Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

tabernārius

  • 1 tabernarius

    tabernārius, a, um (taberna), zu den Buden gehörig, Buden-, I) adi.: fabulae, comoediae, Budenstücke, Komödien aus dem täglichen Leben, Fest. 352 (a), 11. Diom. 489, 15; 490, 14 u. 16: blanditiae, gemeine, wie sie von Buhldirnen in Schenken gemacht werden, Apul. apol. 87. – II) subst.: a) tabernārius, iī, m., der Budenbesitzer, Budenkrämer, in Rom Leute niederen Standes, Cic. Flacc. 18. Cael. in Cic. ep. 8, 6, 4. Apul. flor. 7 extr. u.a. Firm. math. 3, 7 u. 8, 22. Corp. inscr. Lat. 11, 634. – u. der Schankwirt, Schol. Iuven. 8, 160. – b) tabernāria, ae, f., α) die Budenkrämerin, Cod. Iust. 5, 27, 1. – od. die Wirtin einer Schankwirtschaft, Novell. Martian. § 4. Hieron. adv. Helvid. 21. – u. die in der Schenke sich aufhaltende Buhldirne, Novell. Martian. § 4. Schol. Iuven. 8, 162. Isid. orig. 15, 2, 43. – β) das Budenkrämergeschäft, Cod. Theod. 11, 10, 1.

    lateinisch-deutsches > tabernarius

  • 2 tabernarius

    tabernārius, a, um (taberna), zu den Buden gehörig, Buden-, I) adi.: fabulae, comoediae, Budenstücke, Komödien aus dem täglichen Leben, Fest. 352 (a), 11. Diom. 489, 15; 490, 14 u. 16: blanditiae, gemeine, wie sie von Buhldirnen in Schenken gemacht werden, Apul. apol. 87. – II) subst.: a) tabernārius, iī, m., der Budenbesitzer, Budenkrämer, in Rom Leute niederen Standes, Cic. Flacc. 18. Cael. in Cic. ep. 8, 6, 4. Apul. flor. 7 extr. u.a. Firm. math. 3, 7 u. 8, 22. Corp. inscr. Lat. 11, 634. – u. der Schankwirt, Schol. Iuven. 8, 160. – b) tabernāria, ae, f., α) die Budenkrämerin, Cod. Iust. 5, 27, 1. – od. die Wirtin einer Schankwirtschaft, Novell. Martian. § 4. Hieron. adv. Helvid. 21. – u. die in der Schenke sich aufhaltende Buhldirne, Novell. Martian. § 4. Schol. Iuven. 8, 162. Isid. orig. 15, 2, 43. – β) das Budenkrämergeschäft, Cod. Theod. 11, 10, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tabernarius

  • 3 tabernārius

        tabernārius ī, m    [taberna], a shop-keeper, petty tradesman, peddler.
    * * *
    I
    keeper of a taberna, shopkeeper, tradesman
    II

    Latin-English dictionary > tabernārius

  • 4 tabernarius

    tăbernārĭus, a, um, adj. [id.], of or belonging to booths or shops, used to denote any thing low, common:

    blanditiae,

    App. Mag. p. 229, 3:

    fabulae,

    a low kind of comedy, Diom. p. 487 P.; Fest. s. v. togatarum, p. 352 Müll. —
    II.
    Hence, subst.
    1.
    tă-bernārĭi, ōrum, m., shopkeepers, small dealers, Inscr. Orell. 1368:

    opifices et tabernarios atque illam omnem faecem civitatum quid est negotii concitare?

    Cic. Fl. 8, 18:

    concitator tabernariorum,

    id. Dom. 5, 13; (with aquarii) Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 4. —
    2.
    tăbernārĭa, ae, the hostess of a tavern, Novell. Martian, § 4; cf. Schol. Juv. 8, 162; Isid. 15, 2, 43.

    Lewis & Short latin dictionary > tabernarius

  • 5 tabernarius

    [st1]1 [-] tăbernārĭus, a, um: - [abcl][b]a - de boutique. - [abcl]b - grossier, trivial.[/b] [st1]2 [-] tăbernārĭus, ĭi, m.: boutiquier.
    * * *
    [st1]1 [-] tăbernārĭus, a, um: - [abcl][b]a - de boutique. - [abcl]b - grossier, trivial.[/b] [st1]2 [-] tăbernārĭus, ĭi, m.: boutiquier.
    * * *
        Tabernarius, tabernarii, m. g. Cic. Mercier ou autre qui vend en petites loges d'ais, Bouticlier.
    \
        Tabernarius. Caelius ad Ciceronem. Tavernier.
    \
        Tabernarius, Adiectiuum: vt Comoediae tabernariae. Esquelles sont introduicts personnages de bas estat et du commun.

    Dictionarium latinogallicum > tabernarius

  • 6 tabernarius

    I tabernārius, a, um [ taberna 1. \]
    простецкий, грубый ( blanditiae Ap)
    II tabernārius, ī m. [ taberna 2. \]
    владелец лавки, лавочник C, Ap

    Латинско-русский словарь > tabernarius

  • 7 tabernarius

    лавочник, купец (1. 5 § 7 D. 14, 3);

    tabernaria, торговка (1. 1 C. 5, 27).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > tabernarius

  • 8 Лавочник

    - tabernarius; mercimoniorum minutorum venditor; institor;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Лавочник

  • 9 tabernaria

    tăbernārĭus, a, um, adj. [id.], of or belonging to booths or shops, used to denote any thing low, common:

    blanditiae,

    App. Mag. p. 229, 3:

    fabulae,

    a low kind of comedy, Diom. p. 487 P.; Fest. s. v. togatarum, p. 352 Müll. —
    II.
    Hence, subst.
    1.
    tă-bernārĭi, ōrum, m., shopkeepers, small dealers, Inscr. Orell. 1368:

    opifices et tabernarios atque illam omnem faecem civitatum quid est negotii concitare?

    Cic. Fl. 8, 18:

    concitator tabernariorum,

    id. Dom. 5, 13; (with aquarii) Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 4. —
    2.
    tăbernārĭa, ae, the hostess of a tavern, Novell. Martian, § 4; cf. Schol. Juv. 8, 162; Isid. 15, 2, 43.

    Lewis & Short latin dictionary > tabernaria

  • 10 tabernarii

    tăbernārĭus, a, um, adj. [id.], of or belonging to booths or shops, used to denote any thing low, common:

    blanditiae,

    App. Mag. p. 229, 3:

    fabulae,

    a low kind of comedy, Diom. p. 487 P.; Fest. s. v. togatarum, p. 352 Müll. —
    II.
    Hence, subst.
    1.
    tă-bernārĭi, ōrum, m., shopkeepers, small dealers, Inscr. Orell. 1368:

    opifices et tabernarios atque illam omnem faecem civitatum quid est negotii concitare?

    Cic. Fl. 8, 18:

    concitator tabernariorum,

    id. Dom. 5, 13; (with aquarii) Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 4. —
    2.
    tăbernārĭa, ae, the hostess of a tavern, Novell. Martian, § 4; cf. Schol. Juv. 8, 162; Isid. 15, 2, 43.

    Lewis & Short latin dictionary > tabernarii

  • 11 Budenbesitzer, Budenkrämer

    Budenbesitzer, Budenkrämer, tabernarius.

    deutsch-lateinisches > Budenbesitzer, Budenkrämer

  • 12 Krämer

    Krämer, tabernarius (übh.). – propōla. caupo (Höker).

    deutsch-lateinisches > Krämer

  • 13 tavernier,

    ère f. (du lat. tabernarius) кръчмар; съдържател на странноприемница.

    Dictionnaire français-bulgare > tavernier,

  • 14 Корчма

    - thermopolium; taberna vinaria; caupona; popina; gurgustium; diversorium;

    • владелец корчмы - caupo; tabernarius; cauponariam exercens;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Корчма

  • 15 Купчишка

    - miser tabernarius;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Купчишка

  • 16 EARTHY

    [A]
    TABERNARIUS (-A -UM)
    TERROSUS (-A -UM)
    TERREUS (-A -UM)
    TERRESTRIS (-E)
    TERRESTER (-STRIS -STRE)
    TERRENUS (-A -UM)

    English-Latin dictionary > EARTHY

  • 17 ROUGH

    [A]
    ASPER (-ERA -ERUM)
    CONFRAGOSUS (-A -UM)
    SALEBROSUS (-A -UM)
    SCABER (-BRA -BRUM)
    SQUALIDUS (-A -UM)
    SQUAMOSUS (-A -UM)
    FRAGOSUS (-A -UM)
    SENTUS (-A -UM)
    VERRUCOSUS (-A -UM)
    OSTREATUS (-A -UM)
    SCRUPULOSUS (-A -UM)
    SCRUPOSUS (-A -UM)
    SCRUPEUS (-A -UM)
    ABRUPTUS (-A -UM)
    RUDIS (-E)
    IMPOLITUS (-A -UM)
    INPOLITUS (-A -UM)
    HIRSUTUS (-A -UM)
    HIRTUS (-A -UM)
    HISPIDUS (-A -UM)
    VILLOSUS (-A -UM)
    HORRIDUS (-A -UM)
    HORRENS (-ENTIS)
    INCOMPTUS (-A -UM)
    INCULTUS (-A -UM)
    INCONDITUS (-A -UM)
    TABERNARIUS (-A -UM)
    DURUS (-A -UM)
    PRAVUS (-A -UM)
    SEVERUS (-A -UM)
    ACERBUS (-A -UM)
    HORRIBILIS (-E)
    INFACETUS (-A -UM)
    INFICETUS (-A -UM)
    PRAEPINGUIS (-E)
    ABHORRIDUS (-A -UM)
    ASPRATILIS (-IS -E)
    CONFRAGUS (-A -UM)
    [ADV]
    CRASSE
    [N]
    ASPRETUM (-I) (N)
    CONFRAGOSUM (-I) (N)
    [V]
    SPIRO (-ARE -AVI -ATUM)
    - BE ROUGH
    - HAVE A ROUGH APPEARANCE
    - MAKE ROUGH

    English-Latin dictionary > ROUGH

  • 18 SHOPKEEPER

    [N]
    TABERNARIUS (-I) (M)
    INSTITOR (-ORIS) (M)
    CAUPONARIUS (-I) (M)
    APOTHECARIUS (-I) (M)
    COPONA (-AE) (F)
    CUPO (-ONIS) (M)
    CUPONA (-AE) (F)

    English-Latin dictionary > SHOPKEEPER

См. также в других словарях:

  • tabernarius — /taebarneriyas/ In the civil law, a shopkeeper. In old English law, a taverner or tavern keeper …   Black's law dictionary

  • tavernier — tavernier, ière [ tavɛrnje, jɛr ] n. • v. 1200; du lat. tabernarius ♦ Anciennt ou plaisant Cafetier, restaurateur tenant une taverne. ● tavernier, tavernière nom Personne qui tenait une taverne. ⇒TAVERNIER, IÈRE, subst. Celui, celle qui autrefois …   Encyclopédie Universelle

  • tabernario — ► adjetivo 1 De la taberna o de las personas que la frecuentan: ■ tiene unos modales un tanto tabernarios. 2 Que es grosero. SINÓNIMO ordinario * * * tabernario, a (del lat. «tabernarĭus»; desp.) adj. Propio de taberna: ‘Lenguaje tabernario’. ⇒… …   Enciclopedia Universal

  • tabernero — ► sustantivo OFICIOS Y PROFESIONES Persona que regenta una taberna o despacha en ella. SINÓNIMO cantinero * * * tabernero, a (del lat. «tabernarĭus») 1 adj. Tabernario. 2 n. Persona que vende vino en una taberna. * * * tabernero, ra. (Del lat.… …   Enciclopedia Universal

  • Taverner — Tav ern*er, n. [F. tavernier, L. tabernarius.] One who keeps a tavern. Chaucer. Camden. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • ТАВЕРНА —    • Taberna,          собственно сколоченный из досок (tabulae) домик или будка; такого рода строения принадлежали к самым древним у римлян (Horat. Od. 1, 4, 13). Затем слово это получило специальное значение лавки, магазина, мастерской,… …   Реальный словарь классических древностей

  • tavernier — tavernier, ière (ta vèr nié, niè r ) s. m. et f. Terme vieilli. Celui, celle qui tient taverne.    Tavernier vendant à pot, c est à dire donnant à boire seulement, par opposition aux cabaretiers vendant à assiette. •   Nous avons fixé notre droit …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • TABERNA — I. TABERNA oppid. Germaniae secundae triplex, Unum in Alsatia inferiori Zabern, simpliciter, vel Elsaszabern incolis, amplum, alias munitum, cum arce valida, nunc disiecta. Baudrand. de novo instauratur, A. C. 1675. Ad amnem Sorr, 4. leucis ab… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ταβερνάριος — ὁ, Α ταβερνιάρης, κάπελας. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. tabernarius «κάπηλος»] …   Dictionary of Greek

  • ταβερναρία — ἡ, Μ είδος θεατρικής κωμωδίας. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. tabernarius < λατ. taberna «σκηνή, καλύβα»] …   Dictionary of Greek

  • tavernaio — /taver najo/ (o tavernaro) s.m. [lat. tabernarius bottegaio, oste ] (f. a ), non com. (mest.) [proprietario, gestore di una taverna] ▶◀ [➨ taverniere (1)] …   Enciclopedia Italiana

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»