Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

socratico

  • 1 socratico

    socratico agg. Socratic (al): ironia socratica, Socratic irony; metodo socratico, Socratic method
    s.m. (fil.) Socratic.

    Dizionario Italiano-Inglese > socratico

  • 2 socrático

    adj.
    Socratic.
    m.
    Socratic, follower of Socrates.
    * * *
    1 Socratic
    nombre masculino,nombre femenino
    1 Socratic
    * * *
    * * *
    Ex. A countercurrent in the Western tradition rejects the Socratic position, however, and depicts the human pursuit of knowledge as a burden under which humans labor and from which they should strive to free themselves.
    * * *

    Ex: A countercurrent in the Western tradition rejects the Socratic position, however, and depicts the human pursuit of knowledge as a burden under which humans labor and from which they should strive to free themselves.

    * * *
    Socratic
    * * *
    socrático, -a adj
    Socratic

    Spanish-English dictionary > socrático

  • 3 socrático

    • Socratic

    Diccionario Técnico Español-Inglés > socrático

  • 4 adamo

    ăd-ămo, āvi, ātum, 1, v. a. [ad, intens. ], to love truly, earnestly, deeply (in the whole class. per. mostly—in Cic. always— used only in the perf. and pluperf.; first in Col. 10, 199, and Quint. 2, 5, 22, in the pres.):

    nihil erat cujusquam, quod quidem ille adamāsset, quod non hoc anno suum fore putaret,

    Cic. Mil. 32, 87; cf. id. Verr. 2, 2, 34; 2, 4, 45:

    sententiam,

    id. Ac. 2, 3, 9:

    Antisthenes patientiam et duritiam in Socratico sermone maxime adamārat,

    id. de Or. 3, 17, 62; cf. ib. 19, 71:

    laudum gloriam,

    id. Fam. 2, 4 fin.; cf. id. Flacc. 11:

    quem (Platonem) Dion admiratus est atque adamavit,

    Nep. Dion, 2, 3:

    agros et cultus et copias Gallorum,

    Caes. B. G. 1, 31:

    Achilleos equos,

    Ov. Tr. 3, 4, 28:

    villas,

    Plin. Ep. 3, 7: si virtutem adamaveris, amare enim parum est ( amare, as the merely instinctive love of goodness, in contrast with the acquired love of the philosophers, Doederl.), Sen. Ep. 71, 5.—
    II.
    Of unlawful love, Ov. A. A. 2, 109; Suet. Vesp. 22: Plin. 8, 42, 64, § 155; id. 36, 5, 4, § 23; Petr. S. 110 al.

    Lewis & Short latin dictionary > adamo

  • 5 duritia

    dūrĭtĭa, ae (also rarely dūrĭtĭes, Cels. 3, 24; 6, 18, 6 al.; acc.: duritiem, * Lucr. 4. 268; Cat. 66, 50; Ov. M. 1, 401; 4, 751; id. H. 4, 85 Jahn. N. cr.; abl.:

    duritie,

    Plin. Pan. 82, 6; Suet. Ner. 34), f. [durus], hardness.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    saxi,

    Lucr. 4, 269; cf. Ov. M. 1, 401;

    and 4, 751: ferri,

    Cat. 66, 50:

    adamantina,

    Plin. 37, 11, 73, § 189:

    lactis coacti,

    id. 23, 7, 64, § 126:

    pellis,

    Ov. M. 3, 64 sq. et saep.—
    B.
    Esp., in medic. lang., induration:

    praecordiorum,

    Cels. 3, 24:

    alvi,

    Suet. Ner. 34:

    vulvarum,

    Plin. 28, 19, 77, § 250 al. —In the plur., Plin. 23, 4, 40, § 82 sq.; 28, 15, 60, § 212; 25, 5, 22, § 55; 28, 17, 70, § 234 al.—
    2.
    Of wine, hardness, harsh flavor, opp. suavitas, Plin. 14, 7, 9, § 74.—
    II.
    Trop.
    A.
    (Acc. to durus, II. A.) A severe mode of life, rigor, austerity: in parsimonia atque in duritia atque industria omnem adolescentiam meam abstinui, agro colendo, etc., Cato ap. Fest. S. V. REPASTINARI, p. 281, 23 Müll.; Plaut. Most. 1, 2, 75; id. Truc. 2, 2, 56; * Caes. B. G. 6, 21, 3; Cic. Tusc. 5, 26, 74; id. Part. 23, 81; Sall. J. 100, 5; Tac. A. 6, 34; Plin. Pan. 82, 6 al.; cf.

    transf.: qui patientiam et duritiam in Socratico sermone maxime adamārat,

    Cic. de Or. 3, 17. —
    2.
    Absence of feeling, insensibility:

    eam animi duritiam, sicut corporis, quod cum uritur non sentit, etc.,

    Cic. Dom. 36, 97; cf. id. ib. 38, 101:

    duritiā ferrum ut superes adamantaque,

    Ov. H. 2, 137;

    so in eccl. Lat. freq. cordis,

    Vulg. Matt. 19, 8; and duritia alone:

    populi,

    id. Deut. 9, 27.—
    B.
    (Acc. to durus, II.) Harshness, strictness, rigor: tua duritia antiqua, * Ter. Heaut. 3, 1, 26; Prop. 3, 12, 20 (4, 11, 20 M.).— Poet.:

    duritiae mihi non agerere reus,

    Ov. Tr. 1, 8, 46; cf.:

    oris, qui depudere didicerat,

    Sen. Const. Sap. 17.—
    C.
    (Acc. to durus, II. B.) Hardness, oppressiveness, severity:

    duritia lenitasve multarum (legum),

    Suet. Claud. 14; so,

    imperii,

    Tac. H. 1, 23:

    operum,

    id. A. 1, 35; cf.:

    caeli militiaeque,

    id. ib. 13, 35.

    Lewis & Short latin dictionary > duritia

  • 6 Σωκρατικός

    A Socratic, of Socrates,

    λόγοι Arist. Po. 1447b11

    ;

    μνημονεύματα Phld.Vit.p.41

    J.; ἐπιστολαί Wilcken Chr. 155 (iii A.D.); οἱ Σ. the philosophers of his school, Luc.Am.23. Adv. - κῶς more Socratico, Cic.Att.2.3.3.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > Σωκρατικός

См. также в других словарях:

  • socrático — socrático, ca adjetivo 1. De Sócrates: filosofía socrática, diálogos socráticos, método socrático. adjetivo,sustantivo masculino y femenino 1. Que sigue la doctrina de Sócrates: Ese autor es un socrático muy famoso …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • socrático — adj. 1. Relativo a Sócrates ou à sua doutrina. 2. Diz se do método pedagógico de perguntas e respostas e que leva o discípulo ao conhecimento do próprio erro, para a seguir o conduzir ao descobrimento da verdade …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • socrático — socrático, ca (Del lat. Socratĭcus). 1. adj. Que sigue la doctrina de Sócrates, filósofo griego del siglo V a. C. U. t. c. s.) 2. Perteneciente o relativo a esta doctrina …   Diccionario de la lengua española

  • socrático — (De Sócrates, filósofo griego.) ► adjetivo 1 FILOSOFÍA De este filósofo o de su filosofía. ► adjetivo/ sustantivo 2 FILOSOFÍA Que profesa la doctrina de este filósofo. * * * socrático, a adj. Del filósofo Sócrates: ‘Doctrina socrática’. ⊚ Se… …   Enciclopedia Universal

  • socratico — so·crà·ti·co agg., s.m. TS filos. 1. agg., relativo a Socrate e ai sui principi: pensiero socratico 2. agg., s.m., che, chi segue la filosofia di Socrate o si ispira ad essa {{line}} {{/line}} DATA: 1304 08. ETIMO: dal lat. Socratĭcu(m), dal gr.… …   Dizionario italiano

  • socrático — {{#}}{{LM S36141}}{{〓}} {{[}}socrático{{]}}, {{[}}socrática{{]}} ‹so·crá·ti·co, ca› {{《}}▍ adj.{{》}} {{<}}1{{>}} De Sócrates (filósofo griego de los siglos V y IV a. C.) o relacionado con él. {{《}}▍ adj./s.{{》}} {{<}}2{{>}} Que sigue o que… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • socratico — {{hw}}{{socratico}}{{/hw}}A agg.  (pl. m. ci ) Di Socrate, famoso filosofo ateniese | Metodo –s, maieutica. B s. m.  (f. a ) Chi segue la filosofia di Socrate …   Enciclopedia di italiano

  • socratico — pl.m. socratici sing.f. socratica pl.f. socratiche …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • Método socrático — Sócrates dialogando. El método socrático o método de Elenchus o debate socrático es un método de dialéctica o demostración lógica para la indagación o búsqueda de nuevas ideas, conceptos o prismas subyacentes en la información. Este método fue… …   Wikipedia Español

  • Problema socrático — Saltar a navegación, búsqueda Sócrates El problema socrático procede de la incapacidad de determinar en los escritos de Platón qué es una trascripción veraz del pensamiento de Sócrates y distinguirlo del pensamiento del propio Platón, que utiliza …   Wikipedia Español

  • Intelectualismo socrático — El intelectualismo socrático o intelectualismo moral socrático es aquel que identifica la virtud como el conocimiento. Según Sócrates, bastaba el conocimiento de lo justo (la autognosis) para obrar correctamente. Según esta doctrina las malas… …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»