Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

talia

  • 81 vociferor

    vōciferor, ātus sum, ārī (v. vox u. fero), seine Stimme laut erheben, laut rufen, schreien, kreischen, palam, Cic.: comoedus sermocinatur, tragoedus vociferatur (trägt laut vor), Apul.: mit folg. allg. Acc., talia vociferans, Verg.: cum haec omnes vociferarentur, Liv.: aliis incendiarium vociferantibus, Tac.: u. mit folg. Acc. u. Infin., quod vociferabare decem milia talentûm Gabinio esse promissa, Cic.: m. folg. Fragesatz, vociferari Decius, quo fugerent? quamve in fuga spem haberent? Liv.: cum duces undique vociferarentur, quid starent? Liv. – m. folg. ut u. Konj., vociferari, ut de re publica liceret dicere, Liv. 3, 41, 1. – m. folg. de u. Abl., vociferatus de superbia patrum ac crudelitate feneratorum, nachdem er sich laut ausgelassen hatte über usw., Liv. – übtr., v. lebl. Subjj., vociferantur aera, tönen, Lucr.: carmina, ertönen, Lucr.: ratio vociferatur naturam rerum, lehrt laut, Lucr. – aktive Nbf. vocifero, Gloss. II, 354, 53: vociferat, Gloss. II, 211, 14: vociferant, Varro r.r. 3, 9, 5: vociferarent, Greg. Tur. de glor. mart. 1, 18. p. 816 A: vociferare, Liv. 10, 28, 12 Hertz: Passiv unpers., fuerat vociferatum ferociter, Liv. 24, 21, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vociferor

  • 82 volens

    volēns, entis, PAdi. (2. volo), I) der etw. will, a) willig (Ggstz. coactus, s. Dietsch Sall. Iug. 73, 3), Verg., Sall. u.a.: auch v. Lebl., volentia rura, Verg. – b) begehrlich, amplexus, Apul. met. 7, 16. – c) wünschenswert, erwünscht, haec atque talia plebi volentia fuere, Tac. ann. 15, 36: credidit volentia magis quam necessaria suadentibus, Heges. 1, 44, 3. – II) geneigt, günstig, huldvoll, verb. volens, propitius, propitius volensque, Sall. u. Liv. (s. Dietsch Sall. Iug. 73, 3. M. Müller u. Weißenb. Liv. 1, 16, 3): deis volentibus, durch die Huld der Götter, Sall.: cum dis volentibus, Enn. u. Cato: volentia alci, für jmd. günstige Nachrichten od. Ereignisse, Sall.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > volens

  • 83 vulgo

    1. vulgo (volgo), āvī, ātum, āre (vulgus, volgus), unter die große Menge bringen, allgemein (zum Gemeingut) machen, auf jedermann (alle) ausdehnen, jedermann (allen) mitteilen, -zukommen lassen, allgemein-, überallhin-, allenthalben verbreiten, I) im allg.: a) übh.: vehicula vulgata usu, Curt.: rem non vulgat, Liv.: cum consulatum vulgari viderent, Liv.: vulgari doni laudem, ein Gemeingut werde, Liv. – m. in u. Akk., in vulgum, Varro fr.: munus vulgatum ab civibus esse in socios, Liv. – m. per u. Akk., non quod ego vulgari facinus per omnes velim, auf alle ausgedehnt wissen will, Liv. – m. cum u. Abl., non vulgari modo cum infimis, sed prorsus auferri a primoribus ad plebem summum imperium, Liv. – m. Dat., quae navis in flumine publico tam vulgata (zum öffentlichen Gebrauch überlassen) omnibus, quam istius aetas, Cic. (mit Anspielung auf no. I, d). – medial, vulgari cum privatis, sich mit jedem Pr. gemein machen, Liv. 3, 35, 6. – b) eine Krankheit: ministeria in vicem ac contagia ipsa vulgabant morbos, Liv.: morbi, quos odor cadaverum totis iacentibus vulgaverat, Curt. – m. in u. Akk., vulgati contactu in homines morbi, Liv.: vulgatur contagium in alios, Curt. – u. moral. Übel, quae (commissa) vulgata in omnem exercitum, wenn das ganze H. davon angesteckt wäre, Liv.: v. commercium vitiorum in exteras gen-
    ————
    tes, Curt.: u. refl., cum orta licentia a paucis in omnes se repente vulgasset, Liv. – c) eine Schrift, ins Publikum bringen, veröffentlichen, librum, Quint.: carmina incertis auctoribus vulgata in saevitiam superbiamque eius, Tac.: nondum vulgata (noch unedierte) carmina, Mart.: quos libros vulgandos curasse nomine auctoris, Suet.: vulgata editio, die Vulgata (als Schrift), Hieron. epist. 65, 9. – d) im obszönen Sinne, jedermann (aller Welt) überlassen, -preisgeben, ferarum ritu concubitus plebis patrumque, Liv.: corpus, Liv.: corpus pretio, Aur. Vict. – II) insbes., durch die Rede allgemein verbreiten, allgemein bekannt machen, zu jedermanns Kunde bringen, im Publikum umherbieten, im Passiv auch = zur öffentlichen Kunde gelangen, allgemein bekanntwerden, alqm vulgo, Plaut.: obductum verbis dolorem, Verg.: famam interfecti regis, Liv.: acta, austragen, ausplaudern, Curt.: haec et talia, Tac. – quae vulgata sermonibus erant, Liv.: alia vulgata miracula erant, man trug sich allgemein mit noch a.W., Liv.: propter vulgatam falso de me opinionem, Quint.: artes non ante vulgatae, Hor. – ita famā Persae vulgaverant, Curt. – vulgavit rumor, fabula, fama m. folg. Acc. u. Infin., vulgatur rumor duas deesse tabulas, Liv.: fabula, quae obiectum leoni a rege Lysimachum temere vulgavit, Curt.: ut idoneis auctoribus fama vulgavit Alexandrum cum omnibus copiis, quamcumque ipse
    ————
    adisset regionem, petiturum, Curt.: vulgatum (est) per omnes ordines Quinctium esse, Liv.
    ————————
    2. vulgō (volgō), Adv. (eig. Abl. v. vulgus), in-, bei-, vor der großen Menge, zur Bezeichnung dessen, was bei-, vor allen od. den meisten Leuten od. durch alle od. doch die meisten Leute geschieht, deutsch je nach dem Zshg. bei-, vor od. durch jedermann, in-, bei-, vor dem Publikum, bei-, vor aller Welt, allgemein, allenthalben (bei od. vor den Leuten), im gemeinen Leben, insgemein, gemeiniglich, gewöhnlich (Ggstz. insolenter et raro), victum v. quaerere, Ter.: num locum ad spectandum dare? aut ad prandium invitare? Minime, sed vulgo, passim. Quid est vulgo? Universos, Cic.: eius modi tempus erat, ut homines v. impune occiderentur, Cic.: v. ostendere ac proferre, Cic.: quas (litteras) v. ad te mitto, Cic. – ab iis qui ad conducendos homines facultates habebant, vulgo regna occupabantur, Caes. – v. totis castris testamenta obsignabantur, Caes. – ut v. milites ab signis discederent, Caes.: ad prandium vulgo (massenweise) vocati, Cic.: v. facturos alia (incendia), Liv. – deinde quaeritur, evenire vulgo soleat an insolenter et raro, Cic. – vari lenticulaeque v. notae sunt, Cels.: v. audio, Cels.: verum illud verbum, quod v. dici solet, Ter.: ut v. uti solemus, Quint.: hoc quod v. sententias vocamus, Quint.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vulgo

  • 84 retaliation

    noun
    (in war, fight) Vergeltung, die; Gegenschlag, der; (in argument etc.) Konter, der (ugs.); Konterschlag, der

    in retaliation forals Vergeltung für

    * * *
    noun die Vergeltung
    * * *
    re·talia·tion
    [rɪˌtæliˈeɪʃən]
    n no pl Vergeltung f, Vergeltungsmaßnahme f; (in fighting) Vergeltungsschlag m
    in \retaliation for sth als Vergeltung für etw akk
    the bomb attack was in \retaliation for the arrest of two terrorists der Bombenanschlag war ein Vergeltungsschlag für die Verhaftung von zwei Terroristen
    * * *
    [rI"tlI'eISən]
    n
    Vergeltung f; (in fight also) Vergeltungsschlag m; (in argument, diplomacy etc) Konterschlag m

    his retaliation was viciouser hat sich auf üble Weise revanchiert

    that's my retaliation for what you did to me —

    in retaliation for your unkindnessum mich für Ihre Unfreundlichkeit zu revanchieren

    * * *
    retaliation s Vergeltung f:
    in ( oder as) retaliation als Vergeltung(smaßnahme) ( for für);
    retaliation raid MIL Vergeltungsangriff m
    * * *
    noun
    (in war, fight) Vergeltung, die; Gegenschlag, der; (in argument etc.) Konter, der (ugs.); Konterschlag, der

    English-german dictionary > retaliation

  • 85 retaliatory

    re·talia·tory
    [rɪˈtæliətəri, AM -tɔ:ri]
    adj attr, inv Vergeltungs-
    \retaliatory measures POL Repressalien pl; LAW Vergeltungsmaßnahmen pl
    * * *
    [rI'tlIətərI]
    adj

    to take retaliatory action — zurückschlagen; (Mil) einen Vergeltungsschlag durchführen

    * * *
    retaliatory [-ətərı; US -jəˌtəʊriː; -ˌtɔː-] adj Vergeltungs…:
    retaliatory duty WIRTSCH Kampfzoll m;
    retaliatory foul SPORT Revanchefoul n

    English-german dictionary > retaliatory

  • 86 retaliation

    re·talia·tion [rɪ ˌtæliʼeɪʃən] n
    Vergeltung f; ( in fighting) Vergeltungsschlag m;
    in \retaliation for sth als Vergeltung für etw akk;
    the bomb attack was in \retaliation for the arrest of two terrorists der Bombenanschlag war ein Vergeltungsschlag für die Verhaftung von zwei Terroristen

    English-German students dictionary > retaliation

  • 87 retaliatory

    re·talia·tory [rɪʼtæliətəri, Am -tɔ:ri] adj
    attr, inv
    Vergeltungs-;
    \retaliatory measures Vergeltungsmaßnahmen fpl

    English-German students dictionary > retaliatory

  • 88 pas

    pas1 m (-a; -y) Gürtel m; w samochodzie Gurt m; (talia) Taille f;
    pas bezpieczeństwa Sicherheitsgurt m;
    zapiąć pasy sich anschnallen;
    pas startowy LOT Startbahn f;
    pas ruchu AUTO Fahrspur f;
    pas graniczny Grenzgebiet n;
    pas zieleni Grünstreifen m, Grünanlage f;
    w pasy gestreift;
    po pas bis zur Gürtellinie;
    w pasie in der Taille;
    być szczupłym w pasie eine schlanke Taille haben;
    rozebrać się pf do pasa den Oberkörper frei machen;
    zima za pasem fig der Winter steht vor der Tür
    pas2 n (unv) Pas m, Tanzschritt m
    pas3 int: pas! ich passe!

    Słownik polsko-niemiecki > pas

  • 89 wąski

    wąski (-ko) przejście, talia, wargi schmal; ubranie, grono, specjalizacja eng;
    wąska uliczka f enge Gasse f

    Słownik polsko-niemiecki > wąski

  • 90 cienki

    cienki [ʨ̑ɛnki] < cieńszy> adj
    1) ( o małej grubości) materac, ściana, drut, płótno dünn; materiał, tkanina fein; talia schmall; kończyna schmächtig, dünn
    3) ( pej pot)
    \cienki Bolek Niete f unfähiger Mensch, der zu nichts taugt oder keine Ahnung von etw. hat

    Nowy słownik polsko-niemiecki > cienki

  • 91 pas

    pas [pas], m
    1.
    1) ( do spodni) Gürtel m
    2) ( do pończoch) Strumpfhaltergürtel m, Hüftgürtel m
    3) ( leczniczy)
    \pas ortopedyczny [ lub pooperacyjny] Stützkorsett nt
    \pas napędowy [ lub transmisyjny] Treibriemen m, Transmissionsriemen m; ( element zabezpieczający)
    \pasy bezpieczeństwa Sicherheitsgurte mPl
    \pas ratunkowy Schwimmgürtel m
    5) ( powierzchnia) lasu, materiału Streifen m
    \pas zieleni Grünstreifen m, Grünanlage f
    \pas graniczny Grenzgebiet nt
    \pas przybrzeżny Territorialgewässer ntPl, Hoheitsgewässer ntPl
    \pas ruchu Fahrspur f
    \pas startowy Startbahn f
    6) ( linia, smuga)
    w \pasy materiał, sukienka gestreift
    7) ( talia) Taille f
    rozebrać się do \pasa sich +akk oben frei machen
    8) anat
    \pas miednicowy Beckengürtel m
    \pas barkowy Schultergürtel m
    9) \pasy Pl ( przejście dla pieszych) Zebrastreifen m
    10) brać nogi za \pas die Beine unter den Arm nehmen ( fam), Hals über Kopf rennen [ lub fliehen] ( fam)
    zaciskać \pasa den Gürtel enger schnallen ( fam)
    egzamin/wyjazd za \pasem die Prüfung/die Reise steht bevor
    2. [pas] m inv
    1) ( w kartach) ich passe
    mówię \pas ich werfe das Handtuch ( fig)

    Nowy słownik polsko-niemiecki > pas

  • 92 wąski

    wąski [vɔw̃ski] < węższy> adj
    odcinek, przejście eng, schmal; talia schmal; buty eng
    wąska specjalizacja hohe Spezialisierung f
    \wąskie zainteresowania begrenzte Interessen ntPl
    \wąskie gardło Engpass m

    Nowy słownik polsko-niemiecki > wąski

  • 93 Gürtellinie

    talia f
    unter die \Gürtellinie zielen celować poniżej pasa ( przen)

    Neue deutsche Polnisch-Deutsch > Gürtellinie

  • 94 Kartenspiel

    1) kein Pl ( das Spielen) gra f w karty
    2) ( Satz Karten) talia f kart

    Neue deutsche Polnisch-Deutsch > Kartenspiel

  • 95 Taille

    Taille ['taljə] <-, -n> f
    talia f

    Neue deutsche Polnisch-Deutsch > Taille

См. также в других словарях:

  • Talia — may refer to:* Queen Talia, a character from the video game Star Wars: Knights of the Old Republic * Talia al Ghul, a supporting character from the Batman comic series * Talia Shire, actress * Talia Winters, a character from Babylon 5 * Talia,… …   Wikipedia

  • talia — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. talialii, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} u kobiety: zwężająca się część tułowia między żebrami a biodrami, oddzielająca jego górną i dolną partię; pas, stan :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Talia — steht für: Talia (Rebsorte), eine weiße Rebsorte Talia (Gattung), eine Heuschrecken Gattung Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demselben Wort bezeichneter Begriffe …   Deutsch Wikipedia

  • Talĭa — (Taliata, a. Geogr.), Stadt in Ober Mösien; j. Tatalia …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Talia — (11. Nov.), steht als Martyrin in Aethiopien in demselben Verzeichnisse …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • TALIA — urbs Moesiae superioris Anton. Saliata Moesiae primae, Libr. Notit. Tanatis, Ptol …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Talía — Para otros usos de este término, véase Talía (desambiguación). Talía (en griego antiguo Θάλεια, del verbo θάλλεω thálleô, ‘florecer’) es el nombre de varios personajes de la mitología griega. Contenido 1 La Musa 2 La Cárite 3 Otr …   Wikipedia Español

  • Talia — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Talia est un prénom. Personnes Talia Balsam (née en 1959), actrice et musicienne américaine. Talia Shire (née en 1946), actrice, productrice et… …   Wikipédia en Français

  • talia — ż I, DCMs. talialii; lm D. talialii (talialij) 1. «zwężenie ciała nad biodrami, między górną a dolną częścią tułowia; stan, pas; także: część sukni, okrycia w tej okolicy ciała» Cienka, gibka talia. Ktoś jest szczupły, gruby w talii. Suknia… …   Słownik języka polskiego

  • Talía — En la mitología griega, Talía (en griego Θάλεια, florecer ) es la musa de la comedia y de la poesía bucólica o pastoril. Era una divinidad de carácter rural, y se la representaba generalmente como una joven risueña, de aspecto vivaracho y mirada… …   Enciclopedia Universal

  • Talia — Thalia, Talia griechischer, lateinischer Ursprung, Bedeutung: die Blühende. Bekannt durch die Muse der Komödie …   Deutsch namen

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»