-
1 stopniować
stopniować [stɔpɲɔvaʨ̑]vt1) ( stopniowo zwiększać) steigern2) ( różnicować) abstufen, staffeln3) ling steigern\stopniować przymiotnik ein Adjektiv steigern -
2 stopniować
(-uję, -ujesz); vt( stopniowo zwiększać) to increase lub raise gradually; ( różnicować) to graduate; JĘZ to compare* * *ipf.1. (= zwiększać stopniowo) gradate, graduate.2. jęz. compare.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stopniować
-
3 stopniować
stopniować (-uję) trudności, wymagania allmählich steigern; ceny, płace staffeln; kolory abstufen; GR steigern -
4 stopniować
глаг.• градуировать* * *stopniowa|ć\stopniowaćny несов. 1. постепенно увеличивать (усиливать);2. грам. изменять по степеням сравнения* * *stopniowany несов.1) постепе́нно увели́чивать (уси́ливать)2) грам. изменя́ть по степеня́м сравне́ния -
5 stopniować
graduer -
6 stopniować
céimí -
7 stopniować
1. посилювати, збільшувати;2. градуювати (техн.) -
8 stopniować
tápos -
9 abstufen
ab|stufenvt -
10 staffeln
staffeln ['ʃtafln]die Gehälter sind [nach Dienstalter] gestaffelt płace są stopniowane [w zależności od wysługi lat] -
11 steigern
См. также в других словарях:
stopniować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, stopniowaćniuję, stopniowaćniuje, stopniowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwiększać stopniowo nasilenie, częstotliwość, szybkość itp. czegoś; stosować gradację czegoś :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stopniować — ndk IV, stopniowaćniuję, stopniowaćniujesz, stopniowaćniuj, stopniowaćował, stopniowaćowany 1. «zwiększać stopniowo nasilenie, szybkość czegoś; stosować gradację» Stopniować kary, nagrody. Stopniować trudności w programie szkolnym. 2. jęz.… … Słownik języka polskiego
stopniowanie — n I rzecz. od stopniować Stopniowanie napięcia dramatycznego. ∆ jęz. Stopniowanie opisowe (analityczne) «stopniowanie polegające na dodawaniu do form stopnia równego w stopniu wyższym: przysłówka bardziej dla zaznaczenia większego nasilenia cechy … Słownik języka polskiego
tonować — ndk IV, tonowaćnuję, tonowaćnujesz, tonowaćnuj, tonowaćował, tonowaćowany 1. «stopniować barwy, odcienie czegoś» Umiejętnie tonować głos. 2. szt. «pokrywać obraz olejny warstwą werniksu barwionego w celu zharmonizowania kolorytu całej kompozycji» … Słownik języka polskiego
