-
1 alabaster
strī m. (греч.) -
2 alabastrum
-
3 calamister
strī m.2) pl. ораторские прикрасы, цветистость речи C, T -
4 Fulviaster
strī m. насмешл. -
5 oleaster
strī m. [ olea ]дикая маслина C, V, PM -
6 philosophaster
strī m.лжефилософ Aug -
7 recalvaster
-
8 alabaster
alabaster, strī, m., u. alabastrum, strī, n. (ἀλάβαστρος u. -ον), I) ein birnenförmiges, glattes Salbenfläschchen aus Alabaster oder wirklichem orientalischem Onyx-Edelstein, Cic. fr., Plin. u.a. – übtr., von der Gestalt, die »noch geschlossene Rosenknospe« Plin. 21, 14. – II) alabastrum = stibi (w.s.), Plin. 33, 101. – / Über die Form alabastrus, s. Denk in Wölfflins Archiv. 14, 279.
-
9 alabaster
alabaster, strī, m., u. alabastrum, strī, n. (ἀλάβαστρος u. -ον), I) ein birnenförmiges, glattes Salbenfläschchen aus Alabaster oder wirklichem orientalischem Onyx-Edelstein, Cic. fr., Plin. u.a. – übtr., von der Gestalt, die »noch geschlossene Rosenknospe« Plin. 21, 14. – II) alabastrum = stibi (w.s.), Plin. 33, 101. – ⇒ Über die Form alabastrus, s. Denk in Wölfflins Archiv. 14, 279.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > alabaster
-
10 euroauster
euro-auster, strī m. Is = euronotus -
11 pinaster
pīnaster, strī m. (= pinus silvestris)лесная сосна PM -
12 administer
ad-minister, strī, m., der zur Hand geht, Handreichung tut, I) im engern Sinne, der Diensttuende, Diener, hinc Casmilus nominatur Samothreces mysteris dius quidam administer diis magnis, Varr. LL. 7, 34: opus et administros (Arbeit u. Arbeiter) tutari, Sall. Iug. 76, 3. – II) im weitern Sinne, der Leiter, Mitleiter, Mitarbeiter, Gehilfe, Beistand, im üblen Sinne das Werkzeug, der Helfershelfer (vgl. Kritz Sall. Iug. 29, 2), Iovi se consiliarium atque administrum datum, Cic.: administris ad ea sacra druidibus utuntur, wobei die Dr. die gottesdienstlichen Handlungen leiten, Caes.: bellum sine administris geri, Sall.: alqo adminiculatore et quasi administro in studiis litterarum uti, Gell. – im üblen Sinne, administri et satellites Naevii, Cic.: C. Manlius, audaciae satelles atque administer tuae, Cic.: socius et administer omnium consiliorum assumitur Scaurus, Sall.: rerum huiusmodi omnium transactor et administer, Cic. – / Cic. Rosc. Am. 77 jetzt victus cotidiani minister.
-
13 auster [1]
1. auster, strī, m., I) der Südwind, ventus auster, Cato: auster atque aquilo, Lucil. fr.: spiritus austri, Enn. fr.: si flabat auster aut aquilo, Turpil. fr. 71: portus, qui ab Africo tegebatur, ab austro non erat tutus, Caes.: austrum nacti naves solvunt, Caes.: nobis flavit ab Epiro lenissimus auster et mitis, Cic.: auster, qui per biduum flaverat, in Africum se vertit, Caes.: idem auster increbruit, Caes.: reici austro vehementi ad alqm locum, Cic.: ut in tectoriis videmus austro (beim S.), Cic. – Der trockene Südwind (Schirokko), der Vegetation schädlich, dah. floribus austrum immittere, über die B. herstürzen lassen, Verg. ecl. 2, 58. – II) meton., die südliche Gegend, der Süden, Asia iacet ad meridiem et austrum, Europa ad septentriones et aquilonem, Varr. LL. 5, 13; luna inde fertur ad austrum et regreditur inde, Varr. LL. 9, 25: luna nunc in aquilonem elata nunc in austros deiecta, Plin. 2, 43: Indiae pars versa ad austrum, Plin. 6, 212: mundus premitur Libyae devexus in austros, Verg. georg. 1, 241.
-
14 equester
equester, stris, stre, Genet. stris, Abl. stri (equus), zum Pferde od. Reiter gehörig, I) im allg.: a) zum Pferde gehörig, der Pferde, fremitus, der Pferde (Ggstz. currulis strepitus), Fronto de fer. Als. 3. – b) zum Reiter-, zur Reiterei gehörig, Reiter- (Ggstz. pedester), equi, Reitpferde, Vulg. 3. regg. 4, 26: statua, Cic.: copiae, Cic.: proelium, Caes.: tumultus, Liv.: auxilium, Liv.: poet., equestri fracta tellus pede, d.i. von der Reiterei, Sen. Phoen. fr. 34 (396). – Neptunus, s. Cōnsus. – Fortuna, Liv. 40, 40, 10. – II) insbes., zum Ritter gehörig, Ritter-, ordo, Ritterstand, Cic.: locus, Stand, Würde eines Ritters, zB. equestri loco ortus, dem Ritterstande angehörend, Cic.: census, Cic.: dignitas, Ritterwürde. Nep.: aes, das Ausrüstungsgeld für das Ritterpferd, Gaius: militia, ritterlicher Kriegsdienst (als Offizier bei der Reiterei), Suet. – subst., a) equester, stris, m. = eques, ein Ritter, Iulius Densus equester, Tac. ann. 13, 10: apud equestres, ibid. 12, 60. – b) equestria, ium, n. (sc. loca), die Sitze der Ritter in den Schauspielen, Sen. de ben. 7, 12, 5. Petron. 126, 10. Suet. Cal. 26, 4: iussit ire sessum in equestria, Sen. contr. 7 (3), 18, 9. – / equestris als Nbf. für das masc., wie tumultus equestris, Liv. 27, 1. § 11: Neptunus equ., Tert. de spect. 9 u. Serv. Verg. Aen. 8, 636: numerus equ., Amm. 25, 1, 7: mos equ., Serv. Verg. Aen. 11, 703.
-
15 euroauster
euroauster, strī, m. (eurus u. auster) = euronotus, Isid. orig. 13, 11. § 8. – synk. eurauster, Anthol. Lat. 484, 18 (1056, 18).
-
16 philosophaster
philosophaster, strī, m. (philosophus), ein Afterphilosoph, Scheinphilosoph, Augustin. de civ. dei 2, 27 in. u. op. imperf. c. Iulian. 5, 11 u. 6, 18. – im guten Sinne = philosophus, vir gravis et philosophaster, Augustin. de civ. dei 2, 27.
-
17 pinaster
-
18 praeminister
prae-minister, strī, m., der Diener, Aufwärter, deorum (als Erklärung v. camillus), Macr. sat. 3, 8, 6: absol., Tert. de or. 1.
-
19 promagister
prō-magister, strī, m., der zweite Vorsteher, der zweite Verwalter, Corp. inscr. Lat. 6, 2056. lin. 4 (a. p. Chr. 78) u. 6, 2120. lin. 28.
-
20 administer
ad-minister, strī, m., der zur Hand geht, Handreichung tut, I) im engern Sinne, der Diensttuende, Diener, hinc Casmilus nominatur Samothreces mysteris dius quidam administer diis magnis, Varr. LL. 7, 34: opus et administros (Arbeit u. Arbeiter) tutari, Sall. Iug. 76, 3. – II) im weitern Sinne, der Leiter, Mitleiter, Mitarbeiter, Gehilfe, Beistand, im üblen Sinne das Werkzeug, der Helfershelfer (vgl. Kritz Sall. Iug. 29, 2), Iovi se consiliarium atque administrum datum, Cic.: administris ad ea sacra druidibus utuntur, wobei die Dr. die gottesdienstlichen Handlungen leiten, Caes.: bellum sine administris geri, Sall.: alqo adminiculatore et quasi administro in studiis litterarum uti, Gell. – im üblen Sinne, administri et satellites Naevii, Cic.: C. Manlius, audaciae satelles atque administer tuae, Cic.: socius et administer omnium consiliorum assumitur Scaurus, Sall.: rerum huiusmodi omnium transactor et administer, Cic. – ⇒ Cic. Rosc. Am. 77 jetzt victus cotidiani minister.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > administer
- 1
- 2
См. также в других словарях:
stri — stri·ar·ia; stri·a·tal; stri·at·ed; stri·a·tum; stri·a·ture; stri·den·cy; stri·dent; stri·dent·ly; stri·dha·na; stri·dor; stri·gate; stri·ge·i·dae; stri·ges; stri·gine; stri·gol·nik; stri·gose; stri·gous; stri·o·la; stri·o·late; stri·sci·an·do;… … English syllables
stri|a — «STRY uh», noun, plural stri|ae «STRY ee». 1. a slight furrow or ridge; small groove or channel, as produced on a rock by moving ice, or on the surface of a crystal or mineral by its structure. 2. a linear marking; narrow stripe or streak, as of… … Useful english dictionary
strı̏g — m 〈N mn ovi〉 reg. dvoručne škare kojima se strižu ovce … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
strı̏ge — ž mn 〈G strîgā〉 zool. kukci uzdušnjaci (Chilopoda) iz razreda stonoga … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
strı̏ja — ž 〈G mn strîjā〉 1. {{001f}}uska brazda na nekoj površini, ob. nastala prirodnim putem bez mehaničkog djelovanja izvana, na onome što je nađeno u prirodi (npr. kamen) 2. {{001f}}〈mn〉 fiziol. trajne promjene na koži u obliku uzdužnih i poprečnih… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
strı̏ka — m 〈N mn e〉 reg. hip. od stric … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
strı̏p — m 〈N mn strìpovi〉 1. {{001f}}priča predstavljena nizom slika praćenih tekstualnim dijalogom i objašnjenjima 2. {{001f}}inform. dugačka uska traka koja služi za identifikaciju vlasnika (na kreditnim karticama i sl.) ✧ {{001f}}engl … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
strı̏ći — (koga, što, se) nesvrš. 〈prez. strížem (se), pril. sad. strígūći (se), prid. trp. strìžen〉 1. {{001f}}(što) škarama šišati ovce, šišati (vunu) 2. {{001f}}(koga, se) reg., {{c=1}}v. {{ref}}šišati{{/ref}} 3. {{001f}}pren. iron. a.… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
štrı̏h — m 〈N mn štrìhovi〉 reg. 1. {{001f}}trag kraćeg poteza koji ostavlja sredstvo za pisanje kao oznaka; zarez, raboš 2. {{001f}}kazal. oznaka koja upućuje da treba izbaciti dio dramskoga teksta ✧ {{001f}}njem … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
štrı̏k — m 〈N mn štrìkovi〉 reg. konopac, uže ⃞ {{001f}}∼ za vrat žarg. ostaje mi da se objesim (o nemanju novca i sl. i nevoljama koje su lakše nego što proizlazi iz doslovnog značenja) ✧ {{001f}}njem … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
stri- — *stri germ.?, Verb: nhd. streifen; ne. touch (Verb); Etymologie: s. ing. *ster (4), *sterə , *strē , *strei , *streu , Substantiv, Verb … Germanisches Wörterbuch