-
1 zrywać
I. vt2) ( niszczyć) zaporę durchbrechen, zerstören; most zum Einstürzen bringen, zerstören; dach abdecken; linię energetyczną beschädigen4) ( tracić kontakt) brechen\zrywać stosunki die Beziehung abbrechen\zrywać z chłopakiem mit dem Freund Schluss machen\zrywać z przeszłością mit der Vergangenheit brechenII. vr1) ( dawać się oderwać) herunterreißen; tapeta: abreißen4) (pot: wstawać bardzo wcześnie)\zrywać się o świcie in aller [Herrgotts]Frühe aufstehen [ lub sehr früh]5) \zrywać się na równe nogi aufspringen, hochfahren
См. также в других словарях:
obruszać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obruszaćam, obruszaća, obruszaćają, obruszaćany {{/stl 8}}– obruszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, obruszaćszę, obruszaćszy, obruszaćszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potargać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, potargaćam, potargaća, potargaćają, potargaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} targając, szarpiąc, spowodować rozpad jakiejś całości na części; zniszczyć coś : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cytra — ż IV, CMs. cytratrze; lm D. cytr «instrument muzyczny o płaskim pudle rezonansowym, na którym rozpięte są struny dwojakiego rodzaju: pięć, na których wygrywa się melodię, szarpiąc je piórkiem oraz ponad trzydzieści strun służących do… … Słownik języka polskiego
naszarpać — dk IX, naszarpaćpię, naszarpaćpiesz, naszarpaćszarp, naszarpaćał, naszarpaćany «szarpiąc narwać, naskubać wiele czegoś» Naszarpać pierza. naszarpać się rzad. «spędzić pewien czas na szarpaniu się z kimś lub czymś» Naszarpać się z wyrywającym się… … Słownik języka polskiego
oberwać — dk IX, oberwaćrwę, oberwaćrwiesz, oberwaćrwij, oberwaćrwał, oberwaćrwany obrywać ndk I, oberwaćam, oberwaćasz, oberwaćają, oberwaćaj, oberwaćał, oberwaćany 1. «szarpiąc obedrzeć, urwać coś, odłączyć coś od czegoś» Oberwać falbankę od sukienki,… … Słownik języka polskiego
obskubać — dk IX, obskubaćbię, obskubaćbiesz, obskubaćskub, obskubaćał, obskubaćany obskubywać ndk VIIIa, obskubaćbuję, obskubaćbujesz, obskubaćbuj, obskubaćywał, obskubaćywany «obrywając, wyrywając, szarpiąc pozbawić coś jakiejś części; ogołocić coś z… … Słownik języka polskiego
obszarpać — dk IX, obszarpaćpię, obszarpaćpiesz, obszarpaćszarp, obszarpaćał, obszarpaćany obszarpywać ndk VIIIa, obszarpaćpuję, obszarpaćpujesz, obszarpaćpuj, obszarpaćywał, obszarpaćywany «szarpiąc oberwać coś; obedrzeć, postrzępić dookoła» Wiatr obszarpał … Słownik języka polskiego
oderwać — dk IX, oderwaćrwę, oderwaćrwiesz, oderwaćrwij, oderwaćrwał, oderwaćrwany odrywać ndk I, oderwaćam, oderwaćasz, oderwaćają, oderwaćaj, oderwaćał, oderwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od jakiejś całości, urwać część czegoś; odedrzeć,… … Słownik języka polskiego
oskubać — dk IX, oskubaćbię, oskubaćbiesz, oskub, oskubaćał, oskubaćany obskubywać ndk VIIIa, oskubaćbuję, oskubaćbujesz, oskubaćbuj, oskubaćywał, oskubaćywany «obrywając, wyrywając pozbawić czegoś; skubiąc, szarpiąc oberwać coś» Oskubać kurę. Oskubywać… … Słownik języka polskiego
pizzicato — [wym. picc ikato] muz. «określenie wykonawcze: szarpiąc palcem struny (instrumentów smyczkowych)» Grać pizzicato. ‹wł.› … Słownik języka polskiego
poszczypać — dk IX, poszczypaćpię, poszczypaćpiesz, poszczypaćszczyp, poszczypaćał, poszczypaćany 1. «uszczypnąć wielu lub w wielu miejscach» Gąsior poszczypał dziecko. 2. rzad. «szczypiąc, szarpiąc poobrywać, porozrywać; poskubać» Poszczypać chleb dla wróbli … Słownik języka polskiego