Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

symplēgas

  • 1 symplegas

    symplēgas, adis od. ados, Akk. Plur. adas, f. (συμπληγάς), zusammenschlagend, subst., u. zwar: I) als nom. propr., Symplēgas = eine Symplegade, Plur. Symplēgades, um, f. (Συμπληγάδες), die auch Cyaneae genannten zwei kleinen Felseninseln vor der Mündung des thrazischen Bosporus in den Pontus Euxinus, die der Sage nach fortwährend aneinander schlugen und alles, was zwischen ihnen hindurch wollte, zertrümmerten, bis sie seit der glücklichen Durchfahrt der Argo unbeweglich wurden, j. Urek -Jaki, a) eig.: α) Sing., Nom., Val. Flacc. 4, 221. Lucan. 2, 718: Genet. -ados, Val. Flacc. 5, 300: -adis, Ven. Fort. vit. S. Mart. 4, 14: Akk. -ada, Claud. in Eutr. 2, 30. β) Plur., Mela 2, 7, 3 (2. § 99). Ov. met. 15, 338. Val. Flacc. 4, 637: Akk. -adas, Hyg. fab. 19. Ven. Fort. carm. 3, 4, 9. – b) scherzh. übtr., von den sich zusammenfügenden Hinterbacken, Mart. 11, 99, 5. Auson. epigr. 108, 8. – II) die Zusammenfügung, Rutil. Nam. 1, 461.

    lateinisch-deutsches > symplegas

  • 2 symplegas

    symplēgas, adis od. ados, Akk. Plur. adas, f. (συμπληγάς), zusammenschlagend, subst., u. zwar: I) als nom. propr., Symplēgas = eine Symplegade, Plur. Symplēgades, um, f. (Συμπληγάδες), die auch Cyaneae genannten zwei kleinen Felseninseln vor der Mündung des thrazischen Bosporus in den Pontus Euxinus, die der Sage nach fortwährend aneinander schlugen und alles, was zwischen ihnen hindurch wollte, zertrümmerten, bis sie seit der glücklichen Durchfahrt der Argo unbeweglich wurden, j. Urek -Jaki, a) eig.: α) Sing., Nom., Val. Flacc. 4, 221. Lucan. 2, 718: Genet. -ados, Val. Flacc. 5, 300: -adis, Ven. Fort. vit. S. Mart. 4, 14: Akk. -ada, Claud. in Eutr. 2, 30. β) Plur., Mela 2, 7, 3 (2. § 99). Ov. met. 15, 338. Val. Flacc. 4, 637: Akk. -adas, Hyg. fab. 19. Ven. Fort. carm. 3, 4, 9. – b) scherzh. übtr., von den sich zusammenfügenden Hinterbacken, Mart. 11, 99, 5. Auson. epigr. 108, 8. – II) die Zusammenfügung, Rutil. Nam. 1, 461.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > symplegas

  • 3 Symplegas

    I Symplēgas, ados f. sg. к Symplegades II symplēgas, adis f.
    сцепление, плотное скопление ( limi Rut)

    Латинско-русский словарь > Symplegas

  • 4 symplegas

    Symplēgădes, um, f., = Sumplêgades (that strike together).
    I.
    Two rocky islands in the Euxine that, according to the fable, floated about dashing against and rebounding from each other, until at length they became fixed on the passage of the Argo between them, Mel. 2, 7, 11; Plin. 4, 13, 27, § 92; 6, 12, 13, § 32; Ov. M. 15, 338; Hyg. Fab. 19.—In sing. Symplegas, Val. Fl. 4, 221; Luc. 2, 718; gen. Symplegados, Val. Fl. 5, 300; acc. Symplegada, Claud. in Eutr. 2, 30.—
    II.
    Transf.: symplēgas, ădis, f.; as an appellative, a joining together, cohesion:

    praebente algam densi symplegade limi,

    Rutil. Itin. 1, 461.—Of the buttocks, Mart. 11, 99, 5; Aus. Epigr. 108, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > symplegas

  • 5 Symplegades

    Symplēgădes, um, f., = Sumplêgades (that strike together).
    I.
    Two rocky islands in the Euxine that, according to the fable, floated about dashing against and rebounding from each other, until at length they became fixed on the passage of the Argo between them, Mel. 2, 7, 11; Plin. 4, 13, 27, § 92; 6, 12, 13, § 32; Ov. M. 15, 338; Hyg. Fab. 19.—In sing. Symplegas, Val. Fl. 4, 221; Luc. 2, 718; gen. Symplegados, Val. Fl. 5, 300; acc. Symplegada, Claud. in Eutr. 2, 30.—
    II.
    Transf.: symplēgas, ădis, f.; as an appellative, a joining together, cohesion:

    praebente algam densi symplegade limi,

    Rutil. Itin. 1, 461.—Of the buttocks, Mart. 11, 99, 5; Aus. Epigr. 108, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > Symplegades

  • 6 scopulus

    scopulus, ī, m. (σκόπελος), jeder hohe, hervorragende Ort, von dem herab man weit in die Ferne sehen (σκοπειν) kann, die Bergspitze, der Felsen, I) eig.: A) im allg., Verg. u.a.: scopulus Mavortis, d.i. der Areshügel neben der Burg von Athen, Ov. met. 6, 70. – bei Dicht übh. der große Stein, der auf die Mauern herabgeschossen wird usw., Val. Flacc.: imber agens scopulos, Val. Flacc. – B) insbes., der Felsen im oder am Meere, die Klippe, ad scopulos allidi, Caes., affligi, Cic.: ubi (Nilus) scopulos cautium verberavit, Sen. – scopuli errantes = symplegades (s. symplēgas), Val. Flacc. – poet. v. einem Vorgebirge, infames scopuli, Acroceraunia, Hor.: terra tribus scopulis procurrit in aequor, Ov. – im Gleichnis, zur Bezeichnung des Trotzes und der daraus entstehenden Schwerhörigkeit, o scopulis undāque ferocior, Ov.: scopulis surdior Icari voces audit, Hor. – II) bildl.: A) im allg.: scopulos et ferrum gestare in corde, von einem harten, unbarmherzigen Menschen, Ov.: ad scopulum ire, zugrunde gehen, Lucr.: ipso quoque praeturam, ut e celsiore scopulo caderet, affectante, um von einer desto gefährlicheren steilen Höhe herabzustürzen, Amm. 30, 5, 10. – B) insbes., wie unser Klippe, als Sinnbild des Gefährlichen, Unheilbringenden, rationes ad scopulos appellere, Cic.: in hos scopulos incīdere vitae, Cic.: ubi scopulum offendis eius modi, ut non modo ab hoc crimen resilire videas, verum etc., Cic. – v. Pers., Klippe = Zugrunderichter, vos, geminae voragines scopulique rei publicae, v. Piso u. Gabinius, Cic.: scopulus et nodus et mora publicae securitatis, v. Antonius, Flor.: piratarum scopulus, v. Pompejus, Petron. poët. – III) das Ziel, nach dem man schießt, Suet. Dom. 19 Roth u. Ihm. Vgl. scopus.

    lateinisch-deutsches > scopulus

  • 7 cyaneus

    cȳaneus, a, um (κυάνεος), I) adi., meerblau, dunkelblau, cyaneo colore avis, Plin.: c. smaragdus, Solin.: nymphae, stagna, Prud. – II) subst., Cȳaneae, ārum, f. (Κυάνεαι), zwei kleine Felseninseln in der Mündung des thrazischen Bosporus in den Pontus Euxinus, die Symplegades der Mythe (s. symplegas das Nähere), j. Urek-Iaki, Mela 2, 7, 3 (2. § 99). Ov. Trist. 1, 10, 34: errantes, Val. Flacc. 4, 561 sq. – Dav. Cȳaneus, a, um, cyanëisch, cautes, Lucan.: rupes, montes, Val. Flacc. – Über die Form coeaneus s. Haupt opusc. 3, 475.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cyaneus

  • 8 scopulus

    scopulus, ī, m. (σκόπελος), jeder hohe, hervorragende Ort, von dem herab man weit in die Ferne sehen (σκοπειν) kann, die Bergspitze, der Felsen, I) eig.: A) im allg., Verg. u.a.: scopulus Mavortis, d.i. der Areshügel neben der Burg von Athen, Ov. met. 6, 70. – bei Dicht übh. der große Stein, der auf die Mauern herabgeschossen wird usw., Val. Flacc.: imber agens scopulos, Val. Flacc. – B) insbes., der Felsen im oder am Meere, die Klippe, ad scopulos allidi, Caes., affligi, Cic.: ubi (Nilus) scopulos cautium verberavit, Sen. – scopuli errantes = symplegades (s. symplegas), Val. Flacc. – poet. v. einem Vorgebirge, infames scopuli, Acroceraunia, Hor.: terra tribus scopulis procurrit in aequor, Ov. – im Gleichnis, zur Bezeichnung des Trotzes und der daraus entstehenden Schwerhörigkeit, o scopulis undāque ferocior, Ov.: scopulis surdior Icari voces audit, Hor. – II) bildl.: A) im allg.: scopulos et ferrum gestare in corde, von einem harten, unbarmherzigen Menschen, Ov.: ad scopulum ire, zugrunde gehen, Lucr.: ipso quoque praeturam, ut e celsiore scopulo caderet, affectante, um von einer desto gefährlicheren steilen Höhe herabzustürzen, Amm. 30, 5, 10. – B) insbes., wie unser Klippe, als Sinnbild des Gefährlichen, Unheilbringenden, rationes ad scopulos appellere, Cic.: in hos scopulos incīdere vitae, Cic.:
    ————
    ubi scopulum offendis eius modi, ut non modo ab hoc crimen resilire videas, verum etc., Cic. – v. Pers., Klippe = Zugrunderichter, vos, geminae voragines scopulique rei publicae, v. Piso u. Gabinius, Cic.: scopulus et nodus et mora publicae securitatis, v. Antonius, Flor.: piratarum scopulus, v. Pompejus, Petron. poët. – III) das Ziel, nach dem man schießt, Suet. Dom. 19 Roth u. Ihm. Vgl. scopus.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > scopulus

См. также в других словарях:

  • SYMPLEGADES — quae et Cyaneae, hodie le Pavonare, insul. duae, sive potius scopuli, trans Bosporum Thracium, in ipso Ponti Euxini ostio, mille quingentis passibus ab Europa distantes; tam modicô autem inter se discretae intervallô, ut ex adverso quidem… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»