-
1 suspiro
suspīro, āre, āvi, ātum - intr. - [st2]1 [-] respirer profondément, soupirer, gémir. [st2]2 [-] soupirer pour, désirer vivement; qqf. regretter, se plaindre. [st2]3 [-] rendre des exhalaisons. [st2]4 - tr. - soupirer après, désirer ardemment; qqf. regretter. [st2]5 [-] exhaler en soupirant, exhaler avec force. - suspirabo plus sescenta in dies, Plaut.: je m'essouflerai plus de mille fois par jour. - curae suspirantes, Enn. ap. Cic. Div. 1: soucis qui oppressent. - inclusum suspirat pectore Bacchum, Sil. 4: elle exhale la fureur de Bacchus dont son coeur est rempli.* * *suspīro, āre, āvi, ātum - intr. - [st2]1 [-] respirer profondément, soupirer, gémir. [st2]2 [-] soupirer pour, désirer vivement; qqf. regretter, se plaindre. [st2]3 [-] rendre des exhalaisons. [st2]4 - tr. - soupirer après, désirer ardemment; qqf. regretter. [st2]5 [-] exhaler en soupirant, exhaler avec force. - suspirabo plus sescenta in dies, Plaut.: je m'essouflerai plus de mille fois par jour. - curae suspirantes, Enn. ap. Cic. Div. 1: soucis qui oppressent. - inclusum suspirat pectore Bacchum, Sil. 4: elle exhale la fureur de Bacchus dont son coeur est rempli.* * *Suspiro, suspiras, pen. prod. suspirare. Plaut. Souspirer.\Calorem arcanum suspirare. Claud. Monstrer par jectement de souspirs qu'on est amoureux, Souspirer d'amour.\Matrem suspirat. Iuuen. Il souspire apres sa mere et la regrette.\Suspirare nebulas. Lucan. Jecter contremont ou rendre des grosses vapeurs. -
2 suspiro
suspīro, āvī, ātum, āre (von 1. sus u. spiro), I) intr.: A) dampfen, ausdunsten, foramen, quo aestuantia vina suspirent, Pallad.: tellus atro exundante vapore suspirans, Sil. – B) tief Atem holen, 1) ächzen, seufzen, a) übh.: occulte, Cic.: und = durch Seufzen seine Furcht od. Besorgnis verraten, mit folg. ne u. Konj., Hor. carm. 3, 2, 9. – von lebl. Subjj., curae suspirantes, Enn. fr. scen. 38. – b) insbes., in alqo, in alqa, in alqam, nach jmd. liebend seufzen, schmachten, Catull. u. Ov. – 2) keuchen, von Tieren, bos si tussiet aut si suspirabit, Gargil. Mart. de cur. boum § 7. – II) tr.: A) hervorhauchen, -dampfen, -dunsten, nebulas, Lucan. 6, 370. – B) = spirare, von etw. schnauben, erfüllt sein, inclusum suspirat pectore Bacchum, Sil. 4, 779. – C) etw. erseufzen, ersehnen, nach etw. od. jmd. seufzen, schmachten, sich sehnen, alios amores, Tibull.: Chloën, Hor.: matrem, Iuven.: suspirati nautis fratres Ledaei, Sil.: m. folg. Acc. u. Inf., Lucr. 2, 1164.
-
3 suspiro
suspīro, āvī, ātum, āre (von 1. sus u. spiro), I) intr.: A) dampfen, ausdunsten, foramen, quo aestuantia vina suspirent, Pallad.: tellus atro exundante vapore suspirans, Sil. – B) tief Atem holen, 1) ächzen, seufzen, a) übh.: occulte, Cic.: und = durch Seufzen seine Furcht od. Besorgnis verraten, mit folg. ne u. Konj., Hor. carm. 3, 2, 9. – von lebl. Subjj., curae suspirantes, Enn. fr. scen. 38. – b) insbes., in alqo, in alqa, in alqam, nach jmd. liebend seufzen, schmachten, Catull. u. Ov. – 2) keuchen, von Tieren, bos si tussiet aut si suspirabit, Gargil. Mart. de cur. boum § 7. – II) tr.: A) hervorhauchen, -dampfen, -dunsten, nebulas, Lucan. 6, 370. – B) = spirare, von etw. schnauben, erfüllt sein, inclusum suspirat pectore Bacchum, Sil. 4, 779. – C) etw. erseufzen, ersehnen, nach etw. od. jmd. seufzen, schmachten, sich sehnen, alios amores, Tibull.: Chloën, Hor.: matrem, Iuven.: suspirati nautis fratres Ledaei, Sil.: m. folg. Acc. u. Inf., Lucr. 2, 1164. -
4 suspīrō
suspīrō āvī, ātus, āre [sub+spiro], to draw a deep breath, heave a sigh, sigh: occulte: familiariter: ab imis Pectoribus, O.: solam in illam, O.: curae suspirantes, sighing, Enn. ap. C.: virgo Suspiret, eheu! ne, etc. (i. e. sollicita est, ne), H.— With acc, to sigh for, long for: matrem, Iu.: Chloen, H.: alios amores, Tb.* * *suspirare, suspiravi, suspiratus Vsigh; utter with a sigh -
5 suspiro
suspīro, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [subspiro].I.Neutr., to draw a deep breath, heave a sigh, to sigh (class.):II.occulte,
Cic. Att. 2, 21, 2:familiariter,
id. ib. 1, 13, 1:suspirat ab imis Pectoribus,
Ov. M. 2, 655:dumque ibi suspirat,
id. ib. 1, 707:suspirat sacerdos,
Claud. Cons. Hon. 4, 572:flebile,
id. in Eutr. 1, 269.— Poet.:puella in flavo hospite suspirans,
sighing after, longing for, Cat. 64, 98:solā suspirat in illā,
Ov. F. 1, 417; v. also infra, II.— Transf., of things:tellus atro exundante vapore Suspirans,
breathing out, Sil. 12, 136:relicto brevi foramine, quo aestuantia vina suspirent,
may exhale, evaporate, Pall. Oct. 14, 16: curae suspirantes, sighing, Enn. ap. Cic. Div. 1, 21, 42 (Trag. v. 60 Vahl.).—With ne and subj., Hor. C. 3, 2, 9.—Act. ( poet.).A.To breathe out, exhale:B.umentes nebulas (Anauros),
Luc. 6, 370:inclusum pectore, Bacchum,
Sil. 4, 779; 12, 136. —To sigh for, long for:C.suspirat longo non visam tempore matrem,
Juv. 11, 152:amores,
Tib. 4, 5, 11:Chloen,
Hor. C. 3, 7, 10:lucra,
Prud. Cath. 2, 44.—To sigh out, exclaim with a sigh:grandis suspirat arator, incassum manuum cecidisse labores,
Lucr. 2, 1164.—With ne:matrona et adulta virgo Suspiret, eheu! ne, etc. ( = sollicita est, ne),
Hor. C. 3, 2, 9. -
6 suspiro
su-spīro, āvī, ātum, āre1)а) вздыхатьs. ab imis pectoribus O — глубоко вздыхатьs. in aliquo Ctl, O или s. aliquem H, J — вздыхать (тосковать) по ком-лб) томиться (s. alios amores Tib)2) испарять, выделять ( umentes nebulas Lcn)s. atro vapore Sil — выделять чёрные испарения -
7 suspiro
to sigh, draw a deep breath / long for, yearn after. -
8 assuspiro
as-suspīro (ad-suspīro), āre, zu (bei) etw. seufzen, altius, Apul. met. 4, 25: fletibus alcis, ibid. 4, 27.
-
9 suspiratus
[st1]1 [-] suspīrātus, a, um: part. passé de suspiro; après quoi l'on soupire, vivement désiré. [st1]2 [-] suspīrātŭs, ūs, m.: Ov. Apul. soupir, gémissement.* * *[st1]1 [-] suspīrātus, a, um: part. passé de suspiro; après quoi l'on soupire, vivement désiré. [st1]2 [-] suspīrātŭs, ūs, m.: Ov. Apul. soupir, gémissement.* * *Suspiratus, huius suspiratus, pen. prod. m. g. Ouid. Souspir. -
10 assuspiro
as-suspīro (ad-suspīro), āre, zu (bei) etw. seufzen, altius, Apul. met. 4, 25: fletibus alcis, ibid. 4, 27.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > assuspiro
-
11 assuspiro
as-suspīro, —, —, āreвздыхать (по поводу чего-л.)a. fletibus alicujus Ap — вздыхать, слыша чей-л. плач -
12 suspiratio
suspīrātio, ōnis f. [ suspiro ]вздох, вздохи PM, Q -
13 suspiratus
-
14 suspiritus
suspīritus, ūs m. [ suspiro ]глубокий вздох, вздохи Pl, C, L -
15 suspirium
suspīrium, ī n. [ suspiro ]2) вздох(и)3) воздыхание (sine curā, sine suspirio C)4) одышка (morbus qui s. dici potest Sen) -
16 suspiranter
suspīranter, Adv. (suspirans, Partiz. v. suspiro), unter Seufzen (Ächzen), Gramm. Vatic. de interiect. 1 (Class. auct. 5, 271).
-
17 suspiratio
suspīrātio, ōnis, f. (suspiro), das tiefe Atemholen, Seufzen, Plin. nat. hist. praef. § 9. Quint. 11, 3, 158.
-
18 suspiratus
suspīrātus, ūs, m. (suspiro), der tiefe Atemzug, assiduo suspiratu, Apul. met. 5, 25: suspiratibus haustis dixit, tief aufseufzend, Ov. met. 14, 129.
-
19 suspiritus
suspīritus, ūs, m. (suspiro), das tiefe Atemholen, Keuchen, Ächzen, Seufzen, creber susp. et gemitus, Liv. 30, 15, 3: susp. cruciatus tarditate vehementior, Apul. met. 10, 2: simul enicat suspiritus, Plaut. merc. 114: ut petivit suspiritum alte, Plaut. cist. 56: traxit ex intimo ventre suspiritum, Plaut. truc. 600: imo de pectore cruciabilem suspiritum ducens, Apul. met. 1, 7: quem nemo praeter nos philosophos sine suspiritu aspicere posset, Cic. ad Att. 1, 18, 3: Plur., votis intermiscet suspiritus, Apul. met. 6, 29.
-
20 suspirium
suspīrium, iī, n. (suspiro), I) das tiefe Atemholen, 1) der Seufzer, das Ächzen, Cic. Tusc. 4, 72: suspiria ducere animo, alto pectore, Ov.: suspiria trahere penitus, tief aufseufzen, Ov.: vultum ima ad suspiria ducere, zu tiefen S. verziehen, Ov.: pectus laxare suspiriis, Pacat. pan.: cum uxor vigilias somnos suspiria matri Liviae patefaceret, Tac.: odi ego, cum numquam pungunt suspiria somnos, Prop. – dah. meton., die Liebe, referens suspiria, ihre L. meldend, Ov. met. 13, 738. – 2) die Beklemmung der Brust, das Keuchen, Sen. u.a. – II) übtr., übh. das Atemholen, Atmen, der Atem, Lucan., Sil. u. Mart. – III) t.t. in der Tierarzneikunst, die Hitzkrankheit der Tiere, s. Schneider zu Veget. mul. 1, 3 u. 4. – Nbf. suspirius, Veget. mul. 1, 4 (hunc suspirium vocant).
- 1
- 2
См. также в других словарях:
suspiro — sustantivo masculino 1. Acción de inspirar mucho aire y soltarlo después poco a poco, generalmente para expresar pena, cansancio, deseo o alivio: ¡Cuántos suspiros por una tontería! 2. Uso/registro: coloquial. Tiempo muy corto: El niño se tomó la … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
suspiro — (Del lat. suspirĭum). 1. m. Aspiración fuerte y prolongada seguida de una espiración, acompañada a veces de un gemido y que suele denotar pena, ansia o deseo. 2. Golosina que se hace de harina, azúcar y huevo. 3. Pito pequeño de vidrio, de… … Diccionario de la lengua española
suspiro — Respiración profunda que puede ser de 1,5 veces el Vt normal. Interviene en la higiene pulmonar. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A. 1999 … Diccionario médico
suspiro — s. m. 1. Respiração anelante causada por dor ou paixão que move o ânimo. 2. Indício de desejo veemente. 3. [Figurado] Gemido, ai, lamento. 4. Som doce e melancólico. 5. Orifício (no tampo de um barril ou pipa) que se tapa com um espicho. 6. Bolo … Dicionário da Língua Portuguesa
suspiro — ► sustantivo masculino 1 Aspiración fuerte y prolongada seguida de una espiración, acompañada a veces de un gemido, que expresa pena, cansancio, anhelo o alivio: ■ le salió un suspiro de alivio al saber que había aprobado el último examen.… … Enciclopedia Universal
suspiro — {{#}}{{LM S36880}}{{〓}} {{SynS42647}} {{[}}suspiro{{]}} ‹sus·pi·ro› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{<}}1{{>}} Respiración profunda y prolongada que suele expresar alivio, pena, deseo o dolor. {{<}}2{{>}} {{※}}col.{{¤}} Espacio muy breve de tiempo: • Los días… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
suspiro — (m) (Intermedio) respiración prolongada, acompañada por un gemido que expresa anhelo o sosiego Ejemplos: Cuando el partido acabó, entre los espectadores se oyeron suspiros de satisfacción. La madre dio un suspiro al ver a su hijo seguro.… … Español Extremo Basic and Intermediate
Suspiro de limeña — Suspiro de limeña. El suspiro de limeña, conocido también como suspiro limeño o suspiro a la limeña, es un postre tradicional de la gastronomía del Perú teniendo su origen en la capital peruana. Contenido … Wikipedia Español
Suspiro de Limeña — or Suspiro a la Limena is a dessert of Peruvian gastronomy. A literal translation of the dessert s name is Limean (from Lima) Woman s Sigh . Origin The origins of this dessert are in the middle of the nineteenth century in Lima, Peru. However, it … Wikipedia
Suspiro de rato não derruba queijo — Suspiro de rato não derruba queijo. (MG) … Provérbios Brasileiras
Suspiro de limeña — El Suspiro de limeña, conocido también como suspiro limeñoes un postre tradicional de la gastronomía del Perú … Enciclopedia Universal