sprawunek

См. также в других словарях:

• sprawunek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. sprawuneknku, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kupiony przedmiot; zakup : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chodzić po sprawunki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• sprawunek — m III, D. sprawuneknku, N. sprawuneknkiem; lm M. sprawuneknki częściej w lm «przedmiot kupowany lub zakupiony; zakup, kupno czegoś» Dźwigać, nieść sprawunki. Załatwić, zrobić sprawunek. ∆ Iść, chodzić po sprawunki «iść do określonego miejsca, aby …   Słownik języka polskiego

• mój — + moja (ma), moje (me) D. m n mojego (mego), ż mojej (mej), C. m n mojemu (memu), ż mojej (mej), B. m=D. a. M., n=M., ż moją (mą), N. m n moim (mym), ż moją (mą), Ms. m n moim (mym), ż mojej (mej); lm M. m. os. moi, ż. rzecz. moje (me), D. moich… …   Słownik języka polskiego

• nabytek — m III, D. nabytektku, N. nabytektkiem; lm M. nabytektki «to, co zostało nabyte; sprawunek» Cenny, nowy, świeży, trwały nabytek. Biblioteka powiększała swe nabytki. przen. Ten nowy pracownik to dobry nabytek …   Słownik języka polskiego

• zakup — m IV, D. u, Ms. zakuppie; lm M. y 1. «nabycie czegoś na własność, czynność kupowania, zakupienia» Pieniądze na zakup książek, mebli. Zmęczyć się zakupami. Wziąć pożyczkę na zakup materiałów budowlanych. Załatwiać, robić zakupy. 2. «to, co zostało …   Słownik języka polskiego

• справунок — дрібна справа, діло [IV] Справунок у галицьких говірках, як і в польській мові (sprawunek), не значить «дрібна справа, діло» (538), а «дрібна купівля або дрібна покупка»23. Поряд із справунком у багатьох говірках Галичини вживається також орудка …   Толковый украинский словарь

• zakup — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. zakuppie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kupowanie czegoś, zakupienie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pożyczyć pieniądze na zakup środków czystości. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień