-
1 snateren
2 [m.b.t. personen] jacasser -
2 snateren
-
3 snateren
крякать крякнуть, закрякать; гоготать загоготать; трещать затрещать* * *(d)1) крякать2) трещать, тараторить* * *гл.общ. болтать, крякать, гоготать, трещать -
4 snateren
v. chatter, gabble, gaggle, cackle, nicker -
5 snateren
-
6 болтать
v1) gener. bomen (непринуждённо), doorslaan, flappen, hannesen, kletsen, kwetteren, praten, rammelen, ratelen, sabberen, smoezelen, smoezen, snappen, snateren, zabbelen, zeveren, bazelen, brabbelen, kallen, (задушевно) keuvelen, kletspraatjes verkopen, kouten, met (iem.) een praatje maken (с кем-л.), ouwehoeren, plapperen, praatjes verkopen, rabbelen, rellen, wauwelen2) colloq. lullen, parlementen3) liter. kleppen, kwekken -
7 гоготать
vgener. gaggelen, snateren -
8 крякать
vgener. snateren, kwaken, kwekken -
9 трещать
v1) gener. knallen, knappen, kraken, een krak geven, kleppen, klepperen, knakken, knarpen, knerpen, knetteren, krakken, kwebbelen, rammelen, ratelen, snateren, snerken, zijn snater roeren2) colloq. kletsen3) liter. kakelen, kwekken -
10 gesnater
-
11 gesnater
-
12 kleppen
См. также в других словарях:
schnattern — quasseln; plaudern; schwatzen * * * schnat|tern [ ʃnatɐn] <itr.; hat: 1. (besonders von Enten und Gänsen) schnell aufeinanderfolgende, helle, harte, fast klappernde Laute von sich geben: die Gänse schnattern. 2. (ugs.) eifrig, hastig [und… … Universal-Lexikon
schnattern — Vsw std. (14. Jh.), spmhd. snateren, mndd. snateren Stammwort. Lautmalend. Vgl. nndl. snater. ✎ Röhrich 3 (1992), 1380. deutsch d … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
schnattern — schnattern: Mhd. snateren »schnattern, quaken; klappern (vom Storch); schwatzen«, niederl. snateren »schnattern, plappern« (mit nord. Entsprechungen wie schwed. snattra) sind lautnachahmende Bildungen … Das Herkunftswörterbuch
