-
1 tumide
tumidē, Adv. (tumidus), a) schwellend, hochauf, tumide spumantibus undis, Orest. trag. 363. – b) übtr., aufgeblasen, tumidissime dixit, Sen. contr. 9, 2 (25), 27.
-
2 tumide
tumidē, Adv. (tumidus), a) schwellend, hochauf, tumide spumantibus undis, Orest. trag. 363. – b) übtr., aufgeblasen, tumidissime dixit, Sen. contr. 9, 2 (25), 27. -
3 tumide
tumidē [ tumidus ] -
4 tumide
tŭmĭdē, adv., v. tumidus fin. -
5 tumido
aggSyn: -
6 губастый
прил. прост.dalle labbra grosse / tumide, labbrone -
7 напухший
-
8 tumido
-
9 tumido
-
10 hochtrabend
hochtrabend, I) im allg. = stolz, w. s. – II) von der Rede u. v. Redner: magnificus. in magnificentiam compositus (prächtig klingend, z.B. oratio). – inflatus. tumidus (schwülstig, z.B. infl. dicendi genus: u. sermotum.). – h. Redensarten, tragoediae (gleichs. auf dem Kothurn hoch einhergehende Phrasen): h. Worte gebrauchen, in h. Worten reden, pompam adhibere in dicendo; tragoediis uti. – Adv.tumide.
-
11 Schwulst
-
12 schwülstig
schwülstig, tumidus; turgidus; inflatus (alle z.B. Rede, Redner, Stil). – im höchsten Grade sch., ad summum tumorem perductus (bildl., von der Rede). – eine Rede ist sch., oratio turget atque inflata est. – Adv.tumide. – sch. (mit Schwulst) reden, s. Schwulst.
-
13 tumidus
tumidus, a, um [st2]1 [-] enflé, gonflé, gros. [st2]2 [-] gonflé de colère, courroucé, irrité. [st2]3 [-] gonflé d'orgueil, fier, orgueilleux. [st2]4 [-] qui gonfle (la voile). [st2]5 [-] qui gonfle, qui rend orgueilleux. [st2]6 [-] enflé, boursouflé, emphatique (en parl. du style).* * *tumidus, a, um [st2]1 [-] enflé, gonflé, gros. [st2]2 [-] gonflé de colère, courroucé, irrité. [st2]3 [-] gonflé d'orgueil, fier, orgueilleux. [st2]4 [-] qui gonfle (la voile). [st2]5 [-] qui gonfle, qui rend orgueilleux. [st2]6 [-] enflé, boursouflé, emphatique (en parl. du style).* * *Tumidus, pen. cor. Adiectiuum. Cic. Enflé, Tumide.\Homo durus, tumidus. Horat. Felon, Orgueilleux, Despiteux.\Successus tumidus. Ouid. Fier à cause de sa bonne fortune.\Imagine genitoris tumidus. Ouid. Qui se tient fier à cause de son pere.\Spiritus tumidi. Seneca. Fier courage et haultain. -
14 tumido
пухлый, полный* * *прил.общ. опухший, напыщенный (о слоге), вздутый, застенчивый, робкий, раздутый (о произведении) -
15 tumido
tumido agg.1 tumid, swollen: labbra tumide, fleshy lips2 ( di stile) pompous.* * *['tumido]aggettivo tumid, turgid* * *tumido/'tumido/tumid, turgid. -
16 tumido
tumido agg. 1. ( lett) ( gonfio) gonflé, enflé: guancia tumida joue enflée. 2. (carnoso, turgido) charnu, plein: labbra tumide lèvres charnues. 3. ( fig) ( ampolloso) ampoulé, pompeux, emphatique: stile tumido style ampoulé. -
17 tumidus
I.Lit.:II.membrum tumidum ac turgidum,
Cic. Tusc. 3, 9, 19:serpens inflato collo, tumidis cervicibus,
id. Vatin. 2, 4:Python,
Ov. M. 1, 460:Echidnae,
id. ib. 10, 313:venter,
id. Am. 2, 14, 15:papillae,
id. R. Am. 338:virginitas,
i. e. with swelling breasts, Stat. Th. 2, 204:mare,
Verg. A. 8, 671:aequor,
id. ib. 3, 157; Ov. M. 14, 544:fluctus,
id. ib. 11, 480:Nilus,
Hor. C. 3, 3, 48:vela,
id. Ep. 2, 2, 201:montes,
Ov. Am. 2, 16, 51:terrae Germaniae,
Tac. A. 2, 23 Ritter; cf.Nipperd. ad loc. (Halm, umidis): crudi tumidique lavemur,
i. e. swollen, stuffed with food, Hor. Ep. 1, 6, 61.— Comp.:oculi,
Cels. 2, 6:humus,
Col. 4, 1, 3.—Trop.A.Swollen or swelling with passionate excitement; excited, incensed, enraged, exasperated; puffed up, elated, haughty, arrogant; restless, violent, ready to break out (mostly poet.; not in Cic.);B.with anger: tumida ex irā tum corda residunt,
Verg. A. 6, 407:ōs,
Hor. A. P. 94:es tumidus genitoris imagine falsi,
Ov. M. 1, 754.—With pride, Ov. M. 8, 396; 8, 495; Hor. S. 1, 7, 7:sermo,
id. ib. 2, 5, 98:minae,
id. C. 4, 3, 8:cum tumidum est cor,
i. e. swells with ambition, Hor. S. 2, 3, 213:tumidi minantur,
swelling with rage, Stat. Achill. 1, 155:ingenia genti tumida,
Just. 41, 3, 7:tumidae gentium inflataeque cervices,
Flor. 4, 12, 2:quem tumidum ac sui jactantem et ambitiosum institorem eloquentiae videat,
Quint. 11, 1, 50.— Sup.:(Alexander) tumidissimum animal,
most arrogant, Sen. Ben. 2, 16, 2:Eridani tumidissimus accola Celtae,
most seditious, Sil. 11, 25.—Of style, etc.1.Of the orator himself, bombastic, pompous:2.fiunt pro grandibus tumidi,
Quint. 10, 2, 16:quem (Ciceronem) et suorum homines temporum incessere audebant ut tumidiorem, ut Asianum et redundantem,
id. 12, 10, 12.—Of speech, inflated, turgid, tumid, bombastic:III.non negaverim et totam Asiae regionem inaniora parere ingenia et nostrorum tumidiorem sermonem esse,
Liv. 45, 23, 16:quod alibi magnificum, tumidum alibi,
Quint. 8, 3, 18:visus es mihi in scriptis meis annotasse quaedam ut tumida, quae ego sublimia arbitrabar,
Plin. Ep. 9, 26, 5; 7, 12, 4; Quint. 8, 3, 13; 8, 3, 56; 2, 5, 10:sufflati atque tumidi,
Gell. 7, 14, 5.— Comp.:tumidior sermo,
Liv. 45, 23, 16:ut tibi tumidius videretur, quod est sonantius et elatius,
Plin. Ep. 7, 12, 4:fuisset tumidius, si, etc.,
Quint. 11, 1, 28.—Act., puffing up, causing to swell:tumidoque inflatur carbasus Austro,
Verg. A. 3, 357 Forbig. ad loc.:nec tumidos causabitur Euros,
Ov. Am. 1, 9, 13.— Trop.:Qui nunc in tumidum jactando venit honorem,
Prop. 2, 24, 31 (3, 16, 15) Paley ad loc.—Hence, adv.: tŭmĭdē (acc. to II. A.), haughtily, pompously:tumidissime dixit Murrhedius,
Sen. Contr. 4, 25 fin. -
18 tumido
agg.пухлый; набрякшийlabbra tumide — пухлые (colloq. сочные) губы
-
19 губастый
[gubástyj] agg. -
20 толстогубый
- 1
- 2
См. также в других словарях:
tumid — TUMÍD adj. v. inflamat, tumefiat, umflat. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime tumíd adj. m., pl. tumízi; f. sg. tumídă, pl. tumíde … Dicționar Român
tumido — tù·mi·do agg. 1. BU lett., gonfio, ingrossato 2. CO estens., carnoso, turgido: labbra tumide Sinonimi: turgido. 3. BU fig., di stile letterario o anche di modo di parlare, ampolloso, ridondante 4. LE superbo, altero: non siate però tumide e… … Dizionario italiano
carnoso — car·nó·so agg., s.m. CO 1. agg., di una parte del corpo, tondeggiante, morbida e soda: guance carnose; labbra carnose, sporgenti, tumide Sinonimi: florido, paffuto, 1pieno, pingue, sodo; 1pieno, tumido, turgido. Contrari: 1affilato, angoloso,… … Dizionario italiano
fastoso — fa·stó·so agg. 1. CO ricco di fasto, realizzato con fasto: un appartamento fastoso, condurre una vita fastosa Sinonimi: lussuoso, pomposo, principesco, sfarzoso, sontuoso. Contrari: semplice, sobrio, modesto, umile. 2. LE superbo, altezzoso: non… … Dizionario italiano
carnoso — {{hw}}{{carnoso}}{{/hw}}agg. 1 Che è bene in carne | Labbra carnose, tumide. 2 Carneo. 3 (est.) Che ha colore, spessore, morbidezza di carne, detto spec. di vegetali: frutta carnosa … Enciclopedia di italiano
tumido — {{hw}}{{tumido}}{{/hw}}agg. 1 Gonfio, grosso: ventre –t. 2 Spesso, turgido, carnoso: labbra tumide. 3 (fig., lett.) Ampolloso, ridondante: stile –t … Enciclopedia di italiano
tumido — pl.m. tumidi sing.f. tumida pl.f. tumide … Dizionario dei sinonimi e contrari
paromeosi — paromeòsi (s.f.) Comprende i fenomeni più complessi di parisosi: l omeoteleuto, l omeottoto, la paronomasia e il polittoto. Es. : Straziami ma di baci saziami... // Femmine dalle labbra tumide dalle bocche languide. . . paromeo, paromio … Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani
bocca — s. f. 1. cavità orale 2. labbra, fauci, becco, rostro, riso (poet.) 3. (di vaso, tubo, ecc.) apertura, imboccatura, orlo, sbocco, presa □ (di un condotto) luce 4. (di fiume) foce … Sinonimi e Contrari. Terza edizione