-
1 tergiversor
tergĭ-versor, ātus, 1, v. dep. n. [ter gum], to turn one ' s back; hence, to decline refuse; to boggle, shuffle, seek a shift or eva sion; to shift, tergiversate (a favorite word of Cicero;otherwise rare): itaque eam ter giversari non sinent secumque rapient,
Cic. Tusc. 5, 28, 81:an cuncter et tergiverser, ut lis me dem, qui, etc.,
id. Att. 7, 12, 3:quid taces? quid dissimulas? quid tergiversaris?
id. Planc 19, 48:hunc aestuantem et tergiversantem judicio ille persequitur, id Fl. 20, 47. Fannius invitus et huc atque il luc tergiversans,
id. Rosc. Com. 13, 37; id Att. 16, 5, 3:quid tergiversamur?
id. Tusc 3, 18, 41 in his tribus generibus non incal lide tergiversantur, id. Off. 3, 33, 118:non est locus ad tergiversandum,
id. Att. 7, 1, 4:consules ipsos tergiversari, Liv 2, 23, 13: movebant consulem haec, sed tergiversari res cogebat,
id. 2, 27, 3: accusatores aut ca lumniantur aut praevaricantur aut tergi versantur...Tergiversari, in universum ab accusatione desistere. Dig. 48, 16, 1.— Hence, tergiversanter, adv., back wardly, reluctantly:pugnam inire,
Vell. 1, 9, 3.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Английский