-
1 supellectilis
furniture, apparatus, gear. -
2 supellex
sŭpellex (nom. supellectilis, Eutr. 3, 23; Salv. Gub. Dei, 3, 2), lectĭlis (abl. -li or -le; v. Neue, Formenl. 1, 240), f. [superlego], household utensils, stuff, furniture, or goods (class.; only in sing.; cf.:II.vasa, utensilia, instrumenta),
Dig. 33, 10 (De supellectile legata), 1; 33, 10, 3; 33, 10, 7; Cato ap. Prisc. p. 782 P.; Varr. R. R. 1, 22, 6; Plaut. Aul. 2, 5, 17; id. Pers. 4, 8, 2; Ter. Phorm. 4, 3, 61; Cic. Verr. 2, 2, 34, § 83; 2, 4, 17, § 37; id. Agr. 2, 13, 32; 2, 15, 38; id. Par. 1, 2, 10; Prop. 4 (5), 8, 37; Hor. S. 1, 6, 118; Curt. 5, 2, 10; Juv. 3, 14:ad ornanda colla,
ornaments, Vulg. Jud. 5, 30. — Plur. supellectiles (late Lat.), Amm. 22, 8, 42;for which, class.: plurima Deliaca supellex,
Cic. Verr. 2, 2, 72, § 176.—Trop., apparatus, furniture, outfit, qualification:amicos parare, optimam et pulcherrimam vitae, ut ita dicam, supellectilem,
Cic. Lael. 15, 55:usus oratoriae quasi supellectilis,
id. Or. 24, 80; cf.:in oratoris instrumento tam lauta supellex,
id. de Or. 1, 36, 165:qui occupatus est in supervacuā litterarum supellectile,
Sen. Ep. 88, 36:medicorum,
id. ib. 95, 18:copiosa verborum supellex,
stock, store, Quint. 8, prooem. §28: tecum habita, et noris, quam sit tibi curta supellex,
i. e. what an ill-furnished mind you have, Pers. 4, 52:scientiae,
Macr. S. 1, 1 init. -
3 supellex
supellex lectilis (abl. -lī or -le), f [1 LEG-], domestic utensils, household stuff, furniture, goods (only sing collect.): Supellectile opus est, T.: lauta et magnifica: Campana, H.—Fig., apparatus, furniture, outfit, qualification: optima et pulcherrima vitae, ut ita dicam, supellex: oratoria.* * * -
4 apotheca
ăpŏthēca, ae, f., = apothêkê [corrupted in Ital. to bottega, in Fr. to boutique, and in Germ. to Bude = booth, shop], a place where things are put away, laid up, a repository, storehouse, magazine, warehouse, etc., Cic. Phil. 2, 27, so id. Vatin. 5; Dig. 33, 7, 12; esp. for wine, a store-room (not wine-cellar, since the ancients kept their wine in the upper part of the house), * Hor. S. 2, 5, 7; Plin. 14, 14, 16, § 49; 14, 4, 6, § 57; Dig. 47, 2, 21, Arn. 7, p. 236;also for oil: apothecae olei,
Vulg. 1 Par. 27, 28;for corn: apothecae frumenti,
ib. 2 Par. 32, 28; ib. Joel, 1, 17;for armor, equipments: omnes apothecas supellectilis suae,
ib. Isa. 39, 2. -
5 deliciae
dēlĭcĭae, ārum, f. (sing. dēlĭcĭa, ae, f.;I.ante-and post-class.,
Plaut. Truc. 5, 29; id. Rud. 2, 4, 13; id. Poen. 1, 2, 152; Inscr. Grut. 1014, 5: dēlĭcĭum, ii, n., Phaedr. 4, 1, 8; Verg. Copa, 26; Mart. 7, 50, 2; 13, 98, 1; Inscr. Orell. 680; 1724; 2679 sq.; 4394; 4958. And dēlĭcĭus, ii, m., Inscr. Don. cl. 1, 132, and ap. Gorium Columb. Liv. p. 73, no. 4) [delicio; that which allures, flatters the senses], delight, pleasure, charm, allurement; deliciousness, luxuriousness, voluptuousness, curiosities of art; sport, frolics, etc. (freq. and class.; for syn. cf.: voluptas, libido, delectatio, oblectatio, delectamentum, oblectamentum).Prop.:II.cogitatio amoenitatum ad delectationem, aut supellectilis ad delicias, aut epularum ad voluptates,
Cic. Par. 1, 2; cf. Hor. Od. 4, 8, 10 et saep.:deliciarum causa et voluptatis cives Romanos cum mitella saepe vidimus,
Cic. Rab. Post. 10:multarum deliciarum comes est extrema saltatio,
id. Mur. 6:deliciis diffluentes,
id. Lael. 15; id. Verr. 2, 4, 57; Sall. C. 31, 3; Hor. Ep. 1, 6, 31 et saep.:Herodotus Thucydidesque longissime a talibus deliciis vel potius ineptiis afuerunt,
Cic. Or. 12 fin.; cf. Quint. 1, 11, 6; 12, 8, 4: delicias facere, to play tricks, to joke, to make sport of one, Plaut. Men. 2, 3, 30; id. Poen. 1, 2, 68; 83; on the contrary, to sport as lovers, Catull. 45, 24;72, 2: amores et hae deliciae quae vocantur,
Cic. Cael. 19:votorum,
a dallying with, fondly prolonging, Juv. 10, 291: ecce aliae deliciae ( pretensions) equitum vix ferendae, Cic. Att. 1, 17, 9:esse in deliciis alicui,
to be any one's favorite, Cic. Verr. 2, 4, 1 fin.; so id. Vatin. 8 fin.; Lucr. 4, 1152:aliquid in deliciis habere,
Cic. Div. 1, 34 fin.:habere aliquem in deliciis,
Suet. Vit. 12:in deliciis vivere,
Vulg. Apoc. 18, 9. —Transf., of living beings: delight, darling, sweetheart, beloved:tu urbanus scurra, deliciae popli,
Plaut. Most. 1, 1, 14:mea voluptas, meae deliciae, mea vita, mea amoenitas,
id. Poen. 1, 2, 152:amores ac deliciae tuae Roscius,
Cic. Div. 1, 36, 79; cf. id. Att. 16, 6 fin.; id. Phil. 6, 5;and the well-known appellation of Titus: amor ac deliciae generis humani,
Suet. Tit. 1: C. Sempronium Rufum mel ac delicias tuas, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8:Corydon ardebat Alexim, Delicias domini,
Verg. E. 2, 2; cf. id. ib. 9, 22, Cat. 6, 1:verba ne Alexandrinis quidem permittenda deliciis,
favorite slaves, Quint. 1, 2, 7:aegrae solaque libidine fortes Deliciae,
a voluptuary, minion, Juv. 4, 4; Petr. 67; Stat. Silv. 5, 5, 67; cf.Plutarch, Anton. 59: delicias hominis,
a precious fellow! Juv. 6, 47. -
6 delicius
dēlĭcĭae, ārum, f. (sing. dēlĭcĭa, ae, f.;I.ante-and post-class.,
Plaut. Truc. 5, 29; id. Rud. 2, 4, 13; id. Poen. 1, 2, 152; Inscr. Grut. 1014, 5: dēlĭcĭum, ii, n., Phaedr. 4, 1, 8; Verg. Copa, 26; Mart. 7, 50, 2; 13, 98, 1; Inscr. Orell. 680; 1724; 2679 sq.; 4394; 4958. And dēlĭcĭus, ii, m., Inscr. Don. cl. 1, 132, and ap. Gorium Columb. Liv. p. 73, no. 4) [delicio; that which allures, flatters the senses], delight, pleasure, charm, allurement; deliciousness, luxuriousness, voluptuousness, curiosities of art; sport, frolics, etc. (freq. and class.; for syn. cf.: voluptas, libido, delectatio, oblectatio, delectamentum, oblectamentum).Prop.:II.cogitatio amoenitatum ad delectationem, aut supellectilis ad delicias, aut epularum ad voluptates,
Cic. Par. 1, 2; cf. Hor. Od. 4, 8, 10 et saep.:deliciarum causa et voluptatis cives Romanos cum mitella saepe vidimus,
Cic. Rab. Post. 10:multarum deliciarum comes est extrema saltatio,
id. Mur. 6:deliciis diffluentes,
id. Lael. 15; id. Verr. 2, 4, 57; Sall. C. 31, 3; Hor. Ep. 1, 6, 31 et saep.:Herodotus Thucydidesque longissime a talibus deliciis vel potius ineptiis afuerunt,
Cic. Or. 12 fin.; cf. Quint. 1, 11, 6; 12, 8, 4: delicias facere, to play tricks, to joke, to make sport of one, Plaut. Men. 2, 3, 30; id. Poen. 1, 2, 68; 83; on the contrary, to sport as lovers, Catull. 45, 24;72, 2: amores et hae deliciae quae vocantur,
Cic. Cael. 19:votorum,
a dallying with, fondly prolonging, Juv. 10, 291: ecce aliae deliciae ( pretensions) equitum vix ferendae, Cic. Att. 1, 17, 9:esse in deliciis alicui,
to be any one's favorite, Cic. Verr. 2, 4, 1 fin.; so id. Vatin. 8 fin.; Lucr. 4, 1152:aliquid in deliciis habere,
Cic. Div. 1, 34 fin.:habere aliquem in deliciis,
Suet. Vit. 12:in deliciis vivere,
Vulg. Apoc. 18, 9. —Transf., of living beings: delight, darling, sweetheart, beloved:tu urbanus scurra, deliciae popli,
Plaut. Most. 1, 1, 14:mea voluptas, meae deliciae, mea vita, mea amoenitas,
id. Poen. 1, 2, 152:amores ac deliciae tuae Roscius,
Cic. Div. 1, 36, 79; cf. id. Att. 16, 6 fin.; id. Phil. 6, 5;and the well-known appellation of Titus: amor ac deliciae generis humani,
Suet. Tit. 1: C. Sempronium Rufum mel ac delicias tuas, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8:Corydon ardebat Alexim, Delicias domini,
Verg. E. 2, 2; cf. id. ib. 9, 22, Cat. 6, 1:verba ne Alexandrinis quidem permittenda deliciis,
favorite slaves, Quint. 1, 2, 7:aegrae solaque libidine fortes Deliciae,
a voluptuary, minion, Juv. 4, 4; Petr. 67; Stat. Silv. 5, 5, 67; cf.Plutarch, Anton. 59: delicias hominis,
a precious fellow! Juv. 6, 47. -
7 expendo
I.Lit.A.In gen. (very rare):B.aliquem,
Plaut. As. 2, 2, 34:ut jam expendantur, non numerentur pecuniae,
Cic. Phil. 2, 38, 97:bacam, nucem,
Cels. 5, 19, 12.—With abl. of that against which any thing is weighed:hunc hominem decet auro expendi,
i. e. is worth his weight in gold, Plaut. Bacch. 4, 4, 1.— Poet.:ibat et expenso planta morata gradu,
measured, Prop. 2, 4, 6 (16).—In partic., to weigh out money in payment, to pay out, pay; to lay out, expend (class.;2.syn.: pendo, impendo, pondero, solvo, luo): ante pedes praetoris in foro expensum est auri pondo centum,
Cic. Fl. 28, 68:nummos nominibus certis,
Hor. Ep. 2, 1, 105:usuras gravissimas,
Dig. 19, 1, 47:viginti milia talenta in hos sumptus,
Just. 12, 11.—With abl.:aurum auro expendetur, argentum argento exaequabitur,
Plaut. Rud. 4, 4, 43. —In the part. perf. as a neutr. subst.: expensum, i, money paid, a payment:II.bene igitur ratio accepti atque expensi inter nos convenit,
of debt and credit, Plaut. Most. 1, 3, 146; id. Truc. 1, 1, 54:in codicem expensum et receptum referre,
Cic. Rosc. Com. 3:probari debere pecuniam datam consuetis modis, expensi latione, mensae rationibus, chirographi exhibitione, etc.,
Gell. 14, 2, 7.—Esp. freq.: ferre alicui expensum or pecuniam expensam, to set down, enter, charge, reckon, account a sum as paid (opp. accipio):quod minus Dolabella Verri acceptum retulit quam Verres illi expensum tulerit... quid proderat tibi te expensum illis non tulisse?
Cic. Verr. 2, 1, 39, §§100 and 102: haec pecunia necesse est aut data aut expensa lata aut stipulata sit,
id. Rosc. Com. 5, 14: pecunias ferre (opp. acceptas referre), Auct. B. Alex. 56, 3: homines prope quadringentos produxisse dicitur, quibus sine fenore pecunias expensas tulisset, had set down, i. e. lent, Liv. 5, 20, 6.—Rarely transf., of other things: legio, quam expensam tulit C. Caesari Pompeius, i. e. transferred, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 4; for which also: expenso ferre vestem supellectilis nomine, Dig. 33, 10, 19.Trop.A.(Acc. to I. A.) To weigh mentally, to ponder, estimate, consider, judge, decide (class.):B.equidem cum colligo argumenta causarum, non tam ea numerare soleo quam expendere,
Cic. de Or. 2, 76 fin.; cf.:in dissensione civili... expendendos cives non numerandos puto,
id. Rep. 6, 1:omnia expendet ac seliget,
id. Or. 15, 47:vos in privatis minimarum rerum judiciis testem diligenter expenditis,
id. Fl. 5, 12:singula animo suo,
Ov. Am. 3, 5, 34:haec arte aliqua,
Cic. Brut. 50, 186; cf.:verba arte,
Tac. A. 13, 3:omnes casus,
Verg. A. 12, 21:belli consilia,
Tac. H. 1, 87:causam meritis,
to decide, Ov. M. 13, 150 et saep.:quae contemplantes expendere oportebit, quid quisque habeat sui,
Cic. Off. 1, 31, 113:Hannibalem,
Juv. 10, 147:quid conveniat nobis,
id. 10, 347.—(Acc. to I. B. 1.) To pay a penalty, suffer a punishment ( poet. and in post-Aug. prose): poenas Jovi expendisse (shortly after, in prose, poenas pendens), Att. ap. Cic. Tusc. 2, 10, 23; cf.:C.infanda per orbem Supplicia et scelerum poenas expendimus omnes,
Verg. A. 11, 258:dignas poenas pro talibus ausis,
Sil. 13, 698:poenas capite,
Tac. A. 12, 19:dura supplicia,
Sil. 6, 588.—Hence, to pay for, expiate:scelus,
Verg. A. 2, 229:dignum pretium Poeno,
Sil. 7, 713.—(Cf. I. B. 2.) Ipsam facilitati suae expensum ferre debere, i. e. have to ascribe to, Dig. 36, 4, 3:creditores suae negligentiae expensum ferre debeant,
ib. 42, 8, 24.— -
8 instrumentum
I.Lit.:2.militare,
Caes. B. G. 6, 30:culinarum argentea,
Just. 38, 10, 4:crudelia jussae instrumenta necis,
Ov. M. 3, 698.—Esp., sing. collect., instruments, apparatus, material, stock, furniture (freq. and class.):II.instrumentum ac ornamenta villae,
Cic. Dom. 24, 62:orationes magna impensā magnoque instrumento tueri,
id. Verr. 2, 3, 21, § 53:belli instrumentum et apparatus,
id. Ac. 2, 1, 3: rusticum, Phaedr. 4, 4, 24; Val. Max. 4, 4, 6:hostium spolia, monumenta imperatorum, decora atque ornamenta fanorum, in instrumento atque in supellectile Verris nominabuntur,
Cic. Verr. 2, 4, 44, § 97; cf. Pall. 1, 43, 1:hibernorum,
Caes. B. C. 5, 31:bellicum,
Liv. 42, 53, 4:nauticum,
id. 30, 10, 3:venatorium,
Plin. Ep. 3, 19, 3:piscationis,
Paul. Sent. 3, 6, 41.—Esp., in law, the personalty, chattels, or stock of a farm, business, trade, etc.:fundo legato, neque instrumentum fundi... ad legatarium pertinet,
Paul. Sent. 3, 6, 34:instrumento cauponio legato, ea debentur, quae in cauponis usum parata sunt, velut vasa,
id. ib. 3, 6, 61:pistoris,
id. ib. §64: medici,
Dig. 33, 7, 18, § 10; cf.:in fanis alia vasorum sunt et sacrae supellectilis, alia ornamentorum, quae vasorum sunt instrumenti instar habent, quibus sacrificia conficiuntur,
apparatus, Macr. S. 3, 11, 5. —Trop.A.Of writings, an instrument, document, record:B.opus est intueri omne litis instrumentum,
Quint. 12, 8, 12:aerearum tabularum tria milia... instrumentum imperii pulcherrimum ac vetustissimum,
Suet. Vesp. 8:publici instrumenti auctoritas,
id. Calig. 8:emtionis,
Dig. 24, 1, 58:si scriptum fuerit instrumento, promisisse aliquem,
Paul. Sent. 5, 7, 2:instrumentorum obligatio desideratur,
id. ib. 2, 17, 13. —Store, provision, supply, means, assistance, furtherance, etc.:C.oratoris,
provision, supply, Cic. de Or. 1, 36, 165:causarum,
id. ib. 2, 34, 146.— Absol.:quid viatici, quid instrumenti satis sit,
i. e. for a journey, Cic. Att. 12, 32, 2:instrumenta ad obtinendam sapientiam,
means, id. Leg. 1, 22, 59:virtutis,
id. Cat. 2, 5, 9:naturae,
id. Brut. 77, 268:graviorum artium,
id. ib. 97:dicendi,
Quint. 12, 11, 24:ciborum,
i. e. organs of digestion, Plin. 7, 50, 51, § 168.—Ornament, embellishment:felices ornent haec instrumenta libellos,
Ov. Tr. 1, 1, 9:anilia,
apparel, dress, id. M. 14, 766; Suet. Aug. 73. -
9 parsimonia
parsĭmōnĭa ( parcĭmōnĭa), ae (collat. form, PARCIMONIVM, Inscr. Donat. 35, 4), f. [parco], sparingness, frugality, thrift, parsimony.I.Lit.:II.dies noctesque estur, bibitur, neque quisquam parsimoniam adhibet,
Plaut. Most. 1, 3, 78:parsimonia et duritia,
id. ib. 1, 2, 75; id. Truc. 2, 2, 55; Ter. Heaut. 3, 1, 32; Cic. Verr. 2, 2, 3, § 7:res familiaris conservatur diligentiā et parsimoniā,
id. Off. 2, 24, 87:non intellegunt homines, quam magnum vectigal sit parsimonia,
id. Par. 6, 3, 49:instrumenti et supellectilis,
Suet. Aug. 73.—In plur. (anteand post-class.):veteres mores veteresque parsimoniae,
Plaut. Trin. 4, 3, 21:adesto castis, Christe, parsimoniis,
i. e. at the fasts, Prud. Cath. 7, 3:sine parsimoniā,
lavishly, Amm. 15, 4, 8.—Prov.:sera parsimonia in fundo est,
it is too late to spare when all is spent, Sen. Ep. 1, 5 (cf. the Gr. deinê d eWi puthmeni pheidô, Hesiod. Erg. 369).—Trop.:sunt pleraeque aptae hujus ipsius orationis parsimoniae,
Cic. Or. 25, 84 (v. the passage in connection). -
10 praecupidus
prae-cŭpĭdus, a, um, adj., very desirous or fond of any thing:pretiosae supellectilis praecupidus,
Suet. Aug. 70.
См. также в других словарях:
Библиография — Содержание статьи: Понятие библиографии. I. Библиография всеобщая. II. Обозрение би6лиографии по государствам и национальностям. Франция. Италия. Испания и Португалия. Германия. Австро Венгрия. Швейцария. Бельгия и Голландия. Англия. Дания,… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Carlo Borromeo — Karl Borromäus Gemälde von Giovanni Ambrogio Figino (1548 1608). Karl Borromäus (unten links) auf einem Gemälde von … Deutsch Wikipedia
Jan Frederik Gronovius — (* 10. Februar 1686 in Leiden; † 10. Juli 1762 ebenda; auch Johann Frederik und Johannes Fredericus) war ein niederländischer Botaniker und Förderer von Carl von Linné. Sein offizielles botanisches Autorenkürzel lautet „Gronov.“. Titelseite … Deutsch Wikipedia
Jan Fredrik Gronovius — Jan Frederik Gronovius (* 10. Februar 1686 in Leiden; † 10. Juli 1762 ebenda; auch Johann Frederik und Johannes Fredericus) war ein niederländischer Botaniker und Förderer von Carl von Linné. Sein offizielles botanisches Autorenkürzel lautet… … Deutsch Wikipedia
Johan Frederik Gronovius — Jan Frederik Gronovius (* 10. Februar 1686 in Leiden; † 10. Juli 1762 ebenda; auch Johann Frederik und Johannes Fredericus) war ein niederländischer Botaniker und Förderer von Carl von Linné. Sein offizielles botanisches Autorenkürzel lautet… … Deutsch Wikipedia
Johann Christoph Wolf — (* 21. Februar 1683 in Wernigerode; † 25. Juli 1739 in Hamburg) war ein deutscher Theologe und Polyhistor. Inhalt … Deutsch Wikipedia
Karl Borromäus — Gemälde von Giovanni Ambrogio Figino (1548 1608) … Deutsch Wikipedia
San Carlo Borromeo — Karl Borromäus Gemälde von Giovanni Ambrogio Figino (1548 1608). Karl Borromäus (unten links) auf einem Gemälde von … Deutsch Wikipedia
Décennie 1570 en architecture — Années de l architecture : 1567 1568 1569 1570 1571 1572 1573 Décennies de l architecture : 1540 1550 1560 1570 1580 1590 1600 … Wikipédia en Français
Johan Frederik Gronovius — Jan Frederik Gronovius (Jan Fredrik Bronovius y Johannes Fredericus) ( * 10 de febrero de 1686, Leiden 10 de julio de 1762, ibíd.) fue un botánico holandés notable como profesor de Carlos Linneo. John Clayton, un recolector de flora de Virginia… … Wikipedia Español
Гроновиус — Гроновиус, Ян Ян Гроновиус нидерл. Jan Frederik Gronovius известен ещё как Johann Frederik Gronovius или Johannes Fredericus Gronovius Дата рождения: 10 августа 1686(1686 08 10) … Википедия