Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

spurcitia

  • 1 spurcitia

    spurcĭtĭa, ae, f. (spurcĭtĭēs, ēi, f.) [st2]1 [-] saleté, ordures, immondices. [st2]2 [-] moeurs dissolues.
    * * *
    spurcĭtĭa, ae, f. (spurcĭtĭēs, ēi, f.) [st2]1 [-] saleté, ordures, immondices. [st2]2 [-] moeurs dissolues.
    * * *
        Spurcitia, spurcitiae: vel Spurcities, spurcitiei, f. g. Lucret. Ordure, Saleté.

    Dictionarium latinogallicum > spurcitia

  • 2 spurcitia

    spurcitia, ae, f. u. spurcitiēs, ēī, f. (spurcus), der Unflat, die Unflätigkeit, Form -a, Colum. 1, 5, 8 u.a. Plin. 33, 69: Form -es, Lucr. 6, 977. Apul. met. 8, 28: Plur., Varro r.r. 3, 16, 7: suum spurcitiae, Plin. 17, 52: spurcitias omnes emendare, Sex. Placit. de medic. 11, 8. – im moral. Sinne, spurcitia patris, Afran. com. 54: improbi, ibid. 164.

    lateinisch-deutsches > spurcitia

  • 3 spurcitia

    spurcitia, ae, f. u. spurcitiēs, ēī, f. (spurcus), der Unflat, die Unflätigkeit, Form -a, Colum. 1, 5, 8 u.a. Plin. 33, 69: Form -es, Lucr. 6, 977. Apul. met. 8, 28: Plur., Varro r.r. 3, 16, 7: suum spurcitiae, Plin. 17, 52: spurcitias omnes emendare, Sex. Placit. de medic. 11, 8. – im moral. Sinne, spurcitia patris, Afran. com. 54: improbi, ibid. 164.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > spurcitia

  • 4 spurcitia

    spurcĭtĭa, ae (nom. collat. form spur-cĭtĭes, Lucr. 6, 977; abl. spurcitie, App. M. 8, p. 214, 33), f. [spurcus], filth, dirt, smut, dung (rare; not in Cic.).
    I.
    Lit., Col. 1, 5, 8; 12, 17, 2; Plin. 33, 4, 21, § 69; plur., Varr. R. R. 3, 16, 17:

    spurcitias suum laudant,

    Plin. 17, 9, 6, § 52.—
    II.
    Trop.: alicujus, Afran. ap. Non. 393, 33:

    patris,

    id. ib. 394, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > spurcitia

  • 5 spurcitia

    spurcitia, ae, f., filthiness, Mt. 23:27.*

    English-Latin new dictionary > spurcitia

  • 6 spurcitia

    ae f. [ spurcus ]
    грязь, нечистота, гадость Col, PM

    Латинско-русский словарь > spurcitia

  • 7 spurcitia

    filthiness, dirt

    Latin-English dictionary > spurcitia

  • 8 spurcities

    spurcĭtĭa, ae (nom. collat. form spur-cĭtĭes, Lucr. 6, 977; abl. spurcitie, App. M. 8, p. 214, 33), f. [spurcus], filth, dirt, smut, dung (rare; not in Cic.).
    I.
    Lit., Col. 1, 5, 8; 12, 17, 2; Plin. 33, 4, 21, § 69; plur., Varr. R. R. 3, 16, 17:

    spurcitias suum laudant,

    Plin. 17, 9, 6, § 52.—
    II.
    Trop.: alicujus, Afran. ap. Non. 393, 33:

    patris,

    id. ib. 394, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > spurcities

  • 9 spurcities

    spurcitiēs, ēī f. Lcr, Ap, Vr = spurcitia

    Латинско-русский словарь > spurcities

  • 10 Sauerei

    Sauerei, spurcitia od. spurcities.

    deutsch-lateinisches > Sauerei

  • 11 Schweinehirt

    [2092] Schweinehirt, subulcus. – Sch. sein, den Sch. machen (abgeben), sues pascere. Schweinerei, spurcitia od. spurcities. Schweinestall, suīle (der Stall od. Pferch für eine Herde Schweine). – hara (Schweinskoben).

    deutsch-lateinisches > Schweinehirt

  • 12 säuisch

    säuisch, spurcus. – obscenus (schmutzig, kotig, von Handlungen, Reden etc.). – s. Wesen, spurcitia od. spurcities. Adv.spurce.

    deutsch-lateinisches > säuisch

  • 13 Гадость

    - turpe (turpe senilis amor); spurcitia;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Гадость

  • 14 Грязь

    - coenum; faeculentia (cloacalis; morum); faex (terrena; salis); fimum; subluvies; squales, is, f; sordes, is f; squalentia; squalor; lutum; sentina; spurcitia; spurcamen;

    • дорога, скользкая от густой грязи - via subluvie caenosa lubrica;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Грязь

  • 15 Нечистоты

    - coenum; recrementum; faeculentia (cloacalis); fimum; eluvies (sordium); spurcitia; sordes; sentina;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Нечистоты

  • 16 Пакостник

    - qui conficit aliquid mali; qui flagitiose se gerit; qui turpiter agit; пакостно - foede, turpiter; пакостный - foedus, turpis, obscaenus; пакость - damnum, malum, incommodum, turbae; opprobrium, convicium, maledictum; obscaenitas, spurcities (spurcitia);

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Пакостник

  • 17 clades

    clādes, is ( gen. plur. usu. cladium, Liv. 2, 63, 7; 5, 22, 8 et saep.:

    cladum,

    Sil. 1, 41; 7, 505; 9, 353; 16, 672; Amm. 29, 1, 14; 32, 2, 1), f. [kindr. with Sanscr. klath, laedere; Gr. klaô, to break, break in pieces; cf.: per - cello, clava, gladius].
    I.
    Prop., a breaking, beating, dashing to pieces; hence,
    A.
    In gen., destruction, devastation, injury, mischief, harm, misfortune, disaster, loss, detriment, calamity (cf.: calamitas, pernicies;

    class. and freq.): clades calamitasque, intemperies modo in nostram advenit domum,

    Plaut. Capt. 4, 4, 3:

    haec igitur subito clades nova pestilitasque Aut in aquas cadit aut fruges persidit in ipsas,

    Lucr. 6, 1125:

    dare late cladem magnasque ruinas,

    id. 5, 347:

    etsi cursum ingeni tui, Bruti, premit haec inportuna clades civitatis,

    Cic. Brut. 97, 332:

    atque haec vetusta... Luctifica clades nostro infixa est corpori,

    id. Tusc. 2, 10, 25:

    et illam meam cladem... maximum esse rei publicae volnus judicastis,

    id. Sest. 13, 31:

    cum tibi ad pristinas cladis accessio fuisset Aetoliae repentinus interitus,

    id. Pis. 37, 91:

    quod si primo proelio Catilina superior discessisset, profecto magna clades atque calamitas rem publicam oppressisset,

    Sall. C. 39, 4:

    captae urbis Romanae clades,

    Liv. 5, 21, 16:

    publica,

    Tac. A. 14, 64:

    tum urbs tota eorum conruit et Taygeti montis magna pars... abrupta cladem eam insuper ruinā pressit,

    Plin. 2, 79, 81, § 191:

    plus populationibus quam proeliis cladium fecit (cf. B. 1. infra),

    Liv. 8, 2, 8:

    quidve superbia spurcitia ac petulantia? Quantas Efficiunt clades!

    Lucr. 5, 48:

    aliam quamvis cladem inportare pericli,

    id. 5, 369:

    agrum omni belli clade pervastat,

    Liv. 22, 4, 1:

    colonias belli clade premi,

    Curt. 9, 7, 22:

    colonias omni clade vastare,

    id. 4, 1, 10:

    majestas populi Romani... vastata cladibus fuerat,

    Plin. 16, 32, 57, § 132:

    per sex dies septemque noctes eā clade saevitum est,

    of the burning of Rome, Suet. Ner. 38:

    quo tantae cladis pretio,

    i. e. the burning of the Capitol, Tac. H. 3, 72; id. A. 13, 57:

    recens,

    the destruction of the amphitheatre, id. A. 4, 63 sq.:

    Lugdunensis,

    the burning of Lyons, id. ib. 16, 13 Nipp. ad loc.—With gen. obj.:

    si denique Italia a dilectu, urbs ab armis, sine Milonis clade numquam esset conquietura,

    without ruining Milo, Cic. Mil. 25, 68: tum privatae per domos clades vulgatae sunt, the losses of particular families at Cannae, Liv. 22, 56, 4.— Poet.:

    cladibus, exclamat, Saturnia, pascere nostris,

    Ov. M. 9, 176:

    Trojae renascens alite lugubri Fortuna tristi clade iterabitur,

    Hor. C. 3, 3, 62.—
    B.
    Esp.
    1.
    In war or battle, a disaster, defeat, overthrow, discomfiture, massacre:

    ni pedites cum equitibus permixti magnam cladem in congressu facerent,

    Sall. J. 59, 3:

    exercitatior hostis magnā clade eos castigavit,

    Liv. 39, 1, 4:

    iret ut... subitā turbaret clade Latinos,

    Verg. A. 12, 556:

    quodsi... supervenisset, ingens clades accipi potuit,

    Curt. 4, 12, 15;

    so freq.: accipere cladem,

    to be defeated, beaten, Liv. 3, 26, 3; 5, 11, 5; 8, 12, 17;

    22, 51, 11: apud Chaeroneam accepta,

    Quint. 9, 2, 62:

    classe devictā multas ipsi lacrimas, magnam populo Romano cladem attulit,

    Cic. N.D. 2, 3, 7:

    postquam is... contractae cladi superesset... fusa est Romana acies,

    Liv. 25, 19, 16:

    omnibus pacis modo incurrisse agentibus magna clades inlata,

    id. 29, 3, 8:

    non vulnus super vulnus sed multiplex clades,

    id. 22, 54, 9: paene exitiabilem omnibus cladem intulit, Vell. 2, 112, 4:

    tantā mole cladis obrui,

    Liv. 22, 54, 10:

    terrestri simul navalique clade obruebantur,

    Curt. 4, 3, 14; Sen. Med. 207: clades illa pugnae Cannensis vastissima, Claud. Quadrig. ap. Gell. 5, 17, 5:

    binaque castra clade unā deleta,

    Liv. 30, 6, 6:

    exercituum,

    Tac. A. 3, 6; 3, 73; Sall. H. 1, 41, 5 Dietsch:

    quis cladem illius noctis fando Explicet,

    Verg. A. 2, 362:

    Germanica,

    Tac. H. 4, 12:

    Variana,

    id. A. 1, 57:

    Pharsaliam Philippos et Perusiam ac Mutinam, nota publicarum cladium nomina loquebantur,

    id. H. 1, 50. — Poet.:

    ut barbarorum Claudius agmina... diruit... Primosque et extremos metendo Stravit humum, sine clade victor (i.e. of his own men),

    Hor. C. 4, 14, 32.—
    2.
    Of the plague:

    inque ipsos saeva medentes Erumpit clades,

    Ov. M. 7, 562; cf.:

    sue abstinent merito cladis, quā ipsos scabies quondam turpaverat, cui id animal obnoxium,

    Tac. H. 5, 4 Heraeus ad loc.—
    3.
    Of the loss of a limb:

    Mucius, cui postea Scaevolae a clade dextrae manūs cognomen inditum,

    Liv. 2, 13, 1.—
    II.
    Transf.
    A.
    Of persons who bring destruction, etc., a destroyer, scourge, pest:

    geminos, duo fulmina belli, Scipiadas, cladem Libyae,

    Verg. A. 6, 843:

    haec clades,

    of Heliogabalus, Lampr. Heliog. 34, 1: illa, of immodest women as a class, id. Alex. Sev. 34, 4.—
    B.
    Of dissolute morals, corruption:

    fecunda culpae saecula nuptias inquinavere... Hoc fonte derivata clades In patriam populumque fluxit,

    Hor. C. 3, 6, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > clades

  • 18 пакость

    damnum [i, n], malum [i, n], incommodum [i, n], turbae [arum, fpl]; opprobrium [ii, n], convicium [ii, n], maledictum [i, n]; obscaenitas [atis, f], spurcities [ei, f] (spurcitia [ae, f])

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > пакость

  • 19 DIRT

    [N]
    PAEDOR (-ORIS) (M)
    PEDOR (-ORIS) (M)
    SQUALES (-IS) (F)
    SUBLUVIES (-EI) (F)
    SORDITUDO (-INIS) (F)
    SORDES (-IS) (F)
    SORDES: SORDES (PL)
    IMMUNDITIA (-AE) (F)
    INMUNDITIA (-AE) (F)
    IMPERFUNDIES (-EI) (F)
    INPERFUNDIES (-EI) (F)
    IMPERFUNDITIES (-EI) (F)
    INPERFUNDITIES (-EI) (F)
    PURGAMEN (-INIS) (N)
    PURGAMENTUM (-I) (N)
    SPURCITIA (-AE) (F)
    SPURCITIES (-EI) (F)
    LIMUS (-I) (M)
    LUTUM (-I) (N)
    FIMUM (-I) (N)
    FIMUS (-I) (M)
    SCABIES (-EI) (F)
    ILLUVIES (-EI) (F)
    INLUVIES (-EI) (F)
    INCULTUS (-US) (M)

    English-Latin dictionary > DIRT

  • 20 FILTH

    [N]
    CAENUM (-I) (N)
    CENUM (-I) (N)
    COENUM (-I) (N)
    ILLUVIES (-EI) (F)
    INLUVIES (-EI) (F)
    IMMUNDITIA (-AE) (F)
    INMUNDITIA (-AE) (F)
    LUTUM (-I) (N)
    PAEDOR (-ORIS) (M)
    SORDITUDO (-INIS) (F)
    SPURCITIA (-AE) (F)
    SPURCITIES (-EI) (F)
    SQUALES (-IS) (F)
    SUBLUVIES (-EI) (F)
    FIMUS (-I) (M)
    FIMUM (-I) (N)
    SORDES (-IS) (F)
    SORDES: SORDES (PL)
    SCABIES (-EI) (F)
    PURGAMEN (-INIS) (N)
    PURGAMENTUM (-I) (N)
    TURPE (-IS) (N)
    COLLUVIUM (-I) (N)
    CONLUVIUM (-I) (N)
    INQUINAMENTUM (-I) (N)
    PERIPSEMA (-ATIS) (N)
    PERIPSIMA (-ATIS) (N)

    English-Latin dictionary > FILTH

См. также в других словарях:

  • CAMINUS — apud Plin. l. 33. c. 4. ubi de Auro, Quod effossum est, tunditur, lavatur, molitur, ut farma ac pilis cuditur, vocant argentum, quod exit e fornace, sed auri. At quae e camino iactatur spurcitia, in omni metallo Scoria appellatur: idem cum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CATINIS aurum coquendi ratio (in) — in CATINIS aurum coquendi ratio indigitatur Plinio, l. 33. c. 4. Quae e catino iactatur spurcitia, in omni metallo vocatur scoria. Haec in auro coquitur iterum et tunditur. Catini siunt ex tasconio, haec est terra alba similis argillae: neque… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • deshonnesteté — Deshonnesteté, Probrum, illiberalitas, Turpitudo, Indignitas, Spurcitia. Plein de deshonnesteté et vilenie, ou d injure, Probrosus …   Thresor de la langue françoyse

  • ordure — I. Ordure, Inquinamentum, Sordes, Spurcitia. Ordure et fange, Subluuies, Eluuies. Ordure et immondice, Purgamen. L immondicité et ordure de quelque chose que ce soit, Proluuies, vel Proluuium. L ordure du corps qu on jette dehors, Excrementum.… …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»