā Poenum absterruēre conspecta moenia L — вид городских стен отбил у карфагенян охоту (отнял решимость) осаждать город2) отказывать, не даватьa. satum genitalem alicui Lcr — поражать кого-л. бесплодием -
18 conterreo
con-terreo, ruī, ritum, ēreнапугать, перепугать (aliquem clamore L; aspectu conterritus V) -
19 deterreo
dē-terreo, terruī, territum, ēre1) устрашать, путать ( aliquem ense O); отпугивать, (страхом) удерживать, отклонять ( aliquem a или de aliquā re)d. aliquem a bello faciendo C — уговорить кого-л. не затевать войныnunquam me potes d., quin... Pl — ты никогда не уговоришь меня, чтоб я не...3) отражать, предотвращать (vim ab aliquo L; nefas O) -
20 exterreo
ex-terreo, uī, itum, ēreа) (ис)пугать, всполошить (exterritus somno Enn и per somnum Su; aliquem aliquā re Cs, L)periculo matris exterritus T — напуганный опасностью, которой подвергалась матьб) привести в ужас, поразить страхом (aliquem repentino incursu Cs)
См. также в других словарях:
térreo — térreo, a adjetivo 1. Uso/registro: elevado. De la tierra o que tiene alguna característica de la tierra: Los campesinos tienen un color térreo. Su carácter es como su paisaje, seco y térreo … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
terreo — / tɛr:eo/ agg. [dal lat. terreus, der. di terra terra ]. 1. (non com.) [di terra, che contiene terra]. 2. (fig.) [spec. di colorito della pelle, che è giallo livido, quasi grigio, per spavento o per malattia: era t. ; si fece t. ] ▶◀ cadaverico,… … Enciclopedia Italiana
térreo — adj. 1. Relativo à terra; terroso. 2. Terrestre. 3. Ao rés do chão … Dicionário da Língua Portuguesa
térreo — térreo, a (Del lat. terrĕus). 1. adj. De tierra. 2. Parecido a ella … Diccionario de la lengua española
térreo — (Del lat. terreus.) ► adjetivo De la tierra o que tiene alguna de sus propiedades: ■ color térreo. * * * térreo, a (del lat. «terrĕus») adj. De [o como de] tierra: ‘Color térreo’. * * * térreo, a. (Del lat. terrĕus). adj. De tierra. || 2.… … Enciclopedia Universal
terreo — tèr·re·o agg. 1. CO spec. con riferimento al volto, che ha l aspetto e il colore giallo bruno della terra: avere il viso terreo, la faccia terreo, diventò terreo per lo spavento 2. BU di terra, che contiene terra {{line}} {{/line}} DATA: sec. XIV … Dizionario italiano
térreo — {{#}}{{LM SynT38589}}{{〓}} {{CLAVE T37653}}{{\}}{{CLAVE}}{{/}}{{\}}SINÓNIMOS Y ANTÓNIMOS:{{/}} {{[}}térreo{{]}}, {{[}}térrea{{]}} {{《}}▍ adj.{{》}} = terroso • terrizo {{#}}{{LM T37653}}{{〓}} {{SynT38589}}{{\}}SINÓNIMOS Y ANTÓNIMOS{{/}}… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
Térreo — Se ha sugerido que este artículo o sección sea fusionado con elementos del grupo 13 (discusión). Una vez que hayas realizado la fusión de artículos, pide la fusión de historiales aquí. Grupo 3 … Wikipedia Español
terreo — {{hw}}{{terreo}}{{/hw}}agg. (raro) Che è fatto di terra | Che ha la natura, l aspetto della terra | Colorito –t, giallo olivastro … Enciclopedia di italiano
terreo — pl.m. terrei sing.f. terrea pl.f. terree … Dizionario dei sinonimi e contrari
térreo — Sinónimos: ■ terroso, terrizo … Diccionario de sinónimos y antónimos