-
61 προ-βραχής
προ-βραχής, ές, od. προβραχύς, ύ, sehr flach, als v. l. für προςβραχής, Strab. 5, 4, 5 u. öfter.
-
62 προ-επι-σκέπτομαι
προ-επι-σκέπτομαι, gew. fut. u. aor. med., vorher betrachten, Sp.; προεπέσκεπται ἡμῖν, pass., Strab. 8, 3, 23.
-
63 προ-επ-οικέω
προ-επ-οικέω, vorher als Ansiedler bewohnen, Strab. 5, 1, 10.
-
64 προ-εφ-οδεύω
προ-εφ-οδεύω, vorher bereisen, Strab.
-
65 προ-εκ-πίπτω
προ-εκ-πίπτω (s. πίπτω), vorher herausfallen; προεκπίπτουσιν αἱ καταδίκαι τῶν ἀποδείξεων, Plut. ad princ. inerud. 6; φήμη προεκπεσοῠσα, Galb. 5; περαιτέρω, weit über die Gränze gehen, Longin. 15, 8; vgl. Strab. 1, 2, 3 g. E.
-
66 προ-εκ-δέχομαι
προ-εκ-δέχομαι (s. δέχομαι), dep. med., vorher auffangen; Strab. XV; Ios.
-
67 προ-εμ-βαίνω
προ-εμ-βαίνω (s. βαίνω), voraus, vorher hineinschreiten, zuerst hineinsteigen; Strab.; Plut. Pomp. 78.
-
68 προ-γαμέω
-
69 προ-κάθ-ημαι
προ-κάθ-ημαι (s. ἧμαι), ion. προκάτημαι, davorsitzen, -liegen, vor einem Orte gelegen sein, τοσοῦτο πρὸ τῆς ἄλλης Ἑλλάδος, Her. 7, 172, bes. aber davorliegen, -stehen zum Schutz, zur Vertheidigung, τινός, 8, 36. 9, 106; τῆς πόλεως, Plat. Legg. VI, 758 d; ὁ νόμος, Antiph. 6, 21; Eur. vrbdt auch οἳ τετράμοιρον νυκτος φρουρὰν προκάϑηνται, Rhes. 7; τὸ προκαϑήμενον τῆς πόλεως, Plat. Legg. VI, 758 d; τῶν πραγμάτων, Pol. 3, 56, 5, u. ä. oft; auch ἐν τῇ Τυῤῥηνίᾳ, 2, 25, 2; ἐπ ὶ τῶν τόπων, 3, 86, 1, auch = öffentlich dasitzen, z. B. zu Gericht od. dgl., 5, 63, 7. 12, 16, 6, ἐπὶ βήματος, D. L. 49, 40. – voransitzen, auf einem Ehrenplatze, προκάϑηνται καϑ' ἡλικίαν καὶ τιμήν, Strab. 3, 3, 7.
-
70 προβατεία
-
71 προβατία
-
72 προ-δια-σαφέω
προ-δια-σαφέω, vorher od. vorläufig bekannt machen; Pol. 40, 6, 12; Strab., Plut. u. a. Sp.
-
73 προ-νομευτής
προ-νομευτής, ὁ, der Fouragirer, Strab. XV.
-
74 προ-αλής
προ-αλής, ές (ἅλλομαι), vorsprüngig, vornüberhangend, abschüssig, steil; χῶρος, Il. 21, 262; ὕδωρ προαλές, das herabschießende Wasser, Ap. Rh. 3, 73; übrtr., bereit wozu, Sp.; auch vorschnell, im Sprechen, Iambl. Pythag. 17; übh. voreilig, Strab. 12, 3, 19 im compar. – Das adv. προαλῶς tadeln Phryn. p. 245 u. Thom. Mag.
-
75 προ-βάλλω
προ-βάλλω (s. βάλλω), Hom. nur aor. act. u. med., stets ohne Augment, vorwerfen, hinwerfen, τινί τι; Νότος Βορέῃ προβάλεσκε, Od. 5, 331; τρωγάλια τοῖς ϑεωμένοις, Ar. Plut. 799; auch übertr., ἱππῆες πεζοί τε κακὴν ἔριδα προβαλόντες, den Wettkampf hinwerfend, anfangend, Il. 11, 529; ἑαυτὸν εἰς ἀρὰς δεινάς, Soph. O. R. 745; u. ohne Zusatz, sich jeder Gefahr preisgeben, sein Leben in die Schanze schlagen, vgl. ψυχὴν προβάλλοντ' ἐν κύβοισι δαίμονος, Eur. Rhes. 183; aber Her. 7, 141 = sich selbst wegwerfen, den Muth verlieren, verzweifeln; so ist auch Dem. 19, 27 zu nehmen, προαίρεσις τῆς πολιτείας προβεβλημένη καὶ ἄπιστος. – Auch = preisgeben, ἐπεί μοι τὴν ϑέμιν σὺ προὔ. βαλες, Soph. Trach. 807, Schol. ἀπέῤῥιψας καὶ παρεῖδες. So Plat. αἷς με σὺ προὔβαλες ἐκ προνοίας, Phaedr. 241 e. – Eine Frage vorlegen, aufgeben, eine Aufgabe stellen, ἕτερον αὖ σοι προβαλῶ τι δεξιόν, Ar. Nubb. 757; Plat. oft, τὰ λογισμῶν παισὶν οὖσι χρὴ προβάλλειν Rep. VII, 536 d, σκέψιν προβέβληκας Phil. 65 d, αἵρεσιν χαλεπήν Soph. 245 b, πρὸς τὴν τοῠ προβληϑέντος ζήτησιν Polit. 286 b. – Med., – a) vor sich hinwerfen, -schütten, οὐλοχύτας προβάλοντο, Il. 1, 458. 2, 421 Od. 3, 447; ϑεμείλιά τε προβάλοντο ἀμφὶ πυρήν, Il. 23, 255, sie legten vorweg, zuerst den Grund; sich vorlegen, vornehmen, ἔργον, Hes. O. 781; hinwerfen, preisgeben, ἐν ᾗ (ἀκτῇ) με προὐβάλου ἄφιλον, Soph. Phil. 1005; vor sich hinhalten, οὔκουν προβαλεῖ τὼ χεῖρε κἀκτενεῖς, Ar. Ran. 201; bes. Waffen zum Schutz, Xen. Cyr. 2, 3, 10 An. 4, 2, 21; ἐκέλευσε προβαλέσϑαι τὰ ὅπλα καὶ ἐπιχωρῆσαι ὅλην τὴν φάλαγγα, 1, 2, 17, d. i. sich zum Angriff fertig machen, wobei man den Schild vornimmt unb die Lanze fällt. Vgl. μεταβάλλειν. Daher προβεβλημένοι τοὺς ϑωρακοφόρους, Xen. Cyr. 6, 3, 24, die vor sich die Geharnischten haben; so auch Pol. oft, τὰ ϑηρία πρὸ τῶν κεράτων προεβάλλετο, 3, 72, 9; auch τῆς ἰδίας στρατοπεδείας τεῖχος προβαλλόμενοι, 1, 48, 10, vgl. 2, 65, 9; auch προεβάλοντο τάφρον, ποταμόν, 1, 18, 3. 2, 5, 5;. τὸ τεῖχος κύκλῳ προβεβλημένον τὸν ποταμόν, Strab. 11, 14, 6. Bei Dem. 4, 40, προβάλλεσϑαι δ' ἢ βλέπειν ἐναντίον οὔτ' οἶδεν οὔτ' ἐϑέλει, sich schützen, vertheidigen. – Daher auch als Vorwand brauchen, vorschützen, Einem vorhalten, bes. Sp., wie M. Anton. 1, 12; vgl. noch Aesch. 1, 74, ὅμως πρό γε τῆς αἰσχύνης προβάλλονταί τι καὶ συγκλείουσι τὰς ϑύρας. – b) vorschlagen, zur Wahl, τοὺς στρατηγοὺς προὐβάλλοντο, Plat. Legg. VI, 756 a; οὓς ἂν κοινῇ προβαλόμενοι ἕλωνται, XI, 916 b; Xen. An. 5, 9, 25 προεβάλλοντο αὐτόν· ἐπειδὴ δὲ ἐδόκει δῆλον, ὅτι αἱρήσονται αὐτόν; Dem. προβληϑεὶς πυλαγόρας καὶ τριῶν ἢ τεττάρων χειροτονησάντων αὐτὸν ἀνεῤῥήϑη, 19, 149; so auch Pol. 6, 26, 5. – c) für sich anführen, ἔϑνος, ein Volk als Beispiel anführen, erwähnen, Her. 4, 46; τὸν Ὅμηρον δοκεῖ μοι χρῆναι προβάλλεσϑαι, Plat. Lach. 201 b; als Zeugen, Dem. 46, 10. – d) im Werfen u. übh. übertreffen, ἐγὼ δέ κε σεῖο νοήματί γε προβαλοίμην πολλόν, Il. 19, 218, am Verstande mag ich dich wohl übertreffen. – e) beschuldigen, anklagen (vgl. προβολή), προὐβαλόμην ἀδικεῖν τουτονί, Dem. 21, 1. 175, u. öfter; vgl. Xen. Hell. 1, 7, 35; προβληϑέντες ἀπέϑανον, Pol. 9, 17, 8.
-
76 προ-θωράκιον
προ-θωράκιον, τό, Vorpanzer, Strab. XVII.
-
77 προ-έκ-πτωσις
προ-έκ-πτωσις, ἡ, Uebertreibung, Strab. 7, 3, 4 nach Em.
-
78 πτυρτικός
-
79 πτίσμα
-
80 πυρ-ακτόω
πυρ-ακτόω, = Vorigem; τὰ βέλη πυρακτώσας, Plut. Symp. 1, 6, 2; Strab. 3, 5, 1 im perf. pass., wie D. Sic. 3, 25; Luc. Tox. 55, πυρακτωϑείς. Bei S. Emp. adv. phys. 2, 165 ist πεπυρακτωμένον Ggstz von ἐψυγμένον.
См. также в других словарях:
strab — v. strabo . Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN … Dicționar Român
Strab — Straßenbahn in Innsbruck Straßenbahn in Kassel … Deutsch Wikipedia
strab — strabismus … Medical dictionary
Strab — Straßenbahn EN streetcar … Abkürzungen und Akronyme in der deutschsprachigen Presse Gebrauchtwagen
strab — i, ism, o (G). Squint; squint eyed, cross eyed … Dictionary of word roots and combining forms
strab — • strabismus … Dictionary of medical acronyms & abbreviations
U-Strab — U Strab, die; , s: kurz für ↑Unterpflasterstraßenbahn … Universal-Lexikon
BO Strab — Basisdaten Titel: Verordnung über den Bau und Betrieb der Straßenbahnen Kurztitel: Straßenbahn Bau und Betriebsordnung Abkürzung: BOStrab Art: Bundesrechtsverordnung Geltungsbereich: Bundesrepublik Deutschland … Deutsch Wikipedia
U-Strab — Unterpflasterstraßenbahn EN underground streetcar … Abkürzungen und Akronyme in der deutschsprachigen Presse Gebrauchtwagen
strobilaceous — |sträbə|lāshəs adjective Etymology: New Latin strobilaceus, from strobilus strobile + Latin aceus aceous 1. : relating to or resembling a strobile 2. : bearing strobiles … Useful english dictionary
strobilate — ˈsträbəˌlāt intransitive verb ( ed/ ing/ s) Etymology: back formation from strobilation : to become a strobila : undergo strobilation * * * strobˈilate intransitive verb To undergo strobilation adjective Of the nature of a strobilus • • • Main… … Useful english dictionary