-
21 stoßen
v irrcogner, heurterstoßenstb8b49fd9o/b8b49fd9ßen ['∫to:sən] <stc0fba02eö/c0fba02eßt, st74b95b6die/74b95b6dß, gest45b14d38o̯/45b14d38ßen>1 (schubsen) pousser2 (stechen) Beispiel: er hat ihm ein Messer in den Arm gestoßen il lui a flanqué un coup de couteau dans le bras2 haben (einen Stoß geben) Beispiel: mit dem Fuß gegen die Tür stoßen donner un coup de pied à la porte -
22 stoßen
1) Stoß geben, Sport толка́ть толкну́ть. wegstoßen отта́лкивать /-толкну́ть. v. Hornvieh бода́ть. semelfak бодну́ть. stößig sein бода́ться. jdn. vor < gegen> die Brust stoßen толка́ть /- кого́-н. в грудь. die Kugel 20 m weit stoßen толка́ть /- ядро́ на два́дцать ме́тров. jdn. zur Seite stoßen отта́лкивать /- кого́-н. в сто́рону. jdn. zu Boden stoßen сбива́ть /-би́ть кого́-н. с ног2) an <auf, gegen> etw. aufprallen ударя́ться уда́риться о что-н. in voller Fahrt - v. Auto, Schiff, beim Laufen - v. Pers наска́кивать наскочи́ть на что-н. v. Schiff, Schwimmer наплыва́ть /-плы́ть на что-н.4) etw. in etw. einrammen, hineinstecken: Stange, Stab, Rohr in Erde o. Mauer забива́ть /-би́ть <вбива́ть/-бить> что-н. во что-н. Schlüssel in Schloß втыка́ть воткну́ть <вставля́ть/-ста́вить > что-н. во что-н. Säbel in Scheide вкла́дывать /-ложи́ть что-н. во что-н.5) etw. zerkleinern толо́чь ис-, рас-. Zucker zu Pulver stoßen толо́чь /- са́хар в пу́дру | ge stoßen толчёный6) auf jdn./etw. begegnen, finden ната́лкиваться /-толкну́ться на кого́-н. что-н. auf Widerstand, Schwierigkeiten auch ста́лкиваться /-толкну́ться с чем-н.7) an etw. angrenzen, zusammenstoßen: v. Garten, Feld прилега́ть к чему́-н. mein Zimmer stößt an seines моя́ ко́мната сме́жная с его́ ко́мнатой9) auf etw. v. Weg a) dort endend упира́ться /-пере́ться во что-н. b) dorthin führend выходи́ть вы́йти на что-н. die Straße stößt auf den Bahnhof у́лица упира́ется в вокза́л, у́лица выхо́дит к вокза́лу10) heftig erfassen jdn. stößt ein Lachen кого́-н. трясёт от сме́ха. jdn. stößt ein Schluchzen кто-н. содрога́ется от рыда́ний13) sich (etw. an etw.) stoßen anprallen: an Körper(glied) ударя́ться уда́риться (чем-н. о что-н.). schmerzhaft ушиба́ть ушиби́ть что-н., ушиба́ться ушиби́ться. sich blutig stoßen разбива́ться /-би́ться до кро́ви < в кровь>. sich den Kopf blutig stoßen разбива́ть /-би́ть го́лову до кро́ви < в кровь>. sich eine Beule an der Stirn stoßen сажа́ть посади́ть себе́ ши́шку на лоб -
23 stoßen
I vt 1. itələmək; təkan vurmaq; 2. zərbə endirmək; 3. buynuzlamaq, kəllə vurmaq; von sich (D)\stoßen itələmək, özündən uzaqlaşdırmaq; von (D) \stoßen məc. yıxmaq; j-n mit der Nase auf etw. (A) \stoßen məc. nəyisə kiminsə gözünə soxmaq; ◊ j-n vor den Kopf \stoßen karıxdırmaq, çaşdırmaq; heyrətləndirmək; kimisə təhqir etmək; j-n über den Haufen \stoßen kimisə vurub yıxmaq; 4. döymək, əzmək (həvəngdə); II vi (h, s) 1. buynuz vurmaq; silkələmək, yırğalamaq; 2. (an A) yanaşdırmaq, yapışdırmaq (nəyisə); dirənmək, söykənmək; (zu D) qoşulmaq (nəyəsə); 3. (auf A) toqquşmaq, rast gəlmək (nəyəsə); 4.: vom Lande \stoßen dəniz. sahildən ayrılmaq, yola düşmək (gəmi); ans Land \stoßen dəniz. sahilə yan almaq (gəmi); ins Horn \stoßen şeypur çalmaq; III sich \stoßen 1. itələmək; 2. (an D) əzilmək, zədələnmək (nədənsə); 3. məc. ədəbsiz saymaq -
24 stoßen
stóßen (stieß, gestossen) unr.V. hb tr.V. 1. тласкам; 2. блъскам; 3. набивам (кол); 4. тикам, ритам; sn itr.V. 1. блъскам се (auf etw. (Akk) в нещо); 2. попадам, натъквам се (auf etw. (Akk) на нещо); 3. присъединявам се (zu jmdm./etw. (Dat) към някого/нещо); sich stoßen 1. удрям се (an etw. (Dat) в нещо); 2. дразня се, шокирам се (an etw. (Dat) от нещо); warum stößt du mich? защо ме блъскаш?; ein Auto stoßen тикам, бутам кола; mit jmdm. in dasselbe Horn stoßen на един акъл сме с някого; umg jmdn. vor den Kopf stoßen шокирам някого; sie hat sich an den Kopf gestoßen тя се блъсна и се удари в главата; er hat sich an der Tischkante gestoßen той се удари на ръба на масата; nach jmdm. stoßen замахвам към някого, опитвам се да ударя някого; ein Wanderer ist zu unserer Gruppe gestoßen един турист се присъедини към нашата група; im Wald stieß ich auf ein Reh в гората срещнах една сърна; der Garten stößt an einer Seite an den Wald градината граничи от едната си страна с гората; die Straße stößt direkt auf den Bahnhof улицата излиза направо на гарата; sich an dem unhöflichen Ton stoßen дразня се от невежливия тон. -
25 stoßen
v/t толкать <кнуть> (a. Sp., Kugel); тыкать < ткнуть> (beides: mit Т; in A в В); Dolch usw. вонзать <зить>; Ball бить < ударить> (по Д); выталкивать < вытолкнуть> ( aus из Р); сталкивать < столкнуть> ( von с Р); von sich/zur Seite stoßen отталкивать <толкнуть>; sich am Kopf stoßen ушибить себе голову; sich am Tisch stoßen ушибиться/удариться о стол; ich stoße mich daran, daß... меня смущает, что...; v/i rempeln, rütteln; Kuh: бодать(ся); ( angrenzen) примыкать (an A к Д); stoßen gegen, fig. stoßen auf (A) наталкиваться <толкнуться> на (В); stoßen zu присоединяться <ниться> (к Д) -
26 stoßen
1. v/t stöta, knuffa, skuffa; stånga;mit dem Fuß stoßen sparka; ( zerkleinern) krossa2. v/i stöta; knuffas, stångas;stoßen auf (Akk) stöta på;ins Horn stoßen stöta i hornet -
27 stoßen
stoßen auf (A) støde på; -
28 Stoßen
vfc jmdm. etw. stoßen сказать кому-л. что-л. прямо, без обиняков"показать" кому-л. (проучить). Ich habe ihm gestern gestoßen, was wir von ihm halten.Der geht zu weit. Das gehört sich nicht. Ich werde ihm schon Bescheid stoßen, was Menschenwürde ist.Deutsch-Russisches Woerterbuch der umgangssprachlichen und saloppen > Stoßen
-
29 Stoßen
n долбление с.Neue große deutsch-russische Wörterbuch Polytechnic > Stoßen
-
30 Stößen
Neue große deutsch-russische Wörterbuch Polytechnic > Stößen
-
31 stoßen
1. vt1) толкать (тж. спорт.); ударять2) in A втыкать, вонзать (во что-л.)3) бодать4) толочь2. vi1) бодаться2) трясти3) (s) (an A) примыкать (к чему-л.); (zu D) присоединяться (к кому/чему-л.)4) (s) (auf A) наталкиваться (на что-л.)auf Schwierigkeiten stoßen — столкнуться с трудностями, встретить затруднения
5) (mit D an A) удариться (чем-л. обо что-л.), ушибить (что-л. обо что-л)3.употр. в сочетанияхsich stoßen — 1) толкаться 2) (an/gegen A) удариться (обо что-л.) 3) (an D) ушибиться ( обо что-л)
-
32 stoßen
stieß, gestoßen1. vt(mit Druck) to shove, to push, (mit Schlag) to knock, (mit Fuß) to kick, (anstoßen) to bump, (zerkleinern) to pulverize2. vrsich stoßen an + dat fig — to take exception to
-
33 Stoßen
-
34 Stoßen
Deutsch-Russisches Wörterbuch für Zement, Beton und Stahlbeton > Stoßen
-
35 Stoßen
-
36 Stoßen
долбление
Строгание инструментом, установочная база которого параллельна направлению главного движения резания.
[ ГОСТ 25761-83]Тематики
EN
DE
FR
Немецко-русский словарь нормативно-технической терминологии > Stoßen
-
37 stoßen
обог. ударятьобог. устар. промывать руду на штосгердеDeutsch-Russische Geologie und Mineralogie Wörterbuch > stoßen
-
38 Stoßen
-
39 stoßen
vi <tech.allg> (rütteln, schütteln; meist unerwünscht; z.B. Fahrzeugfederung) ■ jolt vi -
40 Stoßen
Deutsch-russische wörterbuch der automobil-und automotive service > Stoßen
См. также в других словарях:
stoßen zu — stoßen zu … Deutsch Wörterbuch
Stoßen — Stōßen, verb. irregul. ich stoße, du stößest, er stößet oder stößt; Conj. ich stoße; Imperf. ich stieß; Mittelw. gestoßen; Imperat. stoße oder stoß. Es ist in doppelter Gestalt üblich. I. Als ein Activum, aus einer geringen Entfernung schnell und … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
stoßen — stoßen: Die germ. starken Verben mhd. stōz̧en, ahd. stōz̧an, got. stautan, niederl. stoten, aisl. (schwach) stauta sind eng verwandt mit lat. tundere »stoßen, schlagen, hämmern« und aind. tudáti »stößt, schlägt, sticht«. Sie gehören mit diesen… … Das Herkunftswörterbuch
stoßen — V. (Grundstufe) jmdn. mit einem Stoß in eine bestimmte Richtung bewegen Beispiele: Er hat sie ins Wasser gestoßen. Er hat mich brutal zu Boden gestoßen. stoßen V. (Grundstufe) jmdm. einen Stoß geben Beispiel: Er hat mich heftig in den Bauch… … Extremes Deutsch
stoßen — Vst. std. (8. Jh.), mhd. stōzen, ahd. stōzan, as. stōtan Stammwort. Aus g. * staut a Vst. (reduplizierend), auch in gt. stautan, afr. stēta. Zu ig. * steu d stoßen , ohne anlautendes s auch in ai. tudáti stößt , air. do tuit fällt , l. tundere… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Stoßen — ist ein spanendes Fertigungsverfahren mit geometrisch bestimmter Schneide zur Herstellung von ebenen Flächen, Nuten und Profilen auf Stoßmaschinen. Beim Stoßen führt das Werkzeug die Schnitt und Rückbewegung (Vorhub bzw. Rückhub) aus, das… … Deutsch Wikipedia
Stoßen — Stoßen, 1) Verrichtung, bei welcher durch Bearbeitung spröder, harter Körper in metallnem Mörser, mit eben solcher Keule, erstere in ein mehr od. minder seines Pulver verwandelt werden; 2) S. der Gewehre, s. Rücklauf der Geschütze; 3) von einem… … Pierer's Universal-Lexikon
Stößen — Stößen, Stadt im Kreise Weißenfels des Regierungsbezirks Merseburg (preußische Provinz Sachsen), Wollenweberei u. Strumpfwirkerei 1100 Ew … Pierer's Universal-Lexikon
Stößen — Stößen, Stadt im preuß. Regbez. Merseburg, Landkreis Weißenfels, an der Staatsbahnlinie Naumburg Deuben bei Zeitz, hat eine evang. Kirche, eine Zuckerfabrik, Dampfziegelei u. (1905) 1291 meist evang. Einwohner. In der Umgegend Braunkohlengruben … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Stoßen — Stoßen, s. Leibesübungen … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Stößen — Stößen, Stadt im preuß. Reg. Bez. Merseburg, (1905) 1292 E … Kleines Konversations-Lexikon