-
1 strepō
strepō uī, —, ere, to make a noise, rattle, rustle, rumble, murmur, hum, roar: Inter se, C. poët.: fluvii-strepunt Hibernā nive turgidi, H.: strepit adsiduo cava tempora circum Tinnitu galea, V.: haec cum streperent, vociferated, L.—Of music, to sound: rauco strepuerunt cornua cantu, V.: iam litui strepunt, H.—Of places, to resound, sound, be filled, ring: strepit murmure campus, V.: omnia terrore ac tumultu, L.: aures clamoribus plorantium, L.—Fig., to be heard: intra Albanam arcem sententia Messalini strepebat, i. e. was not heard outside, Ta.* * *strepere, strepui, strepitus Vmake a loud noise; shout confusedly; resound -
2 strepo
strĕpo, ui, 3, v. n. and a.I.Neutr.A.Lit., to make a noise; to rattle, rustle, rumble, murmur, hum, roar, etc. (mostly poet. and in post-Aug. prose;B.syn.: fremo, strideo): cum Achivi coepissent Inter se strepere, * Cic. poët. Div. 1, 16, 29: vocibus truculentis,
Tac. A. 1, 25:apes in alvo strepunt,
Plin. 11, 10, 10, § 26; cf. id. 11, 17, 17, § 54.—Of musical instruments ( poet.):rauco strepuerunt cornua cantu,
Verg. A. 8, 2; so,litui,
Hor. C. 2, 1, 18:fluvii strepunt Hibernā nive turgidi,
id. ib. 4, 12, 3.—Of arms, etc.:strepit assiduo cava tempora circum Tinnitu galea,
Verg. A. 9, 808:lancea,
Val. Fl. 6, 302:tonitrua,
Sil. 15, 145.—Of the place in which the sound is heard: strepit omnis murmure campus,
Verg. A. 6, 709:omnia terrore ac tumultu,
Liv. 25, 25, 9; cf. id. 21, 11, 6:urbs apparatu belli,
id. 26, 51, 7; cf. Tac. H. 2, 84:aures clamoribus plorantium,
Liv. 22, 14, 8:placidum aequor mille navium, remis,
Tac. A. 2, 23:armorum paratu provinciae,
id. H. 2, 84:mons tibiarum cantu tympanorumque sonitu,
Plin. 5, 1, 1, § 7.—Trop.:II.Scythici equitatūs equorum gloriā strepunt,
ring, resound with the glory, Plin. 8, 42, 64, § 156:intra Albanam arcem sententia Messalini strepebat,
i. e. was not heard beyond, Tac. Agr. 45.—Act. (very rare):haec cum sub ipso vallo portisque streperent,
bawled out, vociferated, Liv. 2, 45, 5:strepens immania,
making strenuous accusations, Amm. 16, 6, 1:qui (lucus) Capitolium montem strepit,
fills with rustling, Front. Ep. ad M. Caes. 3, 9. -
3 circum-strepō
circum-strepō tius, ere [circum + strepo], to make a noise around, din about: clamore seditiosorum circumstrepitur, Ta.— To shout clamorously around: atrociora, Ta. -
4 īn-strepō
īn-strepō uī, itus, ere, to resound, rattle, creak: sub pondere faginus axis Instrepat, V. -
5 ob-strepō
ob-strepō uī, —, ere, to make a noise against, roar at, resound, reëcho: quā violens obstrepit Aufidus, H.: Marisque Bais obstrepentis litora, H.: Fontesque lymphis obstrepunt manantibus (sc. iacenti), H.: si non obstreperetur aquis, O.— To bawl against, clamor at, outbawl: male dicta alia cum adderet, obstrepere omnes, S.: eius modi res obstrepi clamore militum videntur, to be drowned: ut ipsi sibi in dicendo obstrepere videantur: decemviro obstrepitur, L.—To annoy, molest, be troublesome: tibi litteris.—To impede, hinder, be an obstacle: nihil sensere (Poeni), obstrepente pluviā, L.: conscientiā obstrepente, Cu. -
6 per-strepō
per-strepō —, ere, to make much noise, T. -
7 strepitō
strepitō —, —, āre, intens. [strepo], to clatter, be noisy: (corvi) Inter se in foliis strepitant, V.: arma strepitantia, Tb.* * *strepitare, strepitavi, strepitatus V -
8 strepitus
strepitus ūs, m [strepo], a confused noise, din, clash, crash, rustle, rattle, clatter, murmur: strepitus, fremitus, clamor tonitruum: ingens Valvarum, H.: rotarum, Cs.: neque decretum exaudiri prae strepitu et clamore poterat, L.: concursus hominum forique strepitus: canis, sollicitum animal ad nocturnos strepitūs, L.—Of music, a sound: citharae, H.: testudinis aureae, H.* * *noise, racket; sound; din, crash, uproar -
9 adstrepo
I.In gen., to make a noise at or to (only post-Aug.;II.freq. in Tac.): totum mare immugit, omnes undique scopuli adstrepunt,
Sen. Hippol. 1027:adstrepebat volgus diversis incitamentis,
Tac. A. 1, 18:volgus clamore et vocibus adstrepebat,
id. H. 2, 90.—As verb act. with acc.:irritis precibus surdas principis aures adstrepebant,
Plin. Pan. 26, 2 (Keil, obstrepebant):eadem,
Tac. H. 4, 49:quae pauci incipiant, reliquos adstrepere,
id. A. 2, 12.—Esp., alicui adstrepere, like acclamo, to shout applause to, to applaud, huzza:adstrepebat huic alacre vulgus,
Tac. A. 11, 17:haec atque talia dicenti adstrepere volgus,
id. ib. 12, 34. -
10 astrepo
I.In gen., to make a noise at or to (only post-Aug.;II.freq. in Tac.): totum mare immugit, omnes undique scopuli adstrepunt,
Sen. Hippol. 1027:adstrepebat volgus diversis incitamentis,
Tac. A. 1, 18:volgus clamore et vocibus adstrepebat,
id. H. 2, 90.—As verb act. with acc.:irritis precibus surdas principis aures adstrepebant,
Plin. Pan. 26, 2 (Keil, obstrepebant):eadem,
Tac. H. 4, 49:quae pauci incipiant, reliquos adstrepere,
id. A. 2, 12.—Esp., alicui adstrepere, like acclamo, to shout applause to, to applaud, huzza:adstrepebat huic alacre vulgus,
Tac. A. 11, 17:haec atque talia dicenti adstrepere volgus,
id. ib. 12, 34. -
11 circumstrepo
circum-strĕpo, no perf., pĭtum, v. a.I.To make a noise around, to din with clamor, to cause to echo around (post-Aug.), (legatus) clamore seditiosorum circumstrepitur, Tac. H. 2, 44:B.fenestrae canticis circumstrepitae,
App. Mag. 75, p. 322, 8; Sid. Ep. 7, 9; Manil. 1, 22.—Trop.:II.tothumanam vitam circumstrepentibus minis,
Sen. Vit. Beat. 11, 1.—To cry or shout clamorously around (so only twice in Tac.):quidam atrociora circumstrepebant,
Tac. A. 3, 36 fin.:ceteri circumstrepunt, iret in castra, etc.,
id. ib. 11, 31. -
12 constrepo
I.Lit.:II.domus tota constrepebat hymenaeum,
App. M. 4, p. 154, 23; cf. id. ib. 11, p. 261, 34.—Trop., of a vivid speech:horum omnium et testimoniis et exemplis constrepebat,
Gell. 4, 1, 4. -
13 fremo
frĕmo, ŭi, ĭtum, 3, v. n. and a. [cf. bremô, bromos, brontê].1.Neutr., to make a low roaring, to roar, resound, to growl, murmur, rage, snort, howl (class.;II. (α).syn.: frendo, strideo, strepo, crepo): (ventus ibi) Speluncas inter magnas fremit ante tumultu,
Lucr. 6, 581; cf. Verg. A. 1, 56:venti immani turbine,
Ov. Tr. 1, 2, 25:mare,
Val. Fl. 2, 646; cf.:Ister tumidā aquā,
id. 6, 329:montes undaeque,
Stat. Th. 12, 654:saxa concita murali tormento,
whiz, Verg. A. 12, 922:viae laetitiā ludisque plausuque,
resound, id. ib. 9, 717:agri festis ululatibus,
Ov. M. 3, 528:irritata canum cum primum immane Molossūm Mollia ricta fremunt,
Lucr. 5, 1064:leo ore cruento,
Verg. A. 9, 341; Plin. 8, 16, 19, § 48; cf. Varr. L. L. 7, § 104 Müll.:equus,
neighs, Verg. A. 11, 496; 599; Hor. C. 4, 14, 23; id. Epod. 9, 17:lupus ad caulas,
Verg. A. 9, 60:tigres,
Val. Fl. 2, 260:fremant omnes licet, dicam quod sentio,
to mutter, grumble, Cic. de Or. 1, 44, 195:cum in basilica Julia... omnia clamoribus fremerent,
Quint. 12, 5, 6:omnes magno circum clamore fremebant,
Verg. A. 6, 175:cunctique fremebant Caelicolae assensu vario,
id. ib. 10, 96:cuncti simul ore fremebant Dardanidae,
id. ib. 1, 559;5, 555: animisque fremens,
id. ib. 12, 371; cf.:stabat acerba fremens Aeneas,
id. ib. 12, 398:patres, erecti gaudio, fremunt,
Liv. 6, 6, 17: rumor de tibicine Fremit in theatro, Phaedr. [p. 779] 5, 7, 21.—With acc.:(β).dixerat haec unoque omnes eadem ore fremebant,
Verg. A. 11, 132: arma amens fremit;arma toro tectisque requirit, Saevit amor ferri,
id. ib. 7, 460: si plebs fremere imperia coepisset, i. e. to murmur at, Cass. ap. Serv. Verg. A. 1, 56.—With an object-clause:jam vero Arrius consulatum sibi ereptum fremit,
Cic. Att. 2, 7,3:Pedum expugnandum ac delendum senatus fremit,
Liv. 8, 13, 1:praetorianus miles, non virtute se sed proditione victum fremebat,
Tac. H. 2, 44:(M. Bruti) epistolae frementes, fibulas tribunicias ex auro geri,
id. ib. 4, 35; Plin. 33, 3, 12, § 39. -
14 instrepo
in-strĕpo, ŭi, ĭtum, 3, v. n., to make a noise anywhere; to sound, resound, rattle, clatter, creak (mostly poet. and post-class.): sub pondere faginus axis Instrepat, * Verg. G. 3, 172:dentibus,
to gnash, Claud. Cons. Mall. Theod. 222.—With a Gr. acc., to make resound, to utter:lamentabiles questus,
App. M. 2, p. 126, 36 (but in Liv. 4, 43 fin., the correct read. is increparet). -
15 interstrepo
inter-strĕpo, 3, v. n., to make a noise among, to sound in the midst of ( poet.): Nereus undis, Claud. in. Rufin. 2, 303 (but in Verg. E. 9, 36, the correct read. is inter strepere). -
16 murmuro
murmŭro, āvi, ātum, 1, and (ante- and post-class.) murmŭror, ātus, 1, v. dep. [id.], to murmur, mutter; to rustle, rumble, roar, etc. (cf.: susurro, musso, fremo, strepo).I.Neutr.A.Form murmuro:B.secum murmurat,
Plaut. Aul. 1, 1, 13; Varr. L. L. 6, § 67 Müll.—Of discontented persons, to mutter, grumble:servi murmurant,
Plaut. Mil. 3, 1, 149:et murmuravit omnis congregatio,
Vulg. Exod. 16, 2 al. —Of the nightingale:secum ipse murmurat,
Plin. 10, 29, 43, § 82:magia carminibus murmurata,
muttered, App. Mag. p. 304, 28.—Of inanimate things, to murmur, roar, rumble:murmurantia litora,
Varr. L. L. 6, § 67 Müll.:murmurans mare,
Cic. Tusc. 5, 40, 116:unda,
Verg. A. 10, 212:ignis,
crackles, Plin. 18, 35, 84, § 357:intestina,
to rumble, Plaut. Cas. 4, 3, 6.—Form murmuror: murmurari coepimus, Varr. ap. Non. 478: populus murmurari coepit, Quadrig. ib. 7; Varr. ib. 11.—II.Act., transf., to mutter or grumble at a thing:quidam tarditatem poëtae murmurari,
App. Flor. p. 353 fin. -
17 murmuror
murmŭro, āvi, ātum, 1, and (ante- and post-class.) murmŭror, ātus, 1, v. dep. [id.], to murmur, mutter; to rustle, rumble, roar, etc. (cf.: susurro, musso, fremo, strepo).I.Neutr.A.Form murmuro:B.secum murmurat,
Plaut. Aul. 1, 1, 13; Varr. L. L. 6, § 67 Müll.—Of discontented persons, to mutter, grumble:servi murmurant,
Plaut. Mil. 3, 1, 149:et murmuravit omnis congregatio,
Vulg. Exod. 16, 2 al. —Of the nightingale:secum ipse murmurat,
Plin. 10, 29, 43, § 82:magia carminibus murmurata,
muttered, App. Mag. p. 304, 28.—Of inanimate things, to murmur, roar, rumble:murmurantia litora,
Varr. L. L. 6, § 67 Müll.:murmurans mare,
Cic. Tusc. 5, 40, 116:unda,
Verg. A. 10, 212:ignis,
crackles, Plin. 18, 35, 84, § 357:intestina,
to rumble, Plaut. Cas. 4, 3, 6.—Form murmuror: murmurari coepimus, Varr. ap. Non. 478: populus murmurari coepit, Quadrig. ib. 7; Varr. ib. 11.—II.Act., transf., to mutter or grumble at a thing:quidam tarditatem poëtae murmurari,
App. Flor. p. 353 fin. -
18 obstrepo
ob-strĕpo, ŭi, ĭtum, 3, v. n. and a.A.Neutr.1.Prop., to make a noise against or at; to roar or resound at; to resound, sound.—With dat.:2.marisque Baiis obstrepentis urges Submovere litora,
Hor. C. 2, 18, 20:remotis Obstrepit Oceanus Britannis,
id. ib. 4, 14, 48:multaque nativis obstrepit arbor aquis,
Prop. 4 (5), 4, 4:si, intrante te, clamor, et plausus, et pantomimica ornamenta obstrepuerint, si, etc.,
Sen. Ep. 29, 12:fontesque lymphis obstrepunt manantibus,
Hor. Epod. 2, 27:tympana... raucis Obstrepuere sonis,
Ov. M. 4, 392:garrula per ramos avis obstrepit,
sings aloud, Sen. Oedip. 454:jam genus totum obstrepit,
makes loud lament, Sen. Herc. Oet. 758.— Impers., there is a noise, a noise arises:non statim, si quid obstrepet, abiciendi codices erunt, etc.,
if there shall be a noise, Quint. 30, 3, 28.—Trop.a. (α).Absol.:(β).adversarius obstrepit,
Quint. 12, 6, 5.—With dat.:(γ).certatim alter alteri obstrepere,
Liv. 1, 40 fin.:ut quodammodo ipsi sibi in dicendo obstrepere videantur,
Cic. de Or. 3, 13, 50.—Impers. pass.:b.decemviro obstrepitur,
Liv. 3, 49, 4.—To annoy, molest, be troublesome to.—With dat.:c. (α).quae res fecit, ut tibi litteris obstrepere non auderem,
Cic. Fam. 5, 4, 1.—With dat.:(β).detrectare Pompeium, actisque ejus obstrepere,
Flor. 4, 2, 9:remove parentem, ne tuae laudi obstrepat,
Sen. Herc. Fur. 1030.—Absol.:d.mhil sensere (Poeni), obstrepente pluviā,
Liv. 21, 56, 9:ut accipiatur circumjecto candore lux, et, temperato repercussu, non obstrepat,
Plin. 11, 37, 55, § 148: scelerati, conscientiā obstrepente, condormire non possunt, Curt. 6, 10, 14:sed clausae sunt aures, obstrepente irā,
id. 8, 1, 48.—To cry out against, blame.—With dat.:B.huic definitioni ita obstrepunt,
Gell. 6, 2, 4.—Act., to clamor against; to oppose, disturb:2.tamen ejus modi, etiam cum leguntur, obstrepi clamore militum videntur, et tubarum sono,
Cic. Marcell. 3, 9:quae in Cn. Pompeium congesta sunt: hinc assensione favoris, illinc fremitu invidiae, litterarum monumentis obstrepuntur,
are perverted, distorted, Val. Max. 8, 15, 8.—To fill with noise, cause to resound:secretus ab omni voce locus, si non opstreperetur aquis,
Ov. F. 6, 9. -
19 perstrepo
I.Neutr., to make a great noise, to resound, echo, ring:II.abeunt lavatum, perstrepunt,
Ter. Eun. 3, 5, 52:tellus perstrepit,
Sil. 8, 430:perstrepit rumor in aulā,
Stat. Achill. 2, 76:clangor buccinae,
Vulg. Exod. 19, 16.—Act.A.To sound through, make a noise through, to make resound:B.turba perstrepit aedes,
Claud. in Ruf. 1, 213: cubiculum jubilis suis, M. Aur. ap. Front. Ep. ad M. Caesarem, 4, 5 Mai.—In pass.:clamore januas perstrepi,
App. M. 3, p. 129.—To make a great noise with or about any thing: nonne haec cotidie perstrepunt Ariani? Ambros. de Fide, 5, 16, 19. -
20 strepito
strĕpĭto, āre, v. freq. a. [strepo], to make a great noise, rustling, rattling, etc. ( poet. and very rare): (corvi) inter se foliis strepitant, Verg. G. 1, 413:viden ut strepitantibus advolet alis Amor,
Tib. 2, 2, 17:arma strepitantia,
id. 2, 5, 73:pulsis strepitant incudibus urbes,
Val. Fl. 4, 288:(lugentes) strepitant per urbem,
Albin. 1, 183.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
strepo — strepo·gen·in; … English syllables
strepokas — strepõkas sm. (2) žr. strapokas 1: Prikišei pilną pečių strepõkų, bet nedega Kur. ^ Aš tau išvirsiu kūlokų ir strepõkų! Sv … Dictionary of the Lithuanian Language
strepogenin — strepo·gen·in .strep ə jen ən n a biologically active principle, characteristic chemical structure, or amino acid content attributed esp. formerly to various proteins, peptides, or mixtures of them to account for their ability to stimulate growth … Medical dictionary
strepom — strepõm adv. pusiau ropomis, griuvinėjant: Apsirgau, tai kap tik per pirkią perstrepo[ja]u, strepõm perejau Prng … Dictionary of the Lithuanian Language
strepogenin — strepo·gen·in … English syllables
strepoti — strepoti, oja, ojo intr. eiti griuvinėjant, ropomis … Dictionary of the Lithuanian Language
стрепет — род. п. а I резкий шорох , птица Otis tеtrах (С. Аксаков, Гоголь), укр. стрепет Otis tеtrах . В основе лежит звукоподражательный к., как в лат. strepō, еrе шуметь, бушевать, греметь , strepitus, род. п. ūs, ī шум (о которых см. Вальде–Гофм. 2,… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
strepere — strè·pe·re v.intr. (io strèpo) LE fare strepito, rumoreggiare: quatte, quatte nelle placide acque | strepono or qua, le vecchie rane, or là (Pascoli) {{line}} {{/line}} VARIANTI: strepire. DATA: sec. XIV. ETIMO: dal lat. strĕpĕre. NOTA… … Dizionario italiano
strepere — {{hw}}{{strepere}}{{/hw}}v. intr. (io strepo ; difett. del part. pass. e dei tempi composti ) (poet.) Strepitare … Enciclopedia di italiano
ԴՈՓԵՄ — (եցի.) NBH 1 0640 Chronological Sequence: Early classical, 11c, 12c, 13c չ. ψοφέω strepo, sono Բախել ոտամբ զերկիր, տրոփել. դրնդել. դռնչել, կայթել. կաքաւել. *Ծա՛փս հար ձեռամբ, եւ դոփեա՛ ոտամբ: Դոփեցեր ոտամբ քով. Եզեկ. ՟Զ. 11: ՟Ի՟Ե. 6: *Ոտիւքն դոփէ … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՍԱՒԱՌՆԻՄ — (եցայ.) NBH 2 0703 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 12c ձ. πτερίσσομαι (որ եւ թեւաւորիլ). alas quatio, alis strepo, volando alas agito. որ եւ ՍԱՒԱՌՆԱՆԱԼ. Բանալ տարածել եւ բախել զթեւս ʼի թռչիս. թեւապարել. թեւակոխել.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)