-
1 spowiadać
(-am, -asz)* * *ipf.rel. confess, hear confession.ipf.1. rel. confess.2. przen. (= zwierzać się) confide ( komuś in sb)( komuś z czegoś sth to sb); unburden o.s. ( komuś to sb); spowiadała mu się z wszystkich trosk she revealed all her worries to him.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spowiadać
-
2 spowiadać
-
3 spowiadać
\spowiadać kogoś jdm die Beichte abnehmen\spowiadać się komuś z czegoś jdm etw beichten [ lub eingestehen] -
4 spowiadać
глаг.• исповедовать• признавать• признаваться• признаться* * *spowiada|ć\spowiadaćny несов. исповедовать (кого-л.)* * *spowiadany несов.испове́довать (кого-л.) -
5 spowiadać
confesser -
6 spowiadać
admhaigh -
7 spowiadać
[сповядачь]v.ndk -
8 spowiadać
сповідати -
9 spowiadać się
-
10 spowiadać\ się
несов. исповедоваться;\spowiadać\ się się z czegoś исповедоваться в чём-л. -
11 spowiadać się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spowiadać się
-
12 spowiadać się
[сповядачь шіê]v.ndk -
13 spowiadać się
сповідатися -
14 исповедоваться
spowiadać się, wyspowiadać się -
15 spowiada|ć
impf Ⅰ vt 1. Relig (słuchać wyznania grzechów) to confess, to hear [sb’s] confession- księża spowiadali dzieci the priests confessed the children, the priests were hearing the children’s confessions- spowiadanie wiernych jest obowiązkiem każdego księdza hearing the confessions of the faithful is every priest’s duty ⇒ wyspowiadać2. (żądać wyjaśnienia) to grill; to give [sb] the third degree pot.- matka spowiadada go za każdym razem, gdy ten wraca późno do domu his mother gives him the third degree whenever he comes home lateⅡ spowiadać się 1. Relig. (wyznawać grzechy) to confess, to go to confession- spowiadać się (księdzu) ze swoich grzechów to confess one’s sins (to the priest)- wierni spowiadają się przy konfesjonale the faithful confess their sins in the confessional ⇒ wyspowiadać się2. (zwierzać się) to confide vt (komuś to a. in sb)- przy każdym spotkaniu spowiadała mi się ze swoich kłopotów whenever we met she confided her problems to me ⇒ wyspowiadać się3. (być zmuszonym do wyjaśnień) to give a report- po powrocie z delegacji musiał się spowiadać żonie ze wszystkiego, co robił after his business trip he had to give a report on every detail to his wife ⇒ wyspowiadać sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spowiada|ć
-
16 wyspowiadać
-
17 исповедовать
глаг.• przyznawać• przyznać• spowiadać• wyspowiadać• wyznawać• wyznać* * *(кого-л.) spowiadać, wyspowiadać -
18 wyspowiada|ć
pf Ⅰ vt 1. Relig. [ksiądz, duchowny] to hear [sb’s] confession, to confess- kapłan wyspowiadał umierającego the priest heard the dying man’s confession ⇒ spowiadać2. przen. (wypytać) to interrogate- zaraz po powrocie został wyspowiadany przez żonę his wife gave him the third degree as soon as he got back pot., żart.Ⅱ wyspowiadać się 1. (wyznać grzechy) to make one’s confession, to go to confession- wyspowiadać się ze wszystkich grzechów to confess all one’s sins- chłopiec wyspowiadał się z kłamstwa the boy confessed that he had lied ⇒ spowiadać się2. pot., przen. (zwierzyć się) to confide (komuś in sb)- czuła, że musi wyspowiadać się komuś ze swoich zmartwień she felt she had to talk to somebody about her worries3. pot. (wytłumaczyć się) to come clean pot.; to confess- będzie musiała wyspowiadać się matce ze swego spóźnienia she’ll have to explain to her mother exactly why she was lateThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyspowiada|ć
-
19 beichten
-
20 wyspowiadać się
wyspowiadać się pf →LINK="spowiadać" spowiadać
- 1
- 2
См. также в других словарях:
spowiadać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spowiadaćam, spowiadaća, spowiadaćają, spowiadaćany {{/stl 8}}– wyspowiadać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} o kapłanie niektórych wyznań chrześcijańskich: słuchać czyjegoś wyznania grzechów w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spowiadać — ndk I, spowiadaćam, spowiadaćasz, spowiadaćają, spowiadaćaj, spowiadaćał, spowiadaćany rel. «o duchownym: słuchać czyjegoś wyznania grzechów dla udzielenia rozgrzeszenia» Ksiądz spowiadał umierającego. spowiadać się «o wyznawcach niektórych… … Słownik języka polskiego
spowiadać się – wyspowiadać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o wyznawcach religii chrześcijańskiej: wyznawać swoje grzechy przed kapłanem lub w jego obecności w celu otrzymania rozgrzeszenia; odbywać spowiedź : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spowiadać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jednać — ndk I, jednaćam, jednaćasz, jednaćają, jednaćaj, jednaćał, jednaćany 1. książk. «usposabiać kogoś do siebie przychylnie, zapewniać sobie czyjeś względy; pozyskiwać, zjednywać» Jednać sobie popleczników, zwolenników, popularność, przychylność,… … Słownik języka polskiego
słuchać — ndk I, słuchaćam, słuchaćasz, słuchaćają, słuchaćaj, słuchaćał, słuchaćany 1. «świadomie odbierać wrażenia dźwiękowe; zwracać uwagę na to, co się słyszy; starać się słyszeć coś; odbierać i rozumieć czyjąś wypowiedź» Słuchać uważnie, z uwagą, z… … Słownik języka polskiego
spowiedź — ż V, DCMs. spowiedźedzi; lm MD. spowiedźedzi rel. «w niektórych religiach chrześcijańskich: wyznanie grzechów przed kapłanem dla otrzymania ich odpuszczenia; w religiach niechrześcijańskich, np. buddyzmie: wyznanie win w celu odzyskania czystości … Słownik języka polskiego
diakon — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. diakonnie; lm M. i {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w Kościele katolickim, prawosławnym i anglikańskim: mężczyzna po święceniach diakonatu, pomocnik kapłana, niemogący odprawiać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jednać się – pojednać się z Bogiem — {{/stl 13}}{{stl 33}} podniośle: spowiadać się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Pojednał się z Bogiem dopiero w obliczu śmierci. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyspowiadać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. spowiadać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień