-
1 stronnik
supporter, backer* * *mpbacker, supporter, partisan; mieć wielu stronników l. zwolenników have a great following.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stronnik
-
2 stronnik
stronnik m (-a; -cy) Anhänger m, Verfechter m -
3 stronnik
stronnik, -iczka [strɔɲɲik] <Pl -cy> m, fAnhänger(in) m(f), Verfechter(in) m(f) -
4 stronnik
сущ.• партизан• последователь• приверженец• сторонник* * *♂ сторонник, приверженец* * *мсторо́нник, приве́рженецSyn: -
5 stronnik
partisan -
6 stronnik
mAnhänger m -
7 stronnik
1 cúlaistín 2 páirtíneach -
8 stronnik
partizan -
9 stronnik
apaštalasmokinys -
10 stronnik
ч прихильник -
11 stronnik
1 kakampí2 kampon3 kábig4 mánununod -
12 stronnik
partisan; söe; tarapdar; ýaran -
13 stronnik
οπαδός -
14 stronnik
דיסח -
15 stronniczka
m stronni|k, stronniczka f suporter, backer- stronnik obozu reform/idei zjednoczenia a supporter of the reformist camp/the idea of unification- mieć wielu stronników to have a lot of supporters a. backers* * *f.Gen.pl. -ek zob. stronnik.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stronniczka
-
16 poplecznik
сущ.• адвокат• защитник• поборник• пособник• сторонник* * *♂ пособник, приспешник+stronnik, zwolennik, zausznik
* * *мпосо́бник, приспе́шникSyn: -
17 zwolennik
сущ.• адвокат• адепт• защитник• партизан• поборник• последователь• приверженец• ревнитель• сторонник* * *♂ сторонник; последователь+stronnik, wyznawca
* * *мсторо́нник; после́довательSyn: -
18 stronni|k
m stronni|k, stronniczka f suporter, backer- stronnik obozu reform/idei zjednoczenia a supporter of the reformist camp/the idea of unification- mieć wielu stronników to have a lot of supporters a. backersThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stronni|k
-
19 zwolennik
zwolennik m (-a; -cy), zwolenniczka f (-i; G -czek) Befürworter(in) m(f); (stronnik) Anhänger(in) m(f) -
20 stronniczka
stronniczka [strɔɲɲiʧ̑ka] f→ stronnik
- 1
- 2
См. также в других словарях:
stronnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. stronnikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba będąca zwolennikiem kogoś, czegoś; stojąca po czyjejś stronie; poplecznik, entuzjasta : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stronnik polityczny. Być stronnikiem demokracji. Mieć swoich… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stronnik — m III, DB. a, N. stronnikkiem; lm M. stronnikicy, DB. ów «człowiek stojący po czyjejś stronie, popierający kogoś, opowiadający się za kimś lub za czymś; zwolennik» Stronnik obozu reform. Stronnicy jakiejś idei. Być czyimś stronnikiem. Mieć wielu… … Słownik języka polskiego
adherent — m IV, DB. a, Ms. adherentncie; lm M. adherentnci, DB. ów książk. «zwolennik, stronnik; poplecznik» Adherenci partii demokratycznej. Mieć wielu adherentów. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
demokrata — m odm. jak ż IV, CMs. demokrataacie; lm M. demokrataaci, DB. demokratatów 1. «stronnik, zwolennik demokracji, człowiek o przekonaniach demokratycznych» Bezkompromisowy, żarliwy demokrata. ∆ Rewolucyjny demokrata «przedstawiciel ideologii i ruchów … Słownik języka polskiego
niepewny — niepewnyni a. niepewien (tylko w funkcji orzecznika w zn. 3) 1. «niezupełnie bezpieczny, zawierający ryzyko; trudny do przewidzenia» Niepewny los. Niepewne drogi. ◊ Niepewne jutro «nie zapewniona przyszłość» 2. «taki, na którym nie można polegać … Słownik języka polskiego
poplecznik — m III, DB. a, N. poplecznikkiem; lm M. poplecznikicy, DB. ów pogard. «ten, kto kogoś (stronniczo) popiera; zwolennik, zausznik, stronnik, sprzymierzeniec» Mieć swoich popleczników w jakimś środowisku. Pozyskiwać, szukać popleczników … Słownik języka polskiego
regalista — m odm. jak ż IV, CMs. regalistaiście; lm M. regalistaiści, DB. regalistatów daw. «zwolennik ustroju monarchicznego, stronnik króla; rojalista» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
rojalista — m odm. jak ż IV, CMs. rojalistaiście; lm M. rojalistaiści, DB. rojalistatów «zwolennik ustroju monarchicznego, stronnik króla; monarchista» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
stronniczka — ż III, CMs. stronniczkaczce; lm D. stronniczkaczek forma ż. od stronnik … Słownik języka polskiego
zwolennik — m III, DB. a, N. zwolennikkiem; lm M. zwolennikicy, DB. ów «człowiek popierający kogoś, coś, stojący po czyjejś stronie, oddany komuś, czemuś; stronnik (czyjś), wyznawca (czegoś)» Fanatyczny, namiętny, żarliwy zwolennik czegoś. Zwolennik cesarza … Słownik języka polskiego
adherent — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. adherentncie; lm M. adherentnci {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek popierający kogoś, opowiadający się za kimś; zwolennik, stronnik : {{/stl 7}}{{stl 10}}Adherenci obozu reform. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień