Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

stercilīnum

  • 1 stercilinum

    stercilīnum, ī n. Pl, Cato = sterquilinium

    Латинско-русский словарь > stercilinum

  • 2 stercilinum

    dung heap/hill/pit, manure pile; midden

    Latin-English dictionary > stercilinum

  • 3 stercilinum

    , i n
      навозная куча

    Dictionary Latin-Russian new > stercilinum

  • 4 commingo

    com-mingo, mīnxī, mictum od. minctum, ere, I) beharnen, bepissen, comminxit lectum potus, bepißte betrunken das Polster, Hor. sat. 1, 3, 90. – II) übtr., mit einer ekelhaften Feuchtigkeit übh. besudeln, savia comminxit spurca saliva tua, Catull. 77, 8: tamquam commictae spurca saliva lupae, Catull. 99, 10: u. im Schimpfwort, commictum caeno stercilinum publicum, Plaut. Pers. 407 zw. – / Perf. commixi, Dosith. 425, 14 K.

    lateinisch-deutsches > commingo

  • 5 stercilinium

    stercilīniumod. stercilīnum, ī, n. (v. stercus), der Misthaufen, die Mistgrube, der Mistplatz, Scriptt. r.r. u.a.: als Schimpfwort, Plaut. u. Ter. – / Nbf. sterculīnum, Plaut. Cas. 114. Ter. Phorm. 526. Ulp. dig. 19, 1, 17. § 2. Iulian. epit. nov. c. 58. § 202. Vulg. (Amiat.) Luc. 14, 35. – sterquilinium, Colum. 7, 5, 8. Tert. adv. Marc. 4, 28 extr. u. de anim. 30. Vulg. Iob 2, 8 u. 20, 7. Vulg. 2. Esdr. 3, 13 u. 12, 31. Aldh. de laud. virgin. 44. Caper (VII) 111, 11. – sterquilinum, Sen. apoc. 7, 3. Phaedr. 3, 12, 1. Tert. adv. Marc. 4, 34 extr.

    lateinisch-deutsches > stercilinium

  • 6 commingo

    com-mingo, mīnxī, mictum od. minctum, ere, I) beharnen, bepissen, comminxit lectum potus, bepißte betrunken das Polster, Hor. sat. 1, 3, 90. – II) übtr., mit einer ekelhaften Feuchtigkeit übh. besudeln, savia comminxit spurca saliva tua, Catull. 77, 8: tamquam commictae spurca saliva lupae, Catull. 99, 10: u. im Schimpfwort, commictum caeno stercilinum publicum, Plaut. Pers. 407 zw. – Perf. commixi, Dosith. 425, 14 K.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > commingo

  • 7 stercilinium

    stercilīniumod. stercilīnum, ī, n. (v. stercus), der Misthaufen, die Mistgrube, der Mistplatz, Scriptt. r.r. u.a.: als Schimpfwort, Plaut. u. Ter. – Nbf. sterculīnum, Plaut. Cas. 114. Ter. Phorm. 526. Ulp. dig. 19, 1, 17. § 2. Iulian. epit. nov. c. 58. § 202. Vulg. (Amiat.) Luc. 14, 35. – sterquilinium, Colum. 7, 5, 8. Tert. adv. Marc. 4, 28 extr. u. de anim. 30. Vulg. Iob 2, 8 u. 20, 7. Vulg. 2. Esdr. 3, 13 u. 12, 31. Aldh. de laud. virgin. 44. Caper (VII) 111, 11. – sterquilinum, Sen. apoc. 7, 3. Phaedr. 3, 12, 1. Tert. adv. Marc. 4, 34 extr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > stercilinium

  • 8 lutum

    1.
    lūtum, i, n., a plant used in dyeing yellow, yellow-weed. dyer's-weed, weld:

    jam croceo mutabit vellera luto,

    Verg. E. 4, 44; Plin. 33, 5, 26, § 87; Vitr. 7, 14.—
    II.
    Transf., a yellow color, yellow, Verg. Cir. 316:

    nimius luto corpora tingit amor,

    Tib. 1, 9 (8), 52 Heyne ad loc.
    2.
    lŭtum, i, n. ( lŭtus, i, m., Quadrig. ap. Non. 212, 17) [luo], mud, mire.
    I.
    Lit.:

    volutari in luto,

    Cic. Verr. 2, 4, 24, § 53:

    cratesque luto integuntur,

    Caes. B. C. 2, 15; Quadrig. ap. Non. 212, 17:

    imbre lutoque Aspersus,

    Hor. Ep. 1, 11, 11:

    luto perfusa porticus,

    Juv. 14, 66: pinguia crura luto, id. 3, 247:

    luto opplere aliquem,

    Suet. Vesp. 5:

    in longa via et pulvis et lutum et pluvia,

    Sen. Ep. 96, 3:

    si quis aliquem luto obliniverit,

    Paul. Sent. 5, 4, 13:

    te pervolvam in luto,

    Ter. And. 4, 4, 38.—In plur.: luta et limum aggerebant, Cic. Fragm. ap. Non. 212, 16.—Prov.: in luto esse or haerere, to stick in the mud, i. e. to be at a dead stop, unable to proceed:

    nunc homo in medio luto est: Nomen nescit,

    Plaut. Ps. 4, 2, 27:

    neque mihi haud imperito eveniet, tali ut in luto haeream,

    id. Pers. 4, 3, 66:

    in eodem haesitas luto,

    Ter. Phorm. 5, 2, 15; cf. Lact. 2, 8, 24; 7, 2, 3: pro luto esse, to be as cheap as dirt:

    pro luto erat annona,

    Petr. 44:

    omnia pro luto habere,

    id. 67, 10; cf. id. 51, 6.—As a term of reproach, mud, filth: ludis me. Pa. Tum mihi sunt manus inquinatae. Sc. Quidum? Pa. Quia ludo luto, Plaut. Mil. 2, 3, 54; id. Most. 5, 2, 45:

    Lutum lenonium, commictum caeno stercilinum publicum!

    id. Pers. 3, 5, 2; 9; Cat. 42, 13:

    O tenebrae, o lutum, o sordes,

    offscouring of the earth, Cic. Pis. 26, 62.—
    II.
    Transf.
    A.
    Loam, clay, potter's clay:

    pocula de facili luto componere,

    Tib. 1, 1, 40:

    ficta Saguntino cymbia malo luto,

    Mart. 8, 6, 2: quibus arte benigna Et meliore luto finxit praecordia Titan, of better clay, i. e. of better materials, Juv. 14, 34; cf. Pers. 3, 23:

    homines compositi luto,

    Juv. 6, 13.—
    B.

    Lewis & Short latin dictionary > lutum

  • 9 DUNGHILL

    [N]
    STERCILINUM (-I) (N)
    STERCULINIUM (-I) (N)
    STERQUILINIUM (-I) (N)
    STERQUILINUM (-I) (N)

    English-Latin dictionary > DUNGHILL

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»