-
1 socio
socio
◊ - cia sustantivo masculino, femenino1 ( miembro) member; 2 (Der, Fin) partner; 3 (fam) ( camarada) buddy (AmE colloq), mate (BrE colloq)
socio,-a sustantivo masculino y femenino
1 (de una empresa, compañía) partner
socio capitalista, partner
2 (de un club) member
3 fam (colega, compañero) mate ' socio' also found in these entries: Spanish: socia - aportación - aportar - carné - mayoritario English: associate - belong - buy out - fellow - honorary - join - member - membership - membership card - membership fee - partner - sleeping - trading partner - fee - silent -
2 socio
sòcio m 1) компаньон, соучастник... e soci... -- и компания; и иже с ним(и) (презр) 2) член общества <объединения> socio effettivo -- действительный член socio benemerito -- почетный член socio corrispondente -- член-корреспондент socio fondatore dir -- учредитель -
3 socio
sòcio m 1) компаньон, соучастник … e soci … — и компания; и иже с ним(и) ( презр) 2) член общества <объединения> socio effettivo — действительный член socio benemerito — почётный член socio corrispondente — член-корреспондент socio fondatore dir — учредитель -
4 socio-
-
5 socio
socio, -cianm,fassociate n, business associate n, member n, partner n, trading partner nsocio en comandita sleeping partnersocio comanditario sleeping partner, silent partnersocio general general partner -
6 socio
sŏcĭo, āre, āvi, ātum [socius] - tr. - [st1]1 [-] faire partager, mettre en commun. - sociare suum regnum cum aliquo, Cic. Rep. 2, 13: partager son trône avec qqn. - sociare cubilia cum aliquo, Ov. M. 10, 635: partager son lit avec qqn. - sociatus labor, Ov. M. 8, 546: travail pris en commun. [st1]2 [-] former en association, associer, mettre ensemble. - coetus utilitatis communione sociatus, Cic. Rep. 1, 39: réunion fondée sur la communauté des intérêts. --- cf. Cic. Rep. 6,13. - omne genus hominum sociatum inter se esse, Cic. Leg. 1, 32: que tout le genre humain forme une société. [st1]3 [-] joindre, unir. - sociare vim rerum cum exercitatione, Cic. de Or. 3, 131: allier la masse des connaissances à la pratique de l'homme d'état. - se sociare alicui vinclo jugali, Virg. En. 4, 16: s'unir à qqn par le lien conjugal. - verba socianda chordis, Hor. O. 4, 9, 4: paroles qui doivent être alliées à la lyre. - sociare aliquem domo, Virg.: donner l'hospitalité à qqn. - sociare parricidium, Just. 10, 1, 6: se liguer pour commettre un parricide.* * *sŏcĭo, āre, āvi, ātum [socius] - tr. - [st1]1 [-] faire partager, mettre en commun. - sociare suum regnum cum aliquo, Cic. Rep. 2, 13: partager son trône avec qqn. - sociare cubilia cum aliquo, Ov. M. 10, 635: partager son lit avec qqn. - sociatus labor, Ov. M. 8, 546: travail pris en commun. [st1]2 [-] former en association, associer, mettre ensemble. - coetus utilitatis communione sociatus, Cic. Rep. 1, 39: réunion fondée sur la communauté des intérêts. --- cf. Cic. Rep. 6,13. - omne genus hominum sociatum inter se esse, Cic. Leg. 1, 32: que tout le genre humain forme une société. [st1]3 [-] joindre, unir. - sociare vim rerum cum exercitatione, Cic. de Or. 3, 131: allier la masse des connaissances à la pratique de l'homme d'état. - se sociare alicui vinclo jugali, Virg. En. 4, 16: s'unir à qqn par le lien conjugal. - verba socianda chordis, Hor. O. 4, 9, 4: paroles qui doivent être alliées à la lyre. - sociare aliquem domo, Virg.: donner l'hospitalité à qqn. - sociare parricidium, Just. 10, 1, 6: se liguer pour commettre un parricide.* * *Socio, socias, sociare. Liu. Accompaigner, Associer, Conjoindre.\Vrbe et domo sociare aliquem. Virgil. Le faire participant de sa ville et de sa maison, Le loger.\Cubilia sociare cum aliquo. Ouid. Coucher avec luy.\Curas sociare. Valer. Flac. Communiquer de ses soulcis avec aucun, et en deviser avec luy.\Iuuencos sociare imposito aratro. Stat. Accoupler.\Gaudia sociare cum aliquo. Tibul. Se resjouir avec luy.\Vires sociarunt. Sil. Ont assemblé et mis en un leurs forces et armees. -
7 socio
socio s.m. (f. -a) 1. ( Comm) associé, sociétaire: i soci di un'impresa les associés d'une entreprise. 2. ( membro) membre: un socio di un circolo sportivo un membre du club sportif; un socio dell'Accademia Reale un membre de l'Académie Royale. -
8 socio
socio socio, avi, atum, are соединять, сочетать -
9 socio
socio socio, avi, atum, are объединять -
10 socio
sociosocio , -a ['slucida sans unicodeɔfont:t∫o]<-ci, -cie> sostantivo maschile, femminile1 (membro) Mitglied neutro2 commercio Gesellschafter(in) maschile, femminile, Teilhaber(in) Maskulin(Feminin)Dizionario italiano-tedesco > socio
11 socio-
12 socio
socio-
1> в сложных словах имеет значение: "социальный"
_Ex:
sociology социология
_Ex:
sociobiological социобиологический
_Ex:
socioeconomic социально-экономический13 socio
socio, āvī, ātum, āre (socius), I) vergesellschaften, vereinigen, verbinden, vim rerum cum dicendi exercitatione, Cic.: vitae suae periculum cum alqo, sein Leben mit jmd. wagen, Cic.: sanguinem (Verwandtschaft, Familie), Liv.: gaudia cum alqo, Tibull.: consilia (cum alqo), gemeinschaftliche Sache machen, mit in seinen Plan ziehen, Tac. u. Gran. Licin.: intima consilia cum alqo, Val. Flacc.: sermonem cum alqo, sich mit jmd. in ein Gespräch einlassen, Curt.: cubilia cum alqo, ehelich beiliegen, Ov.: sociata cum marito mors, mit dem G. geteilter, Tac.: cetera ex rerum usu sociarent partirenturve, Tac. – leb. Wesen, omne genus hominum sociatum inter se esse, Cic.: consilia coetusque hominum iure sociati, quae civitates appellantur, Cic. – alqm, zum Genossen nehmen, sich beigesellen, Tac.: Lateranum nulla iniuria sed amor patriae sociavit, bewog zum Beitritt, Tac.: eam matrimonio sociavit, nahm er zur Ehegenossin, Spart.: nobiscum per conubium sociati (vereinte), Tac.: nos urbe, domo socias, mit uns Stadt u. Wohnung teilst, Verg. – II) insbes., etw. in Gesellschaft mehrerer begehen, -tun, sociari parricidium potuit, Iustin. 10, 1, 6: sociati parte laboris fungi, die gemeinschaftliche Arbeit, Ov. met. 8, 546. – / Depon. socior, wov. sociatur, Fulgent. de aet. mund. 30. p. 157, 19 Helm.
14 socio
socio, āvī, ātum, āre (socius), I) vergesellschaften, vereinigen, verbinden, vim rerum cum dicendi exercitatione, Cic.: vitae suae periculum cum alqo, sein Leben mit jmd. wagen, Cic.: sanguinem (Verwandtschaft, Familie), Liv.: gaudia cum alqo, Tibull.: consilia (cum alqo), gemeinschaftliche Sache machen, mit in seinen Plan ziehen, Tac. u. Gran. Licin.: intima consilia cum alqo, Val. Flacc.: sermonem cum alqo, sich mit jmd. in ein Gespräch einlassen, Curt.: cubilia cum alqo, ehelich beiliegen, Ov.: sociata cum marito mors, mit dem G. geteilter, Tac.: cetera ex rerum usu sociarent partirenturve, Tac. – leb. Wesen, omne genus hominum sociatum inter se esse, Cic.: consilia coetusque hominum iure sociati, quae civitates appellantur, Cic. – alqm, zum Genossen nehmen, sich beigesellen, Tac.: Lateranum nulla iniuria sed amor patriae sociavit, bewog zum Beitritt, Tac.: eam matrimonio sociavit, nahm er zur Ehegenossin, Spart.: nobiscum per conubium sociati (vereinte), Tac.: nos urbe, domo socias, mit uns Stadt u. Wohnung teilst, Verg. – II) insbes., etw. in Gesellschaft mehrerer begehen, -tun, sociari parricidium potuit, Iustin. 10, 1, 6: sociati parte laboris fungi, die gemeinschaftliche Arbeit, Ov. met. 8, 546. – ⇒ Depon. socior, wov. sociatur, Fulgent. de aet. mund. 30. p. 157, 19 Helm.15 sociō
sociō āvī, ātus, āre [socius], to join together, combine, unite, associate, hold in common, share: quocum me uno amicitia... rei p. causā sociarat: coetus utilitatis communione sociatus: periculum vitae tuae mecum, i. e. to risk life for me: ne societur sanguis, L.: Ne cui me vinclo vellem sociare iugali, V.: cum quo sociare cubilia vellem, O.: Verba loquor socianda chorids, to be accompanied<*> H.: Theseus sociati parte laboris Functus, jointtask, O.: sociari facinoribus, i. e. to take part in, L.* * *sociare, sociavi, sociatus Vunite, join, ally; share in16 socio
socio [sosjoo]17 socio
18 socio
socio, -cias. Masi.19 socio
20 socio
sŏcĭo, āvi, ātum, 1, v. a. [id.], to join or unite together, to associate; to do or hold in common, to share a thing with another, etc. (freq. and class.; in Cic. mostly with inanimate objects;syn. jungo): coetus utilitatis communione sociatus,
Cic. Rep. 1, 25, 39:concilia coetusque hominum jure sociati,
id. ib. 6, 13, 13:omne genus hominum sociatum inter se esse,
id. Leg. 1, 11, 32:(Romulus) regnum suum cum illorum (Sabinorum) rege sociavit,
id. Rep. 2, 7, 13; cf.:quae nos domo socias,
Verg. A. 1, 600:quid si testium studium cum accusatore sociatum est?
Cic. Fl. 10, 21: cum vel periculum vitae tuae mecum sociare voluisses, to risk your life for me, id. Planc. 30, 73; cf.:tecum ut longae sociarem gaudia vitae,
Tib. 3, 3, 7:qui vim rerum cognitionemque cum scientiā atque exercitatione sociaris,
Cic. de Or. 3, 32, 131:diligentiam cum scientiā,
Col. 3, 3, 7:ne societur sanguis,
Liv. 4, 4, 6; cf.of union by marriage: se alicui vinclo jugali,
Verg. A. 4, 16:cubilia cum aliquo,
Ov. M. 10, 635:corpus,
id. Am. 2, 8, 5:conjugia,
Vulg. Deut. 7, 3; Ov. H. 3, 109:perpetuoque mihi sociatam foedere lecti,
id. Ib. 15:juvencos aratro imposito,
Stat. Th. 1, 132:dextras,
Sil. 11, 149; cf.:manus alicui,
Val. Fl. 5, 290:se participem in omnis casus,
Sil. 1, 75:vitem ulmis,
Stat. S. 5, 1, 48:curas,
to share, Val. Fl. 5, 282:verba loquor socianda chordis,
to be accompanied, Hor. C. 4, 9, 4; so,carmina nervis,
Ov. M. 11, 5:homo simili sui sociabitur,
Vulg. Ecclus. 13, 20:Theseus sociati parte laboris Functus,
undertaken in company with another, common, Ov. M. 8, 546:parricidium (shortly before: societas facinoris),
Just. 10, 1, 6.—Mid.:sociari facinoribus,
to take part in deeds of villany, Liv. 39, 13 fin.См. также в других словарях:
socio- — ♦ Élément, du rad. de social, société. ⇒SOCIO , élém. formant Élém. tiré du rad. de social, société, entrant dans la constr. de nombreux mots, adj. et subst., appartenant gén. au domaine des sc. soc. A. [Le 2e élém. est un élém. formant] V.… … Encyclopédie Universelle
socio — socio, cia sustantivo masculino,f. 1. Miembro de una sociedad o asociación: socio fundador, hacerse socio. Los socios de la peña han organizado el festival. Sinónimo: asociado. 2. Persona que se asocia con otra con un fin, especialmente comercial … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Socio — Socio, o socia, es la denominación que recibe cada una de las partes en un contrato de sociedad. Mediante ese contrato, cada uno de los socios se compromete a aportar un capital a una sociedad, normalmente con una finalidad empresarial. Por… … Wikipedia Español
socio — Element prim de compunere savantă cu semnificaţia (referitor la) societate , social . [pron. ci o , var. soci . / < fr., it. socio , cf. lat. socius – tovarăş]. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN SOCIO elem. societate . (< fr.… … Dicționar Român
socio — socio, cia (Del lat. socĭus). 1. m. y f. Persona asociada con otra u otras para algún fin. 2. Individuo de una sociedad, o agrupación de individuos. socio capitalista. m. y f. Persona que aporta capital a una empresa o compañía, poniéndolo a… … Diccionario de la lengua española
socio — / sɔtʃo/ s.m. (f. a ) [lat. sŏcius alleato, confederato; compagno ]. 1. [chi fa parte di un associazione, di un circolo culturale, ricreativo, ecc.: s. ordinario, benemerito ] ▶◀ affiliato, associato, consocio, iscritto, (lett.) sodale, membro.… … Enciclopedia Italiana
socio- — [səusiəu, siə, səuʃiəu, ʃiə US sousiou, siə, souʃiou, ʃiə] prefix technical [: French; Origin: Latin socius; SOCIAL1] 1.) relating to society ▪ sociology (=the study of society) 2.) social and something else ▪ sociopolitical ▪ sociolinguistics … Dictionary of contemporary English
socio- — [ sousiou ] prefix relating to society and social matters: used with some adjectives and nouns: socioeconomic sociology … Usage of the words and phrases in modern English
socio — socio, cia sustantivo 1) asociado. 2) sujeto, individuo*, prójimo. Todos ellos se usan en sentido despectivo. * * * Sinónimos: ■ asociado, participante, accionista … Diccionario de sinónimos y antónimos
socio- — combining form of L. socius companion, associate (see SOCIAL (Cf. social)). Common in compounds since c.1880, e.g. sociobiology study of the biological basis of social behavior (1946) … Etymology dictionary
socio- — elem. de comp. Exprime a noção de social ou sociedade (ex.: sociolaboral). ‣ Etimologia: latim socius, ii, companheiro, associado, aliado … Dicionário da Língua Portuguesa
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Албанский
- Английский
- Арабский
- Баскский
- Белорусский
- Болгарский
- Галисийский
- Грузинский
- Датский
- Иврит
- Индонезийский
- Испанский
- Итальянский
- Каталанский
- Кечуа
- Корейский
- Латинский
- Македонский
- Монгольский
- Немецкий
- Нидерландский
- Норвежский
- Польский
- Португальский
- Русский
- Сербский
- Словенский
- Суахили
- Таджикский
- Тамильский
- Турецкий
- Украинский
- Финский
- Французский
- Хинди
- Хорватский
- Чешский
- Эстонский