Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

solvo

  • 21 luo

    [st1]1 [-] lŭo, ĕre [lavo]: laver, baigner (cf. abluo, alluo, diluo...). [st1]2 [-] lŭo, ĕre, lŭi, lŭĭtūrus: - [abcl][b]a - délier ( = solvo). - [abcl]b - payer, acquitter. - [abcl]c - subir un châtiment, racheter, expier.[/b]    - [gr]gr. λύω: délier; délivrer.    - luere poenam (poenas) alicui: être puni par quelqu'un.    - mei peccati luo poenas, Cic. Att. 3, 9: j'expie ma faute.    - stuprum voluntariā morte luere, Cic. Fin. 5, 22, 64: expier par une mort volontaire l'attentat (qu'elle a subi).
    * * *
    [st1]1 [-] lŭo, ĕre [lavo]: laver, baigner (cf. abluo, alluo, diluo...). [st1]2 [-] lŭo, ĕre, lŭi, lŭĭtūrus: - [abcl][b]a - délier ( = solvo). - [abcl]b - payer, acquitter. - [abcl]c - subir un châtiment, racheter, expier.[/b]    - [gr]gr. λύω: délier; délivrer.    - luere poenam (poenas) alicui: être puni par quelqu'un.    - mei peccati luo poenas, Cic. Att. 3, 9: j'expie ma faute.    - stuprum voluntariā morte luere, Cic. Fin. 5, 22, 64: expier par une mort volontaire l'attentat (qu'elle a subi).
    * * *
        Luo, luis, lui, luere. Payer.
    \
        Vt debito supplicio scelus lueret. Liu. Qu'il payast et comparust ce cas.
    \
        Quomodo ergo haec lues? Cic. Comment satisferas tu à cela?
    \
        Luere aes alienum. Curtius. Payer les debtes d'autruy.
    \
        Luitur libido alicuius sanguine innocentium. Cic. Le sang des innocents satisfait pour la faulte d'autruy.
    \
        Maculas furtorum et flagitiorum, sociorum innocentium sanguine luere. Cicero. Satisfaire à ses peines par le sang des innocents.
    \
        Luere peccata. Liu. Estre puni pour ses pechez.
    \
        Luere poenas. Cic. Estre puni.
    \
        Periculum publicum luere. Liu. Porter la peine pour le commun.
    \
        Scelus luere. Liu. Souffrir la peine deue à un meffaict.
    \
        Oblatum stuprum voluntaria morte luit Lucretia. Cic. Elle souffrit mort voluntaire pour un adultere duquel elle n'estoit consentante.
    \
        Supplicia crucibus luerunt. Iusti. Ils souffrirent mort en croix.
    \
        Luere capite. Liu. Obsides capite luerent, si pacto non staretur. Souffrissent mort, si l'accord ne se tenoit.
    \
        Luere. Vlpianus. Payer sa rencon.

    Dictionarium latinogallicum > luo

  • 22 solutio

    sŏlūtĭo, ōnis, f. [solvo] [st1]1 [-] dissolution, désagrégation.    - Cic. Tusc. 3, 61. [st1]2 [-] dégagement, aisance.    - linguæ solutio, Cic. de Or. 1, 114: langue déliée. [st1]3 [-] relâchement, dévoiement.    - Plin. 23, 112. [st1]4 [-] paiement, acquittement.    - non est quod exspectes, ut solutionem tibi ostendam, Sen. Ben. 2: n'attends pas que je te montre un reçu.    - Cic. Off. 2, 84; Glu. 34 ; Pomp. 19 ; Att. 15, 20, 4. [st1]5 [-] solution, explication.    - Sen. Ben. 2, 34, 1; Gell. 18, 2, 6.
    * * *
    sŏlūtĭo, ōnis, f. [solvo] [st1]1 [-] dissolution, désagrégation.    - Cic. Tusc. 3, 61. [st1]2 [-] dégagement, aisance.    - linguæ solutio, Cic. de Or. 1, 114: langue déliée. [st1]3 [-] relâchement, dévoiement.    - Plin. 23, 112. [st1]4 [-] paiement, acquittement.    - non est quod exspectes, ut solutionem tibi ostendam, Sen. Ben. 2: n'attends pas que je te montre un reçu.    - Cic. Off. 2, 84; Glu. 34 ; Pomp. 19 ; Att. 15, 20, 4. [st1]5 [-] solution, explication.    - Sen. Ben. 2, 34, 1; Gell. 18, 2, 6.
    * * *
        Solutio, Verbale: vt Solutio stomachi. Plin. Desvoyement, ou debilitation d'estomach, Dissolution, Resolution.
    \
        Solutio. Vlpianus. Payement, Solution.

    Dictionarium latinogallicum > solutio

  • 23 solutus

    sŏlūtus, a, um [st1]1 [-] part. passé de solvo. [st1]2 [-] adjectif: a - sans liens, libre, non enchaîné.    - Cic. Dej. 22; Liv. 24, 45. b - disjoint, de contexture relâchée.    - solutior terra, Sen. Ep. 90, 21: terre plus meuble.    - aër solutior, Cic. Nat. 1, 2, 10: air moins dense, plus volatil. c - dégagé, libre, sans entraves.    - judicio soluto et libero, Cic. Phil. 5, 41: par une décision d'une pleine et entière liberté.    - soluta nobis est eligendi optio, Cic. Fin. 1, 33: nous avons le libre pouvoir de choisir.    - soluti a cupiditatibus, Cic. Agr. 1, 27: dégagés des passions.    - paulo solutiore tamen animo, Cic. Verr. 2, 5, 31, § 82: mais avec l’esprit un peu plus dispos.    - solutus omni fenore, Hor. Epo. 2, 4: dégagé des soucis de l'usure.    - operum soluti, Hor. O. 3, 17, 16: libres de toute tâche.    - soluta praedia, Cic. Agr. 3, 9: terres dégagées de toute servitude.    - ut quisque contemptissimus, ita solutissimae linguae est, Sen. Const. 11, 3: plus on est avili, plus on est libre de tout dire.    - solutum est + inf.: on est libre de.    - solutum existimatur esse alteri male dicere, Caecin. in Cic. ep. 6, 7, 3: on est libre, pense-t-on, de dire du mal d'autrui.    - maxime solutum fuit prodere de... Tac. An. 4: on a pu en toute liberté parler de... d - qui a de l'aisance, de la facilité.    - solutissimus in dicendo, Cic. Br. 180: ayant une très grande aisance de parole.    - cf. Cic. Br. 173. e - en parl. du style: dégagé des liens du rythme.    - Cic. Or. 77.    - plur. n. soluta, Cic. Or. 234: un style lâche.    - soluta oratio, Cic. Br. 32: la prose.    - verba soluta, Cic. de Or. 3, 176: mots sans l'entrave du rythme.    - numerus quidam astrictus et solutus, Cic. de Or. 3, 175: une sorte de rythme à la fois serré et libre.    - scribere temptabam verba soluta modis, Ov. Tr. 4, 10, 24: je m'efforçais d'écrire en prose.    - carmen solutum, Quint.: poème en prose. g - sans bride, sans retenue.    - soluta praetura, Cic. Mil. 34: une préture sans frein (une préture qui ne recule devant aucun excès).    - cf. Cic. Rep. 4, 4 ; Liv. 27, 31, 6. h - relâché, négligent, insouciant.    - solutus et mollis in gestu, Cic. Br. 225: plein de négligence et de laisser-aller dans l'action oratoire.    - solutior cura, Liv. 3, 8, 8: soin qui se relâche davantage, plus grande négligence.    - omnia soluta apud hostes esse, Liv. 8, 30, 3: que la négligence est complète chez les ennemis.    - sinum togae in dextrum umerum ab imo rejicere, solutum ac delicatum est, Quint. 11, 3, 146: rejeter le pan de derrière sur l'épaule droite est un signe de négligence et de mollesse. k - sans énergie.    - mea lenitas adhuc si cui solutior visa est... Cic. Cat. 2, 12: si mon indulgence a pu être prise un peu jusqu'ici pour de la faiblesse...    - solutus et enervis, Tac. D. 18: ayant un style sans énergie et sans nerf.
    * * *
    sŏlūtus, a, um [st1]1 [-] part. passé de solvo. [st1]2 [-] adjectif: a - sans liens, libre, non enchaîné.    - Cic. Dej. 22; Liv. 24, 45. b - disjoint, de contexture relâchée.    - solutior terra, Sen. Ep. 90, 21: terre plus meuble.    - aër solutior, Cic. Nat. 1, 2, 10: air moins dense, plus volatil. c - dégagé, libre, sans entraves.    - judicio soluto et libero, Cic. Phil. 5, 41: par une décision d'une pleine et entière liberté.    - soluta nobis est eligendi optio, Cic. Fin. 1, 33: nous avons le libre pouvoir de choisir.    - soluti a cupiditatibus, Cic. Agr. 1, 27: dégagés des passions.    - paulo solutiore tamen animo, Cic. Verr. 2, 5, 31, § 82: mais avec l’esprit un peu plus dispos.    - solutus omni fenore, Hor. Epo. 2, 4: dégagé des soucis de l'usure.    - operum soluti, Hor. O. 3, 17, 16: libres de toute tâche.    - soluta praedia, Cic. Agr. 3, 9: terres dégagées de toute servitude.    - ut quisque contemptissimus, ita solutissimae linguae est, Sen. Const. 11, 3: plus on est avili, plus on est libre de tout dire.    - solutum est + inf.: on est libre de.    - solutum existimatur esse alteri male dicere, Caecin. in Cic. ep. 6, 7, 3: on est libre, pense-t-on, de dire du mal d'autrui.    - maxime solutum fuit prodere de... Tac. An. 4: on a pu en toute liberté parler de... d - qui a de l'aisance, de la facilité.    - solutissimus in dicendo, Cic. Br. 180: ayant une très grande aisance de parole.    - cf. Cic. Br. 173. e - en parl. du style: dégagé des liens du rythme.    - Cic. Or. 77.    - plur. n. soluta, Cic. Or. 234: un style lâche.    - soluta oratio, Cic. Br. 32: la prose.    - verba soluta, Cic. de Or. 3, 176: mots sans l'entrave du rythme.    - numerus quidam astrictus et solutus, Cic. de Or. 3, 175: une sorte de rythme à la fois serré et libre.    - scribere temptabam verba soluta modis, Ov. Tr. 4, 10, 24: je m'efforçais d'écrire en prose.    - carmen solutum, Quint.: poème en prose. g - sans bride, sans retenue.    - soluta praetura, Cic. Mil. 34: une préture sans frein (une préture qui ne recule devant aucun excès).    - cf. Cic. Rep. 4, 4 ; Liv. 27, 31, 6. h - relâché, négligent, insouciant.    - solutus et mollis in gestu, Cic. Br. 225: plein de négligence et de laisser-aller dans l'action oratoire.    - solutior cura, Liv. 3, 8, 8: soin qui se relâche davantage, plus grande négligence.    - omnia soluta apud hostes esse, Liv. 8, 30, 3: que la négligence est complète chez les ennemis.    - sinum togae in dextrum umerum ab imo rejicere, solutum ac delicatum est, Quint. 11, 3, 146: rejeter le pan de derrière sur l'épaule droite est un signe de négligence et de mollesse. k - sans énergie.    - mea lenitas adhuc si cui solutior visa est... Cic. Cat. 2, 12: si mon indulgence a pu être prise un peu jusqu'ici pour de la faiblesse...    - solutus et enervis, Tac. D. 18: ayant un style sans énergie et sans nerf.
    * * *
        Solutus, pen. prod. Participium, siue Nomen ex participio. Cic. Destaché, Deslié, Lasché, Delivré.
    \
        Anchoris solutis. Cicero. Apres avoir levé les ancres, Apres avoir desancré.
    \
        Hoc liberiores et solutiores sumus, quod integra nobis est iudicandi potestas. Cic. Plus à delivre.
    \
        Solutus a cupiditatibus. Cic. Delivré de cupiditez.
    \
        Iureiurando solutus. Cic. Absoult et acquicté de son serment.
    \
        Languore molli solutus. Ouid. Dormant.
    \
        Legibus solutus. Cic. Dispensé, Exempt.
    \
        Luxu solutus. Quintil. Tout desbiffé de, etc.
    \
        Morbo solutus. Plin. iunior. Mort.
    \
        Famuli soluti operum. Horat. Qui se reposent.
    \
        Somno solutus. Cic. Fort endormi, Dormant tout estendu.
    \
        Somno vinoque soluti. Virgil. Tant yvres, qu'ils n'en peuvent plus, et si endormis, Qui ont perdu force et entendement de force de boire et de dormir.
    \
        AEquor solutum. Stat. Mer calme et tranquille, sans aucune perturbation ou tormente ne agitation.
    \
        Animo soluto ac libero. Cic. D'esprit estant à delivre.
    \
        Coetu soluto discedunt. Ouid. L'assemblee rompue et separee.
    \
        Culpa soluta mea est. Ouid. Je suis absoult de ma coulpe.
    \
        Solutior cura. Liu. Quand le soulci est amoindri.
    \
        Homo in explicandis sententiis solutus. Cic. Qui se resoult bien. B.
    \
        Libido solutior. Liu. Abandonnee, Effrenee, Desbauchee, Dissolue.
    \
        Nix soluta verno sole. Ouid. Fondue.
    \
        Optio soluta eligendi. Cic. Libre, Libere.
    \
        Oratio soluta. Quintil. Prose.
    \
        Risus solutus. Virgil. Un ris desmesuré.
    \
        Sopor solutus clamore. Ouid. Le dormir rompu par un cri.
    \
        Terra soluta. Plinius. Terre menue et maigre, qui s'esmie entre les mains.
    \
        Si essent omnia mihi solutissima, tamen, etc. Cic. Encore que toutes choses me fussent abandonnees et libres.

    Dictionarium latinogallicum > solutus

  • 24 absolvo

    ab-solvo, solvī, solūtum, ere
    1) отделять ( lingua absoluta a gutture PMо лягушках); отвязывать (sc. asinum Ap; canem Amm); отворять ( valvas stabuli Ap)
    2)
    а) освобождать (vinclis T и a vinculis Pl; domum ex pignoribus Dig)
    loca nebularum noctibus absoluta Pall — места, не знающие ночных туманов
    б) избавлять (aliquem cura Sl; populum Romanum bello T; aliquem timoris Sen; se a. ab aliquā re C)
    3) освобождать (от обвинения), оправдывать (по суду) (aliquem alicujus rei, aliquā re и — редко — de aliqua re)
    a. aliquem suspicione alicujus rei L — снять с кого-л. подозрение в чём-л.
    a. aliquem capitis Nep — не приговаривать к смертной казни (помиловать) кого-л.
    4) доводить до конца, заканчивать, завершать (opus Cs; libellos Su; rem inchoatam C)
    6) (покороче) излагать, рассказывать
    de aliquā re a. uno verbo Pl (paucis Sl) — вкратце рассказать о чём-л.
    8) ( о должниках) рассчитываться, платить, оплачивать (aliquem Pl, Ter; creditorem Dig)

    Латинско-русский словарь > absolvo

  • 25 desolvo

    dē-solvo, —, solūtum, ere

    Латинско-русский словарь > desolvo

  • 26 dissolvo

    dis-solvo, solvī, solūtum, ere
    1) развязывать ( nodum Lcr); распускать ( comas Tib)
    2) рассеивать (nubila solis calore Lcr, tenebras luce Vr); прогонять ( frigus H)
    3) расшатывать ( navem Ph); разрушать ( pontem Nep)
    4) расторгать, прекращать (amicitiam, societatem C); отменять (leges, acta Caesaris C)
    6) разлагать ( corpora Lcr); растопить ( glaciem Lcr); плавить ( aes Lcr); растворять (fel aquā dissolutum PM)
    9) разрознить, разбросать ( scopas C)
    11) опровергать (crimina, criminationem C)
    12) (раз)решать (interrogationes C; quaestiones Spart)
    13) освобождать (aliquem Pl; se Ter)
    15) уплачивать ( pecuniam alicui C); оплатить (aes alienum C)
    16) ослаблять, смягчать ( severitatem C)
    17) снимать, устранять (cuncta mala Sl; dolorem capitis PM)

    Латинско-русский словарь > dissolvo

  • 27 exsolvo

    ex-solvo (поэт. тж. exsoluo), solvī, solūtum, ere
    1) развязывать ( nodum L); отвязывать ( pugionem a latĕre T); распутывать ( restim Pl); открывать ( cistulam Pl)
    2) освобождать, избавлять (aliquem vinculis Pl, curis V, poenā T; aere alieno L; se occupationibus C; animum religionis nodis Lcr)
    6) прекращать, разгонять, прогонять ( metum Lcn); утолять ( famem O)
    7) погашать, уплачивать (aliquid alicui C etc.; nomina alicujus C)
    pretia poenasque e. L — получать то награды, то взыскания
    alicujus rei poenas morte exsolvisse T — поплатиться жизнью за что-л.
    9)
    а) выполнять, исполнять (promissa T; fidem L, Dig)
    animi ratione e. alicui, quare... Lcr — дать кому-л. разумное объяснение, почему..

    Латинско-русский словарь > exsolvo

  • 28 persolvo

    per-solvo, solvī, solūtum, ere
    1) полностью разрешать, разъяснять ( aliquid alicui C)
    2)
    а) выплачивать ( stipendium militibus C); погашать, оплачивать (aes alienum PJ)
    pecuniam ab aliquo p. C — уплатить деньги через посредство кого-л. (с переводом на кого-л.)
    3) выражать, воздавать ( gratiam alicui C); исполнять (vota C; promissum VP); оказывать ( alicui honorem V)
    justa alicui p. SenT — отдать кому-л. последний долг
    poenas p. C, Cs — нести наказание, но
    poenae alicui ab aliquo persolutae C — наказание, наложенное на кого-л. кем-л.
    alicui mortem p. Suумертвить кого-л

    Латинско-русский словарь > persolvo

  • 29 resolvo

    re-solvo, solvī, solūtum, ere
    1) развязывать ( nodum CC); распускать (vestem, capillos O); снимать ( periscelides Pt); распрягать ( equos O); освобождать ( aliquem catenis O)
    2) открывать (ora V; fauces in haec verba O); вскрывать (venas T; epistulam C); проламывать ( muros ariĕte Sil)
    3) разгонять, рассеивать (nebulas O; tenebras V; curas V; tristitiam PM)
    4) распутывать, разъяснять (dolos, sc. Labyrinthi V)
    5) растворять, расплавлять (nivem O; aurum L)
    6) разрыхлять, вскапывать ( terram Col)
    7) расслаблять, изнеживать ( corpus somno O); парализовать ( membrum resolutum CC); ослаблять, разрушать ( disciplinam militarem T)
    8) отменять, уничтожать ( vectigalia T); прекращать ( litem lite H): нарушать ( jura pudoris V)
    10) обратно выплачивать, платить (pecuniam Pl, Cato, Dig)
    11) отменять, расторгать ( transactio resoluta Dig). — см. тж. resolutus

    Латинско-русский словарь > resolvo

  • 30 solubilis

    solūbilis, e [ solvo ]
    1) подверженный разложению или разрушению, тленный (caro Eccl; mundus MF)

    Латинско-русский словарь > solubilis

  • 31 solutio

    solūtio, ōnis f. [ solvo ]
    s. linguae C — плавная, свободная речь
    2) разложение, ослабление, надломленность ( totius hominis C); расслабленность ( ventris PM)
    3) уплата, платёж (rerum creditarum C; aeris alieni L)
    4) решение, разъяснение ( captionis sophisticae AG)
    5) стих. разрешение ( spondei in dactylum)

    Латинско-русский словарь > solutio

  • 32 solutor

    solūtor, ōris m. [ solvo ]

    Латинско-русский словарь > solutor

  • 33 solutus

    1. solūtus, a, um
    part. pf. к solvo
    2. adj.
    1)
    а) распущенный (crines H etc.); развязанный, неподпоясанный ( tunĭca Q); рыхлый (solutior terra facilius patet radicibus Sen), но
    terrae solutae H — земля, освободившаяся от снега
    б) расслабленный, расстроенный ( stomăchus Scr)
    s. mero Pt — обессилевший от вина, захмелевший
    2) свободный, независимый, вольный (homo, animus C); нестеснённый, неограниченный, свободный ( optio eligendi C); свободный от долгов ( praedia C); беззаботный (s. in paupertate H)
    solutum est — можно, разрешается ( aliquid facere T)
    s. (ab) aliquā re C, H, PM etc. или alicujus rei H — свободный от чего-л. или не подверженный (не подвластный) чему-л.
    3) разнузданный ( libīdo L); развязный или безудержный ( risus H); распущенный, распутный ( dicta factaque T)
    4) вялый ( lenitas C); беспечный, небрежный (s. in gestu C)
    5) не связанный ритмически, нестихотворный, прозаический ( oratio AG); свободный ( carmen O)
    6) искусный, умелый
    s. ad dicendum или in dicendo C — бегло говорящий, хорошо владеющий языком
    7) расплывчатый или бессвязный (verba soluta atque diffluentia C)

    Латинско-русский словарь > solutus

  • 34 absolvo

    ab-solvo, solvī, solūtum, ere, ablösen, loslösen, losmachen, I) eig.: asinum, Apul.: canem ante tempus, Amm.: valvas, los- od. aufmachen, Apul.: ranis prima (lingua) cohaeret, intima absoluta a gutture, Plin.: absolutus (lapis) segmenti modo, Plin. – II) übtr., losmachen, 1) befreien, a) übh.: se a Fannio iudicio (durch einen Urteilsspruch), Ggstz. alligare stipulatione Roscium, Cic.; vgl. iudicio absolvi a Fannio, Cic.: alqm regni suspicione, Liv.: v. Lebl., is demum annus populum Romanum longo adversum Numidam Tacfarinatem bello absolvit, Tac. – m. Genet., timoris, Sen.: tutelae absolvi, der V. enthoben werden, ICt. – anulum velut vinculum gestat, donec se caede hostis absolvat, bis er sich durch Erlegung eines Feindes davon befreit, Tac. Germ. 31. – b) vor Gericht usw., lossprechen, freisprechen (Ggstz. damnare, condemnare, punire), absol., m. Genet., Abl. u.m. de u. Abl., bis Catilina absolutus, Cic.: servus omnibus sententiis (einstimmig) absolvitur, Cic.: eādem formulā et damnari et absolvi, Val. Max.: rei facti egregie absolvuntur, Liv.: improbitatis, Cic.: capitis, Nep.: iniuriarum, Conif. rhet.: adulterii, Tac.: alqm commotae crimine mentis, Hor.: alqm crimine stupratae matris familiae, Liv.: reos culpā, Ov.: se peccato, Liv.: de praevaricatione, Cic. – absolvit Veneri, spricht ihn davon los, daß er der Venus und ihrem Tempel noch etwas schuldig sei, Cic. Verr. 2, 22: fidem absolvit, verzieh ihnen ihre Treue, Tac. hist. 2, 60. – 2) jmd. loslassen, entlassen, abfertigen, expedieren (s. Brix Plaut. capt. 727. Lorenz Plaut. most. 637), hoc primum te absolvo, das sage ich dir gleich vorweg, Plaut.: te absolvam brevi, Plaut. – insbes.: α) einen Gläubiger abfertigen, befriedigen, bezahlen (s. Lorenz Plaut. most. 637), alqm, Plaut. u. Ter.: creditorem, ICt. – β) erzählend abmachen, abfertigen, paucis absolvit, ne moraret diutius, Pacuv. fr.: de Catilinae coniuratione paucis absolvam, Sall.: cetera quam paucissimis absolvam, Sall.: uno verbo absolvam, Plaut.: locorum situm carptim breviterque absolvam, Amm. (vg. M. Hertz Ind. lectt. Vrat. 1874. p. 11). – dah. m. folg. Acc. u. Infinit. = die kurze Notiz geben, damit abfertigen, Solin. 2, 11. – γ) eine Frage lösen, scripturarum quaestiones, Sulp. Sev. vit. S. Mart. 25, 6: m. folg. Relativsatz, quod quaerendum mihi occurrit, Macr. sat. 7, 6, 12. – dah. auch einen Traum auslegen, deuten, somnium, Sulp. Sev. chron. 1, 11, 6: visa regis, ibid.2, 2, 4. – 3) prägn., gleichs. abfertigen = fertig machen, vollenden, zu hoher Vollendung bringen (Ggstz. inchoare), tectum, Cic.: opera, Caes.: tecta urbis, Curt.: pensum suum (v. Schriftstellern), Varr.: unum quidque transigere (abtun), expedire (erledigen), absolvere (abfertigen), Cic.: eos (dialogos) confeci et absolvi nescio quam bene, sed ita accurate, ut nihil posset supra, Cic.: quid est quod ab eo absolvi et perfici debeat? Cic.: absolve beneficium tuum, vollende, kröne dein Verdienst, Liv.: promissa, erfüllen, Varr.

    lateinisch-deutsches > absolvo

  • 35 circumsolvo

    circum-solvo, ere = περιλύω, ich mache ringsum los, Dosith. (VII) 434, 15 K.

    lateinisch-deutsches > circumsolvo

  • 36 desolvo

    dē-solvo, (solvī), solūtum, ere, abzahlen, Scaev. dig. 40, 5, 41. § 9.

    lateinisch-deutsches > desolvo

  • 37 dissolvo

    dis-solvo, solvī, solūtum, ere, I) auflösen, was gebunden od. zusammengefügt war, A) eig.: 1) im allg.: scopas, clipeum, Cic.: arborum radices (v. der Fischotter), Varro LL.: navem, in seinen Fugen auflösen, Phaedr., u. Passiv dissolvi (v. Schiffe), auseinander gehen, Ov.: frigus, lindern, Hor.: dissolutis membris (da ihr die Gl. ausgerenkt waren) insistere nequibat, Tac.: diss. monumenta, auseinander sprengen (v. dazwischen gewachsenen Bäumen), Sen.: poet., pinus lamnā, zersägen, Val. Flacc. – ilia risu, zersprengen, Petron. – 2) insbes.: a) zu einer Flüssigkeit auflösen, schmelzen, flüssig machen, aes, Lucr.: resinam oleo, Plin.: fel aquā dissolutum, Plin. – stomachum, den Durchfall erregen, Plin. – b) einen Krankheitsstoff auflösen, = zerteilen, durch Zerteilen vertreiben, inflationes, dolorem capitis, Plin. – B) übtr.: 1) im allg., auflösen, trennen, aufheben, abstellen, kassieren, vernichten (Ggstz. conglutinare), societatem, amicitiam, Cic.: disciplinam severitatemque, Auct. b. Alex.: leges, interdictum, Cic.: regiam potestatem, Nep.: imperium (die konsulare Gewalt), Liv. – 2) insbes.: a) als rhet. t. t., Verse, Perioden usw. auflösen, zerlegen, ohne periodische Verbindung lassen, versum, Hor.: orationem, Cic.: argumenta, Quint.: bene structam collocationem permutatione verborum, Cic. – b) (wie διαλύω) = eine Frage usw. lösen, captiosas interrogationes, Cic.: propositas quaestiones, Spart.: si non poterit ratio dissolvere causam, cur etc., Lucr.: zetema (eine Aufgabe) dissolvere, Corp. inscr. Lat. 4, 1878. – c) eine Behauptung usw. widerlegen, entkräften, zunichte machen, criminationem, Cic.: obiecta, Tac.: controversiam controversiā, Cornif. rhet.: utrumque dissolvitur, läßt sich widerlegen, ist unhaltbar, Cic. – II) ablösen, A) eig., ablösen, abbrechen, abreißen, ubi dissolutus tu sies, ego pendeam, Plaut.: diss. pontem, Nep.: diss. simulacrum Veneris, Suet.: diss. stamina, Tibull. – B) übtr.: 1) losmachen, freimachen, befreien, von Geschäften od. Verdrießlichkeiten, dissolvi me, ich bin fertig, Ter.: dissolve me, Plaut. – 2) abzahlen, bezahlen, aes alienum, Cic.: nomen, Cic.: pecuniam publicam ulli civitati, Cic.: absol., non diss., Cic.: diss. pro sua parte, Cic.: Scapulis difficiliore condicione, die Sk. unter ziemlich nachteiligen Umständen befriedigen, Cic. – im Doppelsinn, qui magno in aere alieno maiores etiam possessiones habent, quorum amore adducti dissolvi nullo modo possunt, können sich auf keine Weise von ihnen losmachen = sich von den B. trennen u. = die Schuld abzahlen, Cic. Cat. 2, 18.

    lateinisch-deutsches > dissolvo

  • 38 exolvo

    exolvo, s. ex-solvo.

    lateinisch-deutsches > exolvo

  • 39 exsolvo

    ex-solvo, solvī, solūtum, ere, I) auseinander lösen, auflösen, A) eig.: restim, Plaut.: glaciem, schmelzen, (v. Feuer), Lucr.: venas, sich die Adern öffnen, Tac.: exsoluta alvus, Durchfall, Tac.: bildl., nodum huius erroris (diesen verwickelten Knoten der Ungewißheit), Liv. – B) übtr.: 1) im allg.: exsoluti plerique legis nexus, Tac.: exs. obsidium, aufheben, Tac.: famem, vertreiben, Ov.: u. so metus, Lucan. – 2) insbes., erklärend auflösen, erklären, perfacile est animi ratione exsolvere nobis, quare etc., Lucr. 2, 381. – II) losmachen, befreien, A) eig.: alqm vinculis, Plaut.: se corpore, Verg.: se e nervis, Lucr. – B) übtr.: 1) alqā re = von etw. losmachen, erlösen, befreien, plebem aere alieno, Liv.: se occupationibus, Cic.: se suspicione, Ter.: se voto, Petron.: alqm poenā, Tac.: nexos (die Schuldhörigen), Liv. epit. – 2) etw. gleichs. von der Verpflichtung lösen, a) als t. t. der Geschäftsspr., eine Geldschuld u. dgl. auszahlen, bezahlen, aes alienum, Plin. ep. u. ICt.: nomina, Cic.: dotem, Aur. Vict.: legata, Tac.: domuum et insularum pretia, Tac.: stipendium praeteritum (den rückständigen Sold) cum fide, Liv.: u. so stipendia pluribus retro debita (rückständigen), Lampr.: mercedem decurioni, Tac. – b) übh. zu Leistendes, Versprochenes leisten, abtragen, erfüllen, pretia poenasque, austeilen, Liv.: recte factis gratiam, erweisen, Liv.: poenas morte, büßen, Tac.: poenas male consultorum, erleiden, Vell.: beneficia, vergelten, wettmachen, Tac.: culpam, sühnen, Tac. – vota, Liv. u. Tac.: promissum suum, Tac.: fidem (Versprechen), Liv.: u. so fidem publicam, Liv.: prioris epistulae fidem, Plin. ep.: iusiurandum, Liv.

    lateinisch-deutsches > exsolvo

  • 40 insolutus

    īnsolūtus, a, um (in u. solvo), I) unabgelöst, ungetrennt, Gromat. vet. 6, 29. – II) übtr., ungelöst, quaestionem reliquisse insolutam, Augustin. de civ. dei 15, 23, 1.

    lateinisch-deutsches > insolutus

См. также в других словарях:

  • Penzion Solvo — (Стара Лесна,Словакия) Категория отеля: 3 звездочный отель Адрес: Stará Lesná 512, 059 …   Каталог отелей

  • List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… …   Wikipedia

  • Solvent — For other uses, see Solvent (disambiguation). A solvent (from the Latin solvō, “I loosen, untie, I solve”) is a liquid, solid, or gas that dissolves another solid, liquid, or gaseous solute, resulting in a solution that is soluble in a certain… …   Wikipedia

  • ATP-binding cassette transporter — ATP binding cassette transporters (ABC transporter) are members of a superfamily that is one of the largest, and most ancient families with representatives in all extant phyla from prokaryotes to humans. Ref|Jones2004. These are transmembrane… …   Wikipedia

  • сольволиз — (от лат. solvo  растворяю и ...лиз), обменная реакция между веществом и растворителем. Если растворитель вода, процесс называется гидролизом, если спирт  алкоголизом и т. д. * * * СОЛЬВОЛИЗ СОЛЬВОЛИЗ (от лат. solvo растворяю и ...лиз (см. ЛИЗ)),… …   Энциклопедический словарь

  • сольватация — (от лат. solvo  растворяю), взаимодействие молекул растворителя с молекулами (ионами) растворённого вещества. Образующиеся в результате сольватации молекулярные комплексы называются сольватами. Сольватация в водных растворах называется… …   Энциклопедический словарь

  • solvente — adj. 2 g. 1. Que tem por fim solver; que solve. 2. Que se pode solucionar. • adj. 2 g. s. 2 g. 3. Que ou aquele que paga ou pode pagar o que deve. • adj. 2 g. s. m. 4. Que ou líquido que tem a capacidade de dissolver outras substâncias. =… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • СОЛЬВАТАЦИЯ — (от лат. solvo растворяю) взаимодействие молекул растворителя с молекулами (ионами) растворенного вещества. Образующиеся в результате сольватации молекулярные комплексы называются сольватами. Сольватация в водных растворах называется гидратацией …   Большой Энциклопедический словарь

  • СОЛЬВОЛИЗ — (от лат. solvo растворяю и ...лиз) обменная реакция между веществом и растворителем. Если растворитель вода, процесс называется гидролизом, если спирт алкоголизом и т. д …   Большой Энциклопедический словарь

  • Сольватация — (от лат. solvo растворяю)         связывание молекул растворителя молекулами или ионами растворённого вещества или набухшего твёрдого тела. В случае связывания молекул воды С. называется гидратацией (См. Гидратация). В результате С. образуются… …   Большая советская энциклопедия

  • Сольволиз — (от лат. solvo растворяю и греч. lysis разложение, распад)         химическая реакция обменного разложения растворённого вещества и растворителя, протекающая по ионному механизму. В результате С. из растворённого вещества и растворителя… …   Большая советская энциклопедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»