Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

sutrinae+pm

  • 1 alumnus

    ălumnus, a, um, adj. [qs. contr. of alomenos, from alo].
    I.
    That is nourished, brought up; for the most part subst.
    A.
    ălumnus, i, m., a nursling, a pupil, foster-son.
    1.
    Lit. (most freq. in the poets.): desiderio alumnūm ( = alumnorum), Pac. ap. Non. 243, 6 (Trag. Rel. p. 116 Rib.):

    erus atque alumnus tuus sum,

    Plaut. Merc. 4, 5, 7:

    quid voveat dulci nutricula majus alumno?

    Hor. Ep. 1, 4, 8; Verg. A. 11, 33:

    Tityon, terrae omniparentis alumnum,

    id. ib. 6, 595; so Ov. M. 4, 524; cf.

    with 421: legionum alumnus,

    i. e. brought up in the camp, Tac. A. 1, 44; cf. id. 1, 41:

    Vatinius sutrinae tabernae alumnus,

    id. ib. 15, 34:

    suum flevit alumnum,

    Val. Fl. 8, 94: alumni hominum peccatorum, * Vulg. Num. 32, 14.—Of the inhabitants of a country (cf. altrix):

    Italia alumnum suum summo supplicio fixum videret,

    Cic. Verr. 2, 5, 66;

    of cattle: Faune, abeas parvis Aequus alumnis,

    Hor. C. 3, 18, 3; so id. ib. 3, 23, 7.—
    2.
    Trop.:

    ego itaque pacis, ut ita dicam, alumnus,

    Cic. Phil. 7, 3:

    alumnus fortunae,

    a child of fortune, Plin. 7, 7, 5, § 43.—Hence, of pupils:

    Platonis alumnus,

    pupil, disciple, Cic. Fin. 4, 26:

    alumnus disciplinae meae,

    id. Fam. 9, 14.—
    B.
    ălumna, ae, f., a foster-daughter, a pupil:

    nostra haec alumna,

    Plaut. Cist. 4, 2, 96:

    Italia omnium terrarum alumna eadem et parens (i. e. quae ab aliis terris alitur),

    Plin. 3, 5, 6, § 39:

    aliquam filiam et alumnam praedicare,

    Suet. Claud. 39:

    trepidam hortatur alumnam,

    Val. Fl. 5, 358.—Of frogs: aquai dulcis alumnae, Poët. ap. Cic. Div. 1, 9, 15.— Trop.: cana veritas Atticae philosophiae alumna, truth, the foster-child of Attic philosophy, Varr. ap. Non. 243, 2: jam bene constitutae civitatis quasi alumna quaedam, eloquentia, the foster-child of an already well-ordered state, * Cic. Brut. 12, 45:

    cliens et alumna Urbis Ostia (as a colony of the same),

    Flor. 3, 21.—
    C.
    The neutr.:

    numen alumnum,

    Ov. M. 4, 421.—
    II.
    In late Lat., act., nourishing; or subst., nourisher, one who brings up or educates:

    cygnus alumna stagna petierat,

    Mart. Cap. 1, p. 11.—Hence Isidorus: et qui alit et alitur, alumnus dici potest, Orig. 10, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > alumnus

  • 2 manceps

    manceps, ĭpis, m. [manus-capio], a purchaser of any thing at a public auction, a renter, farmer, contractor, etc. (syn.: redemtor, exactor).
    I.
    Lit.: manceps dicitur, qui quid a populo emit conducitve, quia manu sublata significat se auctorem emptionis esse: qui idem praes dicitur, Paul. ex Fest. p. 151 Müll.:

    postremo ne in praedae quidem societate mancipem aut praedem... reperire potuisti,

    Cic. Dom. 18, 48:

    si res abiret ab eo mancipe, quem ipse apposuisset,

    contractor for building, id. Verr. 2, 1, 54, § 141:

    hominis studiosissimi nobilitatis manceps fit Chrysogonus,

    the purchaser, id. Rosc. Am. 8, 21:

    mancipes a civitatibus pro frumento pecuniam exegerunt,

    the contractors with the government, farmers, id. Div. in Caecil. 10, 33; id. Dom. 10, 25:

    nullius rei neque praes neque manceps,

    Nep. Att. 6, 3:

    aliquis praevalens annonam flagellet,

    i. e. a forestaller, speculator, Plin. 33, 13, 57, § 164:

    sutrinae,

    a keeper of a stall, id. 10, 43, 60, § 122; Plin. Ep. 3, 19:

    operarum,

    one who hires laborers to let them out again, Suet. Vesp. 1;

    itinera fraude mancipum et incuria magistratuum interrupta,

    a farmer of the revenue, farmer-general, Tac. A. 3, 31:

    VIAE APPIAE,

    Inscr. Orell. 3221.—
    II.
    Transf.
    A.
    A surety, bondsman, bail, = praes:

    ego mancipem te nihil moror,

    Plaut. Curc. 4, 2, 29.—
    * B.
    One who hires people to applaud:

    conducti et redempti mancipes,

    Plin. Ep. 2, 14, 4.—
    * C.
    The owner, proprietor, or possessor of a thing:

    deus et manceps divinitatis,

    Tert. Apol. 11.—
    D.
    A master, chief: carceris, i. e. jailer, Prud. steph. 5, 345; Tert. de Spect. 10.

    Lewis & Short latin dictionary > manceps

  • 3 sutrinus

    1.
    sūtrīnus, a, um, adj. [contr. for sutorinus, from sutor], of or belonging to a shoemaker or cobbler, shoemaker ' s - (mostly post-Aug. for sutorius).
    I.
    Adj.:

    taberna,

    Tac. A. 15, 34:

    ars,

    Plin. 7, 56, 57, § 196; Varr. L. L. 5, § 93 Müll. —
    II.
    Substt.
    A.
    sūtrīna, ae, f.
    1.
    (Sc. officina.) A shoemaker ' s shop, cobbler ' s stall; sutrinae manceps, Plin. 10, 43, 60, § 122; 35, 10, 37, § 112; Tert. Pall. 5. —
    2.
    (Sc. ars.) The shoemaker ' s trade, Varr. ap. Non. 160, 17; Vitr. 6, praef. fin.; Lact. 1, 18, 21; App. Flor. p. 346, 35. —
    * B.
    sūtrīnum, i, n. (sc. artificium), a shoemaker ' s work or trade, Sen. Ep. 90, 23.
    2.
    Sūtrīnus, a, um, v. Sutrium, I.

    Lewis & Short latin dictionary > sutrinus

См. также в других словарях:

  • SUTOR — a suendo: Interim Romanis Sutores dicti, non illi qui acu vestes consuebant; sed qui coria in usum calceorum. Et Plato Politic. de artificiis vestim entorum dislerens, commemorat την` τρήσει καὶ ῥαφῇ χρωμένην σύνθεσιν, Confectionem illam, quae… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CORVUS — I. CORVUS inter instrumenta bellica tuendis urbibus excogitata, memoratut Curtio, l. 4. c. 2. ubi de Tyri obsidione. Fuêra autem Corvorum diversa genera, diversae formae. Hunc Diades invenit, illum Tyrii, alium Cn. Ovellius. De primo Vitruvius… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • INSTITOR — Paulo et Ulpiano, l. 18. et 3. ff. de Institor act. ist est, qui tabernae, locove ad emendum vendendumve praeponitur. Meminêrunt autem VEtt. tabernarum, casiariae, cauponariae, cretariae, diversoriae, fultomae, lamoniae, pellesuinae, pistoriae,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PERO — I. PERO Nelei filia ex Chloride filiâ Amphionis, soror Nestoris et Periclymeni, eximiâ pulchritudine, quam cum multi certatim proci uxorem sibi deposcerent, Neleus, qui id temporis irreconciliabili odiô ab Hercule dissidebat, negait se cuipiam… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»