Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

tørret

  • 41 russin

    substantiv
    1. rosin, tørret vindrue (grønsager, frugt, bær, krydderier)

    I. er halvfems og rynket som en rosin

    2. små kvindebryster, klitoris, testikler (hverdagssprog/slang)

    russindisco; russinkaka; russinmuffins

    pensionistdans; rosinkage; idioter

    Svensk-dansk ordbog > russin

  • 42 salvia

    substantiv
    1. salvie (grønsager, frugt, bær, krydderier)

    Färsk eller torkad salvia kan användas som krydda i soppor, fisk- och kötträtter

    Frisk eller tørret salvie kan bruges som krydderi i supper, fiske- og kødretter

    Svensk-dansk ordbog > salvia

  • 43 slangbåge

    Svensk-dansk ordbog > slangbåge

  • 44 smula

    I substantiv
    2. smule, lille mængde
    II verbum
    1. smuldre i små bidder/stykker

    Torkad salvia doftar inte så mycket men om man smular sönder den i handen framträder den goda doften

    Tørret salvie dufter ikke af så meget, men hvis man smuldrer (knuser) den i hånden, så kan man mærke den gode duft

    Svensk-dansk ordbog > smula

  • 45 spicken

    adjektiv
    1. røget, tørret eller saltet (om mad)

    spickekorv; spickesill; spickeskinka

    spegepølse; spegesild; røget skinke

    Svensk-dansk ordbog > spicken

  • 46 spillånga

    substantiv
    1. lange, torskefisk (fisk)

    Spillångan fiskas i Nordsjön eller norra Atlanten. Den torkas innan den blir lutfisk

    Langen fiskes i Nordsøen eller i det nordlige Atlanterhav. Den tørres til klipfisk (tørret fisk)

    Svensk-dansk ordbog > spillånga

  • 47 torrved

    Svensk-dansk ordbog > torrved

  • 48 fax

    fax, făcis (also in the nom. sing. ‡ faces, acc. to Paul. ex Fest. p. 87, 9 Müll.; gen. plur.: facum, acc. to Charis. p. 113 P., but without example), f. [root bhā, to shine; cf. favilla], a torch, firebrand, flambeau, link, orig. of pine or other resinous wood.
    I.
    Lit. (syn.: taeda, funale, cerĕus, candela, lucerna, laterna): alii faces atque aridam materiem de muro in aggerem eminus jaciebant, * Caes. B. G. 7, 24, 4; Liv. 22, 16, 7:

    ambulare cum facibus,

    Hor. S. 1, 4, 52:

    malleolos et faces ad inflammandam urbem comparare,

    Cic. Cat. 1, 13, 32; cf.:

    ego faces jam accensas ad hujus urbis incendium exstinxi,

    id. Pis. 2, 5:

    servi in tecta nostra cum facibus immissi,

    id. Att. 14, 10, 1; cf.:

    faces incendere,

    id. Phil. 2, 36, 91:

    si te in Capitolium faces ferre vellet,

    id. Lael. 11, 37:

    ardentem facem praeferre,

    id. Verr. 2, 4, 34, § 74:

    castris inicere,

    Tac. H. 4, 60;

    subdere urbi,

    Curt. 5, 7, 4:

    faces ferro inspicare,

    Verg. G. 1, 292; cf.:

    facis incidere,

    Plin. 18, 26, 63, § 233:

    dilapsam in cineres facem,

    Hor. C. 4, 13, 28.—At weddings, the torch carried before the bride on the way to her home, usually made of white-thorn (Spina alba) or pine, the nuptial torch: spina, nuptiarum facibus auspicatissima, Masur. ap. Plin. 16, 18, 30, § 75; Fest. s. v. patrimi, p. 245; s. v. rapi, p. 289 Müll.; Varr. ap. Non. 112, 27; id. ap. Serv. Verg. E. 8, 29; Plaut. Cas. 1, 30; Cat. 61, 98 sq.; Verg. E. 8, 29; Ov. M. 10, 6; Stat. Th. 2, 259 al.;

    hence, nuptiales,

    Cic. Clu. 6, 15; Liv. 30, 13, 12:

    maritae,

    Ov. H. 11, 101:

    legitimae,

    Luc. 2, 356.—Cf. Anthon's Dict. of Antiq. p. 434, and v. infra. Torches were also carried in funeral processions, Verg. A. 11, 142; Prop. 3, 13 (4, 12), 17; Ov. F. 2, 561; id. H. 21, 172; Sen. Tranq. 11; id. Vit. Beat. fin.; id. Ep. 222;

    and in the Eleusinian mysteries,

    Juv. 15, 140.—An attribute of Cupid, Tib. 2, 1, 82; Prop. 3, 16 (4, 15), 16; Ov. M. 1, 461; 10, 312 al.;

    of the Furies,

    Verg. A. 7, 337; Ov. M. 4, 482; 508; 6, 430; Quint. 9, 3, 47 al.—
    B.
    Transf.
    1.
    On account of the use of torches at weddings ( poet.), a wedding, marriage:

    face nuptiali digna,

    Hor. C. 3, 11, 33; cf.:

    te face sollemni junget sibi,

    Ov. M. 7, 49.—And referring at the same time to the funeral torch:

    viximus insignes inter utramque facem,

    i. e. between marriage and death, Prop. 4 (5), 11, 46.—
    2.
    The light of the heavenly bodies ( poet.):

    dum roseā face sol inferret lumina caelo,

    Lucr. 5, 976; cf.:

    Phoebi fax, Cic. poët. Div. 1, 11, 18: canentes Rite crescentem face Noctilucam,

    Hor. C. 4, 6, 38:

    aeterna fax,

    i. e. the sun, Sen. Thyest. 835.—
    3.
    A fiery meteor, fire-ball, shooting-star, comet:

    noctivagaeque faces caeli flammaeque volantes,

    Lucr. 5, 1191; cf.:

    nocturnasque faces caeli, sublime volantes,

    id. 2, 206:

    emicant et faces non nisi cum decidunt visae, etc.,

    Plin. 2, 26, 25, § 96:

    tum facibus visis caelestibus, tum stellis iis, quas Graeci cometas, nostri cincinnatas vocant,

    Cic. N. D. 2, 5, 14; id. Cat. 3, 8, 18; Liv. 41, 21, 13; 29, 14, 3; Verg. A. 2, 694; Ov. M. 15, 787; Luc. 1, 528; Petr. 122; Sen. Oet. 232.—
    b.
    Of lightning:

    facem flammantem dirigere,

    Val. Fl. 1, 569; id. 4, 671. —
    4.
    Of the eyes:

    oculi, geminae, sidera nostra, faces,

    Prop. 2, 3, 14:

    has ego credo faces, haec virginis ora Dianae,

    Val. Fl. 5, 380; cf.:

    tranquillaeque faces oculis et plurima vultu materinest,

    Stat. Ach. 1, 164.—
    5.
    Prima fax (noctis), early torchlight, immediately after dark (post-class.); cf.:

    luminibus accensis, Auct. B. Afr. 89: tempus diei occiduum, mox suprema tempestas, hoc est diei novissimum tempus: deinde vespera: ab hoc tempore prima fax dicitur, deinde concubia, etc.,

    Macr. S, 1, 3 fin.; Gell. 3, 2, 11; 18, 1 fin.; App. M. 2, p. 119, 20.
    II.
    Trop.
    A.
    That which illuminates, makes conspicuous ( poet.):

    incipit parentum nobilitas facem praeferre pudendis,

    Juv. 8, 139; cf. Sall. J. 80.—
    B.
    That which inflames or incites, incitement, stimulus, cause of ruin, destruction (freq. and class.):

    cum corporis facibus inflammari soleamus ad omnes fere cupiditates eoque magis incendi, quod, etc.,

    Cic. Tusc. 1, 19, 44:

    me torret face mutua Calais,

    flame of love, Hor. C. 3, 9, 13; cf.:

    iraï fax,

    Lucr. 3, 303:

    dicendi faces,

    flames, fires of eloquence, Cic. de Or. 2, 51, 205; cf.:

    alicui quasi quasdam verborum faces admovere,

    id. ib. 3, 1, 4:

    alicui acriores ad studia dicendi faces subdere,

    Quint. 1, 2, 25 Spald.:

    hortator studii causaque faxque mei,

    guide, leader, Ov. Pont. 1, 7, 28; and: incitator et fax omnium, Prud. steph. 10, 67:

    subicere faces invidiae alicujus,

    Cic. Mil. 35, 98; cf.:

    flagrantibus jam militum animis velut faces addere,

    Tac. H. 1, 24:

    acerrimam bello facem praetulit,

    id. ib. 2, 86:

    (rogationes promulgavit) duas faces novantibus res ad plebem in optimates accendendam,

    Liv. 32, 38, 9:

    inde faces ardent, a dote,

    Juv. 6, 139: adolescentulo ad libidinem facem praeferre, i. e. to be a leader or guide, Cic. Cat. 1, 6, 13:

    Antonius omnium Clodi incendiorum fax,

    instigator, id. Phil. 2, 19, 48; cf.:

    fax accusationis et origo,

    Plin. Ep. 4, 9, 3:

    fax hujus belli (Hannibal),

    Liv. 21, 10, 11; Vell. 2, 25, 3:

    dolorum cum admoventur faces,

    Cic. Off. 2, 10, 37; cf. id. Tusc. 2, 25, 61:

    (dolor) ardentes faces intentat,

    id. ib. 5, 27, 76:

    quae (Agrippinae) Gaium et Domitium Neronem principes genuere totidem facis generis humani,

    destroyers, Plin. 7, 8, 6, § 45.— Absol.:

    cum his furiis et facibus, cum his exitiosis prodigiis (i e. Gabinio et Pisone),

    Cic. Har. Resp. 2, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > fax

  • 49 Febris

    fē̆bris (the ē predominating in poets), is (acc. sing.:

    febrem,

    Hor. Ep. 1, 16, 20; Sen. Ep. 14, 6; Quint. 2, 17, 9:

    febrim,

    Hor. S. 2, 3, 294; Plaut. Pseud. 2, 2, 48; Cic. Fam. 7, 26, 1; Plin. 25, 4, 17, § 37 Jan. et saep.— Abl.:

    febri,

    Cic. Cat. 1, 13, 31; id. Att. 6, 9;

    or: febre,

    id. Att. 7, 1, 1; Suet. Vit. 14; Plin. Ep. 7, 1, 4: Juv. 10, 218 al.), f. [for fer-bris, root bhar-, to be hot, v. ferveo], a fever.
    I.
    Prop.: appellamus a calendo calorem, e fervore febrim, Varr. ap. Non. 46, 22:

    quotidiana,

    Ter. Hec. 3, 2, 22:

    si cui venae sic moventur, hic habet febrem,

    Cic. Fat. 8, 15; cf.:

    febrim habere,

    id. Fam. 7, 26, 1; Suet. Oth. 6:

    aestu febrique jactari,

    Cic. Cat. 1, 13, 31:

    te Romam venisse cum febri,

    id. Att. 6, 9, 1; cf.:

    cum febri domum rediit,

    id. de Or. 3, 2, 6:

    febri carere,

    id. Fam. 16, 15, 1;

    for which, in an altered construction: caruitne febris te heri?

    Plaut. Curc. 1, 1, 17:

    cum sine febri laborassem,

    Cic. Att. 5, 8, 1:

    in febri,

    id. Tusc. 1, 36, 88:

    in febrim subito incidere,

    id. Fam. 14, 8, 1:

    febre liberari,

    Cels. 2, 17:

    febri liberari,

    Plin. 26, 11, 71, § 116:

    febre corripi,

    id. 7, 51, 52, § 172:

    febre calere,

    Juv. 10, 218:

    quem torret olim domestica febris,

    i. e. at home in him, id. 9, 17:

    vigili cum febre,

    id. 13, 229:

    reliquit eum febris,

    Vulg. Johan. 4, 52.—In plur.:

    vide, ne tertianas quoque febres et quartanas divinas esse dicendum sit,

    Cic. N. D. 3, 10, 24:

    febres aliae ab horrore incipiunt, aliae a frigore, aliae a calore,

    Cels. 3, 3 sq.:

    calidae febres,

    Lucr. 2, 34:

    opella forensis Adducit febres,

    Hor. Ep. 1, 7, 9.—
    B.
    Febris, personified as a deity, with three temples in Rome, the principal of which was on the Palatium, in the neighborhood of the Velabrum, Cic. N. D. 3, 25, 63; id. Leg. 2, 11, 28; Plin. 2, 7, 5, § 16; Val. Max. 2, 5, 6; cf.:

    Febri divae, Febri sanctae, Febri magnae, Camilla pro filio amato,

    Inscr. Grut. p. 97, 1.—
    * II.
    Trop., a source of uneasiness, torment:

    certo scio, nunc febrim tibi esse, quia, etc.,

    Plaut. Ps. 2, 2, 48 Ritschl N. cr.

    Lewis & Short latin dictionary > Febris

  • 50 febris

    fē̆bris (the ē predominating in poets), is (acc. sing.:

    febrem,

    Hor. Ep. 1, 16, 20; Sen. Ep. 14, 6; Quint. 2, 17, 9:

    febrim,

    Hor. S. 2, 3, 294; Plaut. Pseud. 2, 2, 48; Cic. Fam. 7, 26, 1; Plin. 25, 4, 17, § 37 Jan. et saep.— Abl.:

    febri,

    Cic. Cat. 1, 13, 31; id. Att. 6, 9;

    or: febre,

    id. Att. 7, 1, 1; Suet. Vit. 14; Plin. Ep. 7, 1, 4: Juv. 10, 218 al.), f. [for fer-bris, root bhar-, to be hot, v. ferveo], a fever.
    I.
    Prop.: appellamus a calendo calorem, e fervore febrim, Varr. ap. Non. 46, 22:

    quotidiana,

    Ter. Hec. 3, 2, 22:

    si cui venae sic moventur, hic habet febrem,

    Cic. Fat. 8, 15; cf.:

    febrim habere,

    id. Fam. 7, 26, 1; Suet. Oth. 6:

    aestu febrique jactari,

    Cic. Cat. 1, 13, 31:

    te Romam venisse cum febri,

    id. Att. 6, 9, 1; cf.:

    cum febri domum rediit,

    id. de Or. 3, 2, 6:

    febri carere,

    id. Fam. 16, 15, 1;

    for which, in an altered construction: caruitne febris te heri?

    Plaut. Curc. 1, 1, 17:

    cum sine febri laborassem,

    Cic. Att. 5, 8, 1:

    in febri,

    id. Tusc. 1, 36, 88:

    in febrim subito incidere,

    id. Fam. 14, 8, 1:

    febre liberari,

    Cels. 2, 17:

    febri liberari,

    Plin. 26, 11, 71, § 116:

    febre corripi,

    id. 7, 51, 52, § 172:

    febre calere,

    Juv. 10, 218:

    quem torret olim domestica febris,

    i. e. at home in him, id. 9, 17:

    vigili cum febre,

    id. 13, 229:

    reliquit eum febris,

    Vulg. Johan. 4, 52.—In plur.:

    vide, ne tertianas quoque febres et quartanas divinas esse dicendum sit,

    Cic. N. D. 3, 10, 24:

    febres aliae ab horrore incipiunt, aliae a frigore, aliae a calore,

    Cels. 3, 3 sq.:

    calidae febres,

    Lucr. 2, 34:

    opella forensis Adducit febres,

    Hor. Ep. 1, 7, 9.—
    B.
    Febris, personified as a deity, with three temples in Rome, the principal of which was on the Palatium, in the neighborhood of the Velabrum, Cic. N. D. 3, 25, 63; id. Leg. 2, 11, 28; Plin. 2, 7, 5, § 16; Val. Max. 2, 5, 6; cf.:

    Febri divae, Febri sanctae, Febri magnae, Camilla pro filio amato,

    Inscr. Grut. p. 97, 1.—
    * II.
    Trop., a source of uneasiness, torment:

    certo scio, nunc febrim tibi esse, quia, etc.,

    Plaut. Ps. 2, 2, 48 Ritschl N. cr.

    Lewis & Short latin dictionary > febris

  • 51 Fuscus

    1.
    fuscus, a, um, adj. [for fur-scus; cf. furvus, v. Curt. Gr. Etym. p. 304], dark, swarthy, dusky, tawny (class.; cf.:

    pullus, niger): purpura plebeia ac paene fusca,

    Cic. Sest. 8, 19:

    cornix, id. poët. Div. 1, 8, 14: illi sint comites fusci, quos India torret,

    Tib. 2, 3, 55; cf.

    Andromede,

    Ov. H. 15, 36:

    Hydaspes,

    Hor. S. 2, 8, 14;

    also transf.: Syene,

    Mart. 9, 36, 7:

    nubila,

    Ov. M. 5, 286; cf.:

    alae noctis,

    Verg. A. 8, 369;

    and transf.: amictus (somni),

    Tib. 3, 4, 55:

    Falerna,

    Mart. 2, 40, 6.— Comp.:

    altera (fraxinus), brevis, durior fusciorque,

    Plin. 16, 13, 24, § 63:

    laterna,

    i. e. dark, Mart. 14, 62.—As denoting misfortune:

    fuscis avibus Larissam accessi,

    App. M. 2, 124.—
    B.
    Transf., of the voice, indistinct, husky, hoarse (opp. candidus):

    et vocis genera permulta: candidum (al. canorum) fuscum, leve asperum, grave acutum, etc.,

    Cic. N. D. 2, 58, 146 Mos. and Orell. N. cr.; cf.:

    est (vox) et candida et fusca et plena et exilis, etc.,

    Quint. 11, 3, 15; Plin. 28, 6, 16, § 58:

    hic etiam fusca illa vox, qualem, etc.,

    Quint. 11, 3, 171 (for which Cic. Brut. 38, 141, subrauca).
    2.
    Fuscus, i, m., a Roman surname; e. g.,
    1.
    Aristius Fuscus, an intimate friend of Horace; v. Aristius.—
    2.
    Fuscus, a soldier, courtier, and sensualist of the time of Domitian, Tac. H. 2, 86; Mart. 6, 76; Juv. 4, 112.—
    II.
    Deriv.: Fuscī-nus, a, um, adj., of or belonging to a Fuscus:

    explicationes,

    Sen. Suas. 4 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > Fuscus

  • 52 fuscus

    1.
    fuscus, a, um, adj. [for fur-scus; cf. furvus, v. Curt. Gr. Etym. p. 304], dark, swarthy, dusky, tawny (class.; cf.:

    pullus, niger): purpura plebeia ac paene fusca,

    Cic. Sest. 8, 19:

    cornix, id. poët. Div. 1, 8, 14: illi sint comites fusci, quos India torret,

    Tib. 2, 3, 55; cf.

    Andromede,

    Ov. H. 15, 36:

    Hydaspes,

    Hor. S. 2, 8, 14;

    also transf.: Syene,

    Mart. 9, 36, 7:

    nubila,

    Ov. M. 5, 286; cf.:

    alae noctis,

    Verg. A. 8, 369;

    and transf.: amictus (somni),

    Tib. 3, 4, 55:

    Falerna,

    Mart. 2, 40, 6.— Comp.:

    altera (fraxinus), brevis, durior fusciorque,

    Plin. 16, 13, 24, § 63:

    laterna,

    i. e. dark, Mart. 14, 62.—As denoting misfortune:

    fuscis avibus Larissam accessi,

    App. M. 2, 124.—
    B.
    Transf., of the voice, indistinct, husky, hoarse (opp. candidus):

    et vocis genera permulta: candidum (al. canorum) fuscum, leve asperum, grave acutum, etc.,

    Cic. N. D. 2, 58, 146 Mos. and Orell. N. cr.; cf.:

    est (vox) et candida et fusca et plena et exilis, etc.,

    Quint. 11, 3, 15; Plin. 28, 6, 16, § 58:

    hic etiam fusca illa vox, qualem, etc.,

    Quint. 11, 3, 171 (for which Cic. Brut. 38, 141, subrauca).
    2.
    Fuscus, i, m., a Roman surname; e. g.,
    1.
    Aristius Fuscus, an intimate friend of Horace; v. Aristius.—
    2.
    Fuscus, a soldier, courtier, and sensualist of the time of Domitian, Tac. H. 2, 86; Mart. 6, 76; Juv. 4, 112.—
    II.
    Deriv.: Fuscī-nus, a, um, adj., of or belonging to a Fuscus:

    explicationes,

    Sen. Suas. 4 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > fuscus

  • 53 impotentia

    impŏtentĭa ( inp-), ae, f. [impotens].
    * I.
    Inability, want of wealth, poverty: magis propter suam impotentiam se semper credunt neglegi, Ter. Ad. 4, 3, 16.—
    II.
    Want of moderation or self-restraint, ungovernableness, passionate behavior, violence, fury (freq. and class.):

    impotentia quaedam animi a temperantia et moderatione plurimum dissidens,

    Cic. Tusc. 4, 15, 34; Poet. ap. Cic. Tusc. 4, 16, 35: impotentia commotus animi, Sisenn. ap. Non. 527, 14:

    numquam potentia sua ad impotentiam usus,

    Vell. 2, 29:

    impotentiae exprobratio,

    Quint. 6, 2, 16:

    muliebris,

    Liv. 34, 2, 2; Tac. A. 1, 4; 12, 57:

    veteranorum,

    id. ib. 14, 31:

    nullius astri Gregem aestuosa torret impotentia,

    fiery violence, Hor. Epod. 16, 62.

    Lewis & Short latin dictionary > impotentia

  • 54 inpotentia

    impŏtentĭa ( inp-), ae, f. [impotens].
    * I.
    Inability, want of wealth, poverty: magis propter suam impotentiam se semper credunt neglegi, Ter. Ad. 4, 3, 16.—
    II.
    Want of moderation or self-restraint, ungovernableness, passionate behavior, violence, fury (freq. and class.):

    impotentia quaedam animi a temperantia et moderatione plurimum dissidens,

    Cic. Tusc. 4, 15, 34; Poet. ap. Cic. Tusc. 4, 16, 35: impotentia commotus animi, Sisenn. ap. Non. 527, 14:

    numquam potentia sua ad impotentiam usus,

    Vell. 2, 29:

    impotentiae exprobratio,

    Quint. 6, 2, 16:

    muliebris,

    Liv. 34, 2, 2; Tac. A. 1, 4; 12, 57:

    veteranorum,

    id. ib. 14, 31:

    nullius astri Gregem aestuosa torret impotentia,

    fiery violence, Hor. Epod. 16, 62.

    Lewis & Short latin dictionary > inpotentia

  • 55 vapor

    văpor (ante-class. form văpos, Naev. ap. Non. 487, 10; Lucr. 6, 952; cf. Quint. 1, 4, 13), ōris, m. [Sanscr. kapis, incense; Gr. kapuô, kapnos, smoke; cf. vappa], steam, exhalation, vapor (syn. exhalatio).
    I.
    In gen.:

    aquarum vapores, qui a sole ex agris tepefactis et ex aquis excitantur,

    Cic. N. D. 2, 46, 118:

    aquarum quasi vapor quidam aër habendus est,

    id. ib. 2, 10, 27; Lucr. 6, 271:

    aquae calidae,

    Cels. 7, 7, 10; Scrib. Comp. 20:

    terrenus vapor siccus est et fumo similis, qui ventos, tonitrua et fulmina facit: aquarum halitus umidus est et imbres et nives creat,

    Sen. Q. N. 2, 12, 4:

    nocturnos formidare vapores,

    Hor. Ep. 1, 18, 93: volat vapor ater ad auras. smoke, Verg. A. 7, 466; Ov. Tr. 5, 5, 40; Stat. Th. 10, 110; Sen. Herc. Fur. 911.—
    II.
    In partic., a warm exhalation, warmth, heat, etc.
    A.
    Lit.:

    (terra semen) tepefactum vapore et compressu suo diffundit,

    Cic. Sen. 15, 51: aestifer ignis uti lumen jacit atque vaporem, Lucr. 1, 663:

    solis,

    id. 1, 1032; 2, 150; 4, 185; 4, 201; 6, 236; Curt. 7, 5, 3;

    of the heat of the thunderbolt: inusta vaporis signa,

    Lucr. 6, 220:

    finditque vaporibus arva (Phoebus),

    Ov. M. 3, 152:

    siderum,

    Hor. Epod. 3, 15:

    lentusque carinas Est vapor,

    Verg. A. 5, 683; cf. id. ib. 698:

    locus torridus et vaporis plenus,

    Liv. 5, 48, 1:

    vapore foveri,

    Cels. 7, 7, 2; 7, 7, 10; 7, 9 fin.; 8, 4; 8, 7; Col. 1, 4, 10; 7, 3, 8 al.—
    B.
    Trop., warmth, ardor of love:

    pectus insanum vapor amorque torret,

    Sen. Hippol. 640.

    Lewis & Short latin dictionary > vapor

  • 56 vapos

    văpor (ante-class. form văpos, Naev. ap. Non. 487, 10; Lucr. 6, 952; cf. Quint. 1, 4, 13), ōris, m. [Sanscr. kapis, incense; Gr. kapuô, kapnos, smoke; cf. vappa], steam, exhalation, vapor (syn. exhalatio).
    I.
    In gen.:

    aquarum vapores, qui a sole ex agris tepefactis et ex aquis excitantur,

    Cic. N. D. 2, 46, 118:

    aquarum quasi vapor quidam aër habendus est,

    id. ib. 2, 10, 27; Lucr. 6, 271:

    aquae calidae,

    Cels. 7, 7, 10; Scrib. Comp. 20:

    terrenus vapor siccus est et fumo similis, qui ventos, tonitrua et fulmina facit: aquarum halitus umidus est et imbres et nives creat,

    Sen. Q. N. 2, 12, 4:

    nocturnos formidare vapores,

    Hor. Ep. 1, 18, 93: volat vapor ater ad auras. smoke, Verg. A. 7, 466; Ov. Tr. 5, 5, 40; Stat. Th. 10, 110; Sen. Herc. Fur. 911.—
    II.
    In partic., a warm exhalation, warmth, heat, etc.
    A.
    Lit.:

    (terra semen) tepefactum vapore et compressu suo diffundit,

    Cic. Sen. 15, 51: aestifer ignis uti lumen jacit atque vaporem, Lucr. 1, 663:

    solis,

    id. 1, 1032; 2, 150; 4, 185; 4, 201; 6, 236; Curt. 7, 5, 3;

    of the heat of the thunderbolt: inusta vaporis signa,

    Lucr. 6, 220:

    finditque vaporibus arva (Phoebus),

    Ov. M. 3, 152:

    siderum,

    Hor. Epod. 3, 15:

    lentusque carinas Est vapor,

    Verg. A. 5, 683; cf. id. ib. 698:

    locus torridus et vaporis plenus,

    Liv. 5, 48, 1:

    vapore foveri,

    Cels. 7, 7, 2; 7, 7, 10; 7, 9 fin.; 8, 4; 8, 7; Col. 1, 4, 10; 7, 3, 8 al.—
    B.
    Trop., warmth, ardor of love:

    pectus insanum vapor amorque torret,

    Sen. Hippol. 640.

    Lewis & Short latin dictionary > vapos

  • 57 bog

    substantiv
    1. bov (maritim, marine m.m.)
    2. bov (anatomi m.m.)
    3. bov, kød fra boven (kogekunst, mad m.m.)

    Här bjuder vi på laxpudding, rökt (eller torkad) renbog och lingonefterrätt

    Her byder vi på laksebudding, røget (eller tørret) rensdyrbov og tyttebærdessert
    Særlige udtryk:

    Svensk-dansk ordbog > bog

  • 58 bovetegröt

    substantiv
    1. boghvedegrød (kogekunst, mad m.m.)

    Förr i tiden vid festliga tillfällen fick man bovetegröt kokt i mjölk i stället för den vanliga gröten

    Ved festlige lejligheder i gamle dage fik man boghvedegrød kogt i mælk i st. for den sædvanlige grød

    Jag kokar bovetegröt med kanelstänger, kardemummafrön och torkad frukt och serverar den med färsk fruktsallad och lite mjölk. Den är energirik, naturligt glutenfri och en perfekt start på dagen!

    Jeg laver boghvedegrød med kanelstänger, kardemommefrø og tørret frugt og serverer den med frisk frugtsalat og lidt mælk. Den er energirigtig, naturligt glutenfri och en perfekt start på dagen!

    Svensk-dansk ordbog > bovetegröt

  • 59 brunn

    substantiv
    1. brønd, hul i jorden

    I den nordiska mytologin talar man om visdommens brunn, Mimers brunn. Brunnen ägdes av jätten Mimer, som gav goda råd till gudarna, när dom behövde det

    I den nordiske mytologi taler man om visdommens brønd, M's brønd. Brønden ejedes af jætten M., som gav guderne gode råd, når de havde brug for det
    2. kilde, kursted

    Som den första svenska hälsobrunnsanläggningen räknas Medevi Brunn (hälsokälla och kurort 1678)

    M. Brønd regnes for at være det første svenske kursted (helseanlæg 1678 i Östergötland)
    4. fordybning/siddeplads på (sejl)båd (maritim, marine m.m.)

    Svensk-dansk ordbog > brunn

  • 60 fikon

    substantiv
    1. figen (grønsager, frugt, bær, nødder, krydderier)

    Torkad frukt innehåller vitaminer, mineraler och fibrer - så varför inte börja dagen med några torkade fikon!

    Tørret frugt indeholder vitaminer, mineraler og fibrer - så hvorfor ikke begynde dagen med nogle tørrede figner!
    2. idiot (hverdagssprog/slang)
    3. bøsse (hverdagssprog/slang)
    Sammensatte udtryk:

    fikonkaktus; fikonmarmelad; fikonträd

    figenkaktus; figenmarmelade; figentræ
    Særlige udtryk:

    Fick du fikon!

    Der fik du en lang næse!

    Svensk-dansk ordbog > fikon

См. также в других словарях:

  • torret — …   Useful english dictionary

  • Cala Torret — Saltar a navegación, búsqueda Cala Torret es una pequeña bahía al sureste de la isla de Menorca, en España. Está situada entre la Playa de Binibeca y Biniancolla, en el término municipal de San Luis. Dista 5 km de San Luis y 8 km de la capital,… …   Wikipedia Español

  • Police of The Wire — The Police Of The Wire includes many starring characters who play a major role in the fictional HBO drama series The Wire. This fictionalized version of the Baltimore Police Department has been examined in great detail across several departments… …   Wikipedia

  • Saint-Sorlin-d'Arves — 45° 13′ 14″ N 6° 13′ 51″ E / 45.220544, 06.230833 …   Wikipédia en Français

  • Saint-sorlin-d'arves — Vue aérienne du village de St Sorlin d Arves Administration Pays France Région Rhône Alpes …   Wikipédia en Français

  • Saint Sorlin d'Arves — Vue aérienne du village de St Sorlin d Arves Administration Pays France Région Rhône Alpes …   Wikipédia en Français

  • San Luis (Baleares) — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término véase San Luis (desambiguación). Sant Lluís San Luis …   Wikipedia Español

  • Pasta — Pastaens historie går med sikkerhed 1000 år tilbage. Den første originale pastaopskrift stammer fra omkring det første årtusindeskift. Opskriften stammer fra bogen De arte Coquinaria per vermicelli e macaroni siciliani (kunsten at koge siciliansk …   Danske encyklopædi

  • List of characters from The Wire — The following is a listing of fictional characters from the HBO series, The Wire . Note that some characters allegiances or positions may have changed over time; and, although the series has ended, the placement below is generally meant to… …   Wikipedia

  • Stray Rounds — Infobox The Wire episode caption = episode name = Stray Rounds episode no = 22 epigraph = The world is a smaller place now. The Greek teleplay = David Simon story = David Simon and Ed Burns writer = director = Tim Van Patten guest star = see… …   Wikipedia

  • Bad Dreams (The Wire episode) — Infobox The Wire episode caption = episode name = Bad Dreams episode no = 24 epigraph = I need to get clean. Sobotka teleplay = George Pelecanos story = David Simon and George Pelecanos writer = director = Ernest Dickerson guest star = see below… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»