telefoniczny

См. также в других словарях:

• telefoniczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, telefonicznyni {{/stl 8}}{{stl 7}} mający związek z telefonem, wchodzący w skład telefonu, realizowany za pomocą telefonu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Aparat telefoniczny. Centrala telefoniczna. Abonent telefoniczny.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• telefoniczny — telefonicznyni «dotyczący telefonu, dokonywany, podawany, działający za pomocą telefonu; będący częścią telefonu (urządzenia, aparatu)» Abonent telefoniczny. Licznik telefoniczny. Druty, kable, łącza, słupy telefoniczne. Centrala telefoniczna.… …   Słownik języka polskiego

• automat telefoniczny — {{/stl 13}}{{stl 7}} aparat telefoniczny włączający się samoczynnie po wrzuceniu do odpowiedniego otworu monety lub żetonu albo po włożeniu karty magnetycznej {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• telefon — m IV, D. u, Ms. telefonnie; lm M. y 1. «urządzenie techniczne umożliwiające dwustronną rozmowę na odległość, składające się z aparatów nadawczo odbiorczych połączonych przewodami; także: każdy z takich aparatów; aparat telefoniczny» Telefon… …   Słownik języka polskiego

• automat — m IV, D. u, Ms. automatacie; lm M. y 1. «maszyna wykonująca cały cykl pracy bez udziału człowieka» ∆ Automat pożarowy «urządzenie automatyczne alarmujące straż pożarną, włączające się po stłuczeniu szybki i naciśnięciu guzika lub pociągnięciu za… …   Słownik języka polskiego

• КАБЕЛЬ ТЕЛЕФОННЫЙ — изолированный провод в герметизированной оболочке, служащий для передачи слабого электрического тока в установках телефонной связи (Болгарский язык; Български) телефонен кабел (Чешский язык; Čeština) telefonní kabel (Немецкий язык; Deutsch)… …   Строительный словарь

• telefon — 1. Głuchy telefon a) «aparat telefoniczny, w którym nie ma sygnału»: Telefon wciąż głuchy. Widać linia przerwana, Niemcom nie zależy na naprawie. W. Odojewski, Zasypie. b) «połączenie telefoniczne, w czasie którego po podniesieniu słuchawki nikt… …   Słownik frazeologiczny

• abonament — m IV, D. u, Ms. abonamentncie; lm M. y «prawo korzystania z czegoś lub otrzymania czegoś w określonym czasie na zasadzie opłaty z góry; dowód stwierdzający to prawo; stała, regularna opłata za prawo użytkowania czegoś» Abonament teatralny,… …   Słownik języka polskiego

• abonent — m IV, DB. a, Ms. abonentncie; lm M. abonentnci, DB. ów «osoba uiszczająca stałą, regularną opłatę za prawo korzystania z czegoś (zwykle radia, telewizji, telefonu) lub otrzymywania czegoś; posiadacz abonamentu» Abonent radiowy, telefoniczny.… …   Słownik języka polskiego

• aparat — m IV, D. u, Ms. aparatacie; lm M. y 1. «urządzenie spełniające określone zadania w wyniku zachodzących w nim procesów fizycznych lub chemicznych, które w przeciwieństwie do działania maszyn nie służy do przetwarzania lub wytwarzania energii… …   Słownik języka polskiego

• domofon — m IV, D. u, Ms. domofonnie; lm M. y «aparat telefoniczny o uproszczonej budowie, przeznaczony do prowadzenia rozmów na niedużą odległość (najczęściej w obrębie jednego budynku) bez pośrednictwa centrali łączącej» …   Słownik języka polskiego