spokrewniony

См. также в других словарях:

• spokrewniony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, spokrewnionynieni {{/stl 8}}{{stl 7}} połączony z kimś więzami rodzinnymi, związany z kimś pokrewieństwem, będący czyimś krewnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spokrewniony w linii prostej. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• spokrewniony — spokrewnionynieni «związany pokrewieństwem z kimś, będący czyimś krewnym» Był z nim spokrewniony. Spokrewniony w linii prostej, w linii bocznej …   Słownik języka polskiego

• argus — m IV, DB. a, Ms. argususie 1. Argus blm mit. «olbrzym o stu wiecznie czuwających oczach, któremu Hera powierzyła straż nad nimfą Io» 2. lm M. ci owie, te y, DB. ów «czujny, nie zasypiający strażnik; człowiek zazdrośnie czegoś pilnujący» 3. lm MB …   Słownik języka polskiego

• bizon — m IV, DB. a, Ms. bizonnie; lm M. y zool. «Bison bison, ssak z rodziny pustorożców, spokrewniony z europejskim żubrem; zamieszkiwał stadami prerie Ameryki Północnej, obecnie żyje w rezerwatach» …   Słownik języka polskiego

• bliski — bliskiscy, bliższy 1. «znajdujący się w niewielkiej odległości, przylegający do czegoś; sąsiedni» Bliscy sąsiedzi. Najbliższe okolice miasta. ◊ Ktoś jest bliski płaczu, omdlenia, załamania itp. «ktoś jest w takim stanie, że za chwilę zacznie… …   Słownik języka polskiego

• blisko — bliżej 1. «w małej odległości; niedaleko» Dom był już blisko. Podszedł do morza tak blisko, że zamoczył sobie nogi. Jest blisko do domu. Mieszkał blisko szkoły a. od szkoły. 2. «w krótkim czasie, niezadługo» Już blisko do świąt. Było blisko… …   Słownik języka polskiego

• bobak — m III, DB. a, N. bobakkiem; lm M. i zool. «Marmota bobac, płoworudy gryzoń z rodziny wiewiórkowatych, blisko spokrewniony ze świstakiem, żyjący gromadnie na stepach wschodniej Europy i Azji» ‹ukr. (?)› …   Słownik języka polskiego

• cioteczny — ciotecznyni «będący krewnym w stopniu dalszym, spokrewniony przez ciotkę lub wuja» Cioteczny brat. Cioteczna siostra, babka …   Słownik języka polskiego

• kognat — m IV, DB. a, Ms. kognatacie; lm M. kognataci, DB. ów hist. «w starożytnym Rzymie: krewny naturalny, spokrewniony przez związek krwi (w odróżnieniu od agnata); także: krewny w linii żeńskiej» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• kozioł — m IV, D. kozła, Ms. koźle; lm M. kozły 1. B.=D. «dorosły samiec kozy domowej, także kóz dzikich» W stadzie kóz były dwa kozły. ∆ zool. Kozioł śnieżny «Oreamnos americanus, niewielki ssak górski z rodziny pustorożców, o gęstym, długim, niemal… …   Słownik języka polskiego

• koziorożec — m II, DB. koziorożecżca; lm M. koziorożecżce, D. koziorożecżców zool. «Capra ibex, ssak z rodziny pustorożców, spokrewniony z kozą domową; rogi u obu płci, u samca masywne, szablasto zagięte, do jednego metra długie; żyje stadkami w strefie… …   Słownik języka polskiego