Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

tension

  • 1 contentio

    contentĭo, ōnis, f. [contendo] [st1]1 [-] action de tendre [ou] d'être tendu avec effort, tension, contention, effort.    - Cic. Tusc. 2, 57 ; Arch. 12 ; Cael. 39 ; de Or. 2, 22, etc.    - summa contentione dimicare, Hirt.: combattre avec le plus grand acharnement.    - contentio totius corporis, Cic.: tension de tous les muscles. [st1]2 [-] élévation de la voix [portée dans le registre élevé].    - Cic. de Or. 1, 261; 3, 224; Off. 1, 136. [st1]3 [-] effort de la voix, ton animé.    - Cic. Br. 202; Or. 85, etc. [st1]4 [-] éloquence soutenue, style oratoire [opp. à sermo, conversation, style familier].    - Cic. Off. 1, 132 ; de Or. 3, 177, etc. [st1]5 [-] éloquence animée, passionnée.    - Cic. de Or. 1, 255 ; 2, 213 ; Br. 276 ; Or. 59, 109, etc. [st1]6 [-] tension des corps pesants vers un point (pesanteur, gravité).    - Cic. Nat. 2, 116. [st1]7 [-] lutte, rivalité, conflit, débat.    - Cic. Clu. 44 ; Cat. 4, 13 ; Phil. 5, 32 ; Marc. 5 ; Off. 1, 90, etc.; Caes. BG. 1, 44, 9 ; 7, 48, 4, etc.    - contentio de aliqua re ou alicujus rei: lutte pour qqch, débat à propos de qqch.    - contentio commodi alicujus, Cic. Lael. 34: lutte (rivalité) pour tel ou tel avantage.    - contentio honorum, Cic. Off. 1, 87: lutte (rivalité) pour les magistratures.    - venit in contentionem utrum sit probabilius... Cic. Div. 2, 129: il y a conflit sur la question de savoir laquelle des deux opinions est la plus probable...    - inter quos magna fuit contentio, utrum... an... Nep.: il y eut un débat entre eux pour savoir si... ou si...    - nulla in re pecuniaria contentio, Cic.: aucune polémique pour affaire d'argent.    - haec est una contentio quae adhuc permanserit, Cic. Ac. 2, 78: c'est là tout le débat qui dure encore. [st1]8 [-] comparaison.    - ex aliorum contentione, Cic. Pomp. 36: par comparaison avec des choses différentes.    - fortunarum contentionem facere, Cic. Pis. 51: faire la comparaison des destinées.    - contentio rei cum re, Cic. Inv. 2, 125: comparaison d'une chose avec une autre. [st1]9 [-] antithèse.    - Her. 4, 21; I, 58 ; Quint. 9, 3, 81.    - [dans de Or. 3, 205, le sens exact du mot est difficile à saisir, cf. Or. 138]. [st1]10 [-] degré de comparaison.    - Varr. L. 8, 75.
    * * *
    contentĭo, ōnis, f. [contendo] [st1]1 [-] action de tendre [ou] d'être tendu avec effort, tension, contention, effort.    - Cic. Tusc. 2, 57 ; Arch. 12 ; Cael. 39 ; de Or. 2, 22, etc.    - summa contentione dimicare, Hirt.: combattre avec le plus grand acharnement.    - contentio totius corporis, Cic.: tension de tous les muscles. [st1]2 [-] élévation de la voix [portée dans le registre élevé].    - Cic. de Or. 1, 261; 3, 224; Off. 1, 136. [st1]3 [-] effort de la voix, ton animé.    - Cic. Br. 202; Or. 85, etc. [st1]4 [-] éloquence soutenue, style oratoire [opp. à sermo, conversation, style familier].    - Cic. Off. 1, 132 ; de Or. 3, 177, etc. [st1]5 [-] éloquence animée, passionnée.    - Cic. de Or. 1, 255 ; 2, 213 ; Br. 276 ; Or. 59, 109, etc. [st1]6 [-] tension des corps pesants vers un point (pesanteur, gravité).    - Cic. Nat. 2, 116. [st1]7 [-] lutte, rivalité, conflit, débat.    - Cic. Clu. 44 ; Cat. 4, 13 ; Phil. 5, 32 ; Marc. 5 ; Off. 1, 90, etc.; Caes. BG. 1, 44, 9 ; 7, 48, 4, etc.    - contentio de aliqua re ou alicujus rei: lutte pour qqch, débat à propos de qqch.    - contentio commodi alicujus, Cic. Lael. 34: lutte (rivalité) pour tel ou tel avantage.    - contentio honorum, Cic. Off. 1, 87: lutte (rivalité) pour les magistratures.    - venit in contentionem utrum sit probabilius... Cic. Div. 2, 129: il y a conflit sur la question de savoir laquelle des deux opinions est la plus probable...    - inter quos magna fuit contentio, utrum... an... Nep.: il y eut un débat entre eux pour savoir si... ou si...    - nulla in re pecuniaria contentio, Cic.: aucune polémique pour affaire d'argent.    - haec est una contentio quae adhuc permanserit, Cic. Ac. 2, 78: c'est là tout le débat qui dure encore. [st1]8 [-] comparaison.    - ex aliorum contentione, Cic. Pomp. 36: par comparaison avec des choses différentes.    - fortunarum contentionem facere, Cic. Pis. 51: faire la comparaison des destinées.    - contentio rei cum re, Cic. Inv. 2, 125: comparaison d'une chose avec une autre. [st1]9 [-] antithèse.    - Her. 4, 21; I, 58 ; Quint. 9, 3, 81.    - [dans de Or. 3, 205, le sens exact du mot est difficile à saisir, cf. Or. 138]. [st1]10 [-] degré de comparaison.    - Varr. L. 8, 75.
    * * *
        Contentio, Verbale. Efforcement, ou Peine et travail qu'on met ou prend à faire ou parvenir à quelque chose.
    \
        Miserrima est ambitio, honorumque contentio. Cic. La peine qu'on prend pour parvenir aux honneurs.
    \
        Animorum contentione discrepare, non opinionum dissensione. Cic. Par picque.
    \
        Contentionem animi adhibere. Cic. Esveiller son esprit et le rendre attentif, Employer en tout son esprit.
    \
        Contentio vocis sine intermissione. Cic. Efforcement de voix haultaine continué et entretenu sans relasche.
    \
        Vocis contentio, et vocis Remissio pugnant. Cic. Une voix haultaine et eslevee.
    \
        Contentio, Concertatio. Cic. Noise, Debat, Un different, Contention, Estrif.
    \
        Venire in contentionem. Cic. Venir en different.
    \
        Res etiam dicitur venire in contentionem. Cic. De laquelle on se debat.
    \
        Ex alioruum contentione cognosci atque intelligi possunt. Cic. Par la comparaison et estimation des autres.
    \
        Contentio ipsorum hominum facienda. Cic. Il les fault comparager.

    Dictionarium latinogallicum > contentio

  • 2 intentus

    [st1]1 [-] intentus, a, um: part. passé de intendo. - [abcl][b]a - tendu, raidi, qui a de la tension. - [abcl]b - tendu sur, étendu, tapissé, couvert (d'une tenture). - [abcl]c - dirigé vers, lancé contre. - [abcl]d - tendu, appliqué, attentif. - [abcl]e - augmenté, fort, intense.[/b]    - intentus arcus, Cic.: arc bandé.    - intenta bracchia remis, Virg.: bras tendus sur les rames.    - aliquo negotio intentus, Sall. C. 2: appliqué à une tâche, occupé à une tâche.    - intentus in occasionem, Liv.: à l'affût d'une occasion.    - in quod coepit pertinax et intenta (ira), Sen, Ira. 1, 1, 2: (la colère) s'acharne et s'applique à son entreprise.    - mentes ad pugnam intentae, Caes.: esprits tendus vers le combat.    - intentus delicto, Tac.: sévère pour une faute.    - nihil sane intentus, Sall. C. 16, 5: ne songeant à rien.    - intentiores custodiae, Liv.: gardes plus vigilants.    - intentior disciplina, Tac.: discipline plus ferme.    - oratio intenta et vehemens, Cic.: style énergique et véhément.    - intento pretio, Tac. H. 1, 89: avec augmentation de prix.    - intenta silentia, V.-Fl.: profond silence. [st1]2 [-] intentŭs, ūs, m.: action de tendre; tension.    - radii fracti intentu aeris, Apul.: rayons rompus par la résistance de l'air.
    * * *
    [st1]1 [-] intentus, a, um: part. passé de intendo. - [abcl][b]a - tendu, raidi, qui a de la tension. - [abcl]b - tendu sur, étendu, tapissé, couvert (d'une tenture). - [abcl]c - dirigé vers, lancé contre. - [abcl]d - tendu, appliqué, attentif. - [abcl]e - augmenté, fort, intense.[/b]    - intentus arcus, Cic.: arc bandé.    - intenta bracchia remis, Virg.: bras tendus sur les rames.    - aliquo negotio intentus, Sall. C. 2: appliqué à une tâche, occupé à une tâche.    - intentus in occasionem, Liv.: à l'affût d'une occasion.    - in quod coepit pertinax et intenta (ira), Sen, Ira. 1, 1, 2: (la colère) s'acharne et s'applique à son entreprise.    - mentes ad pugnam intentae, Caes.: esprits tendus vers le combat.    - intentus delicto, Tac.: sévère pour une faute.    - nihil sane intentus, Sall. C. 16, 5: ne songeant à rien.    - intentiores custodiae, Liv.: gardes plus vigilants.    - intentior disciplina, Tac.: discipline plus ferme.    - oratio intenta et vehemens, Cic.: style énergique et véhément.    - intento pretio, Tac. H. 1, 89: avec augmentation de prix.    - intenta silentia, V.-Fl.: profond silence. [st1]2 [-] intentŭs, ūs, m.: action de tendre; tension.    - radii fracti intentu aeris, Apul.: rayons rompus par la résistance de l'air.
    * * *
        Intentus, huius intentus: vt Intentus palmarum. Cic. Estendement et menacement de mains.

    Dictionarium latinogallicum > intentus

  • 3 distensio

    distensĭo, ōnis, f. tension, extension.
    * * *
    distensĭo, ōnis, f. tension, extension.
    * * *
        Distensio, Verbale. Celsus. Estendement, Distension.

    Dictionarium latinogallicum > distensio

  • 4 intensio

    intensĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] tension. [st2]2 [-] intonation.
    * * *
    intensĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] tension. [st2]2 [-] intonation.
    * * *
        Intensio, siue Intentio, Verbale. Colum. Estendement, Estendue, Roidissement.
    \
        Intentio vocis, cui Remissio vocis opponitur. Plin. Eslevement de voix, Efforcement.
    \
        Intentio lusus. Liu. Quand on est fort ententif au jeu.
    \
        Intentio. Quint. L'intention, fantasie, et volunté d'une personne.
    \
        Intentio. Plin. iun. Soing et diligence de faire quelque chose.
    \
        Intentio. Quintil. Escoutement attentif.
    \
        Intentio. Vlpianus. Action, et poursuite en jugement, La demande. cui opponitur Depulsio. La response.
    \
        Perdere intentionem. Vlpian. Perdre son action.

    Dictionarium latinogallicum > intensio

  • 5 rigor

    rigŏr, ōris, m. [st2]1 [-] raideur, dureté. [st2]2 [-] raideur (causée par le froid), resserrement. [st2]3 [-] froid, gelée, frimas. [st2]4 [-] raideur, rigidité, tension, immobilité. [st2]5 [-] raideur (du style). [st2]6 [-] inflexibilité (du bois), rigidité, solidité. [st2]7 [-] rigueur, sévérité, austérité, rigidité. [st2]8 [-] insensibilité, impassibilité. [st2]9 [-] Quint. fixité (de l'accent tonique).
    * * *
    rigŏr, ōris, m. [st2]1 [-] raideur, dureté. [st2]2 [-] raideur (causée par le froid), resserrement. [st2]3 [-] froid, gelée, frimas. [st2]4 [-] raideur, rigidité, tension, immobilité. [st2]5 [-] raideur (du style). [st2]6 [-] inflexibilité (du bois), rigidité, solidité. [st2]7 [-] rigueur, sévérité, austérité, rigidité. [st2]8 [-] insensibilité, impassibilité. [st2]9 [-] Quint. fixité (de l'accent tonique).
    * * *
        Rigor, rigoris, pen. prod. Pli. iunior. Une tresgrande froidure.
    \
        Ferri rigor. Virgil. Dureté de fer.
    \
        Rigor naturae. Plin. Rigueur.
    \
        Rigor iuris. Modestinus. Rigueur de droict.
    \
        Rigor stillicidii. Scaeuola. La roideur de l'esgout quand il chet.
    \
        Rigor neruorum. Cels. Roideur de nerfs, quand on ne les peult plier.

    Dictionarium latinogallicum > rigor

  • 6 tonus

    tonus (tonos), i, m. [st2]1 [-] tension (d'une corde). [st2]2 [-] son (d'un instrument). [st2]3 [-] ton, intervalle (de musique). [st2]4 [-] accent tonique. [st2]5 [-] tonnerre. [st2]6 [-] ton clair-obscur, demi-teinte.    - [gr]gr. τόνος.
    * * *
    tonus (tonos), i, m. [st2]1 [-] tension (d'une corde). [st2]2 [-] son (d'un instrument). [st2]3 [-] ton, intervalle (de musique). [st2]4 [-] accent tonique. [st2]5 [-] tonnerre. [st2]6 [-] ton clair-obscur, demi-teinte.    - [gr]gr. τόνος.
    * * *
        Tonus, toni, masc. gen. Son, Ton, Accent.

    Dictionarium latinogallicum > tonus

  • 7 contentiō

        contentiō ōnis, f    [com-+2 TA-], a stretching, straining, exertion, tension, effort, struggle: vocis: studiorum: ferre tantam contentionem: dicendi: honorum, for honors: libertatis, L.—A contest, contention, strife, fight, dispute, controversy: contentiones proeliorum: magna belli: in re pecuniariā: tanta mecum: contentiones, quas Aedui secum habuissent, Cs.: adversus procuratores, Ta. — A comparison, contrast: hominum ipsorum: fortunarum.—In rhet., formal speech, oratory, C. —A contrast, antithesis, C.— Stress: vocis, i. e. the arsis.
    * * *
    stretching, tension; strenuous exercise (physical/mental); comparison (of ADJ); competition, struggle, effort, exertion; controversy, contention, contrast; raising voice, speaking passionately/vigorously/formally; intensification

    Latin-English dictionary > contentiō

  • 8 intentiō

        intentiō ōnis, f    [2 TA-], a stretching, straining, tension: corporis.—Fig., an exertion, effort, application, attention: animi: lusūs, to play, L.— A purpose, intention: adversariorum.
    * * *
    I
    thought; purpose, intention
    II
    stretch, extension; spasm; tautness, tension; straining, concentration; aim

    Latin-English dictionary > intentiō

  • 9 re-tendō

        re-tendō dī, tus or sus, ere,    to release from tension, unbend, slacken, relax: lentos Arcūs, O.: arcus retentus, O.: arcus retensus, Ph.

    Latin-English dictionary > re-tendō

  • 10 tentīgō

        tentīgō inis, f    [2 TA-], a tension, violent passion, furious desire, H., Iu.
    * * *

    Latin-English dictionary > tentīgō

  • 11 tormentum

        tormentum ī, n    [TARC-], an engine for hurling: tormentis Mutinam verberavit: tormenta, arma, omnis apparatus belli, L.: telum tormento missum, Cs.— A twisted cord, sling: praesectis mulierum crinibus tormenta effecerunt, Cs.— A missile, shot: quod genus tegumenti nullo telo neque tormento transici posse, Cs.: tormenta e navibus procul excussa, Cu.— An instrument of torture, rack: verberibus ac tormentis quaestionem habere.—Fig., torture, anguish, pain, torment: iracundiae tormenta: Invidiā Siculi non invenere tyranni Maius tormentum, H.: animi tormenta latentis in aegro Corpore, Iu.: Tu lene tormentum ingenio admoves, gentle compulsion, H.
    * * *
    windlass; instrument for twisting/winding; engine for hurling stones; missle; rack; any torture device; tension, pressure; torture, torment

    Latin-English dictionary > tormentum

  • 12 arteriotonia

    Latin-English dictionary > arteriotonia

  • 13 intensio

    stretch, extension; spasm; tautness, tension; straining, concentration; aim

    Latin-English dictionary > intensio

  • 14 tonos

    tone, pitch (sound), note; interval; musical scale; astronomical measure; tone/degree of light/shade; strain, tension; peal of thunder (from tono?)

    Latin-English dictionary > tonos

  • 15 tonus

    tone, pitch (sound), note; interval; musical scale; astronomical measure; tone/degree of light/shade; strain, tension; peal of thunder (from tono?)

    Latin-English dictionary > tonus

  • 16 contentio

    contentĭo, ōnis, f. [contendo] (acc. to contendo, II.), an eager stretching, a straining, exertion of the powers of body or mind, tension, effort, a vigorous struggling or striving for something, a struggle after (very freq. and in good prose).
    I.
    In gen.
    A.
    Prop.:

    contentio et summissio vocis,

    Cic. Off. 1, 41, 146; id. de Or. 1, 61, 261:

    vocis,

    id. Tusc. 2, 24, 56:

    vocis aut lateris,

    Plin. 26, 13, 85, § 137 al.:

    gravitatis et ponderum,

    of gravitation, Cic. N. D. 2, 45, 116:

    animi (opp. relaxatio),

    id. de Or. 2, 5, 21; cf. id. Arch. 6, 12 et saep.—With gen. of the object:

    disputationis,

    Cic. de Or. 3, 61, 230:

    honorum (with ambitio),

    id. Off. 1, 25, 87; cf.

    palmae,

    Quint. 1, 2, 24:

    dignitatis,

    id. 4, 5, 12; cf.:

    libertatis dignitatisque,

    Liv. 4, 6, 11 al. —
    B.
    Transf.
    1.
    Labored, formal speech (opp. talk, conversation): quoniam magna vis orationis est, eaque duplex, altera contentionis, altera sermonis;

    contentio disceptationibus tribuatur judiciorum... sermo in circulis, etc.,

    Cic. Off. 1, 37, 132; 2, 14, 48 Heine ad loc.; cf.: sermo est oratio remissa et finitima cottidianae locutioni;

    contentio est oratio acris, etc.,

    Auct. Her. 3, 13, 23.—
    * 2.
    Gregum = admissura, Censor. 5.—
    II.
    In partic.
    A.
    (Acc. to contendo, II. B. 2.) A contest, contention, strife (with weapons or words), a fight, dispute, controversy (so most freq.):

    contentiones proeliorum,

    Cic. Off. 1, 26, 90; cf.:

    magna belli,

    id. Sest. 27, 58:

    contentiones, quae cum inimicissimis fiunt,

    id. Off. 1, 38, 137; so with cum, id. Phil. 2, 3, 7; id. Leg. 3, 11, 25 al.:

    cum aliquo de aliquā re,

    Quint. 4, 2, 132:

    de aliquā re,

    Cic. Leg. 3, 10, 24; Liv. 4, 6, 4; Quint. 5, 14, 12 al.:

    adversus procuratores,

    Tac. Agr. 9:

    inter aliquos,

    Cic. Sest. 21, 47; Quint. 10, 1, 47; Suet. Claud. 15 et saep.; cf.:

    inter aliquos de aliquā re,

    Cic. Ac. 2, 43, 132 et saep.:

    contentionis cupidiores quam veritatis,

    id. de Or. 1, 11, 47; Curt. 8, 4, 33.—
    B.
    (Acc. to contendo, II. B. 3.) A comparison, contrast:

    si contentio quaedam et comparatio fiat,

    Cic. Off. 1, 17, 57; 1, 43, 152; cf. id. Inv. 1, 12, 17:

    quaedam hominum ipsorum,

    id. Planc. 2, 5; id. Inv. 2, 39, 114:

    fortunarum,

    id. Pis. 22, 51.—Hence,
    2.
    T. t.
    a.
    In rhetoric, a contrasting of one thought with another, antithesis, Auct. Her. 4, 15, 21; Cic. de Or. 3, 53, 203; Quint. 9, 1, 31; 9, 2, 2.—
    b.
    In gram., comparison, Varr. L. L. 8, § 75 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > contentio

  • 17 intentio

    intentĭo, ōnis, f. [intendo], a stretching out, straining, tension.
    I.
    Lit.:

    corporis,

    Cic. Tusc. 1, 10, 20:

    nervorum,

    Col. 6, 6:

    vocis,

    Plin. 28, 4, 14, § 53:

    aëris,

    Gell. 5, 16, 2:

    intentionem aëris ostendent tibi inflata,... quid enim est vox nisi intentio aëris?

    Sen. Q. N. 2, 6, 3:

    et remissio motus,

    Gell. 18, 10:

    vultus,

    Tac. A. 16, 34.—
    B.
    Increase, augmentation:

    doloris,

    Sen. Ep. 78, 7:

    ve particula tum intentionem significat, tum minutionem,

    Gell. 16, 5, 5.—
    II. A.
    Exertion, effort:

    animus intentione sua depellit pressum omnem ponderum, opp. remissio,

    Cic. Tusc. 2, 23, 54:

    animi,

    id. ib. 2, 27, 65:

    cogitationum,

    id. ib. 4, 2; id. Inv. 2, 14, 46:

    tantum curae intentionisque,

    Plin. Ep. 2, 10, 5:

    ut libertatem revoces,

    id. Pan. 78 med.:

    ad intentiones capiendas habiliores,

    Gell. 15, 2, 5.—
    B.
    Attention, application to any thing:

    lusūs,

    to play, Liv. 4, 17:

    intentionem alicui accommodare,

    Sen. Ep. 113, 3:

    avocare ab intentione operis destinati,

    Quint. 10, 3, 23:

    rerum,

    id. 6, 3, 1:

    rei familiaris,

    Plin. Ep. 1, 3, 2.—
    C.
    A design, purpose, intention:

    haec intentio tua ut libertatem revoces,

    Plin. Pan. 78:

    defuncti,

    Dig. 34, 1, 10; Ambros. de Jos. Patriarch. 11, 52; Aug. c. Mendac. 18.—
    D.
    A charge, accusation:

    intentio adversariorum,

    Cic. Inv. 2, 43, 125:

    judiciale genus officiis constat duobus, intentionis ac depulsionis,

    Quint. 3, 9, 11; 7, 1, 9.— Hence,
    2.
    Esp., law t. t., that part of the formula or instruction given by the prætor to the court, setting forth the judgment or relief prayed for by a plaintiff in his complaint (cf. Sanders, Inst. of Just. introd. p. 65 sqq.):

    intentio est ea pars formulae qua actor desiderium suum concludit,

    Gai. Inst. 4, 41; 44 sq.;

    53 sq.: cum petitor intentionem suam perdiderit,

    Dig. 10, 4, 9, § 6: quod intentionis vestrae proprias afferre debeatis probationes, Vet. Consult. 6, 14 Huschke.—
    E.
    The first or major premise in a syllogism:

    ita erit prima intentio, secunda assumptio, tertia conexio,

    Quint. 5, 14, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > intentio

  • 18 manulea

    mănŭlĕa (al. leg. ap. Vitr. mănucŭla or mănucla), ae, f. [1. manus].
    * I.
    A long sleeve reaching to the hand, i. q. manica: quid tu amicam times ne te manulea cajet? Plaut. Fragm. ap. Fulg. Contin. Verg. p. 163 Muncker; v. cajo, and cf. manuleus.—
    II.
    The trigger of a catapult, which held the cord in tension, Vitr. 10, 15, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > manulea

  • 19 retendo

    rĕ-tendo, di, tum, or sum, 3, v. a., to release from tension, to unbend, slacken, relax (very rare; syn.: relaxo, resolvo).
    I.
    Lit.:

    lentos arcus,

    to unbend, Ov. M. 2, 419; Stat. S. 4, 4, 30; in the part. perf.:

    arcus retentus,

    Ov. M. 3, 166:

    arcus retensus,

    Phaedr. 3, 14, 5.—
    * II.
    Trop.: ea quoque, quae sensu et animā carent, velut alternā quiete retenduntur, i. e. unbend, relax (shortly before, remissio), Quint. 1, 3, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > retendo

  • 20 tasis

    tăsis, is, f., = tasis, a straining, tension, exertion:

    vocis = intentio,

    Mart. Cap. 9, 939.

    Lewis & Short latin dictionary > tasis

См. также в других словарях:

  • tension — [ tɑ̃sjɔ̃ ] n. f. • 1490; lat. tensio I ♦ (Concret) 1 ♦ Physiol. État d un tissu, d un organe distendu. Résistance opposée par une paroi organique aux liquides, aux gaz contenus dans la cavité qu elle limite. Tension de la paroi abdominale. 2 ♦… …   Encyclopédie Universelle

  • Tension — Ten sion, n. [L. tensio, from tendere, tensum, to stretch: cf. F. tension. See {Tense}, a.] 1. The act of stretching or straining; the state of being stretched or strained to stiffness; the state of being bent strained; as, the tension of the… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Tension — may refer to:In science: *Tension (physics), a force related to the stretching of an object (the opposite of compression) *High tension, in electrical power transmission, wires which carry high voltages *Stress (medicine), also referred to as… …   Wikipedia

  • tensión — sustantivo femenino 1. Área: física, física Estado de un cuerpo elástico cuando dos o más fuerzas actúan sobre él: Hay que darle más tensión a las cuerdas de la guitarra. tensión superficial Fuerza que ejercen las moléculas del interior de un… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • tension — Tension. s. f. v. Estat de ce qui est tendu. Tension de nerfs. cette fluxion luy causoit une grande tension à la peau. Il se prend aussi fig. pour Grande application d esprit. Il s est épuisé par une trop grande tension d esprit. dans ce travail… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • tensión — f. fisiol. Resistencia que ofrecen las paredes de aquellas cavidades orgánicas que contienen un líquido o un gas en su interior, como el sistema circulatorio y la sangre, o el ojo y el humor vítreo. Medical Dictionary. 2011. tensión …   Diccionario médico

  • tension — 1530s, a stretched condition, from M.Fr. tension, from L. tensionem (nom. tensio) a stretching (in M.L. a struggle, contest ), from tensus, pp. of tendere to stretch, from PIE root *ten stretch (see TENET (Cf. tenet)). The sense of nervou …   Etymology dictionary

  • tension — ► NOUN 1) the state of being tense. 2) mental or emotional strain. 3) a situation in which there is conflict or strain because of differing views, aims, or elements. 4) the degree of stitch tightness in knitting and machine sewing. 5) voltage of… …   English terms dictionary

  • tension — [ten′shən] n. [< MFr or L: MFr < L tensio < tensus: see TENSE1] 1. a tensing or being tensed 2. mental or nervous strain, often accompanied by muscular tautness 3. a state of strained relations; uneasiness due to mutual hostility 4. a… …   English World dictionary

  • Tension — (lat./engl.: Spannung) bezeichnet in der physikalischen Chemie Druck, Spannung, siehe Druck (Physik) die Spannung einer Saite alternativ zur Saitenstärke in der Jazzharmonik einen Spannungston, der zu einem Akkord hinzugenommen wird: Tension… …   Deutsch Wikipedia

  • tension — [n1] tightness astriction, balance, constriction, force, pressure, rigidity, stiffness, strain, straining, stress, stretching, tautness, tenseness, tensity; concepts 723,726 Ant. limpness, looseness, relaxation, slack tension [n2] mental stress… …   New thesaurus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»