-
101 кабачок
кабачо́кбот. kukurbeto.* * *I м.( ресторанчик) taberna f, tasca f, bodegón m; chingana f (Ю. Ам.)II м.( овощ) calabacín mблю́до из кабачо́ко́в — calabacinate m
* * *n1) gener. (ресторанчик) bodegón, (овощ) calabacìn, (ресторанчик) chingana (Ó. Àì.), (ресторанчик) taberna, tabernucho, (ресторанчик) tasca2) amer. chingana3) botan. zapallito, calabacìn4) mexic. almuercerìa5) Guatem. fonda6) Chil. tambarria -
102 погребок
м.( кабачок) taberna f, bodegón m* * *n1) gener. bodegón, (кабачок) taberna, cantina2) amer. bayuca3) Arg. caramanchel4) Venezuel. bodega -
103 таверна
ж.taberna f, tasca f; chingana f (Ю. Ам.)* * *n1) gener. gula, taberna, tasca2) amer. chicherìa (где торгуют чичей), chingana3) mexic. almuercerìa4) Guatem. fonda5) C.-R. taquilla6) Chil. tambarria7) Ecuad. estanquillo -
104 шинок
-
105 contubernalis
contubernālis, is, c. (con u. taberna), der Mitbenutzer derselben taberna, I) der Zeltgenosse, Zeltkamerad, a) im engern Sinne v. Soldaten übh., von denen gew. zehn in einem Zelte unter einem Aufsichtführenden zusammenlagen, Torquatus, meus familiaris et c., Cic.: domi unā eruditi, militiae contubernales, Cic.: milites contubernales appellare, Tac. – b) im weitern Sinne: α) vom jungen vornehmen Römer, der zu seiner eigenen höhern militär. Ausbildung sich einem Prätor (Statthalter) als Begleiter u. Freund anschloß und sich immer in seiner unmittelbaren Nähe befand (vgl. comes no. b, β u. cohors no. II, B, 2, b), c. aut comes magistratus, Suet.: Q. Pompeio pro consule c., Cic.: fuit in Creta postea c. Saturnini, Cic.: filium contubernalem habere perpetuum, Frontin. – Ironisch, contubernales praeclarae, v. Buhlerinnen im Zelte des Antonius, Cael. bei Quint. 4, 2, 123. – dah. β) der Genosse, Gefährte, Schildträger in der höhern Staatsverwaltung, L. ille Torquatus, cum esset meus c. in consulatu, Cic.: alci contubernalem in consulatu fuisse, Cic. – II) der Haus- od. Wohnungsgenosse, Haus- u. Tischfreund u. übh. der fortwährende Gesellschafter, a) übh.: C. Arrius proximus est vicinus (Gutsnachbar); immo ille quidem iam contubernalis, Cic.: municeps tu meus et condiscipulus et ab ineunte aetate c., Plin.————ep.: ille meus in urbe, ille in secessu c., Plin. ep.: habuisses non hospitem, sed contubernalem, Cic. – Ironisch, c. Quirini, von Cäsar, dessen Statue im Tempel des Quirinus stand, Cic. ad Att. 13, 28, 3. – b) der geschlechtliche Wohnungsgenosse, die geschlechtliche Wohnungsgenossin, v. als Mann u. Frau in wilder Ehe Zusammenlebenden, bes. von Sklaven u. Sklavinnen, der Zuhälter, die Zuhälterin, Plin. u.a. – scherzh., crucibus contubernales dari, mit dem Kreuze vermählt werden, Plaut. mil. 184. – ⇒ Abl. Sing. contubernale, Pompon. com. 73; contubernali, Macr. sat. 2, 4, 29. Gaius dig. 40, 7, 31. § 1. Callistr. dig. 50, 16, 220. § 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contubernalis
-
106 librarius
1. librārius, a, um (2. liber), zu den Büchern gehörig, I) adi.: scriba, Buchführer, -halter, Varro r. r. 3, 2, 14. Cic. de lege agr. 2, 32 (vgl. no. II, 1, b): doctor od. magister, Schreiblehrer, Elementarlehrer, Schulmeister, *Corp. inscr. Lat. 6, 3413. Porphyr. Hor. ep. 2, 1, 69 (vgl. no. II, 1, d): sciptor, Bücherabschreiber, Hor. de art. poët. 354: taberna, Buchladen, Cic. Phil. 2, 21: atramentum, Schreibtinte, Plin. 27, 52: scalprum, Federmesser, Suet. Vit. 2, 3. – II) subst.: 1) librārius, iī, m., a) der Abschreiber von Büchern u.a. Schriften, Schreiber, Kopist, Cic. ad Att. 12, 40, 1. Liv. 38, 55, 8. Cic. de lege agr. 2, 13: u. der Schreiber, dem man in die Feder diktierte, Sen. contr. 1, 7, 18: Antonii, Geheimschreiber, Vell. 2, 83, 1: libr. ad manum, Corp. inscr. Lat. 6, 9523: scribae et librarii (Notare) regis, Vulg. Esther 8, 9. – b) der Buchführer, -halter, Rechnungsführer, im Staate, Fest p. 333 (a), 21: beim Heere, Veget. mil. 2, 7: horrei (des Magazins bei der Kohorte), Tarrunt. dig. 50, 6, 7 (6): depositorum (der von den Soldaten niedergelegten Gelder), ibid. – c) der Bücherverkäufer, Buchhändler, Sen. de ben. 7, 6, 1. Gell. 5, 4, 1 u.a. Sulp. Sev. dial. 1, 23, 4. – d) (vollst. doctor librarius, s. oben no. I) der Schreiblehrer, Elementarlehrer, Schulmeister, Edict. Diocl. 7, 69. Hieron. epist. 107, 4. Porphyr. Hor. ep. 1, 20, 19. – 2) librā-————ria, ae, f., a) die Schreiberin, Abschreiberin, superûm, Mart. Cap. 1. § 65: exceptrices et librariae Iovis, Mythogr. Lat. 3, 6, 23. – b) librāria (sc. taberna) ein Buchladen, apud Sigillaria in libraria considere, Gell. 5, 4, 1: in libraria sedere, Gell. 13, 30 (31), 1. – 3) librārium, iī, n., ein Behältnis für Bücher u. andere Schriften, ein Schriftkasten, librarium illud legum vestrarum, Cic. Mil. 33: libraria omnia (ihre ganze Büchersammlung) exurere, Amm. 29, 2, 4.————————2. lībrārius, a, um (v. libra), I) abwägend, subst., lībrāria, ae, f. (sc. ancilla), die die Wolle den Sklavinnen zuwägt, die Werkmeisterin, sonst lanipendia, Iuven. 6, 476. Corp. inscr. Lat. 6, 8882. – II) ein Pfund schwer, pfündig, frusta, Colum. 12, 53, 5: asses, Gell. 20, 1, 31.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > librarius
-
107 sutrinus
sūtrīnus, a, um (v. sutor), zum Flickschuster gehörig, Schuster-, I) adi.: taberna, Schusterbude, Tac. ann. 15, 34: ars, Schusterhandwerk, Varro LL. 5, 93. Plin. 7, 196: artem sutrinam facere, Vitr. 6. praef. § 7. – II) subst.: A) sūtrina, ae, f., a) (sc. ars) das Schusterhandwerk, omne instrumentum sutrinae vendere, Porphyr. Hor. sat. 1, 3, 130: sutrinam docere, Lact. 1, 18, 21: Plur., sutrinas facere inscius, Varro sat. Men. 211. – b) (sc. officina od. taberna) = σκυτειον (Gloss. II, 434, 25), die Schusterwerkstätte, der Schusterladen, Varro LL. 8, 55. Plin. 10, 121. Tert. de pall. 5. Apul. flor. 9. p. 11, 17 Kr.: sutrinae manceps (Pachter), Plin. 10, 122: Plur., sutrinas pingere, Plin. 35, 112. – B) sūtrīnum, ī, n. (sc. artificium), das Schusterhandwerk, Sen. ep. 90, 23.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sutrinus
-
108 tabernaculum
tabernāculum, ī, n. (taberna), das zu einer taberna Eingerichtete, I) im allg., die Hütte, die Bude, das Zelt, Cic., Caes. u.a.: regium, Liv.: militare, Cic.: Nomades in tabernaculis viventes, Plin.: tabernaculum in campo Martio sibi collocare, Cic.: in ipso aditu atque ore portus tabernacula carbaseis intenta velis collocare, Cic.: tabernaculum secundum litus ipsum constituere, Auct. b. Afr.: in principiis tabernaculum statuere, Nep.: totos dies in litore tabernaculo posito perpotabat, Cic.: incisis tabernaculorum funibus suismet tentoriis coopertos trucidabant, Tac.: ex praetorio in tabernaculum suum confusus concessit, Liv.: alqm in tabernaculum introducere, Liv.: tabernacula detendere, Caes. u. Liv. – im Bilde, qui in una philosophia quasi tabernaculum vitae suae collocarunt, Cic. de or. 3, 77. – II) insbes., in der Religionssprache, der von dem Augur vor Abhaltung der Komitien außerhalb der Stadt zur Beobachtung der Auspizien eingenomme Standort, die Schauhütte, capere tabernaculum, das T. einnehmen, wählen, recte, recht, nach Ritualvorschrift, vitio, nicht gehörig, Cic. u. Liv. – ⇒ Synk. tabernāclum, Corp. inscr. Lat. 6, 5339.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tabernaculum
-
109 argentārius
argentārius adj. [argentum], of money: cura, care of money, T.: taberna, a banker's shop, L.— As subst m., a money - changer, banker, C. — As subst f. (sc. taberna), a banking-house, bank, L. — (Sc. ars) the business of a banker: argentariam facere. — (Sc. fodina) a silver-mine, L.* * *Ibanker, financial agent; money changerIIargentaria, argentarium ADJpertaining to silver or money, silver-; monetary, financial; banker's, banking-III -
110 tabernārius
tabernārius ī, m [taberna], a shop-keeper, petty tradesman, peddler.* * *Ikeeper of a taberna, shopkeeper, tradesmanII -
111 bordée
1 ARTILLERIE Descarga, andanada2 figuré Une bordée d'injures, una sarta de insultos3 MARINE Bordadafiguré Courir une bordée, ir de juerga; ir de taberna en taberna -
112 Винный
- vinosus; vinarius; vinalis;• винный запах - odor vinosus; anhelitus vini (изо рта);
• винный погреб - cella vinaria; apotheca vini; taberna vinaria;
• винный магазин - thermopolium; taberna vinaria;
• винное пятно - macula vino facta;
• винный завод - officina sicerae coquendae, qua vinum adustum coquitur;
• винная кружка - cantharus;
• винная пальма - bdellium;
-
113 Мастерская
- officina; opificina; artificina; fabrica; ergasterium; taberna;• сапожная мастерская - taberna sutrina;
-
114 Ресторан
- caupona; taberna diversoria; popina f, taberna refectoria; -
115 Хижина
- casa; cabanna; taberna (pauperum); stabulum (stabula pastorum); taberna; tugurium; tectum; -
116 alehouse
s.1 cervecería.2 taberna de cerveza, salón cervecero, taberna, cervecería. -
117 ale-house
s.taberna inglesa, taberna. -
118 pub crawler
s.persona que va de taberna en taberna. -
119 Argentarius
1.argentārĭus, a, um, adj. [argentum].I.Of or pertaining to silver (cf. argentum, I. A.):II.metalla,
silver-mines, Plin. 33, 5, 26, § 86:plumbum,
a mixture of tin and lead, id. 34, 9, 20, § 95, and 34, 17, 48, §160: creta,
for polishing silver, tripoli, rottenstone, id. 35, 17, 58, § 199:faber,
a worker in silver, silver-smith, Dig. 34, 2, 39.—Of or pertaining to money (cf. argentum, I. B. 2.):A.amore pereo et inopiā argentariā,
am dying of love and want of money, Plaut. Ps. 1, 3, 65; so,opes,
possessions in money, id. Ep. 5, 2, 7:auxilium,
pecuniary assistance, id. Ps. 1, 1, 103:sunt meretrices omnes elecebrae argentariae,
enticers away of money, id. Men. 2, 3, 26:cura,
care of money, Ter. Phorm. 5, 7, 3:taberna,
a banker's stall, bank, Liv. 26, 11; so,mensa,
a banking-table, Dig. 2, 13, 4 al. —Hence subst. in all genders, like aerarius, harenarius, etc. (only thus in Cic., never as an adj.).argentārĭus, ii, m.1.A money-changer, banker (by whom much business was transacted, since all business transactions were committed to writing by them; cf. Dig. 2, 13, 10), Plaut. As. 1, 1, 103; so id. ib. 1, 1, 113; id. Aul. 3, 5, 53; id. Pers. 3, 3, 29 al.; Cic. Caecin. 6:2.argentarii tabulae,
id. ib. 6; Suet. Aug. 2; id. Ner. 5.—(Sc. faber.) A silver-smith, Vulg. Jud. 17, 4; ib. Sap. 15, 9; ib. Isa. 40, 19:B.Demetrius, argentarius faciens aedes argenteas Dianae,
ib. Act. 19, 24; Inscr. Orell. 913; 995; 4146.—argentārĭa, ae, f. (sc. taberna).1.A banking-house, a bank, Plaut. Truc. 1, 1, 47; so id. ib. 1, 1, 51; id. Ep. 2, 2, 15; Liv. 9, 40; 26, 27; 40, 51.—2.(sc. ars.) The vocation or employment of a bank [p. 158] er or broker:3.M. Fulcinius, qui Romae argentariam non ignobilem fecit,
Cic. Caecin. 4:argentariā dissolutā,
after the dissolution, closing up, of the bank, id. ib. 4:exercere,
Dig. 2, 13, 4:administrare,
ib. 2, 13, 4.—(Sc. fodina; cf.: aeraria, harenaria, ferraria, etc.) A silver-mine, Liv. 34, 21; Tac. A. 6, 19 (conj. of Weissenb.).—* C. 2.Argentārĭus mons.I.A promontory on the coast of Etruria, now Monte Argentaro, Rutil. Itin. I. pp. 315-324.—II.The part of Mons Orospeda, in which the Bœtis took its rise, so called from its silvermines, Avien. Or. Marit. 291. -
120 argentarius
1.argentārĭus, a, um, adj. [argentum].I.Of or pertaining to silver (cf. argentum, I. A.):II.metalla,
silver-mines, Plin. 33, 5, 26, § 86:plumbum,
a mixture of tin and lead, id. 34, 9, 20, § 95, and 34, 17, 48, §160: creta,
for polishing silver, tripoli, rottenstone, id. 35, 17, 58, § 199:faber,
a worker in silver, silver-smith, Dig. 34, 2, 39.—Of or pertaining to money (cf. argentum, I. B. 2.):A.amore pereo et inopiā argentariā,
am dying of love and want of money, Plaut. Ps. 1, 3, 65; so,opes,
possessions in money, id. Ep. 5, 2, 7:auxilium,
pecuniary assistance, id. Ps. 1, 1, 103:sunt meretrices omnes elecebrae argentariae,
enticers away of money, id. Men. 2, 3, 26:cura,
care of money, Ter. Phorm. 5, 7, 3:taberna,
a banker's stall, bank, Liv. 26, 11; so,mensa,
a banking-table, Dig. 2, 13, 4 al. —Hence subst. in all genders, like aerarius, harenarius, etc. (only thus in Cic., never as an adj.).argentārĭus, ii, m.1.A money-changer, banker (by whom much business was transacted, since all business transactions were committed to writing by them; cf. Dig. 2, 13, 10), Plaut. As. 1, 1, 103; so id. ib. 1, 1, 113; id. Aul. 3, 5, 53; id. Pers. 3, 3, 29 al.; Cic. Caecin. 6:2.argentarii tabulae,
id. ib. 6; Suet. Aug. 2; id. Ner. 5.—(Sc. faber.) A silver-smith, Vulg. Jud. 17, 4; ib. Sap. 15, 9; ib. Isa. 40, 19:B.Demetrius, argentarius faciens aedes argenteas Dianae,
ib. Act. 19, 24; Inscr. Orell. 913; 995; 4146.—argentārĭa, ae, f. (sc. taberna).1.A banking-house, a bank, Plaut. Truc. 1, 1, 47; so id. ib. 1, 1, 51; id. Ep. 2, 2, 15; Liv. 9, 40; 26, 27; 40, 51.—2.(sc. ars.) The vocation or employment of a bank [p. 158] er or broker:3.M. Fulcinius, qui Romae argentariam non ignobilem fecit,
Cic. Caecin. 4:argentariā dissolutā,
after the dissolution, closing up, of the bank, id. ib. 4:exercere,
Dig. 2, 13, 4:administrare,
ib. 2, 13, 4.—(Sc. fodina; cf.: aeraria, harenaria, ferraria, etc.) A silver-mine, Liv. 34, 21; Tac. A. 6, 19 (conj. of Weissenb.).—* C. 2.Argentārĭus mons.I.A promontory on the coast of Etruria, now Monte Argentaro, Rutil. Itin. I. pp. 315-324.—II.The part of Mons Orospeda, in which the Bœtis took its rise, so called from its silvermines, Avien. Or. Marit. 291.
См. также в других словарях:
Taberna — (lateinisch, Plural tabernae) bezeichnete im antiken Rom ursprünglich einen Schuppen, eine Scheune oder ein aus Brettern errichtetes Gebäude, übertragen auch eine ärmliche Wohnung, hauptsächlich aber sowohl Läden und Werkstätten, als auch… … Deutsch Wikipedia
taberna — (Del lat. taberna). f. Establecimiento público, de carácter popular, donde se sirven y expenden bebidas y, a veces, se sirven comidas. ☛ V. difunto de taberna … Diccionario de la lengua española
Taberna — (lat.), 1) Bude; bes. 2) Bude, Laden der Händler in Rom. Nach den verschiedenen Gegenständen, womit darin gehandelt wurde, gab es Taberna librarĭae, Buchläden, T. vinarĭae, Weinschenken, T. argintarĭae, Wechselbänke, T. caeditĭae, worin mit… … Pierer's Universal-Lexikon
tabernă — TABÉRNĂ s.f. Prăvălie din vechea Romă. [pl. ne. / < lat. taberna]. Trimis de LauraGellner, 16.10.2005. Sursa: DN … Dicționar Român
taberna — tabèrna ž <G mn ā/ ī> DEFINICIJA pov. u starom Rimu naziv za dućan ETIMOLOGIJA lat. taberna: koliba, daščara, krčma, usp. taverna … Hrvatski jezični portal
taberna — sustantivo femenino 1. Establecimiento popular donde se venden y sirven bebidas y a veces también comidas: Siempre echamos una partida de cartas en la taberna. Sinónimo: tasca … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Taberna — (lat.), Bude; Kaufladen; daher Taberne, Schenke, Weinhaus … Kleines Konversations-Lexikon
Taberna — Taberna, lat., Bude, Laden, Schenke … Herders Conversations-Lexikon
taberna — |é| s. f. 1. Loja onde se vende vinho a retalho. = BODEGA 2. Loja modesta de comes e bebes. = TASCA 3. [Figurado] Casa imunda, desordenada … Dicionário da Língua Portuguesa
Taberna — Succession de tabernae dans la via Biberatica au marchés de Trajan … Wikipédia en Français
TABERNA — I. TABERNA oppid. Germaniae secundae triplex, Unum in Alsatia inferiori Zabern, simpliciter, vel Elsaszabern incolis, amplum, alias munitum, cum arce valida, nunc disiecta. Baudrand. de novo instauratur, A. C. 1675. Ad amnem Sorr, 4. leucis ab… … Hofmann J. Lexicon universale