Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

struggle+on

  • 1 cōnītor

        cōnītor (not conn-), nīsus or nīxus, ī    [com- + nitor], dep., to put forth all one's strength, make an effort, strive, struggle, endeavor: omnes conisi hostem avertunt, L.: valido corpore: dextrā, V.: omnibus copiis, L.: uno animo invadere hostem, L.: sese ut erigant.—To press upon, press toward, struggle toward, strive to reach: summā in iugum virtute, Cs.: in unum locum, L.—To labor, be in labor: Spem gregis conixa reliquit, V.—Fig., to endeavor, struggle: ut omnes intellegant: ratio conixa per se, putting forth her own energy: ad convincendum eum, Ta.: omnibus copiis, L.
    * * *
    I
    coniti, conisus sum V DEP
    strain, strive (physically); put forth; endeavor eagerly; struggle (to reach)
    II
    coniti, conixus sum V DEP
    strain, strive (physically); put forth; endeavor eagerly; struggle (to reach)

    Latin-English dictionary > cōnītor

  • 2 certāmen

        certāmen inis, n    [certo], a decisive contest, measuring of forces, struggle, strife, dispute, dissension, rivalry, competition: inter clarissimos duces: de urbis possessione: cum alqo: regni, L.: nostrum: certamina domi finita, civil dissensions, L.: inter mortalīs vine an virtute, etc., S.: certamina divitiarum, H. — A battle, fight, struggle, combat, engagement: ubi res ad certamen venit, S.: in certamine ipso, L.: medio in certamine, V.: ita vario certamine pugnatum est, such were the changing aspects of the battle, Cs.: humanum, between men, L.: pari certamine geri, with equal numbers, Cs.: pugnae, O.: navale, V.: non temptato certamine, L.: me in certamina poscere, challenge, V. — A trial, race, match, contest, struggle: gladiatorium: Instituit celebri certamine ludos, O.: celebrata sancto certamina patri, V.: cursūs, O.: equus certamine primus, H.: ponam certamina classis, make a match, V.: Velocis iaculi certamina ponit, V.—Meton., rivalry, competition, emulation, ambition, zeal: honoris et gloriae: pugna mediocri certamine commissa: olli certamine summo Procumbunt, V.: magni certaminis dimicatio, L.— A prize: tanti certaminis heres, O.
    * * *
    contest, competition; battle, combat, struggle; rivalry; (matter in) dispute

    Latin-English dictionary > certāmen

  • 3 certō

        certō āvī, ātus, āre, freq.    [certus], to match, vie with, fight, contend, struggle, combat, do battle: armis cum hoste, an venenis?: pugnis, calcibus: proelio, S.: de salute, Ta.: de ambiguo agro bello, L.: acie, V.: animis iniquis, V.: in Bruti salute certatur: maximā vi certatur, S. — Fig., to contend, struggle, strive: inter se quo iure certarent: in centumvirali iudicio: provocatione, L.: si quid se iudice certes, H.: foro si res certabitur olim, be tried, H.: cui (multae) certandae cum dies advenisset, L.: certata lite deorum Ambracia, the subject of arbitration, O.: quicum omni ratione certandum sit: (carmina) certantia iudice Tarpā, recited in competition, H. — To contend, compete, wrestle, struggle, strive, vie, match: cursu cum aequalibus, S.: si nautae certarent, quis eorum potissimum gubernaret: dic, mecum quo pignore certes (in music), V.: Carmine vilem ob hircum, H.: solus tibi certat Amyntas, is your only rival, V.: Certent et cycnis ululae, V.—With inf: Phoebum superare canendo, V.: aequales certat superare legendo (violas), O.: inter se eruere quercum, V.: praedas certantes agere, with all their might, S.: Avidi gloriae certantes murum petere, striving to outdo one another, S.—Fig., to compete, vie, emulate, rival: Benedictis si certasset, T.: cum civibus de virtute, S.: cum aliorum improbitate: contumaciā adversus nobiles, L.: vobiscum de amore rei p.: virtute oportere, non genere certari.—Poet.: viridique certat Baca Venafro, H.: decerpens Certantem uvam purpurae, H.: (hunc) tergeminis tollere honoribus (i. e. tollendo), H.
    * * *
    I
    certare, certavi, certatus V
    vie (with), contest, contend/struggle (at law/politics), dispute; fight, strive
    II
    certius, certissime ADV
    certainly, definitely, really, for certain/a fact, truly; surely, firmly

    Latin-English dictionary > certō

  • 4 luctor

        luctor ātus, ārī, dep.    [lucta, a wrestling], to wrestle: luctabitur Olympiis Milon: fulvā luctantur harenā, V.: Achivis doctius unctis, H.— To wrestle, struggle, strive, contend: in pestilenti solo, L.: Luctandum in turbā, H.: Inter se adversis cornibus, V.: de nomine temporis huius, O.: telum Eripere, V.: liberiore frui caelo, O.: in lento luctantur marmore tonsae, V.: Tristia robustis luctantur funera plaustris, H.: luctantes venti, V. —Fig., to struggle, strive, contend: tecum: cum ardore regionis, Cu.: luctata diu ait, after a (mental) struggle, O.
    * * *
    luctari, luctatus sum V DEP
    wrestle; struggle; fight (against)

    Latin-English dictionary > luctor

  • 5 cōnflīctor

        cōnflīctor ātus, ārī, dep.    [confligo], to struggle, wrestle, conflict, engage, be afflicted: cum ingeniis eiusmodi, T.: cum adversā fortunā, N.: inopiā, Cs.: morbo, N.: difficultatibus, L.: tempestatibus, Ta.—To contend, struggle, litigate: honestiore iudicio, by a more reputable process: iniquissimis verbis, on a most unfair issue.
    * * *
    conflictari, conflictatus sum V DEP
    contend, struggle; enter into a contest

    Latin-English dictionary > cōnflīctor

  • 6 mōlior

        mōlior ītus, īrī, dep.    [moles], to make exertion, exert oneself, endeavor, struggle, strive, toil: in demoliendo signo: Dum moliuntur annus est, T.— To labor upon, set in motion, work, ply: nulla opera: validam in vitīs bipennem, wield, V.: ancoras, weigh anchor, L.: terram aratro, till, V.: portas, try, L.: clausum aditum domūs, Cu.: habenas, guide, V.: fulmina dextra, hurl, V.— To set out, start, depart: dum (naves) moliuntur a terrā, L. — To set in motion, bestir, rouse, cause to remove, displace, start: montes suā sede, L.: classem, V.: corpora ex somno, L.— To build, make, erect, construct: muros, V.: atrium, H.: locum, prepares, V.—Fig., to endeavor to do, undertake, attempt, set about, be busy with: multa simul, S.: ea, quae agant, cum labore operoso, perform: (hasta) viam clipei molita per oras, made its way, V.: inde datum molitur iter, V.: animum, form, O.: laborem, undertake, V.: aliquid calamitatis filio, contrive: pestem patriae nefarie: insidias avibus, lay snares, V.: triumphos, O.: moram, occasion, V.: de occupando regno moliens, striving to usurp: apud iudices oratione molienda sunt amor, odium, etc., are to be excited: fidem moliri coepit, disturb, L.: redire molientem (Antonium) reppulistis: Reicere vestem molibar, O.: adversus fortunam, to struggle, Ta.: consiliis res externas, Ta.
    * * *
    moliri, molitus sum V DEP
    struggle, labor, labor at; construct, build; undertake, set in motion, plan

    Latin-English dictionary > mōlior

  • 7 nītor

        nītor nīxus (usu. in lit. sense) and nīsus (usu. fig.), ī, dep.    [CNI-], to bear upon, press upon, lean, support oneself: niti modo ac statim concidere, strive to rise, S.: stirpibus suis niti: mulierculā nixus: hastā, V.: nixus baculo, O.: cothurno, strut, H.: nixi genibus, on their knees, L.: nixus in hastam, V.: humi nitens, V.— To make way, press forward, advance, mount, climb, fly: serpentes, simul ac primum niti possunt: nituntur gradibus, V.: ad sidera, V.: in aëre, O.: in adversum, O.: niti corporibus, struggle, S.— To strain in giving birth, bring forth: nitor, am in labor, O.— Fig., to strive, put forth exertion, make an effort, labor, endeavor: virtute et patientiā nitebantur, Cs.: tantum, quantum potest, quisque nitatur: pro libertate summā ope niti, S.: ad sollicitandas civitates, Cs.: ne gravius in eum consuleretur, S.: maxime, ut, etc., N.: summā vi Cirtam inrumpere nititur, S.: patriam recuperare, N.: vestigia ponere, O.: ad inmortalitatem: in vetitum, O.— To contend, insist: nitamur igitur nihil posse percipi. — To rest, rely, depend upon: coniectura in quā nititur divinatio: cuius in vitā nitebatur salus civitatis: quā (auctoritate) apud exteras <*>ationes, Cs.: rebus iudicatis: quo confugies? ubi nitere?
    * * *
    I
    niti, nisus sum V DEP
    press/lean upon; struggle; advance; depend on (with abl.); strive, labor
    II
    niti, nixus sum V DEP
    press/lean upon; struggle; advance; depend on (with abl.); strive, labor
    III
    brightness, splendor; brilliance; gloss, sheen; elegance, style, polish; flash

    Latin-English dictionary > nītor

  • 8 certamen

    certāmen, ĭnis, n. [id.], a contest, struggle, strife, whether friendly or hostile, physical or intellectual; most freq. of a pugilistic contest of any kind; but also of contention in war.
    I.
    A contest, struggle in games or otherwise.
    A.
    Lit.:

    videmusne apud quos eorum ludorum, qui gymnici nominantur, magnus honos sit, nullum ab iis, qui in id certamen descendant, devitari dolorem?

    Cic. Tusc. 2, 26, 62; cf. id. de Or. 2, 78, 317:

    Hac celebrata tenus sancto certamina patri,

    Verg. A. 5, 603; cf. Ov. M. 1, 446:

    luctandi,

    Quint. 12, 2, 12:

    saliendi,

    id. 10, 3, 6:

    citharoedorum,

    id. 4, 1, 2:

    sacra,

    id. 2, 8, 7 Spald.:

    quinquennale triplex, musicum, gymnicum, equestre,

    Suet. Ner. 12; cf. id. Vit. 4; id. Dom. 4:

    bijugum,

    Verg. A. 5, 144:

    quadrigarum,

    Suet. Claud. 21:

    pedum,

    Ov. M. 12, 304:

    cursus,

    id. ib. 7, 792;

    10, 560: disci,

    id. ib. 10, 177:

    Veneris,

    id. Am. 2, 10, 29 et saep.—
    2.
    Meton., poet., the object contended for, the prize, Ov. M. 13, 129:

    pecoris magistris Velocis jaculi certamina ponit in ulmo,

    Verg. G. 2, 530 Heyne.—
    B.
    Trop., a rivalry, contest, struggle, emulation, etc.:

    certamen honestum (Stoicorum et Peripateticorum),

    Cic. Fin. 2, 21, 68:

    est mihi tecum pro aris et focis certamen,

    id. N. D. 3, 40, 94:

    est alicui certamen cum aliquo de principatu,

    Nep. Them. 6, 3: certamen honoris et gloriae. Cic. Lael. 10, 34; cf. id. Off. 1, 12, 38; Sall. J. 41, 2; Quint. 10, 5, 5:

    bona ratio cum perditā confligit. In ejus modi certamine ac proelio,

    Cic. Cat. 2, 11, 25:

    pugna forensium certaminum,

    id. 5, 12, 22:

    eloquentiae inter juvenes,

    Quint. 2, 17, 8:

    verborum linguaeque,

    Liv. 10, 22, 6:

    laboris ac periculi,

    id. 28, 19, 14:

    amicitiae, benevolentiae,

    id. 37, 53, 7:

    bonae artis ac virtutis,

    id. 37, 54, 19:

    irarum,

    id. 1, 7, 2; cf. id. 3, 39, 3:

    conferendi (pecuniam),

    id. 4, 60, 8:

    patrum animos certamen regni ac cupido versabat,

    id. 1, 17, 1; cf. id. 21, 31, 6:

    leti (inter mulieres Indas),

    Prop. 3 (4), 13, 19:

    diu magnum inter mortales certamen fuit, vine corporis an virtute animi, etc.,

    Sall. C. 1, 5; cf. Tib. 4, 1, 37.—Rarely with gen. of adversary:

    si in virtutis certamen venerint ( = cum virtute),

    Cic. Fin. 5, 24, 71 Madv. ad loc.— Poet.:

    mite vini,

    a drinking bout, Tib. 3, 6, 11.—Also poet.: certamina ponere, syn. with certamina instituere = agôna protithenai, to order, arrange a fight or contest, Verg. A. 5, 66; 8, 639; cf. id. G. 2, 530 Wagn.—Of inanimate things:

    Arboribusque datumst variis exinde per auras Crescendi magnum inmissis certamen habenis,

    Lucr. 5, 787.—
    II. A.
    Subject. (diff. from the objective; cf.:

    proeliam, pugna, bellum, etc.): horrida Romuleum certamina pango duellum,

    Enn. Ann. 1, 1; 1, 476; 2, 6; 5, 1295; Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 2; Lucr. 4, 844; Ov. M. 12, 180; Liv. 36, 19, 13:

    aeterno certamine proelia pugnasque edere,

    Lucr. 2, 117:

    fit proelium acri certamine,

    Hirt. B. G. 8, 28; cf.:

    proelii certamen,

    id. B. Alex. 16:

    certamine,

    with zeal, emulously, earnestly, Verg. A. 5, 197; Curt. [p. 320] 9, 4; Sil. 10, 536; cf.:

    nec magni certaminis ea dimicatio fuit,

    not severe, Liv. 21, 60, 7. —
    B.
    Object., = proelium, pugna, etc.:

    vario certamine pugnatum est,

    Caes. B. C. 1, 46:

    erat in celeritate omne positum certamen, utri, etc.,

    id. ib. 1, 70:

    bella atque certamina,

    Sall. C. 33, 5:

    ubi res ad certamen venit,

    id. J. 13, 4:

    in certamine ipso,

    Liv. 2, 44, 11:

    navalia,

    a naval engagement, sea-fight, id. 31, 14, 4:

    classicum,

    Vell. 2, 85, 2:

    saevit medio in certamine Mavors,

    Verg. A. 8, 700 et saep.—Hence.
    C.
    In the postAug. histt. for war in gen., Flor. 1, 20; Eutr. 1, 16; Just. 7, 2, 6; 7, 6, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > certamen

  • 9 certo

    1.
    certō, adv., v. certus, adv. A.
    2.
    certo, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [cerno], to decide something by a contest (cf. cerno, II. C. b.); hence, to fight, struggle, contend, combat, implying great exertion, and usually a measuring of strength (class. in prose and poetry; most freq. in a trop. signif.; syn.: decerto, contendo).
    I.
    Of a physical contest of strength;

    mostly of battle: utrum igitur utilius Fabricio... armis cum hoste certare, an venenis?

    Cic. Off. 3, 22, 87:

    adulescentium greges Lacedaemone videmus ipsi incredibili contentione certantis pugnis, calcibus, unguibus, morsu denique,

    id. Tusc. 5, 27, 77:

    manu,

    Sall. H. 2, 41, 6 Dietsch:

    proelio,

    id. J. 81, 3:

    cum Gallis pro salute,

    id. ib. 114, 2; cf. Tac. Agr. 5:

    de ambiguo agro bello,

    Liv. 3, 71, 2:

    de imperio cum populo Romano,

    Cic. de Or. 2, 18, 76:

    de principatu armis,

    Tac. H. 2, 47; cf. Suet. Vesp. 5:

    odiis etiam prope majoribus certarunt quam viribus,

    Liv. 21, 1, 3:

    acie,

    Verg. A. 2, 30 et saep.— Impers.: dignus quicum certetur, Pac. ap. Non. p. 473, 16: certatur limine in ipso Ausoniae, Verg. A. 10, 355; 11, 313:

    die quo Bedriaci certabatur,

    Tac. H. 2, 50:

    quā in parte rex pugnae affuit, ibi aliquamdiu certatum,

    Sall. J. 74, 3:

    in cujus (amnis) transgressu multum certato pervicit Vardanes,

    Tac. A. 11, 10; id. H. 4, 61.—Mostly poet. in pass.:

    certata lite deorum Ambracia (for the possession of which Apollo. Diana, and Hercules contended),

    Ov. M. 13, 713:

    certatus nobis orbis (i. e. de quo certavimus),

    Sil. 17, 342; cf. II. infra.—
    II.
    Out of the sphere of milit. operations, to contend, struggle, strive, emulate, vie with: certabant urbem Romam Remoramne vocarent, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 85 Vahl.): haut doctis dictis certantes sed maledictis, Enn. ap. Gell. 20, 10, 4 (Ann. v. 274 ib.):

    minis mecum, minaciis,

    Plaut. Truc. 5, 56:

    malitiā tecum,

    id. Pers. 2, 2, 56:

    benedictis,

    Ter. Phorm. prol. 20:

    certare ingenio, contendere nobilitate,

    Lucr. 2, 11:

    cum aliquo dicacitate,

    Cic. Brut. 46, 172:

    officiis inter se,

    id. Fam. 7, 31, 1; cf.:

    certatum inter collegas maledictis,

    Liv. 5, 8, 13; and:

    eo modo inter se duo imperatores certabant,

    Sall. J. 52, 1:

    cum civibus de virtute,

    id. C. 9, 2:

    pro sua quisque potentia,

    id. ib. 38, 3:

    contumaciā adversus contemnentes humilitatem suam nobiles certavit (Licinius),

    Liv. 9, 46, 4: cum usuris fructibus praediorum, to contend against interest ( to strive to pay interest) with the produce of estates, Cic. Cat. 2, 8, 18: cum a Cheruscis Longobardisque pro antiquo decore aut recenti libertate;

    et contra, augendae dominationi certaretur,

    Tac. A. 2, 46:

    ob hircum,

    Hor. A. P. 220:

    joco,

    id. C. 2, 12, 18:

    mero,

    id. ib. 4, 1, 31:

    animis iniquis,

    Verg. A. 10, 7:

    parsimoniā et vigiliis et labore cum ultimis militum,

    Liv. 34, 18, 5:

    sententiis,

    Tac. A. 1, 29 al.:

    ut si nautae certarent, quis eorum potissimum gubernaret,

    Cic. Off. 1, 25, 87:

    mos gentis est, equitare jaculari cursu cum aequalibus certare,

    Sall. J. 6, 1:

    dic mecum quo pignore certes,

    Verg. E. 3, 31:

    celeri sagittā,

    id. A. 5, 485:

    certemus, spinas animone ego fortius an tu Evellas agro,

    Hor. Ep. 1, 14, 4.— Poet., with acc.: hanc rem ( = de hac re), Sedigit. ap. Gell. 15, 24; cf. in pass.:

    cui (multae) certandae cum dies advenisset,

    Liv. 25, 3, 14.—With dat. instead of cum:

    solus tibi certat Amyntas,

    Verg. E. 5, 8; Hor. S. 2, 5, 19; id. Epod. 11, 18; 2, 20; id. C. 2, 6, 15; Verg. E. 8, 55; id. G. 2, 138; Ov. M. 14, 794.—
    2.
    Particularly of judicial disputations, to contend at law:

    inter se,

    Cic. Verr. 2, 2, 16, § 39; cf. id. ib. 2, 2, 13, §

    32: in centumvirali judicio,

    id. de Or. 1, 39, 177:

    si a duumviris provocarit, provocatione certato,

    Liv. 1, 26, 6:

    si quid se judice certes,

    Hor. S. 2, 1, 49:

    foro si res certabitur olim,

    id. ib. 2, 5, 27.—
    3.
    With inf. (mostly poet.), to strive to do something, to labor, endeavor, struggle earnestly, to exert one ' s self:

    certantes ad summum succedere honorem,

    Lucr. 5, 1123; so,

    inter se cernere,

    id. 5, 394:

    dimittere se (nubes),

    id. 6, 509:

    populum alium suorum sepelire,

    id. 6, 1247:

    Phoebum superare canendo,

    Verg. E. 5, 9:

    superare,

    Ov. M. 5, 394:

    vincere,

    Verg. A. 5, 194:

    tollere (hunc) tergeminis honoribus,

    Hor. C. 1, 1, 8:

    inter se eruere quercum,

    Verg. A. 4, 443:

    certat quisque evadere,

    Curt. 9, 4, 33:

    frangere fluctus,

    Plin. Pan. 81 fin.; Sil. 13, 222; Stat. S. 5, 3, 191.

    Lewis & Short latin dictionary > certo

  • 10 conitor

    cō-nītor (less correctly con-nītor; cf.

    Ritschl, Opusc. II. 448 sq.), nisus or nix us (conisus,

    Plaut. Mil. 1, 1, 29; Liv. 1, 33, 5; 3, 63, 4 et saep.; Val. Max. 2, 7, 2; Ser. Ep. 94, 31; Val. Fl. 3, 193; Sil. 2, 629; Tac. A. 11, 31; 15, 42 al.:

    conixus,

    Cic. Tusc. 2, 21, 47 B. and K.; id. N. D. 2, 43, 110; Lucr. 2, 160; Verg. E. 1, 15; id. A. 5, 264 et saep.; Liv. 3, 70, 5 al.; Plin. 8, 8, 8, § 26; Sil. 9, 379; Tac. H. 4, 53; Gell. 15, 16, 4), 3, v. dep. ( inf. conitier, Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 44; cf. Trag. Rel. p. 284 Rib.), to put forth all one's strength, strive, struggle, endeavor.
    I.
    Lit., of physical exertion.
    A.
    In gen.
    a.
    Absol. or with abl. of means:

    pol si quidem Conisus esses, per corium, per viscera Perque os elephanti transmineret bracchium,

    Plaut. Mil. 1, 1, 29: dein ejus germanum cornibus conitier, Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 44 (Trag. Praet. v. 23 Rib.):

    corniger est valido conixus corpore taurus,

    Cic. N. D. 2, 43, 110; cf.:

    atque genu flexo Taurus conititur ingens,

    id. Arat. 290 (536):

    illam famuli ferebant, conixi umeris,

    Verg. A. 5, 264:

    dextrā,

    id. ib. 5, 642:

    fert ingens toto conixus corpore saxum,

    id. ib. 10, 127:

    adversis Conixi incurrunt hastis,

    id. ib. 11, 613:

    undique omnes conisi hostem avertunt,

    Liv. 3, 63, 4; 35, 5, 12:

    omnibus copiis conisus Ancus,

    id. 1, 33, 5:

    tres juvenes conixi arborem unam evellebant,

    id. 33, 5, 7; 41, 4, 2:

    Antiochus omnibus regni viribus conixus,

    id. 33, 19, 9:

    ni equestre proelium conixi omni vi perficerent,

    id. 3, 70, 5:

    totis conisus viribus,

    Val. Fl. 3, 193:

    si coniterentur (mulae),

    Dig. 9, 2, 52, § 2.—
    b.
    With inf.:

    coniterentur modo uno animo omnes invadere hostem,

    Liv. 9, 31, 12 Weissenb. ad loc.:

    inligare conisa est,

    Tac. A. 15, 51; Dig. 23, 3, 9, § 3.—
    c.
    With ut:

    (parvi) conituntur sese ut erigant,

    Cic. Fin. 5, 15, 42.—
    d.
    With ad and acc.:

    ut rursus ad surgendum coniti non possent,

    Curt. 7, 3, 13:

    ceteris ad convincendum eum conisis,

    Tac. A. 15, 66:

    omnibus imperii nervis ad revocandam pristinae disciplinam militiae conisus est,

    Val. Max. 2, 7, 2.—
    B.
    Esp.,
    1.
    To press upon, press toward, struggle toward, strive to reach; with in and acc. of place:

    equitatus summum in jugum virtute conititur,

    Caes. B. C. 1, 46:

    in unum locum,

    Liv. 31, 21, 10:

    praealtam in arborem,

    Tac. A. 11, 31.—So poet., of a weapon:

    in hastam,

    Sil. 10, 252.—Of things:

    in quem coepere locum conixa feruntur (primordia rerum),

    Lucr. 2, 160.—
    2.
    To struggle in giving birth, to labor (cf. enitor):

    spem gregis, ah! silice in nudā conixa reliquit,

    Verg. E. 1, 15. —
    II.
    Trop., of mental effort, etc.:

    praesto est domina omnium et regina, ratio, quae conixa per se et progressa longius, fit perfecta virtus,

    putting forth her own energy, Cic. Tusc. 2, 21, 47:

    quantum coniti animo potes,

    id. Off. 3, 2, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > conitor

  • 11 cōnātus

        cōnātus ūs, m    [conor], an attempt, effort, undertaking, enterprise, endeavor: audax, L.: hoc conatu destiterunt, Cs.: princeps ad conatum exercitūs conparandi: conatum Antoni reppulerunt: de spe conatuque depulsus: compressi tuos conatūs: multis frustra conatibus captis, L.: in mediis conatibus aegri Succidimus, V. — Effort, exertion, struggle, endeavor: quo maiore conatu aguntur: ad hostes magno conatu profectus, L. — A beginning, undertaking: in ipso conatu rerum circumegit se annus, L.: tantis fatum conatibus obstat, O.—Fig., an impulse, inclination, tendency: conatum habere ad pastūs capessendos.
    * * *
    attempt, effort; exertion, struggle; impulse, tendency; endeavor, design

    Latin-English dictionary > cōnātus

  • 12 contentiō

        contentiō ōnis, f    [com-+2 TA-], a stretching, straining, exertion, tension, effort, struggle: vocis: studiorum: ferre tantam contentionem: dicendi: honorum, for honors: libertatis, L.—A contest, contention, strife, fight, dispute, controversy: contentiones proeliorum: magna belli: in re pecuniariā: tanta mecum: contentiones, quas Aedui secum habuissent, Cs.: adversus procuratores, Ta. — A comparison, contrast: hominum ipsorum: fortunarum.—In rhet., formal speech, oratory, C. —A contrast, antithesis, C.— Stress: vocis, i. e. the arsis.
    * * *
    stretching, tension; strenuous exercise (physical/mental); comparison (of ADJ); competition, struggle, effort, exertion; controversy, contention, contrast; raising voice, speaking passionately/vigorously/formally; intensification

    Latin-English dictionary > contentiō

  • 13 dīmicātiō

        dīmicātiō ōnis, f    [dimico], a fight, combat, struggle, encounter: maxima, Cs.: bellum ingenti dimicatione geritur, L.: priorum dimicationum fructus, Cs.: proelii: universae rei, a general engagement, L. — A combating, struggling, contest, rivalry: erepti sine dimicatione: in rem p.: cum dimicatio proposita sit, L.: vitae dimicationes, perilous contests: capitis.
    * * *
    fight struggle, contest; combat

    Latin-English dictionary > dīmicātiō

  • 14 dī-micō

        dī-micō āvī    (dīmicuisse, O.), ātus, āre, to fight, struggle, contend: armis, Cs.: armis cum aliquo, N.: pro suā quisque patriā ferro, L.: in acie, in the open field, Cs.: equitatu, N.: pro te: ancipiti proelio dimicatur, Cs.: adversus se tam exiguis copiis, N.—To struggle, strive, contend: omni ratione: dimicantes competitores, rival candidates, L.—To be in conflict, be in peril, run a risk, risk, hazard: de capite, de famā: de vitā gloriae causā, to be in mortal peril: de repulsā, i. e. be in danger of defeat, Cs.: capite tuo, L.

    Latin-English dictionary > dī-micō

  • 15 ē-nītor

        ē-nītor -nīxus or -nīsus, ī, dep.,    to force a way out, struggle upwards, mount, climb, ascend: pede aut manu, L.: in ascensu non facile, Cs.: in altiora, Ta.: impetu capto enituntur, scale the height, L.: Enisus arces attigit igneas, H.: Viribus eniti quarum, by whose support mounting up, V.: aggerem, to mount, Ta.—To bring forth, bear: plurīs enisa partūs decessit, L.: fetūs enixa, V.: quem Pleïas enixa est, O. — To exert oneself, make an effort, struggle, strive: tantum celeritate navis enisus est, ut, etc., Cs.: eniti, ut amici animum excitat: ab eisdem summā ope enisum, ne tale decretum fieret, S.: gnatum mihi corrigere, T.: usui esse populo R., S.: in utroque: ad dicendum.

    Latin-English dictionary > ē-nītor

  • 16 nitor

        nitor ōris, m    [cf. niteo], brightness, splendor, lustre, sheen: diurnus, the daylight, O.: argenti et auri, O.— Sleekness, plumpness, good looks, beauty, neatness, elegance: corporis, T.: Glycerae, H.: nullus in cute, Iu.: corporum, L.: habitus, Iu.—Fig., of style, elegance, grace: orationis: domesticus eloquii, O.—Of character, dignity, excellence: generis, O.
    * * *
    I
    niti, nisus sum V DEP
    press/lean upon; struggle; advance; depend on (with abl.); strive, labor
    II
    niti, nixus sum V DEP
    press/lean upon; struggle; advance; depend on (with abl.); strive, labor
    III
    brightness, splendor; brilliance; gloss, sheen; elegance, style, polish; flash

    Latin-English dictionary > nitor

  • 17 pūgnō

        pūgnō āvī, ātus, āre    [pugna], to fight, combat, give battle, engage, contend: sinistrā impeditā, Cs.: eminus lapidibus, S.: cum hoste comminus in acie: ex equo, on horseback: de loco, T.: extra ordinem in hostem, L.: contra inperium in hostem, S.: advorsum multitudinem bene pugnatum, S.: pugna summā contentione pugnata: inclitam in ponte pugnam... pugnatam, L.: bella, H.: pugnatur uno tempore omnibus locis, the fighting goes on, Cs.: comminus gladiis pugnatum est, Cs.— To contend, dispute: de dis inmortalibus: pugnant Stoici cum Peripateticis: pugnare, non esse rerum controversiam, sed nominum.— To contend against, oppose, resist, contradict, struggle with: ut totā in oratione tuā tecum ipse pugnares, you contradicted yourself: pugnat sententia secum, H.: placitone etiam pugnabis amori? V.; cf. Frigida pugnabant calidis, Mollia cum duris, etc., cold bodies contended with hot, etc., O.: pugnant materque sororque, i. e. love for the mother and love for the sister, O.: pugnatum est arte medendi, (the plague) was resisted by the healing art, O.— To struggle, strive, endeavor, make exertion: illud pugna et enitere, ne, etc.: pugnas, ne reddar, Achille, O.: pugnarentque collegae, ut, etc., L.: mollīs evincere somnos, O.: in mea Volnera, strive for what will smite me, O.
    * * *
    pugnare, pugnavi, pugnatus V
    fight; dispute

    Latin-English dictionary > pūgnō

  • 18 colluctatio

    struggling (physical), wrestling; struggle, conflict; death struggle/agony

    Latin-English dictionary > colluctatio

  • 19 colluctor

    I
    colluctari, colluctatus sum V DEP
    struggle physically; wrestle/contend (with); struggle/fight against (adversity)
    II
    wrestler; antagonist, adversary

    Latin-English dictionary > colluctor

  • 20 conluctatio

    struggling (physical), wrestling; struggle, conflict; death struggle/agony

    Latin-English dictionary > conluctatio

См. также в других словарях:

  • struggle — Ⅰ. struggle UK US /ˈstrʌgl/ noun [C] ► a hard effort or fight to do or get something: a struggle for sth »There was a struggle for control of the company. a struggle against sth »The struggle against drugs took up much of the police s time and… …   Financial and business terms

  • Struggle — Strug gle, v. i. [imp. & p. p. {Struggled}; p. pr. & vb. n. {Struggling}.] [OE. strogelen; cf. Icel. strj?ka to stroke, to beat, to flog, Sw. stryka to stroke, to strike, Dan. stryge, G. straucheln to stumble. Cf. {Stroll}.] 1. To strive, or to… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Struggle — refers to a strenuous effort or to the act of making a strenuous or labored effort.It may also refer to: *Struggle, an album recorded by the folk singer Woody Guthrie. *Struggle, an album recorded by the alternative metal music group, Nonpoint.… …   Wikipedia

  • Struggle — Título Struggle Ficha técnica Dirección Ruth Mader Guion Ruth Mader, Martin Leidenfrost, Barbara Albert Re …   Wikipedia Español

  • struggle on — [phrasal verb] : to continue doing something that is difficult or tiring I suppose all we can do now is struggle on. • • • Main Entry: ↑struggle * * * ˌstruggle aˈlong/ˈon derived to continue despite problems • The business struggled along for… …   Useful english dictionary

  • struggle — [n] hard try; fight to win attempt, battle, brush, clash, combat, conflict, contest, effort, encounter, endeavor, essay, exertion, free for all*, grind, hassle, jam, jump, labor, long haul*, pains*, roughhouse*, row, scramble, set to*, skirmish,… …   New thesaurus

  • Struggle — Strug gle, n. 1. A violent effort or efforts with contortions of the body; agony; distress. [1913 Webster] 2. Great labor; forcible effort to obtain an object, or to avert an evil. Macaulay. [1913 Webster] 3. Contest; contention; strife. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • struggle — vb strive, endeavor, essay, *attempt, try Analogous words: *contend, fight: compete, vie, *rival, emulate: toil, labor, work, travail (see corresponding nouns at WORK) struggle n striving, endeavor, essay, attempt, try (see under ATTEMPT vb) …   New Dictionary of Synonyms

  • struggle — [strug′əl] vi. struggled, struggling [ME strogelen < ?] 1. to contend or fight violently with an opponent 2. to make great efforts or attempts; strive; labor 3. to make one s way with difficulty [to struggle through a thicket] vt. Rare …   English World dictionary

  • struggle — I noun affray, agitation, attempt, battle, broil, certamen, clash, combat, competition, conflict, confrontation, contention, contestation, controversy, disagreement, dissension, effort, encounter, endeavor, engagement, essay, exertion, feud,… …   Law dictionary

  • struggle — ► VERB 1) make forceful efforts to get free. 2) strive under difficult circumstances to do something. 3) make one s way with difficulty. 4) have difficulty in gaining recognition or a living. ► NOUN 1) an act of struggling. 2) …   English terms dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»