-
1 spontan
spontan adj GEN, V&M spontaneous, impulse • eine spontane Entscheidung treffen GEN make a snap decision* * * -
2 spontan
-
3 spontan
spontan adj kendiliğinden -
4 Spontan…
Spontan… GEN impulse -
5 spontan
spontan a самопроизво́льный, спонта́нный; стихи́йный; spontaner Lautwandel фон. незави́симое [спонта́нное] звуково́е [фонети́ческое] измене́ние -
6 spontan
-
7 spontan
-
8 spontan
spontan spontan -
9 spontan
* * *off-handed; impulsive; winging; spontaneous; off-hand; unprompted* * *spon|tan [ʃpɔn'taːn, sp-]1. adjspontaneous2. advspontaneously* * *2) (said, done etc of one's own free will without pressure from others: His offer was quite spontaneous.) spontaneous* * *spon·tan[ʃpɔnˈta:n, sp-]adj spontaneous* * *1.Adjektiv spontaneous2.adverbial spontaneously* * *A. adj spontaneous;spontaner Entschluss auch spur-of-the-moment decision* * *1.Adjektiv spontaneous2.adverbial spontaneously* * *adj.spontaneous adj. adv.on the spur of the moment expr.spontaneously adv. -
10 spontan
-
11 spontan
-
12 spontan
adj sam od sebe, svojevoljan (-ljna, -ljno), spontan; -er Fluß ponornica f -
13 spontan
spon'tan spontan -
14 spontan
<тж.>adjсамопроизвольный, спонтанный; стихийныйspontaner Lautwandel — фон. независимое ( спонтанное) звуковое ( фонетическое) изменение -
15 spontan
прил.1) общ. спонтанный, стихийный, самопроизвольный2) психол. возникающий без видимой причины, возникающий без внешнего повода3) судостр. быстро, сразу -
16 Spontan-
-
17 spontan
jixweber--------xwe bi xwe -
18 Spontan
стихийныйспонтанныйDeutsch-Russische Handels-und Wirtschafts-Wörterbuch > Spontan
-
19 spontan
спонтанный, самопроизвольный -
20 spontan
спонтанный, самопроизвольный
См. также в других словарях:
spontan — SPONTÁN, Ă, spontani, e, adj. (Adesea adverbial) Care se face sau se produce de la sine, fără vreo cauză exterioară aparentă; care se face de bunăvoie, fără a fi silit de nimeni; care apare brusc, pe neaşteptate. ♦ Care acţionează cu… … Dicționar Român
spontan — Adj sofort, ohne Nachdenken erw. fremd. Erkennbar fremd (18. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. spontāneus freiwillig, frei , zu l. spōns (spontis) freier Wille, Trieb, Willkür . Abstraktum: Spontaneität. Hierzu als Kurzwort Sponti für einen… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
spontan — »aus eigenem innerem Antrieb, einer plötzlichen Eingebung folgend; unmittelbar; freiwillig; von selbst«: Das Adjektiv ist eine gelehrte Entlehnung des frühen 19. Jh.s aus spätlat. spontaneus »freiwillig; frei«. Dies ist eine Bildung zu lat. spons … Das Herkunftswörterbuch
Spontan — bezeichnet ein Adjektiv, mit dem die Eigenschaft der Spontaneität zugeschrieben wird. eine von 1968 bis 1984 existierende linksorientierte Zeitschrift: Spontan (Zeitschrift) Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur … Deutsch Wikipedia
spontan — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. spontannie, blm, pot., {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co spontaniczność: Koncert był boski. Publiczność szalała. Słowem – pełny spontan. (Z) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spontan — Adj. (Mittelstufe) nicht geplant, sondern einem plötzlichen Impuls folgend Synonym: impulsiv Beispiele: Das war eine spontane Entscheidung. Sie hat spontan gelacht … Extremes Deutsch
Spontān — (v. Lat.), 1) freiwillig, auf eigenen Antrieb spontane Verrenkung, Verrenkung in Folge einer Krankheit des Gelenkes ohne Einwirkung einer äußeren Gewalt. Daher Spontaneität, freie Willenskraft, Selbstthätigkeit, das Vermögen von selbst u. nicht… … Pierer's Universal-Lexikon
Spontān — (lat.), von selbst, ohne äußere Einwirkung erfolgend; daher Spontaneïtät, Selbsttätigkeit, das Vermögen, von selbst und nicht infolge besonderer Anregung tätig zu sein, das Kant dem »Verstande« zuschreibt, sofern dieser gewisse Begriffe (die… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Spontan — Spontān (lat.), freiwillig; ohne äußere Einwirkung erfolgend; Spontaneĭtät, freie Willenskraft, Selbsttätigkeit; Selbstbestimmung … Kleines Konversations-Lexikon
Spontan — Spontan, lat. dtsch., freiwillig, von selbst; S.eität, der freie Wille, die Selbstbestimmung, Selbstthätigkeit … Herders Conversations-Lexikon
spontan — spȍntān prid. <odr. ī> DEFINICIJA 1. koji se javlja, događa ili izbija bez jasnog vanjskog uzroka [spontani pobačaj] 2. razg. koji je prirodan; neusiljen, naravan [spontano ponašanje] 3. koji je izazvan u trenutku bez predumišljaja… … Hrvatski jezični portal