spłonka

См. также в других словарях:

• spłonka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. spłonkance; lm D. spłonkanek {{/stl 8}}{{stl 7}} urządzenie do zapalania ładunków prochowych w broni palnej lub do zapoczątkowania detonacji materiałów wybuchowych; mały ładunek materiału zapłonowego lub… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• spłonka — ż III, CMs. spłonkance; lm D. spłonkanek «mały ładunek materiału wybuchowego, umieszczony w specjalnych osłonkach metalowych (tulejkach, miseczkach itp.), powodujący wybuch lub zapalenie materiału wybuchowego przez uderzenie lub przeniesienie… …   Słownik języka polskiego

• detonacyjny — przym. od detonacja Spłonka detonacyjna. Stuki detonacyjne. ∆ Spalanie detonacyjne → detonacja w zn. 2 …   Słownik języka polskiego

• dum-dum — ndm «pocisk karabinowy z wprasowaną w części przedniej spłonką z rtęcią piorunującą, powodującą wybuch w ciele, także pocisk z odsłoniętym ołowianym wierzchołkiem ściętym lub wydrążonym, powodujący rany szarpane» ‹od nazwy miejscowości› …   Słownik języka polskiego

• inicjować — ndk IV, inicjowaćjuję, inicjowaćjujesz, inicjowaćjuj, inicjowaćował, inicjowaćowany 1. «występować z inicjatywą, dawać pomysł, rzucać myśl; zapoczątkowywać» Inicjować jakąś działalność. 2. «o czynnikach chemicznych: pobudzać, wywoływać, powodować …   Słownik języka polskiego

• kapsla — ż I, DCMs. kapslali; lm D. kapslali 1. → kapsel w zn. 1 Butelka zamknięta metalową kapslą. 2. «spłonka w dawnych strzelbach; także pokrywka z prochem; kapsel, kapiszon» 3. techn. «ogniotrwała skrzynka, w której się umieszcza wyroby porcelanowe… …   Słownik języka polskiego

• spłonkowy — przym. od spłonka Tuleje spłonkowe. Naboje spłonkowe …   Słownik języka polskiego

• kapsel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. kapselsla; lm D. kapselsli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nakrywka, najczęściej metalowa, zamykająca butelkę lub inny otwór, wciskana na kołnierz otworu : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień