-
81 taluktok
1 czubek2 nakrętka3 przewyższać4 szczyt5 szczytowy6 wieczko7 wierzch8 wierzchołek9 wieżyczka -
82 tugatog
1 czubek2 kalenica3 krawędź4 nakrętka5 przewyższać6 szczyt7 szczytowy8 wieczko9 wierzch10 wierzchołek -
83 ακμή
1) szczyt (m) rzecz.2) szczytowy przym. -
84 κορυφή
1) punkt (m) rzecz.2) szczyt (m) rzecz.3) szczytowy przym.4) wierzchołek (m) rzecz. -
85 Spëtzt
1) czubek2) góra3) górny4) kalenica5) koniec6) koronka7) ostrze8) szczyt9) szczytowy10) szpic11) wierzch12) wierzchołek -
86 viršūnė
1) szczyt2) szczytowy3) wierzch4) wierzchołek -
87 viršus
1) pokrywa2) pokrywka3) szczyt4) szczytowy5) wieczko6) wieko7) wierzch8) wierzchołek -
88 اوج
czubek; góra; górny; powierzchnia; przewyższać; punkt; szczyt; szczytowy; wieczko; wierzch; wierzchołek -
89 بال
błotnik; gałąź; konar; kończyna; skrzydło; czubek; dźwig; dźwigać; góra; górny; podniesienie; podnieść; podnosić; podnośnik; powierzchnia; przewyższać; punkt; szczyt; szczytowy; uchylać; usuwać; wieczko; wierzch; wierzchołek; winda; wysoko; wznoszenie; wzwyż; znosić -
90 سر
cyfra; czubek; diapozytyw; dyrektor; elita; głowa; głowica; główka; główny; góra; górny; kierować; koniec; kończyna; kwiat; kwitnąć; liniał; linijka; łeb; naczelnik; naczelny; nagłówek; ostateczność; pokątny; poślizg; potajemny; powierzchnia; prowadzić; przewyższać; przywódca; punkt; rozkwitać; sekret; sekretny; skrajność; skrajny; slajd; sunąć; suwać; szczyt; szczytowy; szef; szyfr; ślizgać; ślizgawka; tajemnica; tajemniczy; tajemny; tajny; umysł; wieczko; wierzch; wierzchołek; władca; wódz; wsuwać; zagadka; zjeżdżalnia -
91 عال
świat; światowy; ziemia; bardzo; chrobry; cienki; często; czubek; czysty; delikatny; dobrze; drobny; dumny; dużo; duży; dzielny; głowica; główny; góra; górny; grzywna; kapitał; kara; karny; ładny; mężny; miałki; mocno; modniś; nabrzmiewać; odważny; pięknie; piękny; powierzchnia; przewyższać; przyjemny; puchnąć; punkt; silny; sławny; słynny; spuchnąć; stolica; szczyt; szczytny; szczytowy; świetny; waleczny; wieczko; wielce; wiele; wielki; wierzch; wierzchołek; wybitny; wyborny; wysoki; wysoko; wytworny; wyzywać; wzrastać; znacznie; znakomity -
92 فوقاني
czubek; duży; głowica; główny; góra; górny; kapitał; powierzchnia; przewyższać; punkt; stolica; szczyt; szczytowy; wieczko; wierzch; wierzchołek; wybitny; znakomity
См. также в других словарях:
szczytowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} znajdujący się na szczycie, w najwyższym punkcie; najwyższy, kulminacyjny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Punkt szczytowy. Szczytowa partia gór. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szczytowy — 1. «znajdujący się na szczycie, na wierzchu, w górnej części czegoś, wierzchołkowy; dotyczący szczytu budynku, portalu, stołu itp.» Szczytowa strefa gór. Szczytowa ściana budynku. Szczytowe okienko domu. Szczytowa część płuca. Pączek, pęd… … Słownik języka polskiego
kulminacyjny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} najwyższy, szczytowy (w odniesieniu do nasilenia jakiegoś procesu, działalności, stanu emocjonalnego lub nagromadzenia, spiętrzenia jakichś zjawisk,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ТОННЕЛЬ ВЕРШИННЫЙ — тоннель, прорезающий горный массив в его верхней части (Болгарский язык; Български) тунел под връх (Чешский язык; Čeština) vrcholový tunel (Немецкий язык; Deutsch) Firsttunnel (Венгерский язык; Magyar) magasanfekvő alagút (Монгольский язык) оройн … Строительный словарь
apogeum — n VI; lm M. apogeumea, D. apogeumeów 1. «najwyższy stopień, szczytowy punkt (np. rozwoju)» Osiągnąć apogeum sławy. 2. astr. «punkt orbity okołoziemskiej Księżyca lub sztucznego satelity najbardziej odległy od Ziemi» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
klucz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «narzędzie służące do zamykania i otwierania zamków i kłódek» Klucz od biurka, od szafy, od szuflady, od mieszkania. Klucze do drzwi, do kłódek. Dorobić klucz do biurka. Obrócić, przekręcić klucz w zamku. Otworzyć… … Słownik języka polskiego
kresomózgowie — n I; lm D. kresomózgowiewi anat. «część mózgu osiągająca największy rozwój w toku filogenezy, szczytowy u człowieka» … Słownik języka polskiego
kręg — m III, D. u, N. kręggiem; lm M. i anat. «człon kręgosłupa zbudowany z trzonu i łuku (z wyrostkami) tworzących kanał, przez który przechodzi rdzeń» Kręgi szyjne, piersiowe, lędźwiowe, krzyżowe, ogonowe. ∆ Kręg szczytowy «kręg łączący czaszkę z… … Słownik języka polskiego
krwawnicowaty — + bot. krwawnicowate «Lythraceae, rodzina ziół rocznych lub bylin o łodydze kanciastej, liściach lancetowanych, kwiatach zebranych w szczytowy kwiatostan; obejmuje około dwudziestu pięciu gatunków» … Słownik języka polskiego
kulminacja — ż I, DCMs. kulminacjacji; lm D. kulminacjacji (kulminacjacyj) 1. «punkt szczytowy, największe nasilenie jakiegoś procesu, działalności, stanu uczuciowego, rozkoszy» Kulminacja wód na rzece. Kulminacja melodyczna. Po kulminacji ogarnęła go… … Słownik języka polskiego
kulminacyjny — 1. «najwyższy, szczytowy pod względem napięcia uczuciowego, nasilenia, nagromadzenia jakichś zjawisk, przeżyć itp.» Kulminacyjny moment dramatu. Zdenerwowanie doszło do punktu kulminacyjnego. 2. «wznoszący się najwyżej, górujący nad resztą… … Słownik języka polskiego