-
1 terkot
* * *mi1. (= warkot) clatter, rattle.2. pot. (= paplanina) rattle.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > terkot
-
2 terkot
-
3 terkot
-
4 terkot
сущ.• треск• трескотня* * *♂, Р. \terkotu трескотня ž; тарахтение ň* * *м, Р terkotuтрескотня́ ż; тарахте́ние n -
5 terkot
clagarnach -
6 terkot
ч1. торохтіння;2. базікання -
7 cichy terkot
тихий трескOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > cichy terkot
-
8 krótki terkot
короткий трескOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > krótki terkot
-
9 monotonny terkot
монотонный трескOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > monotonny terkot
-
10 słyszeć terkot
слышать трескOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > słyszeć terkot
-
11 terkotka
terkot|ka♀, мн. Р. \terkotkaek разг. трещотка, болтунья* * *ж, мн Р terkotek разг.трещо́тка, болту́ньяSyn: -
12 klekot
сущ.• грохот• звон• клекот• клёкот• лязг• погремушка• стук• трещотка* * *♂ 1. Р. \klekotu клёкот (аиста);2. Р. \klekotu стук, треск;\klekot maszyny do pisania стрекотание пишущей машинки;
3. Р. \klekotu/\klekota разг. старая негодная вещь, рухлядь ž; развалина ž, развалюха ž;ten samochód to stary \klekot это не машина, а гроб с музыкой;
4. разг. (о kimś) болтун, пустомеля+2. terkot 3. gruchot, grat 4. papla, trajkot, kle-pak
* * *м1) Р klekotu клёкот ( аиста)2) Р klekotu стук, трескklekot maszyny do pisania — стрекота́ние пи́шущей маши́нки
3) Р klekotu / klekota разг. ста́рая него́дная вещь, ру́хлядь ż; разва́лина ż, развалю́ха żten samochód to stary klekot — э́то не маши́на, а гроб с му́зыкой
4) разг. ( o kimś) болту́н, пустоме́ляSyn: -
13 trajkot
сущ.• стук* * *♂, Р. \trajkotu 1. треск, трескотня ž, стрекот, шум;2. разг. болтовня ž+1. terkot, stukot 2. paplanie
* * *м, Р trajkotu1) треск, трескотня́ ż, стре́кот, шум2) разг. болтовня́ żSyn: -
14 warkot
сущ.• ворчание* * *♂, Р. \warkotu 1. ворчание n;2. шум, гул+2. terkot, turkot
* * *м, P warkotu1) ворча́ние n2) шум, гулSyn: -
15 klekot
* * *miGen. -u1. ( bociana) clatter.2. (= terkot) clatter, rattle.miGen. -u l. -a pot. (= gruchot) piece of junk.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > klekot
-
16 terkotać
* * *ipf.- czę -czesz l. - cę -cesz, -cz1. (= wydawać terkot) clatter, rattle.2. pot. (= paplać) clatter, rattle.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > terkotać
-
17 trajkot
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trajkot
-
18 terko|t
m sgt pot. (G terkotu) (kół, silnika) clatter, rattle; (dzwonka, budzika) jangle, clang- terkot karabinu maszynowego the rattle of machine-gun fire- traktor przejechał z terkotem a tractor rattled byThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > terko|t
-
19 trajko|t
m (G trajkotu) 1. pot. (paplanina) chatter, jabber 2. (terkot) [karabinu, silnika] rattleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trajko|t
-
20 knattern
См. также в других словарях:
terkot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. terkotocie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} suchy, jednostajny i często powtarzający się odgłos; terkotanie, turkot, grzechot : {{/stl 7}}{{stl 10}}Terkot zapadki na kole… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
terkot — m IV, D. u, Ms. terkotocie, blm 1. «suchy, jednostajnie przerywany dźwięk; grzechot, klekot, warkot» Terkot budzika, dzwonka. Terkot maszyny do szycia. Terkot karabinu maszynowego. 2. pot. «o szybkim mówieniu» … Słownik języka polskiego
terkotliwy — terkotliwywi «wydający terkot, przypominający terkot, terkoczący» Terkotliwy dzwonek. Terkotliwy głos ptaka … Słownik języka polskiego
góra — 1. Brać, wziąć nad kimś górę; być (nad kimś) górą «osiągnąć przewagę nad kimś, zwyciężyć kogoś, mieć lepszą pozycję»: (...) zawsze był górą. Silny, pewny siebie erudyta z lekką skłonnością do protekcjonalizmu. T. Raczek, Pies. 2. Coś bierze nad… … Słownik frazeologiczny
klekot — m IV, Ms. klekotocie; lm M. y 1. D. u «o głosie wydawanym przez bociana, powstającym przy klapaniu dziobem» Klekot bocianów. 2. D. u «odgłos powstający przy uderzaniu o siebie twardych przedmiotów; łoskot pracującej maszyny, warkot motoru itp.;… … Słownik języka polskiego
maszynka — ż III, CMs. maszynkance; lm D. maszynkanek 1. zdr. od maszyna a) w zn. 1: Maszynka do odlewania czcionek. b) w zn. 2: Startują do lotu zgrabne maszynki. c) w zn. 3: Seria z maszynki. Z okopów rozlega się terkot maszynek. 2. «przyrząd mechanizuj … Słownik języka polskiego
peem — m IV, D. u, Ms. peemmie; lm M. y wojsk. «pistolet maszynowy (skrót: pm)» Terkot peemów. Strzelać z peemu … Słownik języka polskiego
terkotać — ndk IX, terkotaćoczę a. terkotaćocę, terkotaćoczesz a. terkotaćocesz, terkotaćocz, terkotaćał 1. «o maszynach, motorach itp. będących w ruchu: wydawać terkot, klekot, warkot» Budzik terkocze. 2. pot. «szybko, dużo, bez przerwy mówić; trajkotać» … Słownik języka polskiego
trajkot — m IV, D. u, Ms. trajkotocie; lm M. y 1. pot. «szybkie, głośne mówienie, paplanie; gadanina» Babski trajkot. Mieć dość czyjegoś trajkotu. 2. «odgłosy strzałów, pracy silnika; terkot, stukot» … Słownik języka polskiego
warkot — m IV, D. u, Ms. warkotocie; lm M. y «dźwięk przypominający warczenie, wydawany przez niektóre maszyny, silniki spalinowe lub inne urządzenia, przedmioty będące w ruchu; turkot, terkot» Warkot motoru. Warkot samolotu. Pocisk przeleciał z warkotem … Słownik języka polskiego
zaterkotać — dk IX, zaterkotaćoczę (zaterkotaćocę), zaterkotaćoczesz (zaterkotaćocesz) zaterkotaćocz, zaterkotaćał rzad. I, zaterkotaćam, zaterkotaćasz, zaterkotaćają, zaterkotaćaj, zaterkotaćał «wydać terkot, warkot (zwykle o maszynach, motorach itp.)»… … Słownik języka polskiego