-
1 taciturnitas
tăcĭturnĭtas, ātis, f. [taciturnus], a being or keeping silent, silence, taciturnity (class.;opp. oratio),
Cic. Sest. 18:taciturnitatem alicujus experiri,
id. Brut. 65, 231:curiae taciturnitas annua,
id. Pis. 14, 32:vocis exspectas contumeliam, cum sis gravissimo judicio taciturnitatis oppressus?
id. Cat. 1, 7, 16:taciturnitas testium,
id. Rosc. Com. 5, 14:taciturnitas imitatur confessionem,
id. Inv. 1, 32, 54:suspitionem mihi majorem tua taciturnitas attulerat,
id. Att. 7, 8, 1:taciturnitas pudorque,
Suet. Ner. 23:quid foret Iliae Mavortisque puer, si taciturnitas Obstaret meritis invida Romuli,
i. e. silence on the part of poets, Hor. C. 4, 8, 23 et saep.:opus est Fide et taciturnitate,
Ter. And. 1, 1, 7:nosti hominis tarditatem et taciturnitatem,
Cic. Fam. 1, 5, b, 2; Aur. Vict. Epit. 1 med.; cf.:desideravit Maecenatis taciturnitatem,
Suet. Aug. 66. — Plur.:sed paucorum taciturnitatibus tradidisse sacrorum ritus,
Arn. 5, 168. -
2 taciturnitās
taciturnitās ātis, f [taciturnus], a keeping silent, silence, taciturnity: me eorum taciturnitas movet: curiae annua: testium: si taciturnitas Obstaret meritis invida Romuli? i. e. a failure (of poets) to celebrate, H.: opus est Fide et taciturnitate, T.* * * -
3 invidus
invĭdus, a, um, adj. [invideo], envious (class.):neque ambitiosus imperator neque invidus,
Cic. Mur. 9, 20:invida me spatio natura coercuit,
Ov. Tr. 2, 531:Lycus,
Hor. C. 3, 9, 23.— Subst.: invĭdus, i, m., an envious person, a hater:invidus alterius macrescit rebus opimis,
Hor. Ep. 1, 5, 27; Verg. Cul. 5.—Mostly plur.:mei,
Cic. Fam. 7, 2, 3:istos invidos di perdant,
Ter. Hec. 3, 5, 19; Tac. Dial. 34:invidi, malevoli et lividi,
Cic. Tusc. 4, 12, 28:tui invidi,
id. Fam. 1, 4, 2. — With dat.:o Fortuna viris invida fortibus,
Sen. Herc. Fur. 524:aegris,
Hor. Ep. 1, 15, 7.—With gen., envious of a thing:laudis invidus,
Cic. Fl. 1, 2:ille Martini non invidus gloriarum,
Sulp. Sev. Dial. 3, 17, 5.— Absol.:populus invidus etiam potentiae in crimen vocabantur—domum revocat,
Nep. Timoth. 3, 5.—Also of inanim. and abstr. things:noxque fuit praeceps, et coeptis invida nostris,
hostile, inimical, unfavorable, Ov. M. 9, 485:invida fata piis,
Stat. Th. 10, 384:fatum,
Phaedr. 5, 6, 5:fatorum series,
Luc. 1, 70:cura,
Hor. Ep. 1, 10, 18:et jam dente minus mordeor invido,
id. C. 4, 3, 10:taciturnitas,
id. ib. 4, 8, 24:aetas,
id. ib. 1, 11, 7. -
4 silentium
sĭlentĭum, ii, n. [sileo].I.Lit.A.In gen., a being still or silent, noiselessness, stillness, silence (freq. and class.; cf.B.taciturnitas): otium et silentium est, Ter. Hec. prol. alt. 35: et ipse conticuit et ceteris silentium fuit,
Cic. de Or. 3, 35, 143; cf. id. ib. 1, 35, 160; id. Rep. 2, 38, 64:auditus est magno silentio,
id. Q. Fr. 2, 1, 1:silentio auditus,
Caes. B. C. 3, 19, 3:huic facietis Fabulae silentium,
Plaut. Am. prol. 15:fac silentium,
id. Pers. 4, 3, 50; cf. Cic. Div. 1, 28, 59:nec longa silentia feci,
kept silence, Ov. F. 1, 183: silentio facto, silence being obtained, Quadrig. ap. Gell. 9, 13, 10; Liv. 24, 7 fin.; Petr. 14 fin.; Quint. 2, 5, 6 al.; also with the signif. to make or procure silence:Fabius cum silentium classico fecisset,
Liv. 2, 45; Tac. H. 3, 20; Curt. 10, 6, 3; Phaedr. 5, 5, 15:facere silentia majestate manūs,
Pers. 4, 7:tribuni plebis, cum inviti silentium tenuissent,
Liv. 5, 9, 4; so,tenere silentium,
id. 1, 16, 2; 1, 28, 8; 9, 38, 14:silentium obtinere,
id. 1, 16, 2; cf.:obstinatum silentium obtinuit,
id. 9, 38, 14:tenuere silentia cuncti,
Ov. M. 1, 206:se silentium fieri jussisse,
Cic. Div. 1, 28, 59; Luc. 1, 298:silentium imperare,
Sen. Vit. Beat. 26, 7; Tac. G. 11:silentium significare,
to give a signal for silence, Cic. Brut. 84, 290:cum silentio animadvertite,
Ter. Eun. prol. 44:Athenienses cum silentio auditi sunt,
Liv. 38, 10, 4:cum silentio ad aliquem convenire,
id. 7, 35, 1; so,cum silentio,
id. 25, 9, 15:agere per silentium,
Ter. Heaut. prol. 36; cf. id. Hec. prol. alt. 21; id. Phorm. prol. 30:per silentium noctis,
Liv. 3, 42, 3; Tac. A. 4, 53; id. Agr. 3:ego illas omnes res egi silentio,
Cic. Prov. Cons. 12, 29; cf.:ut nulla fere pars orationis silentio praeteriretur,
in silence, without applause, id. Brut. 22, 88;more freq.: praeterire silentio,
to pass over in silence, to say nothing about, id. Sull. 21, 62; id. Part. Or. 23, 82; id. Phil. 13, 6 Orell. N. cr.; Plin. Ep. 5, 20, 6;for which: silentio transire,
Cic. Att. 2, 19, 3; Quint. 2, 3, 1; 5, 12, 23:periculosissimum locum silentio sum praetervectus,
Cic. Phil. 7, 3, 8:transmittere aliquem,
Tac. A. 1, 13 fin. al.; cf.:cum M. Tullius de omnibus (oratoribus) aetatis suae silentium egerit,
keeps silence, is silent, Quint. 10, 1, 38:tenere se intra silentium,
Plin. Ep. 4, 17, 8; 7, 6, 6:de Partho silentium est,
nothing is said, Cic. Att. 5, 16, 4:ut laudem eorum a silentio vindicarem,
i. e. obscurity, id. de Or. 2, 2, 7; Sen. Ep. 21, 5; Plin. Ep. 9, 14, 1:gravissimas plagas ferre silentio,
Cic. Tusc. 2, 20, 46:quam maximum silentium haberi jubet,
Sall. J. 99, 1:lacrimae omnibus obortae, et diu maestum silentium tenuit,
prevailed, Liv. 40, 8, 20.— Poet.: fer opem furtoque silentia deme, remove silence from, i. e. tell of, disclose, Ov. M. 2, 700.—Of the stillness, silence, dead of night:silentio noctis Caesar ex castris egressus,
Caes. B. G. 7, 36:in silentio noctis,
id. ib. 7, 26; cf.:se vocem noctis silentio audisse clariorem humanā,
Liv. 5, 32:paulo ante mediam noctem silentio ex oppido egressi,
Caes. B. G. 7, 11; cf. id. ib. 7, 18; 7, 60; Liv. 8, 23, 9, 38.— Poet., in plur.:silentia noctis,
Lucr. 4, 461; Stat. Th. 1, 441:quid me alta silentia cogis Rumpere,
Verg. A. 10, 63; Ov. M. 7, 184:taciturna silentia,
Lucr. 4, 585:torquent illum furibunda silentia,
Stat. Th. 10, 890.— The stillness, quietness of the fields:nactus silentia ruris,
Ov. M. 1, 232; cf.:vidit desolatas agere alta silentia terras,
id. ib. 1, 349.—Of wood that makes no noise, does not snap, Plin. 16, 16, 28, § 70.—In partic., in augural lang., freedom from disturbance; hence, faultlessness, perfectness in the taking of auspices:II.id silentium dicimus in auspiciis, quod omni vitio caret, etc.,
Cic. Div. 2, 34, 71; cf. Fest. p. 348 Müll.; s. v. sinistrum, p. 351 ib.; and v. Becker, Antiq. vol. 2, pars 3, p. 76 sq.—Transf., a standstill (opp. to motion or activity); cessation, repose, inaction, tranquillity, etc. (rare but class.): mundus caeli vastus constitit silentio, Enn. ap. Macr. 6, 2 med.:silentium perpetuum judiciorum ac fori,
Cic. Pis. 14, 32; cf. Tac. Agr. 39:vitam silentio transire,
Sall. C. 1, 1:silentium otiumque inter armatos,
Liv. 2, 45: biduum deinde silentium [p. 1699] fuit neutris transgredientibus amnem, id. 37, 38:idem praeturae tenor et silentium,
Tac. Agr. 6:quantum distant a morte silentia vitae?
Sil. 3, 145. -
5 taciturnus
tăcĭturnus, a, um, adj. [1. tacitus], not talkative, of few words, quiet, still, taciturn, silent, noiseless (mostly poet., but cf. taciturnitas): quia tristem semper, quia taciturnum videbant, * Cic. Sest. 9, 21:silentia,
Lucr. 4, 583; Ov. A. A. 2, 505; id. M. 8, 84:obstinatio,
Nep. Att. 22:deserta loca et taciturna,
Prop. 1, 18, 1:ripa,
Hor. C. 3, 29, 24: tineas pasces (liber) taciturnus inertes, silent, i. e. unread, id. Ep. 1, 20, 12:Liris taciturnus amnis,
id. C. 1, 31, 8:vestigia,
Ov. F. 1, 426.— Comp.:(ingenium) statuā taciturnius,
Hor. Ep. 2, 2, 83.— Sup.: Pa. Valetne ostium? Ph. Bellissimum hercle vidi et taciturnissimum, Plaut. Curc. 1, 1, 20.— No adv.
См. также в других словарях:
taciturnitas — index silence Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
taciturnité — [ tasityrnite ] n. f. • 1375; lat. taciturnitas ♦ Littér. Comportement, humeur ou caractère d une personne taciturne. « je me réfugiais dans une taciturnité profonde » (B. Constant). ● taciturnité nom féminin (latin taciturnitas) Littéraire.… … Encyclopédie Universelle
Stillschweigen — 1. Med stilleswîgen verret seck nemmes. – Schambach, II, 300. 2. Mit stillschweygen verantworttet man vil. – Agricola I, 193; II, 54; Franck, I, 144a; Petri, II, 480; Gruter, I, 59; Egenolff, 111a. Lat.: Interpres est orationis obditus. (Seybold … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Taciturnity — Tac i*tur ni*ty, n. [L. taciturnitas: cf. F. taciturnit[ e].] Habitual silence, or reserve in speaking. [1913 Webster] The cause of Addison s taciturnity was a natural diffidence in the company of strangers. V. Knox. [1913 Webster] The… … The Collaborative International Dictionary of English
Adolph Knigge — Adolph Freiherr Knigge Freiherr Adolph Franz Friedrich Ludwig Knigge (* 16. Oktober 1752 in Bredenbeck bei Hannover; † 6. Mai 1796 in Bremen) war ein deutscher Schriftsteller und Aufklärer. Bekannt wurde er vor allem durch seine Schrift Über den… … Deutsch Wikipedia
taciturnity — /tas i terr ni tee/, n. 1. the state or quality of being reserved or reticent in conversation. 2. Scots Law. the relinquishing of a legal right through an unduly long delay, as by the silence of the creditor. [1400 50; late ME < L taciturnitas,… … Universalium
silence — si·lence n 1: the state of keeping or being silent; esp: forbearance from speech or comment 2: failure to make something known esp. in violation of a duty to do so acceptance by silence see also estoppel by silence at estoppel … Law dictionary
taciturnidad — ► sustantivo femenino Calidad de taciturno. * * * taciturnidad f. Cualidad de taciturno. ⊚ Actitud taciturna. * * * taciturnidad. (Del lat. taciturnĭtas, ātis). f. Cualidad de taciturno. * * * ► femenino Calidad de taciturno … Enciclopedia Universal
SYMBOLUM — I. SYMBOLUM latissime pater, cum sit nota et signum rei animô conceptae; Itaque tesserae hospitales, militares, theatrales dicuntur symbola; collatio quoque convivatum nomine σύμβολον censeri solet, sive annulus esset, aut nummus, sive cibus. Non … Hofmann J. Lexicon universale
THESMOPHORIA — festum cui a Cetere θεσμοφόρῳ nomen. Huius enim beneficiô cum fruges inventae esent, quarum dein sationem Tripolemus docuit, decretô totius populi Atheniensis, sacra hae instiura sunt, quae a Cerere, ut dictum, Thesmophoria, et a partre… … Hofmann J. Lexicon universale
Taciturnität — Ta|ci|tur|ni|tät die; <aus gleichbed. lat. taciturnitas, Gen. taciturnitatis> (veraltet) Schweigsamkeit, Wortkargheit … Das große Fremdwörterbuch