-
1 szczytowy
adj* * *a.1. top, highest; pąk szczytowy bot. terminal bud; pęd szczytowy bot. shoot apex, terminal shoot; kręg szczytowy anat. atlas; ściana szczytowa bud. gable.2. (= maksymalny) highest, maximum; ( wartość szczytowa) fiz. peak.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szczytowy
-
2 szczytowy
прил.• высший• пиковый* * *szczytow|y1. верхний, вершинный, верхушечный;2. высший, предельный, максимальный;punkt \szczytowy а) высшая точка;
б) перен. кульминационный пункт;\szczytowyе osiągnięcie высшее (величайшее) достижение;
3. архит. торцовый;\szczytowyа ściana торцовая стена+1. wierzchołkowy 2. najwyższy
* * *1) ве́рхний, верши́нный, верху́шечный2) вы́сший, преде́льный, максима́льныйpunkt szczytowy — 1) вы́сшая то́чка; 2) перен. кульминацио́нный пункт
szczytowe osiągnięcie — вы́сшее (велича́йшее) достиже́ние
3) архит. торцо́выйszczytowa ściana — торцо́вая стена́
Syn:wierzchołkowy 1), najwyższy 2) -
3 szczytowy
\szczytowy punkt Gipfelpunkt m -
4 szczytowy
-
5 szczytowy
1. cime2. faîte3. sommet -
6 szczytowy
1 binn 2 buaic 3 mullach 4 uachtar -
7 szczytowy
majë -
8 szczytowy
doruk; tepe; zirve -
9 szczytowy
viršusviršūnė -
10 szczytowy
буда -
11 szczytowy
буда -
12 szczytowy
1. вершинний;2. найвищий, граничний, максимальний, кульмінаційний -
13 szczytowy
1 Dulo2 humigít3 mangibabaw4 taluktok5 tugatog -
14 szczytowy
pico -
15 szczytowy
1) ακμή2) κορυφή -
16 szczytowy
اوج ; بال ; سر ; عال ; فوقانيواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > szczytowy
-
17 szczytowy poziom
• top levelSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > szczytowy poziom
-
18 szczytowy poziom
• top level -
19 szczytowy moment
высший моментOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > szczytowy moment
-
20 szczytowy punkt
высшая точкаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > szczytowy punkt
См. также в других словарях:
szczytowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} znajdujący się na szczycie, w najwyższym punkcie; najwyższy, kulminacyjny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Punkt szczytowy. Szczytowa partia gór. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szczytowy — 1. «znajdujący się na szczycie, na wierzchu, w górnej części czegoś, wierzchołkowy; dotyczący szczytu budynku, portalu, stołu itp.» Szczytowa strefa gór. Szczytowa ściana budynku. Szczytowe okienko domu. Szczytowa część płuca. Pączek, pęd… … Słownik języka polskiego
kulminacyjny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} najwyższy, szczytowy (w odniesieniu do nasilenia jakiegoś procesu, działalności, stanu emocjonalnego lub nagromadzenia, spiętrzenia jakichś zjawisk,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ТОННЕЛЬ ВЕРШИННЫЙ — тоннель, прорезающий горный массив в его верхней части (Болгарский язык; Български) тунел под връх (Чешский язык; Čeština) vrcholový tunel (Немецкий язык; Deutsch) Firsttunnel (Венгерский язык; Magyar) magasanfekvő alagút (Монгольский язык) оройн … Строительный словарь
apogeum — n VI; lm M. apogeumea, D. apogeumeów 1. «najwyższy stopień, szczytowy punkt (np. rozwoju)» Osiągnąć apogeum sławy. 2. astr. «punkt orbity okołoziemskiej Księżyca lub sztucznego satelity najbardziej odległy od Ziemi» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
klucz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «narzędzie służące do zamykania i otwierania zamków i kłódek» Klucz od biurka, od szafy, od szuflady, od mieszkania. Klucze do drzwi, do kłódek. Dorobić klucz do biurka. Obrócić, przekręcić klucz w zamku. Otworzyć… … Słownik języka polskiego
kresomózgowie — n I; lm D. kresomózgowiewi anat. «część mózgu osiągająca największy rozwój w toku filogenezy, szczytowy u człowieka» … Słownik języka polskiego
kręg — m III, D. u, N. kręggiem; lm M. i anat. «człon kręgosłupa zbudowany z trzonu i łuku (z wyrostkami) tworzących kanał, przez który przechodzi rdzeń» Kręgi szyjne, piersiowe, lędźwiowe, krzyżowe, ogonowe. ∆ Kręg szczytowy «kręg łączący czaszkę z… … Słownik języka polskiego
krwawnicowaty — + bot. krwawnicowate «Lythraceae, rodzina ziół rocznych lub bylin o łodydze kanciastej, liściach lancetowanych, kwiatach zebranych w szczytowy kwiatostan; obejmuje około dwudziestu pięciu gatunków» … Słownik języka polskiego
kulminacja — ż I, DCMs. kulminacjacji; lm D. kulminacjacji (kulminacjacyj) 1. «punkt szczytowy, największe nasilenie jakiegoś procesu, działalności, stanu uczuciowego, rozkoszy» Kulminacja wód na rzece. Kulminacja melodyczna. Po kulminacji ogarnęła go… … Słownik języka polskiego
kulminacyjny — 1. «najwyższy, szczytowy pod względem napięcia uczuciowego, nasilenia, nagromadzenia jakichś zjawisk, przeżyć itp.» Kulminacyjny moment dramatu. Zdenerwowanie doszło do punktu kulminacyjnego. 2. «wznoszący się najwyżej, górujący nad resztą… … Słownik języka polskiego