-
1 spryciarz
сущ.• ловкач• пройдоха• проныра• хитрец* * *♂, мн. Р. \spryciarzy/\spryciarzów разг. ловкач, хитрец, хитрюга+* * *м, мн P spryciarzy / spryciarzów разг.ловка́ч, хитре́ц, хитрю́гаSyn: -
2 cwany spryciarz
хитрый хитрецOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > cwany spryciarz
-
3 wielki spryciarz
страстный хитрецOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wielki spryciarz
-
4 żaden spryciarz
никакой хитрецOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > żaden spryciarz
-
5 chytrus
сущ.• проныра• хитрец* * *♂, мн. И. \chytrusy/\chytrusi разг. 1. хитрец;2. скряга, скопидом+1. spryciarz 2. skąpiec, chciwiec
* * *м, мн И chytrusy / chytrusi разг.1) хитре́ц2) скря́га, скопидо́мSyn: -
6 cwaniak
сущ.• ловкач• проныра* * *cwania|k♂, мн. И. \cwaniakki/\cwaniakcy разг. ловкач, пройдоха* * *м, мн И cwaniaki / cwaniacy разг.ловка́ч, пройдо́хаSyn: -
7 filut
сущ.• лис• лиса• лисица* * *♂ проказник, озорник; пройдоха+figlarz;
frant, spryciarz* * *мпрока́зник, озорни́к; пройдо́хаSyn: -
8 frant
сущ.• негодяй• подлец• франт* * *♂, мн. И. \franty/\frantowłe 1. разг. ловкач, плут, пройдоха;2. уст. франт, щеголь;● z głupia \frant а) притворяясь наивным, изображая дурачка;
б) притворно-наивный;odpowiedź z głupia \frant притворно-наивный ответ;
trafił \frant па \frantа (a ten wyciął mu kuranta) посл. нашла коса на камень; вор у вора дубинку украл+1. spryciarz, cwaniak 2. elegant, fircyk
* * *м, мн И franty / frantowie1) разг. ловка́ч, плут, пройдо́ха2) уст. франт, щёголь•- odpowiedź z głupia frant
- trafił frant na franta
- trafił frant na franta a ten wyciął mu kurantaSyn: -
9 kombinator
сущ.• деляга• комбинатор* * *♂ комбинатор, ловкач+spryciarz, oszust, szwindlarz
* * *мкомбина́тор, ловка́чSyn: -
10 morowiec
morow|iec♂, Р. \morowiecca разг. мировой парень, молодчага+spryciarz;
zuch* * *м, Р morowca разг.мирово́й па́рень, молодча́гаSyn: -
11 żuk
сущ.• жук* * *1) zool. żuk, chrząszcz зоол. жук2) zool. żuk (gnojowy) зоол. жук (навозник обыкновенный), землерой обыкновенный3) zool. żuk (wiosenny) зоол. жук (навозник весенний)zool. stonka ziemniaczana зоол. жук (колорадский)zool. chrabąszcz kasztanowy зоол. жук (майский восточный)zool. chrabąszcz majowy зоол. жук (майский западный)zool. kistnik maliniak зоол. жук (малинный)zool. nosoróg, rohatyniec nosorożec зоол. жук (носорог обыкновенный)zool. jelonek rogacz зоол. жук (олень)zool. szarek komośnik зоол. жук (свекловичный)zool. chrząszcz tytoniowy зоол. жук (табачный)zool. nałanek zbożowy зоол. жук (хлебный)samoch. pot. garbus (samochód Volkswagen Beetle) автотр. разг. жук (автомобиль Volkswagen Beetle)pot. pejor. cwaniak, kanciarz, spryciarz разг. унич. жук (плут)* * *♂ жук* * *м -
12 żuczek
zdrobn. żuczek разг. уменьш. жучокrobak (toczący drewno), zool. kołatek domowy разг. жучок (древесный)pot. pluskwa (podsłuch) разг. жучок (подслушивающее устройство)el. bezpiecznik разг. эл. жучок (предохранитель)pot. pejor. cwaniak, kanciarz, spryciarz разг. унич. жучок (плут) -
13 Lebenskünstler
Lebenskünstler m człowiek radzący sobie w każdej sytuacji, fam. spryciarz -
14 Schlauberger
Schlauberger fam. m filut, spryciarz -
15 Schlaumeier
Schlaumeier fam. m cwaniak, spryciarz
См. также в других словарях:
spryciarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} mężczyzna, chłopiec, obrotny, sprytny, dobrze radzący sobie w życiu; wyga, lawirant : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ten spryciarz to zawsze wybrnie z każdej sytuacji. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spryciarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y pot. «człowiek sprytny, obrotny, umiejący sobie radzić w życiu» … Słownik języka polskiego
spryciarz — Sprytny lub mąry mężczyzna Eng. A smart or clever man … Słownik Polskiego slangu
latarnik z głową — spryciarz … Słownik gwary warszawskiej
ancymonek — m III, DB. ancymoneknka, N. ancymoneknkiem; lm M. ancymoneknki, DB. ancymoneknków żart. «gagatek, nicpoń, spryciarz» ‹?› … Słownik języka polskiego
baciar — m IV, DB. a, W. baciararze (reg. u), Ms. baciararze; lm M. y, DB. ów reg. «łobuz, ulicznik, spryciarz, ziółko; batiar» Lwowskie baciary. Ja ci pokażę, baciaru! ‹z węg.› … Słownik języka polskiego
cwaniak — m III, DB. a, N. cwaniakkiem; lm M. ci cwaniakacy, te i, DB. ów posp. «człowiek przebiegły, chytry, radzący sobie w każdej sytuacji, nawet czyimś kosztem; spryciarz» … Słownik języka polskiego
filut — m IV, DB. a, Ms. filutucie; lm M. y, DB. ów «figlarz, frant, spryciarz» Chytry, przebiegły filut. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
frant — m IV, DB. a, Ms. frantncie; lm M. te y, ci owie (frantnci), DB. ów 1. hist. «w dawnej Polsce: wędrowny komediant, błazen» Dowcipny, zabawny frant. 2. przestarz. «człowiek chytry, przebiegły, filut, łgarz, oszust, spryciarz, cwaniak» Frant kuty na … Słownik języka polskiego
knajak — m III, DB. a, N. knajakkiem; lm M. te i, ci knajakacy, DB. ów gw. miejska «włóczęga, ulicznik, spryciarz, cwaniak» … Słownik języka polskiego
kombinator — m IV, DB. a, Ms. kombinatororze; lm M. kombinatororzy, DB. ów pot. «człowiek sprytnie przeprowadzający jakieś interesy, często niezbyt uczciwe; spryciarz, spekulant» … Słownik języka polskiego